บทที่ 636 ต้องหาช่องทางติดต่อเธอให้เจอ

“ทําอะไรน่ะ?”

คมทิพย์มองนรมนจ้องโน้ตบุ๊กอย่าง ใจลอย อดไม่ได้ที่จะผลัก เธอไปหนึ่งครั้ง

นรมนได้สติกลับคืนมา เมื่อเห็นคนทิพย์ก็ถอนหายใจออกมา

เธอทำไม้ทำมือให้คุมทิพย์ สอบถามถึงกิจจา

คมทิพย์ยักไหล่พลางเอ่ย “ยังเป็นเหมือนเดิม ไม่พูด นั่งวาด รูปอยู่ในห้องคนเดียว น่าเสียดาย”

“จะดีขึ้น เข้าต้องดีขึ้นแน่ๆ

นรมนทํามือบอก

“ใช่ๆ ฉันรู้ว่าเขาต้องดีขึ้นแน่ๆ เธอรีบกินอะไรหน่อยเถอะ คมทิพย์พูดพลางส่งผักผลไม้ไปตรงหน้านรมน

“เมื่อกี้ดูอะไรอยู่?”

นรมนเปิดประกาศรับสมัครงาน ให้คมทิพย์

ดมทิพย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ออกแบบเครื่องประดับ? นรมน ถึงแม้เธอจะเรียนออกแบบ มา แต่ออกแบบรถยนต์กับออกแบบเครื่องประดับไม่ใช่เรื่อง เดียวกันนะ ฉันรู้ว่าเธอรีบอยากหารายได้ แต่สถานการณ์เธอตอนนี้ไม่เอื้อ การออกแบบเครื่องประดับนี้เป็นการประกาศรับ สมัครเฉพาะบุคคล แต่ฉันถามพ่อฉันแล้ว นี่เป็นประกาศจาก บริษัทใหญ่เพื่อหานักออกแบบมากความสามารถในนามตัวเอง เธอตอนนี้เป็นแค่มือใหม่ งานนี้เธอรับไม่ได้”

ได้ยินคนทิพย์พูดแบบนั้น แววตาของนรมนก็สลดลงเล็กน้อย

คมทิพย์เห็นเธอท่าทางเป็นแบบนี้ จึงรีบเอ่ย “เธอไม่ได้เรียน ออกแบบรถยนต์เหรอ? เธอดูสิว่ามีประกาศรับสมัครออกแบบ รถยนต์ไหม?”

นรมนส่ายหน้า จากนั้นก็แสดงออกว่า “ออกแบบรถยนต์ไม่ เคยมีการรับงาน มีเพียงบริษัทใหญ่ที่รูปถ่ายนักออกแบบรถยนต์ ยิ่งไปกว่านั้นข้อจำกัดมีมากเกินไป อีกอย่างถ้าวันหนึ่งได้รับ สมัครจากคนในศูนย์ จะถูกบุริศร์ตามเจออย่างแน่นอน

คมทิพย์มองท่าทางของเธอแล้วพูดอย่างโกรธนิดๆ “เธอ ต้องการจะหลบเขาไปจนถึงเมื่อไหร่? สภาพเธอตอนนี้ควรเป็น เขาที่ต้องหลบเธอหรือเปล่า หรือว่าเพื่อที่จะไม่เจอเขา แม้กระทั่ง การออกแบบรถยนต์ที่เธอชอบที่สุดก็ไม่ต้องการแล้ว?”

