บทที่ 580 อยากจะขอร้องก็ต้องทําเหมือนคนที่จะขอร้อง
“เธอพูดว่าอะไรนะ”
ใบหน้าของบริศร์ดูแย่ลงเล็กน้อย
ก่อนที่คนของพฤกษ์ยังไม่มา เขาก็ไม่อยากจะมีเรื่องขัดแย้ง กับคนของเมือง ใต้ดินไม่ใช่ว่ากลัวจะมีปัญหา แต่เพราะกลัวว่าจะ ไม่มีเวลาช่วยบรมนต่างหาก
ตอนนีมรมนเป็นแบบนี้ยมราชยังต้องการให้เขากลับไปที่เมือง ใต้ดินอีก ซึ่งสําหรับบุรีศร์แล้วนั้นนี้เป็นสัญญาณที่ไม่ดีเลย
ยมราชไม่ได้มองหน้าเขา แต่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “นาย ได้ยินไม่ผิดหรอก ฉันอยากให้นายกลับไปที่เมืองใต้ดินเพราะว่า เมืองนี้อยู่บนภูเขา ยาทั้งหมดที่ฉันต้องการก็มีแค่ที่นี้ แม้ว่านาย จะมีเงิน มีเฮลิคอปเตอร์ หรือแม้ว่านายจะสามารถซื้อมันได้ แต่ ทั้งหมดนี้ต้องใช้เวลา แต่ตอนนี้นายกับเธอมีเวลาเหลือไม่มาก แล้ว”
บุรีศร์อึ้งไปเล็กน้อย เหลือบมองไปทางห้องพักผู้ป่วยของพร มันก่อนจะถามขึ้น “เธอต้องการอะไร”
“ถั่งเช่า ไกลโคลินจากกระรอกบิน มูลค้างคาว แล้วก็ชะมด ดีหมี ผิวของลิ่น อย่างอื่นก็ไม่มีปัญหา ที่หายากก็คือ ไกลโคลิน และ
มูลค้างคาวแต่ว่าทั้งสองอย่างนี้มีที่เมืองใต้ดิน แต่ไม่มีการประมูล ส่วนนายจะได้สิ่งเหล่านี้มาได้อย่างไรฉันไม่สนใจ ถ้า หากไม่มีสิ่งเหล่านี้ฉันก็ไม่สามารถช่วยชีวิตคนได้ ตราบใดที่ นายนำสิ่งเหล่านี้มาได้ ฉันก็สัญญาว่าจะคืนภรรยาที่เข้มแข็งให้ กับนาย รวมถึงปัญหาของเธอที่ฉันก็สามารถแก้ไขได้
บุรีศรขมวดคิ้วเมื่อได้ยิน ยมราช พูดชื่อยาแต่ละอย่างออกมา
ยาพวกนี้ล้วนเป็นยาที่มีชื่อเสียง
“ตอนนี้เขาไม่ใช่แค่กำลังอ่อนแอเหรอ ทุกสิ่งไม่ใช่เพื่อบำรุง เหรอ ของทั้งหมดที่เธอใช้คือยาบำรุง ไม่กลัวว่าสิ่งนี้จะส่งผลกับ เขาโดยตรงเหรอ เธอแน่ใจนะว่าจะรักษาเขาได้”
เมื่อได้ยินคำพูดของบุริศร์ ยมราชก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็น ชา “ฉันบอกว่าได้ก็ต้องได้สิ นายคิดว่าฉันจะต้องการยาจาก เลือดของคนคนนั้นไปทำไม เลือดของเขาสำคัญมาก ถ้าไม่มียา ชนิดนี้ ต่อให้นายนยาทั้งหมดมาให้ฉันแต่ฉันก็ไม่สามารถช่วย ภรรยาของนายได้ ดูเหมือนว่ายาชนิดนี้กลายเป็นสิ่งล้ำค่า สําหรับกรรยาของนายแล้ว”
บริศ ขมวดคิ้วแน่น
เขาไม่ชอบฟังคนอื่นพูดว่านภดลเป็นสมบัติของนรมน
ผู้ชายคนนั้นโตมาพร้อมหน้าตาที่ดีมาก แต่ก็เป็นคนโหดร้าย เช่นกัน ยมราชไม่สนใจว่าเขาจะคิดอย่างไร หลอนมองหน้าเขา ก่อนจะพูดว่า “นายยังไม่ไปอีกเหรอ ? เวลาของภรรยานายเหลือ ไม่มากแล้วนะ”
