บทที่ 886 บุริศ เกิดเรื่องแล้ว

“คุณนาย เป็นอะไรไปคะ?”

ปาณีรู้สึกเหมือนนรมนกำลังมองสมุดครุ่นคิดอะไรอยู่ จึงอดไม่ ได้ จะถามขึ้น

“ไม่มีอะไร แต่เห็นว่าสมุดนี้สวยดี”

นรมนรีบดึงสติกลับมา พูดนิ่งๆ

ปาณีมองไม่ออกว่านรมนคิดอะไรอยู่ ยิ้มอย่างไร้เดียงสาพูด ขึ้น: “ถ้าคุณชอบ เดี๋ยวฉันให้คุณหมอมิลินเอาให้คุณอีกเล่ม ที่ เธอมีหลายเล่มค่ะ

“เหรอ? งั้นก็ขอบใจนะ

นรมนพยักหน้าตอบตกลง

“เธอพักผ่อนให้เต็มที่ ฉันจะไปดูพวกกิจจาหน่อย”

“คุณชายกิจจาเป็นอะไรคะ?

ช่วงนี้ปาณีคุ้นเคยกับสมาชิกแต่ละคนของตระกูลโตเล็กแล้ว ยังเป็นนภดลที่ให้ชัยยศมาสอนเธอ ตั้งแต่หลังจากที่สารภาพรัก ล้มเหลวครั้งนั้น นภดลก็เอาแต่หลบหน้าเธอ ไหว้วานให้คนอื่น มาช่วยจัดการให้ แต่ตนเองกลับไม่ปรากฏตัวออกมา

นึกถึงนภดล ปาณีรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย แต่ทว่าเธอก็ จัดการความรู้สึกได้อย่างรวดเร็ว
นรมนยิ้มพูดขึ้น: “ไม่เป็นอะไรมาก แค่ล้มเอง กมลก็อยู่เป็น เพื่อนเขา

“อ้อ งั้นก็ดีค่ะ ระยะนี้คงต้องลำบากคุณนายแล้ว คุณนายหา

คนมาอยู่ข้างๆสักคนเถอะค่ะ

“ไม่ต้องหรอก ธิดากลับมาแล้ว มีธิดาก็พอ เธอรักษาตัวให้ดี ฉันรอเธอกลับมา

นโมนพูดจบก็ออกไป

ปาณีมองด้านหลังของเธอ จู่ๆ ก็รู้สึกว่าถึงนรมนจะดูสุภาพอ่อน โยน แต่ไม่ให้คนมาอยู่ข้างกายง่ายๆเลย

นภดล ชัยยศ ธิดาและนาวิน ล้วนแต่เป็นคนเก่าของที่นี่ มีเธอ

เพียงคนเดียวที่พามาจากตระกูลจันทรวงศ์ ปาณีรู้ว่า นรมน ให้

เธออยู่ข้างกายเป็นกรณีพิเศษ

ด้วยเกียรติอันสูงส่งนี้ทำให้เธอให้ความสำคัญมากที่สุด เธอ สาบานเลยว่าจะต้องเรียน โภชนาการให้ดี แล้วดูแลนรมนอย่าง เต็มท

เธอออกมาจากห้องคนไข้ของปาณี อยากจะไปหามิลิน แต่ กลับเห็นธิดามาทางนี้

“มีอะไรเหรอ?”

“คุณนายคะ เกิดเรื่องกับประธานบุริศร์ค่ะ”

นรมนชะงักงัน
“เกิดเรื่องอะไร?”

“โดนตำรวจพาตัวไป แล้วศพของการชก็โดนตำรวจเอาไป ด้วยค่ะ บนร่างกายของภาริชเต็มไปด้วยบาดแผล ตำรวจบอกว่า ประธานบริศร์คุมขังภาริชเอาไว้โดยไม่ได้รับอนุญาต แล้วยังใช้ โทษประหารชีวิต ทำให้การชถึงแก่ความตาย มีคนยื่นฟ้องร้อง แล้ว ต้องการให้ประธานบริศร์ให้คำอธิบายที่ชัดเจน

ธิดาพูดอย่างรวดเร็ว

นรมนขมวดคิ้วแน่น

“คนที่ยื่นฟ้องร้องคือคุณอารองใช่ไหม?”

