บทที่ 423 คุณนายตระกูลโตเล็กกับ ประธานบริศร์ของบ้านเราคือไอดอลจริงๆ

คุณนายทวีทรัพย์ธาดามองแก้วน้ำที่ตุล ยาส่งให้ด้วยความสงสัย ถามว่า : “นี่คืออะไร จ๊ะ ? ”

คุณย่าไม่ต้องกลัว หนูไม่มีทางทําร้าย คุณย่าหรอกค่ะ นี่เป็นเพียงยาที่มีสรรพคุณ ทำให้ร่างกายอ่อนแอลงชั่วคราว ไม่มีผลกระ ทบต่อร่างกายของคุณย่า มันไม่ค่อยแรงมาก คุณหมอจะคิดว่าร่างกายของคุณย่าอ่อนแอ ไม่สมควรเดินทางไกล แนะนำให้คุณอาลัม เลิกความตั้งใจที่จะส่งคุณย่าไป พวกเราก็ไม่ เป็นไรแล้วค่ะ”

แววตาของดุลยาเป็นประกาย เพียงแต่ คุณนายทวีทรัพย์ธาดากลับรู้สึกสองจิตสองใจ ในเมื่อเรื่องแบบนี้มีความอันตรายมาก “หนูตุลยา ยา ปลอดภัยหรือเปล่า ? ”

คุณย่า หนูยังจะทำร้ายคุณย่าได้เหรอ คะ ? คุณย่าดีกับหนูขนาดนี้ แม้กระทั่งยอม ผิดใจกับตระกูลโตเล็กเพื่อหนู ทำให้พี่สาวไม่ พอใจคุณย่ามากๆ หนูไม่มีวันลืมพระคุณอันยิ่ง ใหญ่ที่คุณย่ามีต่อหนู วันนี้คุณย่าอายุเยอะ ขนาดนี้แล้ว ยังต้องถูกคุณอาส่งไปเมืองหลวง อีก พูดให้น่าฟังสักหน่อย คือหาคนมาดูแล คุณย่า แต่ถ้าพูดอย่างไม่น่าฟัง คือคุณอา ต้องการส่งคุณย่าไปบ้านพักคนชราหรือเปล่า คะ ? หนูเคยฟังจากคนอื่นมาว่า คนแก่ที่ไป บ้านพักคนชรา ก็เหมือนกับติดคุก ทุกวันถูกคน เฝ้ามอง ไปไหนก็ไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ มีลูกๆอยู่ข้างกาย โดดเดี่ยวมากๆเลย คุณย่า เป็นครอบครัวผู้เสียสละ ถ้าต้องไปถึงขั้นนั้น จริงๆ หนูคิดแล้วก็เจ็บปวดใจ

ตุลยาขอบตาแดงพร้อมกับพูดไปด้วย เหมือนมีท่าทางเสียใจมากจริงๆ ตัวของคุณนายทวีทรัพย์ธาดายังคงรู้สึก ลังเล แต่เมื่อได้ยินดุลยาพูดเช่นนี้ นึกถึงภาพ วัยชราที่แสนจะอ้างว้างของตนเอง ก็ตัวสั้น น มาทันที

ที่เมืองหลวงไม่มีคนของตระกูลทวี ทรัพย์ธาดาแล้ว ธรณีต้องการส่งเธอไปเมือง หลวง จะส่งไปที่ไหนได้ ? คงจะไม่เป็นเหมือน กับ ตุลยาพูดจริงๆใช่ไหม จะถูกส่งไปบ้านพัก คนชราหรือเปล่า ?

ร่างกายของคุณนายทวีทรัพย์ธาดา น

เท่า

“ฉันไม่ไป ! ฉันไม่ไปบ้านพักคนชรา !