นรมนลูบพู่กันวาดรูปในมือ

เธอยังจำได้ว่าบุริศร์ได้ออกแบบรถรูปแบบใหม่ให้พวกเขา น่าเสียดายที่เธอไม่ทันได้เห็นว่าเป็นอย่างไร

ถ้าต้องตัดบุริศร์กับอดีตทั้งหมดออกไป ก็ต้องลบร่องรอย ทั้งหมด รวมถึงการออกแบบรถยนต์ที่เธอเรียนมาห้าปีด้วย
แม้ว่าจะปวดใจ แต่นรมนก็รู้ว่าต้องยอมเสียสละก่อนถึงจะได้

มา

เธอจับพู่กันในมือ เขียน “ออกแบบรถยนต์กับออกแบบเครื่อง ประดับล้วนคือการออกแบบ ฉันออกแบบรถยนต์ได้ ก็ต้อง ออกแบบเครื่องประดับได้ ฉันทำได้ ฉันไปเรียนเสริมตอนกลาง คืน แล้วก็เรียนด้วยตัวเองก็ได้”

“เธอจะลำบากไปทําไม!

คมทิพย์เห็นใจนรมนเป็นอย่างมาก แต่เธอรู้ว่าถ้านโมนตัดสิน ใจแล้วไม่ว่าเรื่องอะไรก็จะไม่เปลี่ยนใจ

เธอไม่ได้ถามว่าระหว่างนรมนกับบริศร์นั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้นกัน แน่ แต่จากแววตาของนรมนเธอมองไม่เห็นความเกลียดชังบุริศร์ มีแต่ความจําใจและเสียใจเท่านั้น

คมทิพย์ตบไหล่เธอพลางพูด “เรื่องค่าใช้จ่ายเธอวางใจเถอะ ทั้งหมดยังมีฉันนะ ตอนนั้นเพราะความช่วยเหลือของเธอฉันถึง จบมหาวิทยาลัยได้ ตอนนี้ก็ถือว่าให้โอกาสฉันได้ตอบแทนโอเค ไหม?”

นรมนมองคมทิพย์ ยิ้มอย่างไม่ปฏิเสธ

“ต้องอย่างนี้สิ! ดีแล้ว เธอรีบกินเถอะ กินเสร็จแล้ว พวกเราไป ดูกันว่า โรงเรียนพิเศษไหนรับสมัครนักเรียนบ้าง

คมทิพย์พูดจบแล้วก็ออกไป

นรมนยิ้มมองตามหลังเธอ แต่กลับเปิดดูรับสมัครงานบนอินเทอร์เน็ต แล้วพบงานแปลงานส่วนตัว

อีกฝ่ายส่งต้นฉบับมา เธอแปลแล้วส่งกลับไป เงินเข้าบัญชี ธนาคารเธอ โดยตรงก็ได้แล้ว

แบบนี้ดีที่สุดแล้ว ใครก็ไม่เจอใคร เธอยังสามารถหาเงินสัก เล็กน้อยไว้ใช้ส่วนตัวได้ แม้ว่าจะมีความช่วยเหลือจากคนทิพย์ แต่เธอก็อยากพึ่งพาตนเอง

ในอินเทอร์เน็ตมีบริษัทกำลังหาคนแปลอยู่พอดี นรมนแก้ไข ประวัติของตนเองและสิ่งสำคัญส่งไป รออีกฝ่ายตอบกลับมา แต่ มีหนึ่งอย่างที่ทำให้เธอลำบากใจ

เธอไม่สามารถใช้บัตรของตนเองได้ ทำอย่างไรดี?

ถ้าใช้ของคนทิพย์ พฤกษ์ก็จะสามารถหาเบาะแสแล้วตรวจ สอบมาได้

ในตอนนั้นเอง ปัญญ์ก็เคาะประตูแล้วเดินเข้ามา

“พี่นรมน พี่ให้ผมเข้ามาเอาจาน พี่ทานเสร็จหรือยัง?”