“ใช่ค่ะ”

“คุณชายป้องล่ะ? คุณชายป้องไม่ได้อยู่ข้างๆบุริศร์เหรอ? เขา น่าจะยืนยันให้บริศร์ได้สิ

นรมนกำลังมองธิดา

ธิดาพูดเบาๆ “ตำรวจที่มาเป็นกองกำลังตำรวจคดีอาญา คุณชายป้องยืนยันไปแล้ว แต่เหมือนว่าจะไม่ได้ผล บอกว่าหลัก ฐานมัดตัวแน่นหนา จึงพาประธานบริศร์ไป ประธานบริศร์ฝากให้ คนมาบอก ให้คุณใจเย็นๆ ไม่ต้องเข้ามายุ่ง ดูแลลูกในท้องอย่าง สบายใจแล้วก็เข้าร่วมการแข่งขันก็พอ แต่เท่าที่ได้ยินคราวนี้ ประธานบริศ อาจจะออกมาไม่ได้แล้ว”

ได้ยินธิดาพูดอย่างนี้ นรมนก็หรี่ตาลงเล็กน้อย
เวลานี้แล้ว บุริศร์ยังจะไม่ให้เธอสนใจอะไรอีก ดูแลลูกในท้อง อย่างสบายใจ? ต่อให้เธออยากจะดูแลลูกในท้องอย่างสบายใจ คุณอารองจะยินยอมไหมล่ะ?

การปรากฏตัวของคุณอารองทำให้เธอรู้สึกแปลกๆอยู่ตลอด เดิมที่รออยู่ที่นี่ พวกเขาคิดจะให้บริศร์เข้าไปเหรอ? หรือจะบอก ว่ามีแผนการร้ายอื่นอีก?

นรมนไม่เข้าใจ แต่กลับรู้ดีว่าเธอไม่สามารถนั่งรอความตาย

อยู่ที่นี่ได้อีก

“คุณชายป้องอยู่ที่ไหน?”

นรมนรู้ว่าตอนนี้คนที่สามารถช่วยบริศร์ได้อาจจะมีแค่ป้อง

เท่านั้น ธิดารีบพูดขึ้น: “คุณชายป้องรอคุณอยู่ที่บ้านใหญ่ตระกูลโต เล็กแล้วค่ะ”

“กลับกันเลย ให้นาวินดูแลเด็กๆ ให้ดี ส่งคนมาดูแลเพิ่มอีก หน่อยจะดีที่สุด ฉันกลัวคุณอารองจะหันมาเล่นงานพวกเขา” นร มนกําชับ

“ได้ค่ะ”

ธิดารีบไปจัดการ

นรมนโทรไปหานภดล

“นายอยู่ไหน?”
อยู่ด้านนอกของสถานีตำรวจครับ ผมตามประธานบุรีศร์มา แต่พวกผมโดนขวางอยู่ข้างนอก เข้าไปไม่ได้” นภดลรีบพูด น้ำ เสียงไม่ดี

บุริศร์ถือเป็นคนที่โดดเด่นคนหนึ่งในเมืองชลธี คนทั่วไปไม่ สามารถทำรุนแรงเกินไปกับบุริศร์ได้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้ไม่นึกว่า พวกเขาจะไม่ให้เข้าไป จุดนี้ทำให้นรมนรู้สึกว่าค่อนข้างร้ายแรง เกินไปแล้ว

เธอขมวดคิ้วแน่น

นรมนโทรไปหาคุณท่านตนวร

“คุณตาคะ บุริศร์โดนจับ เรื่องราวเป็นยังไงหนูก็ไม่ค่อยแน่ใจ คุณตามีวิธีทำให้หนูเข้าไปพบเขาหน่อยได้ไหมคะ? ที่ด้านนี้ไม่ ให้ใครเข้าไปเลย”

ตอนที่ได้ยินนรมนูพูดอย่างนี้ คุณท่านตนวรก็ค่อนข้างแปลก

“โดนจับ? ใครจับเขาไป?”