ฉันคือครอบครัวผู้เสียสละ ทำไมฉันจะต้องไป บ้านพักคนชราด้วย ? ”

“ใช่ค่ะ คุณย่า สามีกับลูกชายของคุณย่า พลีชีพเพื่อประเทศ แล้วทำไมคุณอาจะต้องส่ง คุณย่าไปบ้านพักคนชราที่ไกลแสนไกลเพื่อ สาวด้วยล่ะคะ ? หนูได้ยินมาว่ามีนางพยาบาล และผู้อำนวยการมากมายในบ้านพักคนชราที่ ดุร้ายมาก ถึงตอนนั้นถ้าคุณย่าตกอยู่ใน สถานการณ์ที่ยากลำบาก จะทำอย่างไรคะ ? ”

ตุลยายิ่งพูดคุณนายทวีทรัพย์ธาดายิ่ง หวาดกลัว

คนเมื่อแก่แล้ว ก็ไม่อยากจากคนในบ้าน ไปไหน ยิ่งไม่อยากไปบ้านพักคนชรา

เธอมองหน้าตุลยา และรับแก้วในมือ ของเธอมา ดื่มหมดภายในรวดเดียว จึงมองไม่ เห็นรอยยิ้มมุมปากแห่งความสำเร็จของตุลยา

หลังจากคุณนายทวีทรัพย์ธาดาดื่มเสร็จ ก็รู้สึกเวียนหัว และรู้สึกง่วงนอนเล็กน้อย

“ตุลยา ยา แรงไปหน่อย ย่ารู้สึกเวียน หัว”

“ไม่เป็นอะไรค่ะ คุณย่า นอนสักตื่นก็จะดี ขึ้น นอนเถอะค่ะ หนูจะเฝ้าคุณย่าอยู่ข้างๆเอง

เสียงของตุลยาไพเราะอ่อนหวาน คุณนายทวีทรัพย์ธาดาไม่รู้สึกสงสัยแม้แต่นิด เดียว ค่อยๆหลับตาลงช้าๆ สวนทางฝั่งนรมนไม่รู้ว่าข้างนอกเกิด เรื่องอะไรขึ้นไปโดยปริยาย เธอโมโหอยู่สัก พักหนึ่ง ถึงจะรู้สึกว่าตนเองไม่มีความจําเป็น ต้องโมโห

ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาไม่ยอมรับสถานะ ของเธอมาตั้งนานแล้ว ทําไมเธอจะต้องรู้สึก โมโหกับความสัมพันธ์ทางสายเลือดแบบนี้ ?

เพียงแต่ตุลยาค่อนข้างจะยกยอตัวเอง เสียจริง ทำให้เธอเห็นแล้วอารมณ์เสียมาก

วันนี้เธอยังถูกให้ความสนใจ ค้างอยู่ใน การค้นหายอดนิยม ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของ ตระกูลโตเล็กได้ดำเนินการมาตลอด แต่ก็ยัง คงค้างอยู่ในการค้นหายอดนิยม ดังนั้น สามารถพูดได้เพียงมีคนอยู่เบื้องหลังจ้างแอค เคาทปลอมเพื่อปั่นกระแส จงใจดิสเครดิตเธอ

วันนี้ยังไม่รู้ที่อยู่ของนาคร ส่วนคุณนาย ตังเมก็ยิ่งไม่ปรากฏตัว ตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่โทร คุยกัน คุณนายดังเมเหมือนระเหยเป็นไอไป จากโลกมนุษย์ ทําให้เธอรู้สึกไม่ปลอดภัยสัก เท่าไหร่

เธอเหมือนงูพิษที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืด ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะโผล่ออกมาฉกคนโดยไม่ทัน ระวัง

นโมนคิดว่าสิ่งที่ตนเองควรจะรีบลงมือ ทําในตอนนี้คือตามหาคุณนายดังเมหรือไม่ก็ นาครสวนคุณนายทวีทรัพย์ธาดากับดุลยา เธอ ตัดสินใจปล่อยวางลงชั่วคราว

เธอมาที่หน้าคอมพิวเตอร์ เริ่มค้นหาจาก ร่องรอยของแอคเคาท์ปลอมเหล่านั้น โดย หวังว่าจะสามารถค้นหาอะไรเจอสักอย่างจาก แอคเคาท์ปลอมพวกน้

คําวิจารณ์ของคนพวกนั้นที่มีต่อเธอช่าง ไม่อาจทนดูได้ นรมนจําเป็นต้องตั้งสติให้เข้ม แข็งถึงจะสามารถอดทนไม่ไปโต้แย้ง

เวลาผ่านไปนาทีต่อนาที นรมนเอาแต่ จ้องมองคอมพิวเตอร์ เหนื่อยไปทั้งตัวจน อยากจะนอนราบลงไป บริศร์ก็ยังไม่กลับมา ธิดาให้เธอทาน อาหารเย็น บอกว่าบุรีศรีติดธุระอยู่ คืนนี้ไม่ กลับมากินข้าว

