บทที่ 782 ฉันควรจะออกเดินทางแล้ว

“ขอโทษนะคะ เจตต์ ขอโทษจริง ๆ ถ้าสามารถเลือกได้ ฉันอยาก จะรักคุณอย่างไม่ต้องลังเล คุณเป็นคนดีคนหนึ่ง เป็นผู้ชายที่ดี มากจริง ๆ สิ่งที่น่าเสียดายที่สุดในชีวิตของฉันคือการที่ไม่ สามารถอยู่กับคุณได้ เป็นฉันที่ไม่คู่ควรกับคุณ เป็นฉันที่ทรยศ ต่อความเชื่อใจและความชอบของคุณ ฉันสามารถสัมผัสได้ว่า คุณชอบฉัน ถึงแม้มันอาจจะไม่ใช่ความรักก็ตาม แต่สําหรับชีวิต ที่น่าสงสารของฉัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณทำเพื่อฉันมันช่างมีค่า จริง ๆ ฉันใกล้จะตายแล้ว ฉันไม่เต็มใจที่จะจากคุณไปจริง ๆ และ ไม่เต็มใจที่จะจากโลกใบนี้ไป

นิตาร้องไห้อย่างเจ็บปวด

เจตต์ไม่รู้ว่าตนเองควรจะพูดอย่างไรถึงจะดี

เขามีคำถามมากมาย และมีหลายสิ่งหลายอย่างไม่เข้าใจ แต่ ตอนนี้เผชิญหน้ากับความรู้สึกที่แตกสลายของนิตา เขาพูดไม่ ออกสักคําเดียว

นิตาพูดต่อไป

“คุณรู้ไหม? หลังจากที่พ่อแม่ของฉันจากโลกนี้ไป ทิ้งฉันกับ น้องชายที่ยังมีโรคหัวใจตั้งแต่กำเนิด ฉันเด็กผู้หญิงอายุสิบสอง สิบสามปีคนหนึ่ง ฉันจะทำอะไรได้? ฉันจึงทำได้เพียงขายตนเอง ฉันรู้ว่ามีความเป็นไปได้สูงว่าหลังจากนี้ฉันจะไม่สามารถมีชีวิต เป็นของตนเองได้อีกแล้ว แต่แล้วยังไงล่ะ? ตราบใดที่น้องชายของฉันปลอดภัยก็พอ ฉันคิดมาเสมอว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่ฉันจะมี ชีวิตแบบนี้ แต่ตั้งแต่ที่ได้เจอกับคุณ ตั้งแต่ที่เริ่มชอบคุณฉันก็เกิด ความโลภขึ้นมา ฉันต้องการชีวิตที่เป็นของฉัน ฉันต้องการกุม ชะตาชีวิตของตนเอง แต่ฉันหนีไม่พ้น หนีไม่รอด เจตต์ คุณอย่า ตำหนิฉันได้ไหม? ฉันรู้ว่าฉันทําเรื่องผิดพลาดมากมาย ทำให้ คุณไม่มีความสุข ฉันก็รู้ว่าฉันปกปิดคุณหลายเรื่อง คุณโกรธฉัน มาก เพียงแต่ขอร้องเถอะ อย่าคิดเล็กคิดน้อยกับฉันได้ไหม?

“สวรรค์ได้ลงโทษฉันแล้ว เขาทำให้ฉันต้องสูญเสียคุณ สำคัญที่สุดไป ฉันเคยคิดว่าน้องชายของฉันคือทุกอย่าง จนมา พบคุณฉันถึงรู้ว่า ฉันยังมีคนอื่นที่อยากห่วงใย เจตต์ ชีวิตนี้ สามารถอยู่กับคุณได้นานขนาดนี้ เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด ของฉัน หลังจากฉันตายไป คุณลืมฉันไปซะ หาคนที่รักคุณจริง แต่งงานมีลูก ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณจะมีความสุข

น้ำตาของนิตาหยดลงบนไหล่ของเจตต์ มันช่างร้อนเหลือเกิน

นัยน์ตาของเจตต์ร้อนผ่าว จนแม้แต่มีความทุกข์ระทมด้วยซ้ำ

“ทำไมถึงเดินมาถึงจุดนี้ได้? แต่ไหนแต่ไรคุณไม่เคยเชื่อใจ ผม ถ้าคุณเชื่อใจผม คุณจะเล่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยผ่านมาให้ผม ฟังได้ และให้ผมช่วยหาทางกับคุณ บางทีพวกเราอาจจะมีความ เป็นไปได้มากมาย แต่นิตา คุณเห็นผมเป็นคนนอกมาโดยตลอด คุณเอาแต่พูดว่ารักผม แต่กลับไม่เคยยินยอมให้ผมเข้าไปใน โลกของคุณ เดินเข้าไปในใจของคุณ ความรักแบบนี้มันคือ ความรักจริง ๆ เหรอ? ”
เสียงของเจตต์แหบแห้ง คำที่พูดออกมาทำให้นิตาร้องไห้ สะอึกสะอื้นยิ่งกว่าเดิม

“คุณไม่เข้าใจ มีบางเรื่องที่คุณไม่เข้าใจจริง ๆ ตอนนี้ฉันพูด อะไรก็สายไปแล้ว เจตต์ ระวังแม่เลี้ยงของคุณด้วย ฉันสามารถ พูดได้เพียงเท่านี้ อีกอย่าง ฝากเรื่องของน้องชายฉันด้วย ฉันรู้ว่า ฉันมันไร้ยางอาย แต่จะทำอะไรได้? ชีวิตนี้ของฉันจบสิ้นลงแล้ว ไม่ง่ายเลยที่จะได้เจอผู้ชายที่ดีอย่างคุณ ฉันไม่คว้าคุณเอาไว้แล้ว จะให้คว้าใครล่ะ? ฉันยอมรับว่าฉันใช้ประโยชน์จากความเห็น อกเห็นใจจากคุณ ฉันก็ยอมรับว่าฉันทำเรื่องที่เลวทรามต่ำช้า มาก ใช้ความตายของตนเองให้คุณช่วยน้องชายฉัน แต่ฉันไม่มี ทางเลือกแล้ว ถึงแม้ฉันจะต่ำทราม ไร้ยางอาย และหน้าด้าน ก็ เป็นเพียงครั้งสุดท้าย เจตต์ ต่อจากนี้จะไม่มีใครวางแผนกับคุณ อีก”

คำพูดของนิตาทำให้เจตต์ไม่รู้ว่าในใจรู้สึกแบบไหน

“คุณพักผ่อนเถอะ คุณหมอบอกให้คุณพักผ่อน คุณยังมีชีวิต อยู่ได้อีกหลายวัน”

“มีชีวิตอีกหลายวันกับตายตอนนี้มันต่างกันอย่างไร? ไม่แตก ต่างอะไรเลย เจตต์ คุณช่วยเรียกนรมนมาให้ฉันได้ไหม?

“คุณคิดจะทําอะไร? ”

เจตต์รู้สึกกังวลขึ้นมาทันที มองเห็นตรงนี้ นิตาไม่สบอารมณ์มาก
“ฉันเป็นแบบนี้แล้ว ยังจะทำอะไรได้อีก เมื่อไหร่คุณจะทํากับ ฉันเหมือนที่ทํากับเธอบ้าง

“นรมนตรงไปตรงมาและจริงใจกับผมเท่าที่จะจินตนาการได้ เธอกล้าหาญและไม่เกรงกลัว คุณทำได้ไหมล่ะ? นิตา เรื่องที่ ตนเองทำไม่ได้ ก็อย่าคาดหวังว่าคนอื่นจะตอบสนองความคาด หวังของคุณเลย”

