บทที่ 946 สามเดือนนี้ทรมานเกินไปแล้ว

“มีอะไรที่พูดไม่ได้กัน?”

น้ำเสียงของนรมนไม่ค่อยดีเท่าไร

ชัยยศส่ายหน้าพัลวัน พลางเอ่ยว่า “พูดได้ครับ แต่กลัวว่าพูด ไปแล้วคุณผู้หญิงจะมีโทสะ

“คุณไม่พูด ฉันจะยิ่งมีโทสะนะคะ”

นรมนถูกความใสซื่อของชัยยศทำให้หัวเราะ

ชัยยศเกากีรษะด้วยความเขินอาย เอ่ยขึ้นว่า “เรื่องห้องของ ตระกูลธนาศักดิ์ธนนะครับ ไม่ใช่สิ เป็นห้องที่คุณผู้หญิงพักตอน อยู่ในตระกูลธนาศักดิ์ธนถูกเนตราขายไปแล้วครับ”

“ขายไปแล้ว?”

นรมนตะลึงค้างไปเล็กน้อย

เนตรามีความกล้าหาญมากจริงๆ

เธอพูดแล้วว่านั่นเป็นห้องของเธอ ให้เธอยกเลิกการขาย แต่ คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะลงมือได้รวดเร็วเช่นนี้

“คนซื้อเป็นใครกัน”

คำถามของนรมนทำให้ชัยยศชะงักไปอีกครั้ง

“ทำไมหรือ ฉันล่วงเกินไม่ได้หรือ
“ไม่ใช่ครับคุณผู้หญิง เป็นคุณผู้หญิงของคุณชายอรรณพในสี่ คุณชายแห่งเมืองชลธีของพวกเราซื้อไปครับ”

คำพูดของชัยยศทำให้นรมนตะลึงไปเล็กน้อย

สี่คุณชายแห่งเมืองชลธี เธอรู้จักแค่สามคนมาโดยตลอด คน หนึ่งคือบริศร์ของพวกเขา คนหนึ่งคือคริชณะ หัวหน้าคริชณะแห่ง กองทัพทหาร คนหนึ่งคือป้อง คุณหมอป้อง ส่วนอีกคนหนึ่งนั้น ได้ยินคนอื่นเอ่ยถึงน้อยมาก ว่ากันว่ามีกิจการในเมืองชลธี แต่ เป็นเพราะเหตุผลพิเศษบางอย่าง คุณชายคนที่ไม่ได้อยู่ในเมือง ชลธี คนในครอบครัวของเขายิ่งลึกลับเสียกว่า

ในตอนนี้ห้องกลับถูกภรรยาของคุณชายผู้นี้ซื้อไปหรือ

“ติดต่อได้หรือไม่”

“ติดต่อค่อนข้างยากครับ ว่ากันว่าฝ่ายตรงข้ามคือศัลยแพทย์ มือหนึ่งของโลก รมิดา คนทั่วโลกที่เข้าแถวรอให้เธอทำการ ผ่าตัดให้นั้นมีมากเสียยิ่งกว่ามาก ไม่มีใครทราบเบอร์โทรศัพท์ ส่วนตัวของเธอ เบอร์ที่เปิดเผยต่อสาธารณชนคาดว่าโทรเข้าไป ก็คงไม่มีคนรับ รับแล้วต่อคิวก็ต้องต่อไปถึงปีหน้านั้น อีกทั้งผม ได้ยินมาว่า ฝ่ายตรงข้ามดำเนินการเสร็จแล้ว เนตราก็รับเงินไป แล้วเช่นกันครับ”

คําพูดของชัยยศทําให้นรมนกลุ้มใจเล็กน้อย ลงมือเร็วขนาดนี้ และฝ่ายตรงข้ามก็หาตัวได้ยาก จะทำ อย่างไรดี?
เดี๋ยวก่อนนะ!

ฝ่ายตรงข้ามคือศัลยแพทย์มือหนึ่งของโลก รมิดา?