“คนของกองกำลังตำรวจคดีอาญาค่ะ”

“เหตุผลล่ะ”

“กักขังผู้อื่นเป็นการส่วนตัว จนถึงแก่ความตายค่ะ”

คำพูดของนรมนทำให้คุณท่านตนวรเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วจึง พูดขึ้น: “ศพล่ะ?”
*โดนพาไปพร้อมกันค่ะ”

“น่าจะค่อนข้างลำบากแล้ว ตาจะลองจัดการดูก่อน ถ้าไม่มีคำ สั่งจากตา เราอย่าเพิ่งทำอะไร โทรไปหาตระกูลทวีทรัพย์ธาดา ธรณีรู้จักคนของกองกำลังตำรวจคดีอาญา ดูว่าอาธรณีของเรา พอจะมีวิธีใหม

ได้ยินคุณท่านตนวรพูดอย่างนี้ ในที่สุดนรมนก็พอจะตัดสินใจ อะไรได้บ้างแล้ว

“ค่ะ หนูจะโทรไปเดี๋ยวนี้

หลังจากนรมนวางสาย ธิดาด้านนั้นก็จัดการเรียบร้อยแล้ว

“คุณนายคะ เรากลับกันได้แล้วค่ะ”

“เธอไปขับรถมา”

นรมน โบกมือ รีบเดินออกไปข้างนอก ตอนที่ธิดาไปขับรถมาจากที่ลานจอด นรมนก็โทรไปหาธรณี

“คุณอาคะ บุริศร์โดนจับค่ะ คนของกองกำลังตำรวจคดีอาญา จับตัวไป คุณอามีวิธีที่จะทำให้หนูไปเจอเขาหน่อยไหมคะ?”

ธรณีขมวดคิ้วแน่น

“โดนจับ? เรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่? ทำไมอาถึงไม่ได้ข่าวอะไร เลย?”

“ไม่นานนี้ค่ะ หนูก็เพิ่งรู้เรื่อง”
นรมนกระวนกระวายใจ

ธรณีจึงรีบพูดขึ้น: “เราอย่าเพิ่งร้อนรน อาจะลองหาคนดู โทรกลับมานะ เรากลับไปรอที่บ้านก่อน เดี่ยว

บรมนวางสาย

มีตระกูลทวีทรัพย์ธาดากับตระกูลพรโสภณเข้ามาเกี่ยวข้อง ด้วย เธอจึงมีความมั่นใจขึ้นมาเล็กน้อย แต่ทว่าเรื่องนี้เหมือนจะ ร้ายแรงมากจริงๆ

นรมนยืนรอธิดามารับอยู่ที่ประตูทางเข้า จู่ๆก็มีแม่ลูกคู่หนึ่งมุ่ง หน้าเข้ามาหา ในมือของผู้หญิงกำลังอุ้มเด็กที่เพิ่งเกิดได้ไม่นาน เดินมาทางนี้อย่างรีบร้อน

อยู่ห่างกันไม่ไกล แต่นรมนก็รู้สึกถึงความผิดปกติ แม่ลูกคู่นั้น เหมือนจะตรงเข้ามาหาเธอทันที

ใจของนรมนเต้นตึกตัก รีบวิ่งเข้าไปในซุปเปอร์มาร์เก็ตที่อยู่

ข้างๆ

“คุณผู้หญิง ต้องการซื้ออะไรคะ?”