บุรีตร์เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้น “ตอนที่ฉันไม่อยู่ รบกวน เธอช่วยดูแลภรรยาของฉันด้วย”
“วางใจเถอะ ในเมื่อฉันเอาของของนายมาก็ต้องดูแลให้ดี นายรีบไปรีบกลับ คนที่นั้นต้องให้ยากับนายแน่ แต่ถึงแม้ว่าจะ ได้มาด้วยวิธีไหนก็ขึ้นอยู่กับตัวของนายแล้ว ถ้าคุณไม่กลับมา ก่อนสองทุ่มล่ะก็ อย่ามาโทษฉันที่ช่วยภรรยาของนายไม่ได้ก็แล้ว กัน”
เมื่อได้ยินยมราชพูดแบบนั้นเขาก็รีบออกเดินทางทันที ระหว่างทางเขาก็เจอกับ มายด์และ นภดล
มายด์ ซึ่งก่อนจะเขียนถามบุรีศร์ว่า “คุณชายเจตต์พิการจริง เหรอ”
บุรีศร์มองไปยัง มายด์ พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
แววตาของ มายด์ แสดงออกถึงความรู้สึกผิดก่อนที่จะเดิน ออกไปเงียบๆ โดยไม่ได้พูดอะไร
นภดลมองหน้าบุริศร์ก่อนจะเอ่ยถามขึ้น “อยากให้ผมไปกับ คุณไหม?”
“ไม่จำเป็น ก่อนที่ผมจะกลับมา คิดหาวิธีการปกป้องเขาให้ดี เถอะ แค่นี้ก็นับว่าเป็นบุญคุณมากแล้ว”
“ไม่เป็นไรหรอก ถึงอย่างไรผมก็จะดูแลเขาให้ดี
คำพูดของนาค ครั้งนี้ทำให้ปริศ รู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก
ถ้าเขาเลือกได้ เขาก็ไม่อยากให้ผู้ชายคนอื่นมาดูแลภรรยา ของตัวเองหรอก แต่ตอนนี้เขาทำได้เพียงแค่นี้จริงๆ
เขาออกจากโรงพยาบาล คนของเมืองใต้ดินก็มาล้อมเขาไว้
ทันที
“พาฉันไปพบเจ้านายของพวกแกหน่อย และบอกเขาว่า ต้องการอะไรจากฉัน ฉันคิดออกแล้ว”
เมื่อคนของใต้ดินได้ยินที่บุริศรบอกก็รีบนำเรื่องไปบอกทันที หลังจากนั้นบุริศรก็ตามพวกเขาไปที่ใต้ดินอีกครั้ง
ตอนเดินผ่านประตู บุริศร์ก็เห็น เกรท
เกรทถูกมัดไว้ที่นั้น ถูกคนทุบตีจนจำหน้าไม่ได้ บริศ นิ่งไปชั่วขณะ ก่อนจะพูดขึ้น “ปล่อยเขากับครอบครัว ของเขาไปเสียเถอะ”
“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพวกฉัน”
เกรท รู้สึกแปลกใจที่บริศร์ขอร้องเพื่อช่วยเขา อดไม่ได้ที่จะ เหลือบสายตาไปมอง
บริศ พูดอย่างเย็นชา “คุณอย่าเข้าใจผิด ผมทำไปก็เพื่อเจตต์ แล้วก็ภรรยาของผม ขาของเขาหักไปข้างหนึ่ง ในใจของเขาคุณ คือน้องชายของเขา ไม่ว่าคุณจะทรยศเขาอย่างไรเขาก็ยังปฏิบัติ ต่อคุณเหมือนพี่ชาย
เกรทน้ำตาซุ้ม
เขากัดริมฝีปากล่างแน่นและพูดว่า “ขอโทษนะ ขอโทษเขา ด้วย ผมรู้ว่าเขาจะไม่ยกโทษให้ผม แต่ผมทำอะไรไม่ได้แล้วจริงๆ
