บทที่ 894 ฉันอยากให้แกชดใช้เขาด้วยชีวิต

“เรื่องนี้ฉันได้ยินมาแล้ว มันคือเกมซัดๆ ลิฟต์สูงขนาดนั้น มี คนตกลงมาหนึ่งคน เป็นอุบัติเหตุหรือเปล่าไม่มีใครบอกได้ ดัง นั้นเธอไปไม่ได้ อีกอย่าง คนงานของสถานที่ก่อสร้างเธอไปตรวจ สอบดูหน่อยว่าเป็นคนงานสัญญาจ้างหรือเปล่า ถ้าใช่ น่าจะมี ประกันอุบัติเหตุ เธอรีบติดต่อบริษัทประกัน ทางด้านสถานที่ ก่อสร้างฉันไปเอง”

คนที่มาคือธรณี

ได้ยินเขาพูดอย่างมีแบบแผน จิตใจนรมนก็เกิดกระแสอบอุ่น

“อาเล็ก ฉันรู้ว่าคุณมาช่วยฉัน แต่เรื่องนี้คุณอย่ายุ่งดีกว่า ไม่ ว่าจะเป็นคุณหรือคุณตา ก็อย่าเข้ามายุ่ง ฉันคิดว่านี่คงเป็นเกม ของอาสองกับคนคนนั้น มันเป็นแค่เรื่องยุ่งเหยิงในตระกูลโตเล็ก เรา ถ้าฉันกับบุริศร์ล้มเหลว พวกคุณค่อยลงมือก็ได้ ถ้าเข้าร่วม ตอนนี้ ฉันกลัวว่าพวกคุณจะออกไปไม่ได้ ถึงตอนนั้นถ้าเรา ต้องการความช่วยเหลือจริงๆ เกรงว่าจะไม่มีคนช่วยแล้ว”

คำพูดนรมนทำให้ธรณีตกตะลึงเล็กน้อย

ถึงเขาจะยอมรับว่านรมนพูดมีเหตุผล แต่เห็นนรมนจัดการคน เดียว โดยที่ทำอะไรไม่ได้ เขาก็รู้สึกไม่ค่อยวางใจเล็กน้อย

“ให้ฉันไปเป็นเพื่อนเธอ ฉันไม่เชื่อ อีกฝ่ายมีอำนาจแค่ไหน สามารถลากตระกูลทวีทรัพย์ธาดาเราลงน้ำได้”
“เธอไม่ได้มีอำนาจมากขนาดนั้นหรอก แต่สามารถยับยั้งบุรี ศร์ได้ทันที สามารถทำให้คุณกับคุณตายื่นมือเข้าไปไม่ได้ นี่มัน ทำให้เราดูถูกไม่ได้ อาเล็ก ตัวฉันจะระวัง คุณไม่ต้องเป็นห่วง

คำพูดนรมนทำให้ธรณีค่อนข้างหดหู “แต่สุขภาพร่างกายเธอตอนนี้……

“ลูกกับเราก็เป็นโชคชะตา สามารถมาได้ก็เป็นเรื่องที่ดีที่สุด อย่างแน่นอน เราไม่สามารถบังคับได้ ตอนนี้เกิดเรื่องแบบนี้ ฉัน ไม่มีทางนั่งรอที่บ้านอย่างสงบให้คนอื่นมาช่วยชีวิตสามีฉัน และ ช่วยรักษาบริษัทครอบครัวสามีฉัน นั่นไม่ใช่นิสัยฉัน ถึงแม้ฉันรู้ ว่าฉันเรียนด้านการออกแบบมา ไม่อาจจัดการบริษัทได้ดีแน่ๆ แต่จะไปทำหรือไม่มันก็เป็นทัศนคติ ฉันจะระมัดระวังค่ะ อาเล็ก คุณกลับไปเถอะ”

นรมนยิ้มให้ธรณี รอยยิ้มนั้นช่างเข้มแข็งและดื้อรั้นมาก ธรณีสงสาร และไม่สามารถพูดอะไรได้

“โอเค ถ้ามีความจําอะไร จำไว้ว่าต้องโทรหาฉันนะ เธอต้อง ไว้เสมอ ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาเป็นครอบครัวเธอ ไม่ว่าจะมี เหตุการณ์อะไร เราจะไม่มีทางเพิกเฉยเธอ

“ฉันจะจําไว้ค่ะ”

นรมนยิ้มอีกครั้ง จากนั้นก็ขึ้นรถไปกับนาวิน

สตาร์ทรถแล้ว นรมนูหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาบริษัทรับ เหมาก่อสร้างทันที
“คนงานที่ประสบอุบัติเหตุมีประกันอุบัติเหตุไหม?”