พนักงานเห็นนรมนเข้ามา จึงรีบถามขึ้น นรมนเห็นแม่ลูกคู่นั้นชะงักอย่างชัดเจน แล้วก็ถอยออกไป อย่างแค้นเคือง

ฉากนี้ทำให้นรมนเสียใจขึ้นมาบ้างแล้ว
ถ้าตนเองไม่มีความระแวดระวังตัว ตอนนี้อาจจะโดนวิ่งชน แล้วเรียกค่าเสียหายก็ได้ แล้วถ้าเกิดเด็กที่อยู่ในอ้อมกอดพวก เขาเป็นทารกที่ตายไปแล้วล่ะ เธอก็ยิ่งลำบากเลยล่ะสิ ไม่แน่ว่าบุ ริศ ยังไม่ทันได้ออกมา เธอก็คงต้องตามเข้าไปติดๆ

นึกถึงความเป็นไปได้ นรมนก็ตื่นตระหนกจนเหงื่อเย็นๆซึม ออกมา

เล่ห์เหลี่ยมพวกนี้ต้องระมัดระวังครั้งแล้วครั้งเล่าจริงๆ

คุณอารอง ร้ายนัก!

แววตาของนรมนเปล่งประกายความเย็นชาออกมา

ตอนที่ธิดาขับรถมาไม่เห็นนรมน เธอจึงกำลังคิดจะโทรหานร มน ก็เห็นนรมน โบกมือ ให้เธออยู่ในซุปเปอร์มาร์เก็ต

“คุณนายคะ ทำไมคุณถึงวิ่งออกมาจากในนั้น?

ธิดามองนรมนแล้วถามขึ้นด้วยความสงสัย นรมนไม่ได้พูดอะไร แค่ซื้อน้ำขวดหนึ่ง แล้วขึ้นรถ ตอนที่รถเลี้ยวออกจากโรงพยาบาล จู่ๆนรมนก็ให้ธิดาจอดรถ “เธอขับรถกลับไป ฉันจะไปที่อื่น

“คุณนาย คุณจะไปไหนคะ? ให้ฉันไปส่งคุณเถอะ” ธิดารู้สึกว่านรมนแปลกๆ

“ไม่ต้องหรอก อีกเดี๋ยวฉันก็กลับแล้ว ฉันไปก่อนนะ
นรมนไม่ได้อธิบาย ให้ธิดาออกรถไปเลย ส่วนตนเองเรียกรถ

แท็กซี่คันหนึ่ง

“ไปบ้านใหญ่ตระกูลโตเล็กค่ะ” นรมนนั่งอยู่ในแท็กซี่ ในใจถึงสงบลงได้บ้าง

เมื่อครู่ไม่รู้ว่าเป็นความรู้สึกภายใต้จิตสำนึกของตนเองหรือ เปล่า เอาแต่รู้สึกว่านั่งรถของธิดากลับไปไม่ค่อยปลอดภัย ตอน นี้มีรถแท็กซี่อยู่ทั่วทุกที่ พวกเขาคงไม่ถึงกับซื้อรถแท็กซี่ทั้งเมือง ชลธีหรอกใช่ไหม?

ตอนที่นรมนกลับมาถึงบ้านใหญ่ตระกูลโตเล็ก กลับไม่เห็นรถ ของธิดา เธอจึงขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

“ธิดา เธอยังไม่กลับมาอีกเหรอ?”

นรมน โทรไปหาธิดา

ธิดาทางด้านนั้นค่อนข้างอึกทึก

“คุณนายคะ ฉันโดนสะกดรอยตาม อีกฝ่ายเหมือนจะฆ่าฉันให้ ตาย แต่ว่าคุณวางใจได้ ตอนนี้ฉันรอดพ้นมาได้แล้วค่ะ อีกเดี่ยว จะถึงบ้านแล้ว”

“ระวังหน่อยนะ ฉันจะให้ชัยยศไปช่วยเธอ”

หลังจากนรมนวางสายไปก็ให้ชัยยศขับรถไปรับธิดา อย่างที่คิดเอาไว้ พวกเขาอยากจะฆ่าเธอจริงๆ นรมนหน้าตาหม่นหมองเข้าไปในบ้าน
หลังจากป้องเห็นนรมนเข้ามา จึงถามขึ้นอย่างลนลาน: “ไม่

เป็นอะไรใช่ไหม?