นรมนตื่นเต้นขึ้นมาทันที

“ช่วยตรวจสอบคุณนายอรรณพคนนี้ที ไม่สิ เบอร์โทรศัพท์ ส่วนตัวของคุณหมอรมิดาที ฉันต้องการพบเธอ”

ชัยยศเห็นนรมนมีท่าทางตื่นเต้นแล้ว ก็อดที่จะเอ่ยขึ้นไม่ได้ว่า “คุณผู้หญิง เรื่องนี้ผมไม่มีหนทางจริงๆครับ แต่ว่าคุณผู้หญิง สามารถให้ประธานบริศรสอบถามคุณชายอรรณพได้นะครับ บางทีคุณชายอรรณพอาจจะรู้เบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวของภรรยา ตัวเอง”

เมื่อได้ยินชัยยศพูดเช่นนี้แล้ว นรมนก็พยักหน้า แต่ว่าบุริศร์ เพิ่งจะหลับไปได้ครู่เดียว ตัวเองไปปลุกเขาให้ตื่นก็ดูจะไม่ค่อยดี เท่าไร

“ฉันรู้แล้ว เรื่องนี้ฉันจะคุยกับบริศร์อีกที คุณไปทำงานของคุณ เถอะ ใช่แล้ว คุณช่วยไปจดทะเบียนบริษัทภาพยนตร์ให้ฉัน บริษัทหนึ่ง ด้านเงินทุนให้เริ่มเตรียมจากเงินทุนที่ต่ำที่สุด”

คําพูดของนรมนทำให้ชัยยศชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็พยักหน้า และรีบไปจัดการทันที

เมื่อเห็นชัยยศจากไปแล้ว ก็นึกถึงขาคู่นั้นของปัญญ่ขึ้นมา ใน ใจนรมนก็มีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง พูดกันว่าฝีมือการผ่าตัดของรมดาศัลยแพทย์มือหนึ่งของโลกนั้นประณีตเหนือธรรมชาติ ถึงแม้ว่ากระดูกแตกหักเป็นชิ้นเล็กๆ ยังสามารถต่อกระดูกให้ได้ ก่อนหน้านี้เธอตามหาคนคนนี้มา ตลอด คิดไม่ถึงเลยว่าคราวนี้จะมีความเกี่ยวข้องกันเพราะความ ผิดพลาดบางอย่าง

ถ้าหากว่ารมิดาสามารถทำการผ่าตัดให้กับปัญญูได้ ก็มอบ

ห้องห้องนั้น ให้เธอเป็นไง?

เมื่อคิดเช่นนี้แล้ว นรมนก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

เพียงแต่ว่าเธอไม่ได้ไปรบกวนการพักผ่อนของบุริศร์

บริศ เฝ้าเธอมาทั้งคืน ตอนนี้น่าจะเป็นตอนที่ทรมานที่สุด เธอ ต้องรอให้บริศร์นอนให้เต็มอิ่มก่อนแล้วค่อยคุย

ช่วงเวลาแห่งการรอคอย นรมนเปิดคอมพิวเตอร์ จัดการภาพ การออกแบบที่ตัวเองเข้าร่วมการแข่งขันรวมกันเป็นไฟล์หนึ่ง และส่งอีเมลล์ไปให้กับฝ่ายจัดงาน อธิบายให้ชัดเจนว่าตัวเอง เป็นฝ่ายถอนตัวออกจากการแข่งขันในครั้งนี้

หลังจากทําทุกอย่างเสร็จแล้ว ความจริงแล้วในใจนรมนก็รู้สึก อาลัยอาวรณ์และเสียใจ ถึงอย่างไรเส้นทางอาชีพการออกแบบ รถยนต์ที่เป็นเส้นทางที่เธอชอบจริงๆ แต่เมื่อนึกถึงสองพี่น้องคม ทิพย์ที่ต้องแบกรับทุกสิ่งเพราะเธอและตระกูลโตเล็กในตอนนี้ คิดถึงคมทิพย์ เด็กสาวอ่อนแอคนหนึ่งที่ต้องรับผิดชอบค่าใช้ จ่ายของคนในบ้านด้วยความยากลำบาก คิดถึงบ่อน้ำในวงการ บันเทิงว่าลึกมากแค่ไหน นรมนก็ปิดภาพการออกแบบอย่างแน่ว แน่
คมทิพย์ต้องการเธอ

ไม่มีการออกแบบ เธอก็ยังมีตระกูลโตเล็ก มีตระกูลทวีทรัพย์

ธาดาและตระกูลพรโสภณ แต่คมทิพย์เหลือเพียงแค่เธอแล้ว ถ้าหากว่ากระทั่งเธอก็ยังไม่สามารถปกป้องคมทิพย์ได้ ยังจะมี ใครที่สามารถมอบความหวังให้กับเธอได้อีก?