ทางบริษัทรับเหมาก่อสร้างนั้นตกตะลึงเล็กน้อย รีบพูดขึ้น “ไม่มี เขาเป็นคนงานชั่วคราว มาแค่ไม่กี่วัน คุณนายเทวินบุรีศร เรื่องนี้ต้องขอโทษจริงๆ เราไม่ได้ตรวจสอบมันอย่างแม่นยำ เรา….……

“ช่างเถอะ เกิดเรื่องแบบนี้ก็ไม่ใช่ว่าพวกเธออยากเห็นมันสัก หน่อย และมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เราก็ยังไม่แน่ใจ สถานการณ์ใน สถานที่ก่อสร้างเป็นยังไงบ้าง?

นรมนรีบถามต่อ

ผู้จัดการรีบพูดขึ้น “ตอนนี้ที่นี่ถูกสื่อปิดล้อมทุกหนทุกแห่ง สมาชิกในครอบครัวผู้ตายสร้างปัญหาอยู่ที่นี่ เราก็ไม่กล้าขับไล่ พวกเขากำลังถกเถียงกันอยู่ และฉันรู้สึกว่าเหมือนมีคนจงใจหา เรื่อง ตอนนี้แรงงานข้ามชาติที่หน้างานกำลังสะเทือนใจมาก เรา กลัวเกิดการจลาจล คุณนายเทวินบุริศร์ คุณอย่ามาดีกว่า ให้คน อื่นๆ มาเถอะ”

นรมนเคยคิดเหตุการณ์แบบนี้มาแล้ว แต่ไม่คิดว่าจะรุนแรง ขนาดนี้

เธอหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดขึ้น “เรื่องนี้ฉันไม่ไปไม่ได้ คนอื่นๆ คาดว่าคงทำให้สงบไม่ได้ เอาล่ะ เดี๋ยวฉันจะถึงแล้ว พวกเธอ ผ่อนคลายหน่อย ให้ฉันจัดการ

นรมนพูดจบก็วางสายไป
“นาวิน มีข้อมูลผู้เสียชีวิตไหม?”

“มีครับ”

นาวินรีบเอาข้อมูลให้นมน

นรมนรับมา เมื่อเห็นก็ตกตะลึงทันที

ไม่คิดว่าผู้เสียชีวิตคือเทวินที่เจอในเกมเซนเตอร์!

ยังจำได้ว่าตอนแรกเทวินบอกว่าตัวเองคือลูกน้องภาริช เมื่อ พวกเขากลับไปค้นหาอีกครั้ง เกมเซนเตอร์ก็ปิดไปแล้ว แน่นอน ว่าเทวินก็หายไปด้วยเช่นกัน ขณะนี้จะปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร? และยังตายที่สถานที่ก่อสร้างตระกูล โตเล็กอีก

นี่ถ้าบอกว่ามันไม่เกี่ยวข้องกับภาริชนั่น ไม่เกี่ยวข้องกับคุณอา รองเชษฐ์ นรมนจะไม่เชื่อเด็ดขาด

นาวินเห็นสีหน้านรมนไม่ค่อยดี จึงรีบถามขึ้น “คุณนายเทวิน เป็นอะไร? มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”

“อืม ปัญหาใหญ่เลยล่ะ”

นรมนอ่านข้อมูลตั้งแต่ต้นจนจบ เทวินคนนี้เป็นเร่ร่อน ไม่มีที่ อยู่อาศัยแน่นอน แต่มีลูกชายหนึ่งลูกสาวหนึ่ง และมีภรรยาด้วย ปัจจุบันนี้ตายที่บริษัทรับเหมาก่อสร้าง คาดว่าภรรยาที่ก่อความ วุ่นวายก็คงถูกคนของภาริชยุยงด้วยล่ะมั้ง?

เธอนวดขมับ รถขับมาถึงบริษัทรับเหมาก่อสร้างแล้ว

“คุณนายเทวิน ถึงแล้ว”
มองจากระยะไกล ที่นี่แน่นขนัดไปด้วยคน ไม่ว่าจะเป็นนักข่าว

หรือแรงงานข้ามชาติ หรือผู้รักษาความปลอดภัยที่รักษาความ สงบของตระกูลโตเล็ก ล้วนปะปนกันทั้งหมด คิ้วนรมนขมวดเล็กน้อย เธอเปิดประตูลงรถ นาวินตามอยู่

ข้างๆ เธอทันที

“คุณนายเทวิน ที่นี่อันตรายเกินไป ไม่งั้นผมเรียกธิดากลับมาดี กว่า”

นาวินเสนอ

นรมนส่ายหน้าพูดขึ้น “ไม่ต้อง ธิดาดูพวกเด็กๆ อยู่ สถานการณ์แบบนี้ในตอนนี้ อย่าให้กิจจาและกมลรู้เลยดีกว่า”