นรมนก็ไม่ได้ใส่ใจ หลังจากทานอาหาร เย็นเสร็จก็ค้นหาเบาะแสต่อ จนเมื่อตนเองทน ไม่ไหว ถึงจะลุกไปอาบน้ำ และตรงไปนอน หลับบนเตียง

เมื่อบริศร์ ก็เป็นเวลาดึกแล้ว

เขาเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนอย่าง เงียบๆ เมื่อมองเห็นนรมนกำลังนอนหลับสนิท อยู่ภายใต้แสงจากโคมไฟ หัวใจดวงนั้นก็ ละลายทันที

เพื่อต่อสู้กับตระกูลทวีทรัพย์ธาดา ความ จริงแล้วเขารู้สึกเหนื่อยมาก

การโอนเงินมาจากบริษัทร่วมทุนอย่าง ทันทีทันใด ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ โดยเฉพาะอย่าง ยิ่งเขายังต้องสนับสนุนบริษัทชัวยูกรุ๊ปจํากัด

ถ้าไม่ใช่เพราะครั้ง คุณนายทวีทรัพย์ ธาดาลงมือกับนรมน บุริศร์คงจะไม่มวางเดิม พันทั้งหมดแบบนี้ เพียงแต่มองเห็นนโมนที่ กําลังนอนหลับสนิท เขารู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่าง ที่ทําลงไปนั่นคุ้มค่า

บริศ มองคอมพิวเตอร์ บนจอมีคำพูดที่ ไม่อาจทนดูได้ทําให้บุรีศร์รู้สึกรังเกียจสุดๆ

เขาโทรหาพฤกษ์ : “ฝ่ายประชาสัมพันธ์

กินมังสวิรัติกันหรือไง ? นี่มันกี่วันแล้ว การ ค้นหายอดนิยมของคุณนายทำไมยังค้างอยู่ แบบนั้น ? ”

“ประธานบริศ ครับ เรื่องนี้มีคนบงการอยู่ เบื้องหลัง ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของพวกเรา พยายามอย่างสุดกำลังแล้ว พวกเราให้ความ กระจ่างว่าภาพเหล่านั้นคือภาพตัดต่อ แต่เห็น ได้ชัดเจนว่ามีบางคนไม่เชื่อ มากจนกระทั่งยัง คงทําให้ชื่อเสียงของคุณนายแปดเปื้อน ดังนั้น ตอนนี้จึงค่อนข้างจัดการยาก”

พฤกษ์ก็จนปัญญาจริงๆ เดิมทีนี่คือเรื่องตลกเรื่องหนึ่ง เมื่อมีข่าว ที่ใหม่กว่าข่าวสองข่าวออกมา ก็จะถูกข่าวนั้น ดันลงไปโดยปริยาย ไม่ว่าจะเลวร้ายแค่ไหน ในเมื่อตระกูลโตเล็กออกหน้ามาให้ความ กระจ่าง ว่าเป็นภาพตัดต่อ และมีคนใส่ร้าย พูด ตามหลักแล้วเรื่องนี้ควรจะสงบลงไป แต่ตอน นี้ไม่เพียงแต่ไม่สงบ กลับกลายเป็นเพราะแอด เคาท์ปลอมบนอินเตอร์เน็ตบอกว่าตระกูลโต เล็กใช้อำนาจรังแกคน และคุกคามสื่ออะไร พวกนี้ ในทางกลับกันขาวของนรมนจึงยังค้าง อยู่ในการค้นหายอดนิยมมาโดยตลอด

เนื่องจากมีคนวิพากษ์วิจารณ์ทุกวัน มีคน คอยจิกกัดทุกวัน จึงไม่สามารถดึงการค้นหา ยอดนิยมนี้ลงได้

เห็นได้ชัดว่ามีคนจงใจเล่นงานนรมน

บุรีศร์ได้ฟังคําตอบของพฤกษ์ โมโหจน อยู่ไม่เป็นสุข

ให้ฝ่ายประชาสัมพันธ์หยิบโครงการ ออกมาสักโครงการหนึ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะ ทําได้ ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีอะไร ฉันหวังเพียงส่ง นี้จะเป็นการค้นหายอดนิยมก็พอ”

“ครับ ผมจะพยายามอย่างเต็มที่”