ท่านขุนอิน แข็งแกร่งเกินไป ภรรยาของผมอ่อนแอเกินไป ผม ไม่มีภูมิหลังเหมือนคุณชายบุรีศร์ที่จะปกป้องภรรยาได้ ผมทำได้ แค่ขายวิญญาณของตัวเอง ”
บุรีศร์ไม่ได้พูดอะไร ในใจของเขาก็ไม่มีความสุข แล้วภูมิหลังที่แข็งแกร่งของเขาล่ะ ตอนนี้ภรรยาของเขาไม่ได้ทุกข์ทรมานแบบเขาอยู่เหรอ
ผู้ชายทุกคนก็ล้วนแต่ใช้วิธีการของตัวเองปกป้องครัวและคน ที่ตัวเองรัก
ตอนนี้บริศร์รู้สึกว่าเกรทก็ไม่ได้เป็นคนโหดร้ายขนาดนั้น
“ผมสามารถนำมันมาให้คุณได้
พูดจบ บุริศ ไม่ได้หยุดแต่กลับเดินตรงไปข้างใน ทุกอย่างก็เพื่อภรรยาของเขา
ข่าวภายในแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วและใช้เวลาไม่นานบุรี ศร์ก็ถูกนำตัวไปที่ห้องส่วนตัว
นี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับ ท่านขุนอิน
อายุห้าสิบกว่าๆ ดูแล้วเป็นคนที่เต็มเปี่ยมไปด้วยประสบการณ์
บุรีศรีมั่นใจว่าเขาไม่ได้ทำร้ายใคร นับประสาอะไรกับคน ๆ นี่ ที่เขาก็ไม่รู้จัก แต่ทำไมเขาถึงต้องถูกโจมตีด้วยค่ะ
เขาถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณคือท่านขุนอินใช่ไหม”
“ใช่แล้ว ยินดีที่ได้เจอนะคุณขายบุรีต ”
ท่านขุนอินนั่งอยู่บนเก้าอกและกำลังสูบซิการ์ ไม่จำเป็นจะต้อง ยืน เป็นกษัตริย์อยู่ที่นี้จนคุ้นชินแล้ว ไม่จำเป็นต้องสนใจใคร อีก ทั้ง
บุริศร์มาที่นี้เพื่อขอร้องเขา บัลลังก์ของเขาเลยยิ่งสูงขึ้น บริศ มองเขาอย่างเย็นชา
ประสบการณ์ของชายคนนี้ทําการค้ามาเป็นเวลานาน มี ประสบการณ์มากกว่าเขา แต่ถ้าคิดว่าจะหยุดยั้งบุริศร์ด้วยวิธีนี้ เขาก็คงจะประเมินบุริศร์ต่ำเกินไป
“ผมต้องการยาจากเมืองของคุณ” บุรีศรีไม่ได้มีความหมายอื่นแอบแฝง เขาพูดออกมาตรงๆ
ท่านขุนอินยิ้มพลางพูดว่า “ได้ยาของเมืองใต้ดิน ทั้งหมดถ้า คุณอยากได้ผมก็จะยกให้ แต่คุณก็รู้นะว่าผมต้องการอะไร
สีหน้าของบุริศร์ดูแย่ลงเล็กน้อย
“ผมแค่อยากรู้ ใครเป็นคนบอกความลับของตระกูลโตเล็กกับ คุณ”
บริศ มองไปยัง ท่านขุนอิน ถามค่าตอบคำ
นานไม่รู้ความลับของตระกูล โตเล็ก แล้ว ท่านขุนอิน ได้ย้า
เขาไม่เคยรู้เลยว่าทำไมตระกูลพรรณโรจน์ถึงมีปัญหา มากมายขนาดนี้ ทำไมป้าโอถึงยอมตายอยู่ที่ตระกูลพรรณ โรจน์? ทำไมตั้งเมถึงวางแผนที่จะแต่งงานกับเขมิกา เพื่ออยู่ใน ตระกูลพรรณโรจน์ไปชั่วชีวิต? ท่าไมตนท์ถึงมองเขาว่าเป็นคน ไม่ดี ทำไมเขาถึงถูกกล่าวหาว่าเป็นคนติดยา? ทำไมเขาถึงถูก สะกดจิตให้มามาที่นี่?