เธอถอนหายใจ ยกเท้าเดินไปที่ฝูงชน

ไม่รู้ใครเป็นคนแรกที่เห็นนรมน รีบตะโกนขึ้น “ทุกคนอย่า เสียงดัง คุณนายเทวินบริศร์มาแล้ว ทุกคนฟังเธอว่าจะพูดยังไง

“จะพูดยังไงได้อีก เขาเกิดอุบัติเหตุที่บริษัทพวกเขา ตอนนี้เพิ่ง ออกมาจัดการ ก่อนหน้านี้ไปทำอะไรที่ไหน? ตอนนี้ความเห็นของ ประชาชนโวยวายดุเดือดถึงได้ออกมา ต้องโดนบังคับแน่ๆ”

มีคนอื่นรีบโต้กลับ

แววตานรมนกวาดพุ่งไป แต่คนมันเยอะมากเกินไป มองไม่ ออกว่าใครเป็นคนพูด

เมื่อสื่อข่าวเห็นนรมนก็ล้อมเข้ามาทีละคน
“คุณนายเทวินบุริศร์ ตระกูลโตเล็กเกิดเรื่องใหญ่แบบนี้ ไม่ ทราบว่าประธานบุริศร์ไปไหน? ทำไมคุณมาจัดการเรื่องนี้? หรือ ประธานบริศร์เป็นแบบข่าวลือข้างนอกจริงๆ ตั้งใจจะไม่สนใจ เรื่องนี้?”

เผชิญหน้ากับคำถามเฉียบคมของนักข่าว ในใจนรมนก็กล่าว

สรุปได้คร่าวๆ

ดูเหมือนว่าคุณอารองเชษฐ์อยากให้ทุกคนรู้ข่าวที่ตอนนี้บริศร์ อยู่สถานกักกัน

ปัจจุบันนี้ข่าวถูกปิดไว้ เธอขู่คุณอารองเชษฐ์ให้ปล่อยบุริศร์ไป ทาง สถานที่ก่อสร้างก็เกิดอุบัติเหตุขึ้น บุริศร์ไม่สามารถออกมา จัดการได้ทันที ทำให้ทุกคนสงสัยเล็กน้อย ถ้าเผยว่าบุริศร์ออก มาจากสถานกักกัน งั้นเรื่องที่บุริศร์ฆ่าคนตายก็จะปิดไม่อยู่

ถึงตอนนั้นถึงแม้ว่าคุณอารองเชษฐ์จะถอนฟ้อง เดาว่าสื่อข่าว และมวลชนก็ต้องตั้งใจสอบสวนเหตุผลว่าทำไมบุรีศร์เจ้าแห่ง วงการธุรกิจถึงไปที่สถานกักกัน ถึงตอนนั้นเรื่องนี้ก็จะถูกแฉโดย คนที่มีเจตนา ชื่อเสียงบุริศร์ก็จะฉาวโฉ่แล้วจริงๆ

ไอ้คุณอารองเชษฐ์

แม้ว่าขี่หลังเสือแล้วยากที่จะลง ยังสร้างเกมใหญ่ขนาดนี้ให้ กับเธอและตระกูลโตเล็กอีก!

เธอยังงุนงงว่า คุณอารองเชษฐ์สร้างเรื่องอุบัติเหตุสถานที่ ก่อสร้างไปทำไม? อย่างไรแล้วเรื่องนี้มันสามารถเจรจาต่อรองได้ แค่ตระกูลโตเล็กมีทัศนคติที่ดี อะไรก็สามารถแก้ไขได้ ที่แท้หลุมที่เขาขุดไว้ก็รอเธออยู่ที่นี่

นโมนขมวดคิ้วเล็กน้อย

เธอพูดกับนาวินเสียงทุ้ม “นายโทรให้ชัยยศอย่าไปรอที่ประตู ทางเข้าสถานที่กักกันแล้ว บุริศร์จะออกมาเมื่อไรไม่ต้องสนใจ ให้เขาระวังสื่อข่าวละแวกสถานกักกันให้ดี ห้ามให้บริศร์ถูกเปิด เผย”

“แต่คุณนายเทวิน ถ้าผมไป ฝูงชนที่จะกินคุณนะ”

นาวินพูดอย่างเป็นห่วง

นรมนส่ายหน้าพูดขึ้น “ฉันมีขอบเขตตัวเอง รีบไปซะไม่ว่ายัง ไง อย่าให้บุริศร์ถูกเปิดเผยก็พอ”

นาวินลังเลเล็กน้อย แต่นึกถึงว่าถ้าบุริศร์ถูกเปิดเผย ไม่ใช่แค่ ชื่อเสียงส่วนตัวเท่านั้นที่จะเสียหาย อาจจะทำให้หุ้นทั้งตระกูลโต เล็กตกมหาศาลติดร่างแหไปด้วย และโครงการร่วมมือมากมาย อาจจะต้องถูกระงับ