ปัญญ์เป็นเด็กชายที่สดใส นอกจากนี้ยังนับถือนรมนเป็นพี่สาว แท้ๆ เพราะเธอเคยมีบุญคุณกับคมทิพย์ ดังนั้นจึงดีกับเธอมาก

นรมนยิ้มแล้วส่งจานให้ปัญญ

ปัญญ์กวาดสายตามองไปเรื่อย ก็เห็นเข้ากับนรมนกำลังหา งาน ทั้งยังเป็นงานแปลจึงชะงักไป

“พี่นรมน พี่อยากหางานเหรอ?”
นรมนรีบปิดปากปัญญไว้ แล้วมองออกไปทางข้างนอกอย่าง ประหม่า เมื่อเห็นว่าคนทิพย์ไม่ได้อยู่ตรงนี้จึงวางใจลง

ปัญญ่โตขนาดนี้แล้ว แต่ก็เป็นครั้งแรกที่สัมผัสกับผู้หญิง อด ไม่ได้ที่จะหน้าแดงขึ้นมาทันที

นรมนเห็นว่าคมทิพย์ไม่ได้อยู่ตรงนี้จึงได้สติกลับมาถึงพบว่า ตนเองกำลังปิดปากปัญญ์ไว้อยู่ แล้วใบหน้าของปัญญ์แดงฝาด ราวกับผลแอปเปิล เธอจึงรีบชักมือกลับมาแล้วทำท่าทางขอโทษ

ปัญญ์ส่ายหน้าพลางเอ่ย “ไม่เป็นไร ผมแค่ถูกผู้หญิงปิดปาก แบบนี้ครั้งแรก เลยรู้สึกอายนิดหน่อย”

เขาตรงไปตรงมาและจริงใจ ทำให้ความกระอักกระอ่วนของ นรมนหายไป

“ต่อไปแฟนสาวของนายต้องสวยกว่าฉันแน่ๆ

นรมนยิ้มพลางทำไม้ทำมือ

ปัญญ์เองก็ยิ้มแล้วเอ่ย “มันก็ไม่แน่หรอกเพราะความสวยของ พี่นรมน พี่นรมนสวยที่สุดที่ผมเคยเจอมาเลย”

ถูกคนชมว่าสวย นรมนก็ดีใจเล็กน้อย

“พอแล้ว ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว พี่นรมนพี่กำลังหางานแปลภาษา อยู่เหรอ? พี่ใช้ภาษาอังกฤษได้?”

นรมนพยักหน้า ยกมือขึ้นทำนิ้วเป็นเลขแปด

ปัญญ์ชะงักไปทันที
“ภาษาอังกฤษระดับแปด?”

นรมนพยักหน้า แล้วทำท่าบอกว่าเธออยู่ที่อเมริกาห้าปี “ว้าว เก่งมากเลย บริษัทพวกเรามีงานแปล พี่นรมน ถ้าหาก สมัครใจสามารถไปที่บริษัทของพวกเราได้

คำเชื้อเชิญของปัญญ์ทำให้นรมนลังเลอยู่สักพัก

ที่จริงแล้วเธอไม่ได้คิดมากที่จะไปทำงานที่บริษัทของตระกูล เจริญไชย แต่ตอนนี้เธอแค่เพียงอยากเติมเต็มตัวเอง และใช้ ความสามารถของตัวเองหาเงิน ไม่ใช่พึ่งความสัมพันธ์

นรมนครุ่นคิดแล้วส่ายหน้า “ฉันอยากหาประสบการณ์เองข้าง นอก”

เมื่อเธอพูดแบบนี้ ปัญญ์ก็เข้าใจแล้ว

ปัญญ์พูดยิ้มๆ “พี่นรมน ทำไมต้องแยกกับครอบครัวเรา

ชัดเจนขนาดนั้นเลย?”