ทั้งหมดนี้เพื่ออะไร ท่านขุนอิน ให้คนสะกดจิตเขาให้เขา สารภาพ ตอนนี้บุรีศร์เข้าใจทุกอย่างแล้ว
เพราะเป็นความลับของตระกูลโตเล็ก!
มีเพียงแค่ไม่กี่คนที่รู้ คนของตระกูลโตเล็กที่รู้ความลับนี้มี
เพียงแค่คุณนายและบริศร์
ท่านขุนอินมองไปยังบริศร์ พูดเสียงเรียบ “แล้วถ้าผมไม่ตอบ คําถามนี้ล่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นเราก็อย่ามัวแต่ชักช้ารำไรอยู่เลย”
ทันทีที่บริศ พูดจบ ท่านขุนอินก็หัวเราะออกมา
“นี่คุณชาย ผมรู้ว่าคุณน่ะเก่งขนาดไหน แต่อย่ามองผมแบบ นั้นเลย มันเปล่าประโยชน์ ถึงแม้ว่าผมจะเข้าไปโรงพยาบาลของ
ยมราช ไม่ได้ แต่ผมก็มีคนที่อยู่ในนั้น คุณรู้ไหมว่าทำไมถึงมี คนป่วยเกิดขึ้นมากมายอย่างกะทันหัน นั้นเป็นบทเรียนที่ผมมอบให้กับ ยมราช คนเหล่านั้นเขาสามารถดูแลได้อย่างสบาย แต่ง นี้กลับมอบโอกาสให้กับผม ผมเข้าใจเกี่ยวกับอาการของ ภรรยาของคุณ แบบนี้แล้วยังอยากที่จะสู้กับผมอีกไหม?
หัวใจของบริศ กระตุกวูบ
ในโรงพยาบาลมีคนของ ท่านขุนอินอยู่
ถ้าอย่างนั้นความปลอดภัยของนรมนตอนนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง นภดล คนนั้นจะพึ่งพาได้ไหม
บริศ ร้อนใจแต่ก็แสดงออกมาไม่ได้
“ใช่ ผมรู้ว่าคุณมีคนอยู่ในนั้น รู้ว่าคุณรู้ถึงอาการของภรรยา ของผมด ผมยอมรับว่าเอาเข้าจริงๆผมก็ไม่กล้า แต่สิ่งที่ผมอยาก จะบอกก็คือ ถ้าเกิดว่าภรรยาของผมเป็นอะไรไปจริงๆ ทุกสิ่งทุก อย่างของตระกูลโตเล็กก็จะถูกฝังไปพร้อมกับภรรยาของผม คุณ คิดว่าเป็นยังไงบ้างล่ะ”
ทันทีที่บุริศรพูดประโยคนี้ออกมา ท่าทีของ ท่านขุนอินก็ดู เปลี่ยนไปทันที
“ผมไม่เชื่อหรอก ว่าคุณจะเอาทุกสิ่งทุกอย่างของตระกูลฝั่งลง ไปพร้อมกับภรรยาของคุณ!