เกือบตาย อีกฝ่ายอยากให้เราสองสามีภรรยาเข้าไปพัวพัน

นรมนรินน้ำแก้วหนึ่ง พิมพ์แล้วดื่มลงไป

ป้องเอารายงานผลการตรวจดีเอ็นเอในรมน

“นี่เป็นผลรายงานที่บุริศร์ให้ผมทำการตรวจดีเอ็นเอ เสียใจ ด้วยที่จะต้องบอกพวกคุณว่า ภาริชกับบุริศร์เป็นพี่น้องกัน

“อะไรนะ?”

นรมนยังไม่ได้กลืนน้ำลงไป เกือบจะสำลักตาย

เธอหยิบรายงานการตรวจขึ้นมาดูอย่างละเอียดสองรอบ ความเข้ากัน 99.9% ก็บอกได้ว่าพวกเขาเป็นพี่น้องแท้ๆ

“ตัวอย่างเลือดไม่ผิดใช่ไหม?”

“ออกมาจากมือพวกคุณจนถึงมือผม ไม่มีบุคคลที่สองแตะต้อง เลย ถ้าจะผิดก็คงเกิดจากความผิดพลาดของพวกคุณด้านนี้ เท่านั้น” ได้ยินป้องพูดอย่างนี้ นรมนนึกถึงนภดลที่เป็นคนเอา ตัวอย่างเลือดมา นภดลไม่ทำเรื่องอย่างนี้แน่นอน ดังนั้น หมายความว่าผลการรายงานนี้เป็นของจริงงั้นเหรอ?

สีหน้าของเธออึมครึมจนน่ากลัว

“ถ้าภาริชคนนี้เป็นตัวจริง งั้นภาริชที่เทวินพูดถึงเป็นใคร?” “ตอนนี้ปัญหานี้อย่าเพิ่งคิดเลย ที่ผมอยากบอกก็คือ ภาริชคนนี่เป็นโรคหัวใจตั้งแต่เกิด บางทีอาจจะบอกได้ว่าเป็นความ บกพร่องที่ติดตัวเขามาตั้งแต่เกิด ดังนั้นผมคิดว่าพวกเขาคุณอา รองคนนั้นคงจะรู้ปัญหานี้ของเขา จึงตั้งใจทิ้งเขามาให้พวกคุณ และผมได้เจาะเลือดจากร่างกายของเขาออกมาทําการทดลอง เขาโดนคนฉีดยาที่ทำให้หัวใจวายฉับพลัน

คำพูดของป้อง ทำให้นรมนตกตะลึงไปเลย

“เป็นไปได้ยังไง? นั่นเป็นห้องใต้ดินของตระกูลโตเล็กนะ คน ทั่วไปเข้าไปไม่ได้อยู่แล้ว”

“แต่คุณจะแก้ไขปัญหานี้ยังไง? เขาตายด้วยสาเหตุหัวใจขาด เลือด เกิดขึ้นจากยาภายนอก ยังไม่ต้องพูดถึงว่าคนๆนี้เป็นคน ของพวกคุณหรือเปล่า บางที่บอกว่าเข้าไปได้ยังไง เพียงแค่หลัก ฐานนี้ ก็เพียงพอที่จะทำให้บริศร์ออกมาไม่ได้แล้ว เขาจึงตกเป็น ฆาตกร!”

คำพูดของป้องทำให้นรมนตื่นตกใจ

ฆาตกร?

จะเป็นไปได้ยังไง?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