เมื่อถูกพูดจี้ใจ นรมนก็ไม่เป็นตัวเองเล็กน้อย

ปัญญ์รีบพูด “พี่นรมน ถ้าพี่อยากไปที่อื่นผมก็ไม่ขวาง บริษัท นี้ผมรู้ เป็นบริษัทที่มีความสามารถบริษัทหนึ่ง วางใจเถอะ พี่ไม่ ขาดทุนหรอก”

“แต่ตอนนี้มีปัญหายากอย่างหนึ่ง ฉันไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้ชื่อ จริงและเลขประจำตัวฉัน”

นรมนพูดอย่างลำบากใจ
ปัญญ์ชะงักไป ราวกับรู้ว่านรมนกำลังหลบใคร เล่ากันว่าคน นั้นมีอิทธิพลมาก ทำแบบนี้ก็เพื่อปกป้องตนเองกับลูก

เขาครุ่นคิดแล้วพูดขึ้น “พี่นรมน พี่เอาแบบนี้ดีไหม? บัตรผม ไม่ค่อยได้ใช้ ถ้าพี่สบายใจกับผม ก็ใช้บัตรของผมไม่ดีกว่าเหรอ รหัสกับเบอร์โทรศัพท์สามารถเปลี่ยนเป็นของพี่ได้เลย

“ไม่ต้องๆ ยังคงใช้รหัสเดิมก็ได้แล้ว แต่ว่าจะวุ่นวายนาย ไหม?”

“ดูพี่พูดสิ นี่จะมีอะไรวุ่นวาย น่าจะเป็นพี่ที่ต้องคิดมากกว่าว่า วางใจผมไหม”

รอยยิ้มเจิดจ้าของปัญญ์ทำให้นรมนรู้สึกอบอุ่นขึ้นเล็กน้อย

“นายเป็นน้องชายของคมทิพย์ ทำไมจะไม่วางใจนาย ขอบคุณนายมากๆ แต่เรื่องนี้ห้ามใ ห้ามให้พี่สาวนายรู้นะ ได้ไหม?”

“รู้แล้วครับ พี่สาวผมบางครั้งก็เหมือนสาวใช้จใช่ไหม?

ปัญญ์พูดยิ้มๆ

นรมนยิ้มอย่างรู้กัน

“เธอแค่เป็นแบบนี้กับคนที่เธอเป็นห่วง”

“พี่นรมน พี่โชคดีจริงๆ พี่สาวผมยังกับผมหรือพ่อล้วนไม่ทำ แบบนี้ บางครั้งก็รู้สึกอิจฉา

คำพูดของปัญญ์ทำให้นรมนรู้สึกเกรงใจเล็กน้อย “คมทิพย์แค่ยังไม่ชิน พวกคุณให้เวลาเธอหน่อย
“รู้แล้วรู้แล้ว”

ปัญญ์เอาบัตรธนาคารของตนให้นรมน แล้วก็เปลี่ยนรหัสกับ เบอร์โทรศัพท์ทั้งหมดแล้ว แม้ว่านรมนจะบอกตลอดว่าไม่ต้อง แต่ปัญญ์ก็ยังทำแบบนี้

ผู้ชายคนนี้ไม่มีอุบายเหมือนพวกผู้ชายที่เจอตามห้างสรรพ

สินค้าเลยแม้แต่น้อย ทำให้นรมนรู้สึกสบายใจเป็นอย่างมาก

“อ้อ ใช่แล้ว พี่นรมน ก่อนหน้านี้ที่พูดถึงหมอที่จะรักษากล่อง เสียง ตอนนี้มีเคสที่ต้องเข้าผ่าตัดสามเคส อาจจะใช้เวลาสักพัก ถึงจะมา ต้องลำบาก อดทนอีกหน่อย”

นโมนพยักหน้า

ถึงตอนนี้แล้ว จะพูดได้หรือไม่ได้ เธอปล่อยให้มันเป็นไปตาม ชะตาลิขิต

ฝั่งบริศร์ที่ตามหานรมนก็ตามหาจนแทบจะเป็นบ้าแล้ว ยังคง ไม่มีข่าวคราวของนรมน ราวกับว่าเธอระเหยออกจากโลกมนุษย์ ไปแล้ว ไม่ว่าเขาจะใช้วิธีการต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นตรวจสอบการใช้ บัตรเครดิตของนรมนหรือโทรศัพท์ ก็ยังหานรมนไม่เจอ