ประโยคนี้ของเจตต์ค่อนข้างแรง

นิตารับไม่ได้ เพียงแต่ยังคงกล่าวด้วยรอยยิ้มขมขื่น : “ใช่ ฉันไม่ทุ่มเททุกอย่างเต็มที่เพื่อคุณเหมือนอย่างเธอ แต่เธอเป็น ลูกพี่ลูกน้องกับคุณ ระหว่างพวกคุณเป็นไปไม่ได้! ”

สิ่งนี้แทงเข้าตรงใจกลางความเจ็บปวดของเจตต์

เขากล่าวด้วยใบหน้าเย็นชา : “ผมรู้ คุณไม่จําเป็นต้องเตือน หรอก เมื่อสักครู่ได้คุยกับเธอแล้วไม่ใช่เหรอ? จะต้องเรียกเธอ มาอีกทําไม?

“มีเรื่องเล็กน้อยยังพูดไม่จบ คุณวางใจเถอะ ฉันทำร้ายเธอไม่ ได้หรอก”

นิตาเจ็บปวดใจยิ่งขึ้นไปอีก

ผู้ชายที่ตนเองรักที่สุด กลับปกป้องหญิงอื่นอย่างมุ่งมั่น เธอจะ รับได้อย่างไร?

เธอรู้ว่าเวลาของตนเองกำลังจะหมดไป ไม่อย่างนั้น เธอจะไม่ ยอมก้มหัวให้นรมน จะไม่ฝากฝังเรื่องงานศพกับศัตรูหัวใจของตนเอง

แต่สวรรค์ช่างโหดร้ายเช่นนี้ ทำให้สุดท้ายแล้วนอกจากนรมน เธอหวังพึ่งใครไม่ได้เลย

เธอรู้ เจตต์ไม่มีทางไม่สนใจน้องชายของเขาโสธร แต่เธอ ต้องการการคุ้มครองสองชั้น หากเจตต์ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ สามารถปกป้องตนเองได้ อย่างน้อยที่สุดยังมีนรมนกับบุริศร์คุ้ม ครองโสธร

นิตารู้สึกว่าตลอดชีวิตของตนเองทำเพื่อการมีชีวิตอยู่ของคน อื่น มีชีวิตอยู่เพื่อน้องชาย แต่ตัวเธอเองล่ะ?

ผู้ชายคนเดียวที่เธอต้องการ ในใจกลับมีผู้หญิงคนอื่น เจตต์มองนิตาอย่างเงียบ ๆ มองใบหน้าขาวซีดของเธอ มองดู เธอที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะหยุดลมหายใจที่อ่อนแรงลง จนอดถอน หายใจออกมาไม่ได้

“ไม่ต้องพูดเยอะมากนะ นรมนยังมีธุระอีก”

“ฉันเข้าใจแล้ว”

นิตาเห็นเจตต์โล่งใจ จึงหัวเราะอย่างอ่อนแรง

เมื่อเจตต์ออกมา นรมนกำลังคุยโทรศัพท์กับบุริศร์อยู่

เธอเห็นเจตต์ออกมา จึงรีบพูดว่า “ฉันต้องวางก่อนนะ ถ้า คุณเสร็จธุระก็รีบกลับไป อีกสักพักฉันก็จะกลับบ้านแล้วเหมือน กัน พวกเราเจอหน้ากันแล้วค่อยคุย
“ได้”

ทางฝั่งบริศ วางสาย

นรมนเก็บมือถือ มองเห็นท่าทางทุกข์ใจของเจตต์ จึงรีบตบ ไหล่เขาและกล่าวว่า “โชคชะตากำหนดชีวิตและความตาย เรื่องนี้คุณทำได้ดีพอแล้ว”

“ผมรู้แล้ว คุณไม่ต้องมาปลอบใจผมหรอก ผมไม่ได้อ่อนแอ ขนาดนั้น เดี๋ยวก็ดีขึ้นมาได้ เพียงแค่ต้องใช้เวลาสักหน่อย

คำพูดของเจตต์ทำให้นรมนสบายใจไม่น้อย

“ขอโทษด้วยนะ ทำให้คุณต้องเจอกับความสัมพันธ์ที่ไม่มี ความสุขอีกครั้ง เป็นฉันเองที่ตอนแรกมองคนผิดไป

“ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณหรอก ผมแค่ไม่อยากมีความรัก ใคร แนะนำก็ไม่มีประโยชน์ คุณไม่จำเป็นต้องโทษตัวเอง โดยเฉพาะ อย่างยิ่งคุณทำเพื่อผม ผมเข้าใจ นิตา ให้คุณเข้าไปหา เหมือนยัง มีเรื่องจะพูดกับคุณ”

“ยังมีเรื่องจะพูดกับฉัน

นรมนคิ้วขมวดอย่างไม่รู้ตัว

“เธอยังคิดจะทำอะไรอีกนะ?

“ไม่รู้สิ คุณก็ระวังตัวสักหน่อย ผมรู้ฝีมือของคุณ แต่นิตาเป็นผู้ หญิงที่มีความคิดลึกซึ้ง ใครจะไปรู้ว่ามีแผนสกปรกอะไรอีก? ส่วนคุณนั้น ค่อนข้างไม่ซับซ้อน นี่เป็นวิธีพูดที่น่าฟัง ถ้าไม่น่าฟังก์คือโง่นั่นเอง ถ้าสังเกตเห็นความผิดปกติของเธอคุณรีบออกมา เลยนะ อย่าไปสนใจอะไรเข้าใจไหม?

ได้ยินเจตต์พูดแบบนี้ นรมนรู้สึกหดหู่ใจไม่น้อย

“ฉันมีภาพลักษณ์แบบนี้ในสายตาของคุณเหรอ?

“คุณยังจะคิดถึงภาพลักษณ์อะไรอีกล่ะ? หญิงงามด้วย คุณธรรมเหรอ? แต่ก่อนอาจจะรู้สึกแบบนี้ ตอนนี้ผมรู้สึกว่าคุณ ไร้เดียงสามาก”

“เอาเถอะ ถากถางฉันให้น้อย ๆ หน่อย ฉันเข้าไปก่อนนะ”

นรมนพูดจบก็เปิดประตูเดินเข้าไป

นิตาอ่อนแรงมาก เมื่อเห็นนรมนเข้ามา แค่ลืมตาก็รู้สึกเสีย แรงมาก

นรมนเห็นสภาพแบบนี้ของเธอ ก็รู้ว่านิตาไม่ไหวแล้วจริง ๆ “เธอยังมีเรื่องอะไรจะพูดกับฉันอีกเหรอ? ” เธอนั่งลงข้างเตียง

นิตามองไปด้านนอก เห็นเจตต์ไม่ได้ตามเข้ามา ถึงจะถาม เสียงเบาว่า “คนที่ช่วยเหลือด้านการเงินของฉันคุณน่าจะรู้ว่า เป็นใคร? ”

“ธัญญาใช่ไหม? ”

“ใช่”
นิตาพยักหน้า

เธอคาดเดานรมนผิดมาตลอด

เธอเอาแต่คิดว่านรมนเป็นคุณนายของตระกูลร่ำรวยคนหนึ่ง เป็นผู้หญิงไร้ความสามารถที่บริศ ถือไว้ในกำมืออย่าง โปรดปราน แต่เธอเพิ่งจะรู้ว่า เธอมองนรมนผิดมาตลอด

ถึงแม้จะไม่มีบุริศร์ นรมนก็ยังคงเป็นผู้หญิงที่เก่งกาจ เพียงแต่ ภายนอกที่อ่อนโยนและสุภาพเยือกเย็นบดบังความกล้าหาญ ของเธอไว้

“คุณรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ”

นิตามองนรมนและเอ่ยถามขึ้นมา

“ก่อนหน้านี้ไม่นาน”

นรมนก็ไม่ได้ปิดบังนิตา คนที่กำลังจะตายแล้ว ยังมีอะไรที่ไม่ สามารถพูดได้อีกเหรอ?

