บทที่ 336 ผู้ชายอย่างบริศ ช่างเป็นผู้ชายที่ เปิดเผยซะจริง

บริศ มองหน้าบรมนด้วยความเป็นห่วง แล้วถาม : แน่ใจนะว่าคุณเองไหว ? ผมบอก คุณไว้ก่อนเลยนะ เข้าห้องน้ำเสร็จก็ห้ามลูก เค้นไปคนเดียว รอผมกลับมาอุ้ม ณ ตอนนี้ ร่างกายของคุณไม่มีแรงไม่ว่า คุณหมอก็สั่ง แล้วว่าให้คุณอย่าเคลื่อนไหวให้มาก

ฉันรู้แล้ว คุณรีบออกไปเถอะคะ”

นโมนจะอั้นไม่ไหวอยู่แล้ว แต่บุริศร์ก็ยัง เอาแต่บ่นอยู่นั่น จะให้เธอไม่เนี่ย ?

เห็นสีหน้าของนรมนเหมือนจะทนไม่ ไหวแล้วจริงๆ บริศร์ถึงยอมถอยจากไป และ

เขายังไม่ลืมที่จะช่วยเธอปิดประตู นี่ถึงทําให้นรมนถอนหายใจโล่งที่นึง

บริศร์ใส่หัวแล้วก้าวเท้าเดินไปข้างนอก เขาไปขอผ้าห่มบางกับพยาบาลสาวมาได้ฝัน นึงและเอากางเกงชุดนอนมาด้วย

ตอนนี้ นรมนเป็นแบบนี้ เขามองดูรอบๆ จากนั้นก็กลับไปอีก จับแขนของพยาบาลสาว แล้วถาม : “คุณครับ ขอถามหน่อยนะครับ ภรรยาผมเพิ่งจะแท้งลูก ตอนนี้ยังมีเลือดไหล อยู่ ไม่ทราบว่าใช้ผ้าอนามัยได้มั้ยครับ ? ผม เห็นทางโรงพยาบาลไม่ได้เตรียมไว้ให้

พอถามคําถามนี้ออกไป นรมนเปิดประตู ห้องน้ำออกมาพอดี ประตูห้องผู้ป่วยก็เปิดอยู่ ได้ยินเสียงข้างนอกได้อย่างชัดแจ๋ว บรมน อายจนแทบอยากจะมุดหัวลงดิน

ผู้ชายอย่างคุณบุริศร์ ตอนนี้ช่างเป็นคน เปิดเผยซะจริงนะ !

ถ้าเป็นเมื่อก่อนละก็ คำถามแบบนี้ไม่มีวัน ออกจากปากของเขาแน่ แต่ตอนนี้กลับเป็นคน เริ่มเข้าไปดึงแขนพยาบาลสาวถามคําถามนี้ น่าอายชะมัด

เห็นชัดว่าพยาบาลสาวเองก็อึ้งไปครู่นึง เห็นว่าถูกผู้ชายถามคำถามแบบนี้แล้วรู้สึก เข็นๆ หน้าแตงโดยไม่รู้ตัว

“โดยปกติแล้ว หลังแท้งลูกไม่กี่วันจะไม่ สามารถใช้ผ้าอนามัยได้นะคะ เพราะมันไม่ ค่อยสะอาด ฉันว่าใช้กระดาษชำระหลังคลอด ไปก่อนจะดีกว่านะคะ แต่ต้องขยันเปลี่ยนบ่อย หน่อยนะคะ มันจะซึมง่ายค่ะ”

พยาบาลสาวรู้สึกหน้าแดงไหม้ไปหมด ที่ต้องมาพูดพวกนี้กับผู้ชายหน้าตาดีและทั้ง หล่อแบบนี้ แต่ในใจกลับรู้สึกอิจฉา

ถ้าแฟนหนุ่มของตัวเองสามารถดูแล เอาใจใส่เธอขนาดนี้ก็คงดี

“ขอบคุณมากนะครับ แต่ว่ากระดาษชำระ หลังคลอดไปหาซื้อได้ที่ไหนครับ ?