“งั้นเราก็มาดูกัน”
บุริศร์พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ภรรยาเป็นจุดอ่อนเดียวของผม พวกคุณก็รู้ดี ดังนั้นตอนที่ข่มเหงเธอ ก็เพื่อที่จะใช้เธอควบคุมผม ใช่ไหม ผมบอกอะไรคุณให้นะ เธอคือจุดอ่อนเดียวของผม ถ้าเธอตายผมก็จะไม่มีจุดอ่อน เมื่อถึงเวลานั้นผมก็เป็นเมืองใต้ดิน และเธอไปพร้อมๆกับความลับของตระกูลโตเล็ก!!
คำพูดของเขาไม่มากเกินไปเลยสักนิด
ในที่สุดเท่าทีของ ท่านขุนอิน ก็เปลี่ยนไป
เขามองไปยังบุริศร์ เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าประเมินชายหนุ่ม ผู้นำต่ำเกินไป
“พ่อหนุ่ม ทำไมต้อง โมโหขนาดนั้น ก็แค่ผู้หญิงคนเดียว”
“แต่เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมอยากจะทำทุกอย่างเพื่อ
ปกป้องเธอ”
“งั้นเหรอ”
ท่านขุนอินยิ้มพลางมองไปยังบุริศร์
“ได้ยินมาว่าคุณชายบุริศร์แห่งเมืองชลธีที่มีทั้งอำนาจล้นมือ มี ทั้งศักดิ์ศรี ผมก็แค่อยากรู้ว่าคุณจะทำอะไรได้บ้างเพื่อที่จะช่วย ภรรยาของตัวเอง”
“คุณต้องการอะไร”
บุรีศร์มองไปยัง ท่านขุนอิน เดาไม่ออกเลยว่าเขาต้องทำ อย่างไรกันแน่
ทันใดนั้น ท่านขุนอิน ก็หัวเราะออกมาแล้วก็พูดว่า “จะขอร้อง คนอื่นก็ต้องทําท่าทีให้เหมือนกับคนที่อยากจะอ้อนวอนหน่อย ไม่ใช่หรือยังไง แต่สิ่งที่คุณทำมันทำให้ผมรู้สึกว่าคุณไม่ได้มาเพื่อขอร้องผมเลยสักนิด แต่มาเพื่อข่มขู่ผมมากกว่า ผมน่ะ ไม่ สอบให้คนอื่นมายุ่ง แม้ว่าทั้งหมดที่คุณบอกมาจะเป็นเรื่องจริง แต่ไม่มีของเหล่านั้นของตระกูลพรรณโรจน์ แต่ก็ไม่มีผลอะไรกับ ผมนี้ แต่ถ้าคุณไม่ขอร้องผมให้ยาที่คุณต้องการล่ะก็ คุณว่าผมจะ เป็นอะไรไหม”
แววตาของบริศร์ดูแข็งกร้าวขึ้นทันที
ใช่แล้ว!
สูญเสียนรมนไปแล้วเขาจะยังเหลืออะไรอีก
เมื่อก่อนเขาคิดว่าสิ่งของต่างๆ เป็นความภาคภูมิใจของเขา แต่วันนี้เมื่อเทียบกับนรมนแล้วมันก็ไร้ค่า
ถ้าไม่มีนโมน ชีวิตของเขาก็คงมีแต่สีเทามน ไร้ซึ่งความอบอุ่น คิดถึงตรงนี้ บุริศร์ ไง” ก็เอ่ยถาม ท่านขุนอินว่า “คุณจะให้ผมทำยัง
“ก็อย่างที่ฉันพูดไปแล้ว ทำท่าทางให้เหมือนคนที่กำลังขอร้อง หน่อย แม้ว่าคุณจะเป็นกษัตริย์ของเมืองชลธี แต่เมื่ออยู่ที่นี้ คุณก็ แค่คนที่มาขอยาคนหนึ่ง คุณไม่เข้าใจเหรอว่าต้องทำอย่างไร
แววตาของท่านขุนอินดูเย็นชา
บริศ ตกตลึง
นี่เขาต้องคุกเข่าขอร้องจริงๆเหรอ
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