นรมนคิดได้แบบนี้แล้ว ก็ไม่ได้เสียใจและอาลัยอาวรณ์อีก

ในชีวิตของคนเรามักจะต้องเผชิญหน้ากับเส้นทางการเลือก มากมาย ขอเพียงแค่ตัวเองรู้สึกว่าคุ้มค่าก็พอแล้ว นรมนเก็บโน้ตบุ๊คและวางไว้ในตู้ที่ห้องหนังสือ หลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้ว บุริศร์ก็ตื่นพอดี “คุณตื่นแล้วหรือคะ?” นรมนยิ้มให้อย่างเอาใจ

บริศร์คลึงตาด้วยความสะลึมสะลือ เหลือบมองเธอเล็กน้อย ถามขึ้นว่า “มีเรื่องอะไรจะขอร้องผมหรือ

“คุณรู้ได้อย่างไรคะ”

“บนใบหน้าคุณเขียนเอาไว้แล้ว”

บุริศร์ล้างหน้าไปพลาง เอ่ยพูดไปพลาง

นรมนรู้สึกว่าต่อหน้าบุริศร์นั้นไม่มีความลับเลยแม้แต่น้อย “คุณนี่น่าเบื่อเกินไปแล้วจริงๆ คุณจะแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ได้หรือคะ หยอกฉันเล่นก็ได้นินา!”

จู่ๆบริศร์ก็หัวเราะออกมา

“คุณเป็นสุนัขหรือ ถึงต้องให้ผมหยอกเล่น?”

“บุริศร์ คุณอยากโดนทุบหรือคะ”

นรมนหดหู่ใจเล็กน้อย

ผู้ชายคนนี้ บางครั้งก็รักและทะนุถนอมคุณเอาเป็นเอาตาย บางครั้งปากก็น่าจับมาจัดการจริงๆ

บุริศร์เห็นนรมนมีท่าทางแบบนี้ ก็หัวเราะมากกว่าเดิม

“คุณลงมือกับผมตอนนี้ ผมก็ไม่กล้าลงมือกับคุณหรอกว่ามา เถอะ มีเรื่องอะไรที่ต้องการให้สามีของคุณช่วยกัน

นรมนได้ยินคำว่าสามีจากบริศร์แล้ว ใบหูก็เห่อร้อนขึ้นมา

แปลกๆ

“แค่กๆ อยากสอบถามเรื่องคนคนหนึ่งจากคุณค่ะ”

นรมนกระแอมไออย่างเขินอายเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยออกมา

“ใครหรือ”

“อรรณพ”

คำพูดนี้ของนรมนทำให้บริศร์หรี่ตาลงทันที

“คุณสนใจเขาหรือ
“พูดอะไรน่ะ? ฉันจะไปสนใจเขาได้อย่างไรกัน ฉันต้องการ เบอร์โทรศัพท์ของภรรยาเขา รมิดา เบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวนะค่ะ คุณสามารถจัดการได้ไหมคะ

นรมนมองบุริศร์ด้วยสีหน้ารอคอย

บุริศร์ส่ายหน้า

“ไม่ได้!”

“ทำไมถึงไม่ได้คะ? พวกคุณ คุณชายแห่งเมืองชลธีไม่ใช่ว่ามี ความสัมพันธ์ดีมากหรือคะ ว่ากันว่าสามารถสวมกางเกงตัว เดียวกันได้ ฉันก็ไม่ได้จะทำอะไร แต่ว่าภรรยาเขาซื้อห้องของฉัน ไป ฉันอยากจะพูดคุยกับเธอเท่านั้นเอง”

นรมนพูดเร็วปรื่อ

บุริศร์ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ไม่ใช่ว่าผมไม่ช่วยคุณ แต่โลกภายนอกล้วนไม่รู้ถึงความ สัมพันธ์ระหว่างอรรณพกับภรรยาของเขา ผมจะเล่าให้คุณฟัง คุณฟังอย่างเดียวก็พอ อย่าเอาไปพูดข้างนอกล่ะ”

“ทําไมหรือคะ”