คิดถึงตรงนี้ นาวินก็รีบออกจากฝูงชนไปเพื่อโทรศัพท์

เมื่อนักข่าวเห็นฉากนี้ ถึงไม่ได้ยินว่านรมนพูดอะไรกับนาวิน แต่มองออกว่านาวินกำลังโทรศัพท์เพื่อเจรจาต่อรองอะไรบาง อย่าง ในชั่วขณะหนึ่ง คำถามพวกเขาก็ยิ่งเฉียบคมขึ้น

“คุณนายเทวินบุริศร์ เพราะเราเดาถูกใช่ไหม คุณเลยตั้งใจจะให้คนของตระกูลโตเล็กไปแจ้งประธานบริศ ?”

“ฉันไม่รู้ว่าพวกคุณไปได้ยินข่าวแบบนี้มาจากไหน แต่ในเมื่อ ริศร์สามีฉันสามารถยืนหยัดในเมืองชลธีได้ตั้งหลายปี ฉันคิดว่า เขาไม่ใช่คนที่เจอปัญหาแล้วซ่อนตัว พวกคุณทุกคนก็น่าจะรู้อยู่ แก่ใจนะ? น่าเสียดายมากที่ก่อนหน้านี้ไม่นานสามีฉันไปทำงาน นอกสถานที่ ฉันก็เพิ่งท้องด้วย ช่วงนี้อาการระหว่างตั้งท้อง ชัดเจนมาก เลยไม่ได้สนใจเรื่องภายนอก สถานที่ก่อสร้างเกิด เหตุแบบนี้ขึ้น ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทกลัวว่าจะส่งผลกระทบ ต่อเด็กในท้องฉัน เลยไม่ได้แจ้งฉันได้ทันเวลา และบุริศร์ก็กลับ มาไม่ได้ เรื่องนี้ก็เลยไม่ได้ถูกแก้ไขทันที ที่นี่ ฉันขอแสดงความ เสียใจกับครอบครัวเทวินกับเทวินเองแทนตระกูลโตเล็กด้วยนะ คะ”

นรมนพูดจบ ก็โค้งคำนับไปที่เทวิน

มวลชนรู้สึกผ่อนคลายอารมณ์กับท่าทีของนรมน รีบให้ทาง

เดิน

นรมนถึงได้เห็นศพเทวินที่ยังวางอยู่บนสถานที่ก่อสร้าง

เพราะตกลงมาจากที่สูง ใบหน้าเทวินจึงเปลี่ยนไปจนจำไม่ได้ มีผู้หญิงหนึ่งคนและเด็กสองคนคุกเข่าข้างกายเขา ล้วนร้องไห้จน หายใจลำบาก

นรมนก็เป็นแม่คนหนึ่ง เธอรู้ว่าผู้หญิงคนหนึ่งเจอเรื่องแบบนี้จะ เสียใจมาก จึงเดินเข้าไป

“คุณนายเทวินเทวิน เกิดอุบัติเหตุแบบนี้ขึ้นฉันเสียใจมากจริงๆ คุณต้องการอะไรจากบริษัทเราบอกได้ตราบใดที่เราทำได้ เราทําอย่างชัดเจนแน่นอน”

นรมพูดอย่างจริงใจแต่ภรรยาเทวินกลับเงยหน้าขึ้น ทันที พูดขึ้นอย่างโหดเหี้ยม พวกแกมีเงินแล้วสุดยอดนักเหรอฉันต้องการเงิน แค่อยากสามีฉันกลับมาชีวิตอีกครั้งถ้าแกเขากลับมาชีวิตได้อีกครั้ง ไม่ต้องการนั้น ลูกๆ ฉันพวกเขาไม่พ่อแล้วพวกประโยค เดียวก็พรากพ่อพวกไปเลย เขาเพิ่งอายุขวบในต่อๆ ไม่พ่ออยู่เคียงข้าง มีเงินจะมีประโยชน์อะไร”

เธอร้องไห้ตะโกน ดวงตาแดงนั้นเลือดจ้องมองนรมน ราวกับ จะแววทำให้หล่อนมึนงง

ฟังความหมายบางอย่างออก

นี่หมายความต้องการเหรอ

ไม่

คุณนายเทวิน ฉันเงินไม่ได้มีอำนาจอย่าง ตอนไหมคุณคงไม่อยาก ให้ศพวางที่นี่ตลอดไปหรอกใช่ไหม”

เมื่อนรมนทันที

ใช่ เขาอยู่นี่ตลอดไม่ได้ เลยอยากให้แกชดเขา ด้วยชีวิต

ขณะพูด นายเทวินควักสั้นเล่มหนึ่งออกจากมือเสื้อของเธอ แล้วแทงไปทางนรมน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