บริศร์ไม่ได้รู้สึกเขินเลยเวลาถามคำถาม นี้ เขาถามอย่างจริงจังมาก

พยาบาลสาวไม่กล้ามองหน้าของบุรีศร์

แล้วพูดด้วยเสียงเบา : “ถ้าคุณบุริศร์ต้องการ ฉันไปซื้อให้คุณก็ได้ค่ะ เดี๋ยวส่งมาให้นะคะ”

“น้มขอบคุณมากนะครับ รบกวนเร็ว หน่อยก็ดีนะครับ ดูท่าทางแล้วภรรยาผม ต้องการใช้มันโดยด่วน

นรมนแทบอยากจะกระโดดออกมาดีเขา หมายความว่าไง เธอต้องใช้มันด่วน ? อันที่จริงเธอ……

พอคิดถึงนี่ นรมนกลับหดหู่

เห็นท่าทางแล้ว เธอก็ต้องการมันจริง !

อันเก่าเมื่อกี้ตอนเข้าห้องน้ำก็ได้ทิ้งไป แล้ว ตอนนี้เธอไม่มีที่ให้เปลี่ยนแล้วจริง

แต่ไม่คิดเลยว่า เรื่องละเอียดอ่อนขนาด นี้ คุณบุริศร์เขายังสังเกตเห็น

นโมนทั้งอายทั้งซาบซึ้ง

พยาบาลสาวได้แต่รีบพยักหน้า : “ได้ค่ะ คุณปุริศร์ ฉันจะรีบส่งมานะคะ” พูดจบ เธอก็รีบวิ่งไปเลย

บริศ กลับมาที่ห้องผู้ป่วยใหม่อีกครั้ง เห็นนรมนเปิดประตูห้องน้ำ เขากำลังจะพูด นรมน ป้ง ดังขึ้นทีนึง ประตูห้องน้ำก็ถูกปิด

“คุณนี้มันกล้าพูดออกไปได้ไงกัน ประธานของบริษัท กรุ๊ปจํากัด ไปถามผ้า อนามัยและกระดาษชำระหลังคลอดกับ พยาบาลสาว คุณ มันช่าง ช่าง…..

“ช่างอะไร ? ถ้าผมไม่ถามให้รู้เรื่อง จะ ให้ผมปล่อยคุณอยู่ในห้องน้ำทั้งคืนงั้นหรอ ? ”

บริศร์หัวเราะแล้วใสหัว จากนั้นก็เปิด ประตูห้องนํ้า

คุณออกไปนะ !”

นรมนรีบปิดที่ช่วงล่างของตัวเองโดย

สัญชาตญาณ

บุรีศรอ้ามือเธอออก แล้วเอาผ้าห่มบาง ปิดที่ช่วงล่างของเธอเอาไว้ แล้วพูดด้วยเสียง เบา : “ถึงห้องน้ำจะมีเครื่องปรับอากาศ แต่ก็ ยังอุ่นไม่พอ ตอนนี้ ร่างกายคุณอ่อนแอมาก จะให้ตัวเย็นไม่ได้ห่มเอาไว้ก่อน เดี๋ยวรอให้ กระดาษชำระหลังคลอดซื้อมาแล้ว เปลี่ยน เสร็จ ผมค่อยอุ้มคุณออกไป นี่คือกางเกงใส นอน เดี๋ยวถ้าต้องการให้ผมช่วยก็บอก

“ไม่ต้อง คุณรีบออกไปได้แล้ว !

นรมนผลักบริศร์ออกไปโดยตรง แต่ในใจ

กลับหวานชื่นมาก

เวลาแบบนี้ ผู้หญิงต้องการความห่วงใย จากผู้ชายมากที่สุด แต่ผู้ชายคนนี้ ไม่เพียงแค่

ห่วงใยเธอ แต่ยังดูแลเอาใจใส่เธอ ขนาดนี้ จะไม่ให้เธอซาบซึ้งและหวานชื่นได้ ยังไงล่ะ ?