ความอยากรู้เรื่องซุบซิบในใจของนรมนถูกปลุกขึ้นมา

บริศ ถอนหายใจ เอ่ยว่า “อรรณพถูกภรรยาของเขาบีบบังคับ ให้แต่งงานกับเธอ งานแต่งงานของทั้งสองคนไม่เหมือนกับที่คน อื่นเห็นแบบนั้น ความจริงแล้ว พวกเขาสองคนต่างใช้ชีวิตของตัวเอง ใครก็ไม่เข้าไปก้าวก่ายเรื่องของใคร ในสถานการณ์ปกติ ล้วนเป็นรมิดาที่เป็นฝ่ายติดต่ออรรณพก่อน อรรณพก็จําเบอร์ โทรศัพท์เธอไม่ได้ ดังนั้นคุณให้ผมไปถาม ผมก็ทำได้เพียงแค่ส่ง ต่อคําพูดของคุณ สำหรับเรื่องที่จะสามารถถามเบอร์โทรศัพท์มา ได้หรือไม่นั้น ผมก็ไม่กล้ารับประกันว่าจะสำเร็จ

เมื่อได้ยินบริศ เอ่ยเช่นนี้ นรมนก็ร้องออกมาทันที

“ทำไมถึงได้มีคู่สามีภรรยาแบบนี้ด้วยกัน หรือว่าระหว่างพวก เขาไม่มีความรู้สึกใดๆเลย?”

“ก็ไม่ใช่เสมอไป ผมเห็นว่าช่วงนี้อรรณพมักจะกลับบ้านบ่อยๆ ถ้าพูดว่าไม่มีความรู้สึกเลยจริงๆก็ไม่อาจเป็นเช่นนั้นเสมอไป แต่ ว่ามีบางเรื่องต้องให้พวกเขาสองสามีภรรยาเป็นผู้จัดการแก้ไข ด้วยตัวเอง พวกเราคนนอกสอดมือเข้าไปยุ่งไม่ได้

เอ่ยจบแล้ว บุริศร์ก็ล้างหน้าเสร็จพอดี จึงเดินตรงเข้าไปใน ห้องนอน และถอดเสื้อตัวบนต่อหน้านรมน

ร่างกายส่วนบนที่บึกบึนแข็งแรงทำให้ใบหน้านรมนแดงเล็ก

น้อย

“คุณทําอะไรน่ะ”

“เปลี่ยนเสื้อผ้าไง!”

บุริศร์เอ่ยอย่างบริสุทธิ์ใจ เพียงแต่ว่ามุมปากกลับมีความเจ้า เล่ห์พาดผ่าน

นรมนหน้าแดงไปถึงลำคอทันที
“เปลี่ยนเสื้อผ้าก็ไม่บอกกันสําค่า ฉันออกไปก่อนนะคะ”

“ออกไปทําไมกัน? คุณเป็นภรรยาผม ผมไม่กลัวว่าคุณจะดู แล้วคุณกลัวอะไร?”

บุริศร์หมุนตัวกลับมายังนรมนเอาไว้ในกำแพง ก้นบึงนัยน์ตา มีคลื่นบางอย่างกระเพื่อมขึ้นมา

“สามเดือนนี้ทรมานเกินไปแล้ว

ลมหายใจของบุริศร์ไม่มั่นคง

นรมนนั้น ใบหน้าแดงก่ำ กระทั่งลมหายใจของบุริศร์ก็ร้อนระอุ การไหลเวียนของเลือดทั้งร่างของเธอและหัวใจเต้นระรัว

“ทรมานก็ต้องอดทนไว้ ไม่เช่นนั้นลูกจะทำอย่างไรคะ

นรมนพูดอย่างไร้เรี่ยวแรง จนถึงขั้นลมหายใจสับสนวุ่นวาย ถ้าหากว่าบุริศร์ยืนหยัดอีกนิด เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะสามารถ อดทนต่อแรงดึงดูดนี้ได้หรือไม่

พูดความจริงเลยว่า เธอก็มีความปรารถนาในใจที่ยากจะ ควบคุมได้ โดยเฉพาะหลังจากที่ได้เห็นเรือนร่างสมบูรณ์แบบ ของบุริศร์ด้วยแล้วก็ยิ่งควบคุมไม่อยู่ยิ่งกว่าเดิม

