บทที่ 404 แปดล้าน ก็พอแล้ว
“บริศร์ นนายเหมือนอะไรแล้ว? ” ธรณีเข้าไปจับแขนบุรีศร์ แล้วดึงเขาลง
มา
บุริศร์มองธรณี แล้วพูดอย่างไม่ใส่ใจ “คุณชายธรณี? นายไม่ได้ไปต่างประเทศเห รอ? กลับมาตั้งแต่เมื่อไร?”
“นายรู้ด้วยเหรอว่าฉันไปต่างประเทศ? ฉันนึกว่านายอยู่แต่โต๊ะพนันแล้วไม่รู้อะไรทั้ง นั้น นี่มันกี่โมงแล้ว? นายยังมีอารมณ์เล่นอยู่ที่ นี่เหรอ?”
“งั้นฉันควรเล่นอะไรล่ะ? เล่นผู้หญิงเห
รอ?”
บริศ ยิ่งพูดยิ่งไม่มีเหตุผล
ธรณีอยากจะต่อยเขาให้ตายจริงๆ
“นายออกมาซะ!” เขาทนไม่ไหวกับบรรยากาศที่เลวร้าย ของที่นี่แล้ว
ครั้งนี้มีริศร์ไม่ได้ดิ้นรนมากนัก ปล่อยให้ คนของธรณีดึงเขาออกมา
พฤกษ์แค่ตามมา และไม่ได้ลงมือ รู้ว่า ธรณีจะไม่ทําอะไรกับบริศร์จริงๆ
ออกมาจากบ่อนการพนันแล้ว อากาศ ข้างนอกดีกว่าหน่อย
ธรณีเดินไปยังที่ห่างไกลกับบริศร์ทันที
เขายีนบุหรี่หนึ่งมวนให้กับบริศร์ แต่บริศร์ ปฏิเสธ
“มีคำพูดหนึ่งพูดว่างูกัดครั้งเดียว กลัว เชือกไปสิบปี นายไม่รู้ว่าตุลยาของพวกนาย วางแผนกับฉันยังไงเหรอ? คิดว่าบุหรี่มวน เดียว เธอใช้ให้พี่น้องที่ดีที่สุดของฉันยื่นบุหรี่ ให้ฉันหนึ่งมวน พอลืมตาขึ้นมาฉันก็อยู่กับเธอ แล้ว นายว่าตอนนี้ฉันกล้ารับบุหรี่จากคนอื่น ข้างนอกตามอำเภอใจไหม? โดยเฉพาะบุหรี่ที่ คนของตระกูลทวีทรัพย์ธาดาอย่างพวกนาย เป็นคนให้ ฉันไม่กล้ารับหรอก”
ประโยคนี้ของบริศ พูดอย่างเย้ยหยัน ถากถาง ธรณีก็รู้สึกเสียหน้าเช่นกัน
เขาเก็บบุหรี่ด้วยความโกรธเคือง
“ฉันไม่รู้ว่าคุณแม่ของเราสับสนจนกลาย เป็นแบบนั้นได้ยังไง ตอนที่ฉันกลับมา ตุลยาก็ เข้ามาในตระกูลทวีทรัพย์ธาดาแล้ว”
“ใช่ หลานสาวแท้ๆ ไม่ต้องการ แต่ ต้องการได้คนใจคดกลับไปเป็นหลานสาว คุณ แม่ของเรา สายตาดีจริงๆ”
บริศ พูดอย่างเย็นชาคาดเดาไม่ได้
ธรณีเหลือบมองเขา แล้วพูดขึ้นอย่างพูด ไม่ค่อยออก “ฉันรู้ว่าในใจนายโกรธ เรื่องนี้ฉัน เองก็ไม่ค่อยแน่ใจ แต่เกิดอะไรขึ้นกับนรมนกัน แน่? เกิดอะไรขึ้นกับรายงานกับรูปถ่ายพวก นั่น? ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน? ที่เธอส่งข้อตกลง การหย่ามา นายคงไม่อยากหย่ากับเธอจริงๆ หรอกใช่ไหม?”