เธอเล่าเรื่องที่ธัญญาต้องการให้ขณะพลใช้ประโยชน์จาก

ความเป็นหมอมาฆ่าปิดปากให้นิตาฟัง

สีหน้าของนิตาเปลี่ยนไปเป็นดูไม่ได้อย่างยิ่ง

“ขณะพลก็คือคนของเธอ?

“ใช่ ฉันเองก็เพิ่งจะรู้ ดังนั้นเธอคิดจะอยู่ที่นี่ หรือต้องการออก ไปล่ะ? แค่เธอพูดมา ฉันสามารถตอบรับเธอได้ทุกทางเลือก

นี่เป็นคำพูดจากใจของนรมน
เดิมทีเธอมาที่นี่ก็เพื่อจะสามารถย้ายตาได้ เพียงแต่คิดไม่ ถึงว่านิตาจะทนต่อไปไม่ไหวเร็วแบบนี้

นิตาเงียบไปสักพักหนึ่ง ตอบว่า “ฉันเป็นคนที่กำลังจะตาย แล้ว ไปที่ไหนก็ไม่สำคัญ ในเมื่อพวกเขาต้องการให้ฉันตาย ฉันก็ จะตาย เพียงแค่ฉันตายไป พวกเขาถึงจะสบายใจ และถึงจะเปิด เผยช่องโหว่ ฉันรู้ว่าคุณจะช่วยเจตต์ ชีวิตนี้สิ่งที่น่าเสียดายที่สุด ของฉันคือการที่ไม่ได้อยู่กับเขา ในบั้นปลายชีวิตของฉัน ฉัน อยากทําเพื่อเขาบ้าง

นรมนรู้แล้วไม่น้อย

“เธอต้องคิดใคร่ครวญให้รอบคอบ ถึงแม้เธอจะทำแบบนี้ เจต ต่ก็ไม่อาจรู้สึกซาบซึ้งต่อเธอมาก และฉันเองก็ไม่คิดถึงความดี ของเธอ”

“ไม่สำคัญหรอก ไม่ว่าอย่างไรก็จะตายแล้ว หวังเพียงคุณจะ สามารถดูแลน้องชายของฉันให้ดี

นิตาปฏิบัติต่อน้องชายของตนเอง โสธรด้วยความจริงใจ นรมนพยักหน้า

“เธอสบายใจได้ โสธรไม่ได้อ่อนแออย่างที่เธอคิด

“ฉันแค่ไม่หวังให้เขาติดต่อกับสิ่งชั่วร้ายเหมือนอย่างฉัน การ ตายของพ่อแม่ฉันมีความเกี่ยวข้องกับชาญ เรื่องนี้ต้องขอบคุณ ลูกชายของคุณ เพียงแต่สุดท้ายแล้วพ่อแม่ของฉันก็ไม่ได้แก้ไข ชื่อ เรื่องนี้ถ้าฉันตายไปแล้ว ก็ไม่รู้ว่าเจตต์จะช่วยตรวจสอบให้ต่ออีกไหม”

นิตามองนรมน นรมนเข้าใจ ความหมายของเธอคือให้ตนเอง เข้าไปร่วมด้วย

“เธอวางใจได้ ฉันจะชี้แจงให้แก่พ่อแม่ของเธอ ถึงแม้จะเพื่อ น้องชายของเธอ”

“ขอบคุณนะ นรมน ถ้าสามารถทำได้อีกครั้งหนึ่ง ฉันหวังว่าจะ กลายเป็นเพื่อนกับคุณได้จริง ๆ น่าเสียดายที่โลกนี้ไม่มีคำว่าถ้า

นิตาพูดจบ น้ำตาหยดลงมาจากหางตา

“ทิ้งเครื่องดักฟังไว้ด้วย คุณไปเสียเถอะ เดาว่าขณะพลใกล้จะ มาแล้ว ฉันควรจะออกเดินทางแล้ว

เธอหลับตาลง กลับทำให้นรมนรู้สึกสลดใจอย่างบอกไม่ถูก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