นภดลกับมิลินก็ไม่รู้ว่าพวกเขาไปไหน

บุริศร์หมดความอดทนหนีออกบริษัทไปทุกวัน เรื่องของบริษัท ส่งให้พฤกษ์ทั้งหมด

พฤกษ์ยุ่งหัวหมุนราวกับลูกข่าง แม้กระทั่งเวลาจะโทรหาคม ทิพย์ก็ไม่มี
“ผู้ช่วยพฤกษ์ บริษัท พึ่งรับซื้อมา เพราะบริหารจัดการไม่ดี พนักงานจึงออกไปหมดแล้ว ตอนนี้บริษัทเหลือเพียงแค่เปลือก แล้ว ตอนนี้เอกสารบางอย่างจากต่างประเทศยังไม่มีคนแปล คน ของเรายังต้องใช้เวลาในการอบรม คุณว่าพวกเราประกาศรับ สมัครล่ามบนอินเทอร์เน็ตเป็นไง? แบบนี้สามารถทำให้ในบริษัท ของเราดำเนินงานได้ง่ายขึ้นชั่วคราว”

ลูกน้องส่งเอกสารให้พฤกษ์

พฤกษ์หยิบมาดูแล้วเอ่ย “ได้ครับ ประกาศออกไปก่อน

“ข่าวรับสมัครประกาศไปเรียบร้อยแล้วครับ แล้วก็ได้มีคน สมัครแล้ว นี่คือเรซูเม่ของผู้สมัคร คุณตรวจดูหน่อยมีทั้งหมดห้า คน แต่ผมว่าคนที่ชื่อแคทเธอรีไม่เลวเลย บอกว่าเคยอยู่ที่ อเมริกาห้าปี ภาษาอังกฤษก็อยู่ที่ระดับแปด

แคทเธอรีชื่อนี้ทำเอาพฤกษ์ชะงักไป

“เอาเรซูเม่มาให้ผมดูหน่อย

ลูกน้องรีบส่งเรซูเม่ของนรมน ให้

หลังจากที่พฤกษ์อ่านเรซูเม่ของอีกฝ่ายแล้ว มันสอดคล้องกับ นรมนเหมือนกัน และชื่อภาษาอังกฤษของนรมนก็คือแคทเธอรี

“มีรูปไหม?”

“ผู้ช่วยพฤกษ์ พวกเราประกาศรับสมัครบนอินเทอร์เน็ต เรื่อง แบบนี้ไม่ดูที่รูปของถ่ายของอีกฝ่าย แค่ความสามารถถึงก็ได้ แล้ว อย่างไรก็ไม่ใช่การร่วมมือระยะยาว”
“บอกกับอีกฝ่ายว่าต้องการดูรูปถ่ายหรือว่าโปรไฟล์บริษัทที่ เคยทํางาน ถ้าหากเป็นไปได้ พวกเราจะเพิ่มเงินเป็นสองเท่า หรือ ร่วมงานระยะยาว ถ้าหากเป็นไปได้ก็พยายามให้รู้ที่อยู่ของอีก ฝ่ายด้วย”

เห็นพฤกษ์ใส่ใจถึงขนาดนี้ ลูกน้องก็ชะงักไปแล้วเอ่ย “ผู้ช่วย พฤกษ์ นี่ไม่เป็นไปตามกฎเกณฑ์”

“กฎคือสิ่งที่ตายตัว แต่นี่คือคนเป็น เรื่องอื่นๆ สามารถคุยกัน ได้ แต่เราจะต้องได้ที่อยู่และข้อมูลการติดต่อของคนนั้น”

พฤกษ์ประหม่า จะเป็นนรมน ใช่ไหม?

ใช่ไหม?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