บริศ เห็นธรณีเป็นห่วงนรมนจากใจจริง แต่ก็ยังไม่สามารถผ่านอุปสรรค ภายในใจได้
เขาพูดอย่างเย็นชา “ฉันได้ยินมาว่าคุณ แม่ของพวกนายต้องการให้ฉันรับผิดชอบดุล ยา ถ้าฉันหย่ากับนรมนพอดี แต่งงานกับดุลยา ของพวกนายก็ไม่ยิ่งดีเหรอ?”
“บุริศร์ นายพูดอะไร? ฉันจะบอกนายให้ ถ้านายกล้าหย่ากับนรมน นายกับฉันเราไม่จบ กันแน่!”
“เฮ้ นายปฏิบัติกับฉันดีมาก ถ้ามีปัญญาก็ ไปคุยกับคุณแม่พวกนายสิ ถ้าไม่มีเธอคอย ช่วยตุลยาอยู่ข้างหลัง ฉันกับนรมนจะเดินมา ถึงจุดนี้เหรอ? นายถามฉันว่านรมนไปไหน แล้ว? ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน พอเรื่องมันเกิด ขึ้นเธอก็หนีออกจากบ้านเลย ฉันหาทั้งเมือง ชลธีแล้ว ก็หาไม่เจอ เธอไม่พูดอะไรสักคำ ส่ง ข้อตกลงการหย่ามาให้ฉันทันที นายจะให้ฉัน ทํายังไง? ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของพวกนาย นี่มีวิธีที่ดีจริงๆ นะ รักคนนอก แล้วโจมตีกับ ญาติตัวเองแบบนี้ เห็นได้น้อยบนโลกใบนี้ จริงๆ คุณชายธรณีถ้ามีเวลาว่างสบายๆ ไม่รีบ ร้อน ก็กลับไปดูแลคุณแม่ของพวกนายเถอะ ส่วนฉันจะทำยังไง ฉันจะอยู่ยังไง คุณชาย ธรณีก็ไม่ต้องเป็นห่วง”
บริศ พูดจบก็หันตัวเดินไป
ธรณีกลับตกตะลึงทันที
“เดี๋ยวก่อน นายบอกว่าบรมมหายตัวไป
เหรอ?”
“ใช่!”
“นายหาทั้งเมืองชลธีก็หาไม่เจอจริงๆ?
“ใช!
“นายว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับตระกูลทวีทรัพย์ ธาดาของเราไหม?”
“ฉันเดานะ นายไปยืนยันได้ แต่ฉัน เกียจไปยืนยันแล้ว น้ำในตระกูลทวีทรัพย์ ธาดาของพวกนายมันลึกเกินไป ฉันกลัวจม
บริศ พูดเหล่านี้จบก็เดินจากไปแล้ว ไม่ ได้พูดอะไรกับธรณีอีก
ธรณีนั่งอยู่ตรงนั้นคนเดียว ปล่อยให้ลม เย็นปะทะใบหน้าเขา
ถ้าบุริศร์พูดจริง ถ้าอย่างนั้นเขาก็ควร ดูแลตระกูลทวีทรัพย์ธาดาจริงๆ แล้วสินะ?
หรือจะบอกว่าทั้งหมดนี้เกี่ยวข้องกับดุล
ยา?
คิดถึงความเป็นไปได้ตรงนี้ ดวงตาธรณีก็ เย็นชา นทันที
ตอนบริศ กลับมา พฤกษ์รีบถามขึ้น
“ประธานบริศร์ คุณไม่ได้บอกคุณชายธรณีใช ไหม?”
“บอกอะไร? มีอะไรให้บอก?”