พฤกษ์ก็จนปัญญามาก

หลังจากบุริศร์วางสาย ก็ปิดคอมพิวเตอร์

เขาอาบน้ำเสร็จ นรมนยังคงหลับอยู่ เห็นได้ชัดว่าไม่รู้สึกตัวว่าเขากลับมาสักนิด เดียว

มองเห็นนรมนมีท่าทางไร้การเตรียม ป้องกันเช่นนี้ จิตใจของบุริศร์อ่อนโยนไปโดย ปริยาย

เขาขึ้นไปบนเตียง นรมนขยับเข้ามาใกล้ โดยอัตโนมัติ หาตำแหน่งที่สบายนอนหลับต่อ ไปภายใต้อ้อมกอดของบุรีศรี

นรมนอาจจะไม่รู้ว่าตนเองน่าหลงไหล เพียงใดในเวลานี้

ใบหน้าของเธอแดงสดใส หายใจเข้าออ กช้าๆ ท่าทางไว้วางใจเช่นนี้ทำให้บริศร์รู้สึก พึงพอใจอย่างยิ่ง ในช่วงเวลานี้เหมือนกับเขา มีโลกทั้งใบไว้ในครอบครอง

เพื่อใบหน้าที่หลับใหลแบบนี้ จะเป็น อย่างไรถ้าเขาต้องเป็นศัตรูกับคนทั้งโลก ?

บริศร์กอตนรมนไว้แน่น อยากทําอะไร กับเธอสักหน่อย แต่ไม่อยากรบกวนการนอน หลับของเธอ จึงทำได้เพียงล้มเลิกความคิด เพียงแต่ตนเองต้องอดกลั้นจนรู้สึกทรมานเล็ก น้อย

ในที่สุดก็ผ่านคืนพ้นนี้ไป แสงอาทิตย์ ยามรุ่งสางส่องแสงเข้ามา บุริศร์ยังคงนอน หลับ สวนนรมนตื่นขึ้นมาแล้ว

เธอรู้สึกเลือนรางอยู่บ้าง รู้สึกได้ว่า ตนเองตกอยู่ในอ้อมแขนอีกครั้ง อุณหภูมิที่ ร้อนผาวและกลิ่นอายที่คุ้นเคยไม่ต้องบอกก็รู้ ว่าเป็นใคร มุมปากของนรมนโค้งขึ้นมาเล็ก น้อย เธอเองก็ไม่รู้ว่าในเวลานี้เธอมีความสุข และอิ่มเอมใจมากแค่ไหน

นรมนร่างเค้าโครงใบหน้าของบริศ เบาๆ รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้นับวันยิ่งมีความเป็นผู้ชาย มากขึ้นจริงๆ

เธอลุกขึ้นจากเตียงเบาๆ ไม่ได้รบกวนบุรี ศร์ วันนี้ตัดสินใจทําอาหารเช้าให้แก่เขา ไม่รู้ ว่าเมื่อคืนเขากลับมากี่โมง

นรมนออกมาจากห้องนอน ธิดากับนาวิน ตีนแล้วกําลังขยับพุ่มดอกไม้กันอยู่ ทั้งสอง กำลังคุยเรื่องของเมื่อวาน ไม่คาดคิดเลยสัก นิดว่านรมนจะตื่นเช้าแบบนี้

“นาวิน เธอว่าครั้งนี้ประธานบุรีศร์เผชิญ หน้ากับตระกูลทวีทรัพย์ธาดา มีโอกาสชนะ ไหม ? ”

ธิดาไถดินไปพลางถามนาวินที่อยู่ด้าน ข้าง

ทั้งสองคนต่างปกปิดนรมน ไม่ทันได้ สังเกตเห็นว่าบรมนเดินมา เพียงแต่นรมนกลับ หยุดก้าวเดินเพราะคำพูดของธิดา

ตระกูลโตเล็กเผชิญหน้ากับตระกูลทวี

ทรัพย์ธาดา ?

หมายความว่าอะไร ?