บุริศร์เห็นสีหน้าเย้ายวนใจของนรมนแล้ว ก็จิตใจเตลิดเปิด เปิงอยู่บ้าง

เขาก้มศีรษะลงช้าๆ ลมหายใจที่พัดผ่านใบหน้าของนรมน เจือ

ไปด้วยความอบอุ่น
นรมนอดกลืนน้ำลายไม่ได้ ทั้งยังหลับตาลง ตัวเองก็สามารถ

ได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นระรัวราวกับกลองได้

มุมปากบุริศร์โค้งขึ้นเล็กน้อย

เขาจูบหน้าผากนรมนแผ่วเบาราวกับแมลงปอแตะผิวน้ำ หลัง จากนั้นก็เอ่ยเสียงเบาว่า “เก็บเอาไว้ก่อน รอผ่านสามเดือนนี้ไป แล้ว ผมจะมาเก็บดอกเบี้ย”

เอ่ยจบแล้วก็ปล่อยนรมน

ความรู้สึกรุ่มร้อนรอบกายจางหายไป นรมนถึงได้ค่อยๆสูดลม หายใจลึก

“คนบ้า!”

เอ่ยจบแล้วเธอก็หมุนตัววิ่งออกไป

น่าขายหน้าจริงๆเลย

เมื่อครู่เธอนึกว่าบริศร์จะ…

ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองเหมือนผู้หญิงที่หมกมุ่น

ใบหน้าของนรมนร้อนฉ่าขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นนรมนวิ่งออกไปอย่างหมดสภาพ บุริศร์ก็หัวเราะออก มาทันที

ภรรยาตัวน้อยของเขาคนนี้ ยังคงใสซื่อและน่ารัก ทำให้ผู้คน รักและทะนุถนอม
บุริศร์สายศีรษะ นึกถึงคำพูดเมื่อครู่นี้ของนรมน ก็สวมเสื้อผ้า ให้เรียบร้อย หลังจากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายไปหา อรรณพ

“ระยะนี้ยุ่งเรื่องอะไร” “ยุ่งวุ่นวายไปเรื่อย”

เสียงของอรรณพที่ลอยออกมาจากทางด้านนั้นทุ่ม

“ฟังดูแล้วเหนื่อยมากนะ?”

ยากนักที่บุริศร์จะหยอกล้ออรรณพ

“มีอะไรก็รีบพูด จะผายลมก็ให้รีบผาย หงุดหงิดอยู่ เห็นได้ชัดว่าอรรณพอารมณ์ไม่ดี “ขอเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวของภรรยานายหน่อย

“นายจะทําอะไร”

อรรณพระแวดระวังขึ้นมาทันที น้ำเสียงนั้นคล้ายกับว่าบริศร์ พูดว่าเกิดความสนใจในตัวรมิดา เขาจึงมีท่าทางเหมือนพกมีด มาด้วย

“อย่าเข้าใจผิด ฉันไม่ได้คิดจินตนาการอะไรกับภรรยานายทั้ง นั้น ภรรยานายได้ซื้อห้องชุดไป และช่างไม่บังเอิญเอาเสียเลย ห้องชุดนั้นเป็นห้องของภรรยาฉัน แต่ถูกลูกสาวของพ่อแม่ที่เลี้ยง ดูเธอมาแอบเอาไปขาย ภรรยาฉันอยากจะคุยเรื่องนี้กับภรรยา นายสักหน่อย”
บุรีศรีบเอ่ยจุดประสงค์ออกมาอย่างชัดเจน

อรรณพถึงได้โล่งใจ

“ฉันจะไปถามดู แล้วจะกลับมาตอบนาย

เอ่ยจบแล้วก็มีเสียงวางโทรศัพท์ดังปีก คล้ายกับว่าถ้าพูดมาก ขึ้นอีกประโยคหนึ่ง บุริศร์จะสามารถทำอะไรกับภรรยาเขาได้ อย่างนั้นแหละ

ถ้าอย่างนี้ไม่เรียกว่าความรัก บุริศร์ก็ไม่รู้แล้วว่าอะไรคือความ รัก เพียงแต่อรรณพที่หัวรั้นกลับไม่ยอมรับว่าตัวเองรักภรรยา ของตัวเองมาโดยตลอด

หลังจากนรมนวิ่งออกไปจากห้องนอนแล้วก็รู้สึกได้ว่าความ ร้อนบนใบหน้าลดลงไปบ้างแล้ว

ในตอนที่เธอกำลังผ่อนคลายอารมณ์อยู่นั้น จู่ๆชัยยศก็วิ่งเข้า มาจากด้านนอก

“คุณผู้หญิง บริษัทภาพยนตร์ดูเหมือนว่าจะจดทะเบียนไม่ได้ครับ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