บริศ บิตขี้เกียจพูดขึ้น “ไป เราไปดูอีกที่ กัน”
หน้าพฤกษ์คว่ำลงทันที
“ประธานบริศร์ ไม่กี่วันก่อนเราเสียพนัน ไปมากกว่ายี่สิบล้านแล้ว มันคือเงินนะ ถึงจะ บอกว่าคุณหาเงินได้ง่าย แต่เล่นแบบนี้ฉันทน ไม่ได้ คุณบอกฉันได้ไหมว่าต้องการจะทํ อะไรกันแน่? การเสียพนันแบบนี้มันทำให้ฉัน เสียใจ”
ตอนแรกพฤกษ์ไม่คิดจะเอ่ยปาก คิดว่า ริศร์คงมีแผนในใจไม่ว่าจะทำอะไร แต่ตอนนี้ดู เหมือนถ้าเขาไม่บอกให้หยุด กลัวว่าบริศร์เสีย ทรัพย์สินไปหมดเลยจริงๆ
หรือว่าข่าวลือข้างนอกเป็นเรื่องจริง?
บุรีศร้รู้สึกสะเทือนใจ ตอนนี้ไร้ทางเลือก ปล่อยให้เป็นไปตามชะตากรรม?
บริศ เห็นท่าทางขี้เหนียวของพฤกษ์ ก็ อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมา
“แค่มากกว่ายี่สิบล้านเอง นายดูสินายสิ ขนาดนั้นเลยเหรอ?? เมื่อก่อนดอนร่วมทุนใ เงินสองร้อยล้านหยวนนายไม่เห็นเป็นแบบนี้ เลย!”
“มันไม่เหมือนกัน ตอนร่วมทุนเรากำลัง ลงทุน และด้วยความฉลาดในด้านธุรกิจของ คุณ จะไม่สูญเสียอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้คุณ กำลังโยนเงินเข้าไปข้างใน
“ปวดใจเหรอ?”
บริศ พูดเหมือนเงินที่เสียพนันไม่ใช่เงิน
ของเขา
พฤกษ์รู้สึกร้องไห้ไม่ค่อยออก
“ประธานบริศร์ คุณรู้หรือเปล่า เงิน
มากกว่ายี่สิบล้านนี้ เพียงพอสําหรับชีวิตคน ทั่วไป อีกอย่าง เมื่อก่อนคุณไม่ได้ฟุ่มเฟือย แบบนี้ ตอนนี้ในเมืองชลธีเรียกคุณว่าอะไรคุณ รู้ไหม?
“เรียกฉันว่าอะไร?”
บริศร้ค่อนข้างสงสัย “เรียกคุณว่าเด็กชายกระจายเงิน!
“โอ้ ชื่อนี้เพราะดีนะ”
“ประธานบริศร์!”
พฤกษ์หมด จะพูดจริงๆ แล้ว
บริศ เห็นเขาเป็นแบบนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะ
“คนที่รู้ ก็รู้ว่านายเป็นผู้ช่วยฉัน แต่คนที่ ไม่รู้ เห็นนายทําท่าเจ็บปวดแบบนี้ คงคิดว่า นายเป็นภรรยาของฉันแล้วล่ะ”
“โอ๊ยคุณปุริศร์ของฉัน นี่มันตอนไหน แล้ว ยังมาล้อเล่นอีก คุณบอกมาส คุณอยาก ทําอะไรกันแน่? เมื่อไรจะจบ? คุณคิดจะเสีย พนันเท่าไร?”
ตอนนี้พฤกษ์ไม่สนว่าบุรีศร์จะพอใจหรือ ไม่ แค่ถามให้เข้าใจ ถึงแม้บุริศร์จะโกรธเป็น ฟืนเป็นไฟเขาก็ไม่สนใจแล้ว
บริศร้เห็นพฤกษ์คนซื่อสัตย์โกรธจริง ก็ กระแอมไอแล้วพูดขึ้น “แบบนี้ดีไหม? วันนี้ฉัน สัญญาว่าจะไม่เสียการพนัน เอาเงินที่เสีย พนันไปก่อนหน้านี้คืนมา?
“ประธานบริศร์ ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้
พฤกษ์รู้สึกว่าตัวเองกับบุรีศรีสื่อสารกัน ไม่ได้ ทําไมเขาไม่เข้าใจว่าตัวเองหมายถึง อะไร?