นาวินถอนหายใจตอบว่า : “ถึงแม้ตระกูล โตเล็กจะมีธุรกิจใหญ่ แต่ยิ่งบริษัทพัฒนาใหญ่ โตขึ้น ก็ยิ่งมีสภาพคล่องน้อย แม้แต่โครงการ ในปัจจุบันจํานวนมากยังต้องหยุดไว้ก่อน ถ้า ตระกูลโตเล็กต้องเผชิญหน้ากับตระกูลทวี ทรัพย์ธาดาจริงๆ ก็ไม่ได้บอกว่าจะต้องชนะ เสมอไป ดีไม่ดีอาจจะเจ็บทั้งสองฝ่าย”

“หา ? งั้นพวกเราคงจะไม่ได้ทำเรื่องให้ แย่เพราะความหวังดีใช่ไหม ? เดิมคิดว่าการ นําเรื่องคุณนายทวีทรัพย์ธาดารังแกคุณนาย ไปบอกประธานบริศร์ จะเป็นเรื่องดีต่อคุณนาย ตอนนี้ประธานบุรีศร์คิดเล่นงานตระกูลทวี ทรัพย์ธาดาอย่างไม่สนใจทุกสิ่ง ฉันได้ยินมา ว่าเมื่อคืนหุ้นของตระกูลทวีทรัพย์ธาดาตกลง ต่ำสุด มีธุรกิจมากมายได้รับผลกระทบ ฉันยัง คิดว่าพวกเราตระกูลโตเล็กจะชนะซะอีก”

ธิดาพูดอย่างละอายใจ

นาวินกระซิบ : “มันจะง่ายเหมือนกับที่ พวกเราคิดซะที่ไหน ฉันได้ยินมาว่าครั้งนี้ ประธานบริศร์เป็นเพราะคุณนายทวีทรัพย์ธาดา มาสร้างความยุ่งยากให้คุณนาย จึงทําให้ บริษัทร่วมทุนของตนเองขาดทุนให้หมด จะ ต้องให้ตระกูลทวีทรัพย์ธาดามีราคาที่ต้องจ่าย อย่างแน่นอน และทำให้คุณนายทวีทรัพย์ ธาดาต้องมาขอโทษคุณนายด้วยตนเอง พอที่ จะพูดได้ว่าประธานบริศร์ของพวกเราโกรธ อย่างถึงที่สุดเพื่อโฉมงาม

“ยังไม่พอนะ ฉันได้ยินมาว่าคุณนายทวี ทรัพย์ธาดาโทรหาคุณนายตระกูลโตเล็ก เลย ถูกท่านถากถางเข้าให้ คุณนายตระกูลโตเล็ก ของพวกเราพูดว่า ในเมื่อตระกูลทวีทรัพย์ ธาดาไม่ต้องการคุณนายหลานสาวคนนี้ ก็อย่า มาวางมาดเป็นคุณย่าสร้างความเดือดร้อนให้ คุณนาย แถมยังบอกว่าตระกูลโตเล็กจะทุ่มเท ทุกอย่าง จะไม่ทําให้คุณนายต้องได้รับความ ไม่เป็นธรรม ต้องพูดเลยว่า คุณนายตระกูลโต เล็กกับประธานบริศ ของบ้านเราคือไอดอล จริงๆ”

คําพูดของธิดาทําให้นรมนอึ้งไปหมด

เธอไม่รู้ว่าเป็นเพราะตนเอง จึงเกิดการ เปลี่ยนแปลงอย่างสั่นสะเทือนโลกขึ้นข้าง

นอก

ต้องการขอความเมตตาเพื่อตระกูลทวี

ทรัพย์ธาดา ?

ไม่ !

เธอไม่คิดว่าบริศ ทําอะไรผิด ในทางตรง กันข้ามกลับรู้สึกซาบซึ้งใจในสิ่งที่เขาทำลงไป ความรู้สึกที่มีต่อเขายิ่งลึกซึ้งมากขึ้นไปอีก

ตระกูลโตเล็กกับบุรีศร์ทำเพื่อเธอเช่นนี้ เธอจะขอความเมตตาเพื่อคุณนายทวีทรัพย์ ธาดาผู้บ่งแยกแยะผิดถูกไม่ออกไปทําไม กัน ?

ทันใดนั้นนรมนรู้สึกว่าวันนี้ท้องฟ้าซางมี สีคราม อากาศสดชื่น ความทุกข์ของเมื่อวาน เหมือนถูกพัดหายไปในคราวเดียว

ถึงแม้ตอนนี้ยังคงมีข่าวอื้อฉาว เธอยังคง ไม่กลัว

มีสามีที่ปกป้องภรรยาแบบนี้ เธอยังจะ ต้องกลัวอะไร ?

นรมมหันกลับมาเพื่อทำอาหารเช้าให้บุรี ศร์ เสียงมือถือดันดังขึ้นมาในเวลานี้

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