บริศร์โบกมือแล้วพูดขึ้น “เอาล่ะๆ ฉันรู้ว่า นายหมายถึงอะไร ฉันสัญญาว่าวันนี้จะให้นาย นอนกอดเงิน”
ขณะที่พูดเขาก็หันหลังเดินไป
พฤกษ์เห็นเขาเป็นแบบนี้ ก็ทำได้แค่เดิน ตามไป แต่ปากก็ยังบ่น
“รอเสียทรัพย์สินทั้งหมดของคุณก่อน ฉันจะดูสิว่าคุณนายกลับมาคุณจะทำยังไง? ถึง ตอนนั้นคุณนายให้คุณคุกเข่าบนกระดานซัก ผ้า ฉันจะจัดทเรียนให้ด้วย เฮอะ
“โอ้เอ้ ดูความดีความชอบนายสิ ยัง ไม่ทันแต่งงานกับคนทิพย์เลย ก็ปกป้อง คุณนายแล้ว? ถ้าต่อไปแต่งงานกับคนทิพย์ แล้ว นายจะเห็นดีเห็นงามกับคุณนายไปหมด เลยหรือเปล่า?
พฤกษ์ทําเสียงอึดอัดกับคำพูดนี้ แสดงออกว่าตัวเองไม่พอใจ แต่ก็ไม่มีทาง ห้ามฝีเท้าบุริศร์ไว้ได้
ตอนที่บุริศร์มาถึงบ่อนการพนันตะวัน เจตต์ก็ตกตะลึง
ถึงจะรู้ว่าช่วงนี้บริศร์อยู่ที่บ่อนการพนัน ตลอดเวลา แต่ไม่คิดว่าเขาจะมาที่นี่
เจตต์รีบไปทักทาย
“เฮ้ คุณชายบุรีศร์ ได้ยินว่าช่วงนี้นายเสีย พนันไปไม่น้อย อะไรกันนะ? วันนี้จะมาเล่นที่นี่ เหรอ?”
บริศ มองไปรอบๆ ยิ้มเยาะแล้วพูดขึ้น “ฉันได้ยินว่านายเป็นหุ้นส่วนของที่นี่เหรอ?”
“ธุรกิจเล็กๆ น่ะ ถ้าคุณชายบุรี ร้อยากให้ ดูแล ฉันก็ปฏิเสธไม่ได้อยู่แล้ว”
เจตต์ก็ได้ยินมาเหมือนกันว่าช่วงนี้บุรีศรี เล่นพนันทีไรก็เสียตลอด เป็นเด็กชายกระจาย เงิน
ไม่คิดว่าบุรีศรีจะราบรื่นทุกอย่างในด้าน ธุรกิจ แต่ในบ่อนการพนันไม่คิดว่าจะเสียเยอะ ขนาดนี้
บุริศร์กลับยิ้มแล้วพูดขึ้น “ก็มาแล้ว ใคร จะให้เงินใครก็ไม่แน่นะ
“คุณชายบุรีศรีสุภาพแล้ว
เจตต์รีบให้คนพาบุริศร์ไปที่ห้องเดี่ยวชั้น
สอง
คนอย่างบุรีศร้ ห้ามอยู่ในห้องโถงใหญ่ อยู่แล้ว
“ไฟฟ์การ์ดสต็ด ไพ่โป๊กเกอร์ ไฟนก กระจอก คุณชายบุรีศร์อยากเล่นอะไร?”
“นายเก่งอะไรล่ะ?” บริศ เอ่ยปากเรียบๆ
เจตต์อึ้งสักพักแล้วพูดขึ้น “คุณชายปริศ วันนี้เล็งมาที่ฉันเหรอ?”
“ทําไม? ไม่กล้ารับเหรอ?”
บริศร่มองเจด อย่างเย็นชา
ถ้าสายตาสามารถฆ่าคนได้ เขาเกรงว่า จะฆ่าเจตต์จนไม่เหลือซากไปตั้งนานแล้ว
เจตต์สัมผัสได้ถึงแรงอาฆาตบนร่างกาย บุริศร์ แต่ก็ไม่ได้กลัวมาก
ในแวดวงธุรกิจไม่สามารถสู้กับบริศรีได้ ถ้าในบ่อนการพนันตัวเองยังแพ้อีก เขาก็ไม่ ต้องเจอใครอีก อีกอย่างก่อนหน้านี้บุรีศร์ก็แพ้ มาตลอดไม่ใช่เหรอ?
“กล้า คุณชายบุรีศรีท้ามาแล้ว ฉันยังพูด อะไรได้อีก? มาสิ ตราบใดที่เล่นในบ่อนการ พนัน ฉันก็จะเล่นด้วย
เจตต์ก็ไม่ได้พูดจาโอ้อวด ในบ่อนการ พนันไม่มีอะไรที่เขาเล่นไม่ได้ ถึงบอกไม่ได้ว่า เดิมพันสิบแล้วชนะสิบครั้ง แต่ก็ไม่แพ้น่า
เกลียดจนเกินไป กับคนไม่เก่งอย่างบริศร์ เขาไม่จําเป็น
ต้องออกแรงทั้งหมด
พฤกษ์เห็นท่าทางบริศร์ ก็รู้สึกค่อนข้าง
กังวล
“ประธานบริศร คุณพักก่อนไหม วันนี้เรา
ไม่ได้นําเงินมามาก”
“เหลือเท่าไร?”
“ประมาณแปดล้าน”
ที่พฤกษ์พูดแบบนี้ก็เพื่อเตือนบุริศร์ ว่า อย่าเล่นเยอะเกินไป อย่างไรแล้วตระกูลรัตติ กรวรกุลก็ไม่สามารถทำให้ขุ่นเคืองได้ แต่บุรี ศ กลับพูดขึ้นอย่างไม่สนใจ แปดล้าน ก็ พอแล้ว เดี๋ยวประธานบุรีศรีจะให้นายนำเงิน บล้านกลับไปนอนด้วย”
คําพูด ทําให้เจด อยากหัวเราะ แต่กลั่น เอาไว้
“ไม่เป็นไรหรอก พฤกษ์ ถึงประธานบริศร์ ของพวกนายจะเสียพนันไม่มีเงินแล้ว ก็ยังมี นายไม่ใช่เหรอ? ก็อาศัยสถานะลูกนอกสมรส ตระกูลรัตติกรวรกุลของนาย ยังไงก็มีมูลค่า ประมาณสิบล้านได้
“เจตต์ เรื่องของเราสองคนทางที่ดีอย่าง เอาพฤกษ์มาเกี่ยว ไม่งั้นเดี๋ยวฉันจะทำให้นาย ร้องไห้”
พฤกษ์ยังไม่ได้พูดอะไร บุริศร์ก็โกรธนิด หน่อยแล้ว
เจคต์คนนี้ ซ่อนภรรยาของเขาไว้โดยไม่ พูดอะไร ตอนนี้ยังมาว่าพี่น้องของเขาว่าเป็น ลูกนอกสมรสอีก มันทําให้บริศรสั่นสะเทือน อย่างมาก?
พฤกษ์เห็นบริศ เอ่ยปาก ก็ไม่พูดอะไร อย่างแน่นอน สําหรับเจตต์ ไม่ว่าจะพูดอะไร พฤกษ์ก็เป็นสิ่งที่มีอยู่ในการกระตุ้นเขา เขาจะ พูดเรื่องอื่นทำไม
เจตต์เห็นบุริศร์โกรธจริงๆ และไม่อยาก เถียงกับบริศร์ที่นี่ จึงรีบยุติหัวข้อนี้อย่าง รวดเร็ว
ทั้งสองเดินมาถึงสถานที่เล่นการพนัน สงครามที่มองไม่เห็นเขม่าควันปืนเริ่มเปิดฉาก ทันที
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