บริศ รู้ว่าเธออายมาก เลยไม่ล้อเธอ เล่นต่อ จึงเดินออกไป เห็นบนเตียงมีคราบ เลือดเลอะติดอยู่

เขากลัวว่านรมนออกมาเห็นแล้วจะเศร้า อีกครั้ง เลยรีบออกไปหาพยาบาลสาวอีกคน ให้มาเปลี่ยนผ้าปูให้ใหม่

พยาบาลสาวคนก่อนหน้านี้ไม่นานก็กลับ มา เอากระดาษชำระหลังคลอดยื่นให้บริศร์ แล้วพูดด้วยเสียงเบา : “กระดาษชำระหลังค ลอดแบบนี้ใช้ดีมากเลยนะคะ ฉันซื้อมาหลาย ม้วนเลย ถ้าคราวหลังยังต้องการ คณบุรีศร้หา ฉันไปซื้อให้อีกได้เลยนะคะ”

“ขอบคุณมากนะครับ เงิน ให้คุณครับ” บุริศร์ มอย่างมีมารยาท

“เงินเยอะไปคะ ไม่ต้องให้ถึงขนาดนี้ค่ะ

พยาบาลสาวเห็นเงินเยอะขนาดนี้ รู้สึก ตกใจนิดๆ

“ที่เหลือถือว่าค่าเหนื่อยของคุณก็แล้ว กันครับ วันหลังยังต้องรบกวนคุณอีกเยอะเลย ครับ “

บริศร์พูดจบก็ผลักพยาบาลสาวออกไป

เลย ในสายตาของเขานั้น ไม่ว่าจะผู้หญิง หรือผู้ชายก็ห้ามมองผู้หญิงของเขา

จมูกของพยาบาลสาวเกือบจะชนกับ ประตูซะแล้ว เห็นเงินที่อยู่ในมือแล้วอย่างกับ กําลังฝันอยู่อย่างไรอย่างนั้น

ผู้ชายที่ทั้งสวย ทั้งละเอียดรอบคอบ แถม ยังอ่อนโยน นี่มันสามีต้นแบบชัดๆ !

ถ้าเธอมีแฟนแบบนี้สักคน ชาตินี้คงต้อง นอนฝันหัวเราะจนตื่น

เสียดาย ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่ของตัวเอง

พยาบาลสาวถอนหายใจแล้วเดินจากไป

ในมือของบุรีศรีถือกระดาษชำระหลังค ลอดกลับมา แล้วเปิดประตูห้องน้ำอีกครั้ง

ที่จริงแล้ว ในห้องน้ำไม่กันเสียงเลย นร มนได้ยินหมด ตอนที่เห็นกระดาษชำระหลังค ลอด น อุณหภูมิบนหน้ายังไม่ทันจะหายร้อน

เลย “ขอบคุณค่ะ”

เธอรับกระดาษชาระหลังคลอดไป ตอน ที่มองหน้าบุริศร์ นสีหน้าเขินอายมาก จนใจ ของบริศ สั่นไหว อยากจะเข้าไปจูบเธอทีนึง

ความคิดนี้ ได้แวะผ่านเข้ามาในหัว

แล้วไป ยังไม่ทันได้พูดหรือทำอะไร บุริศร์ก็ได้ ก้มตัวลงไป จูบลงที่ผมของนรมนทีนึงแล้วพูด

: “ช้าๆหน่อย ไม่ต้องรีบ เสร็จแล้วเรียกผม นรมนอังนิ่งอยู่นาน

ผู้ชายคนนี้ เป็นคนที่รักสุขอนามัยอย่าง มาก ตอนนี้ ในห้องน้ำไม่เพียงมีกลิ่นไม่ว่าเขา ยังจูบที่ผมของเธอ !

ทันใดนั้น หัวใจของนรมนราวกับจะทะลุ ออกมาจากคอหอย

“รู้แล้วค่ะ ! ”

เธอรู้สึกว่าตัวเองจู่ๆก็กลายเป็นคนพูดติด อ้างไปแล้ว แต่งงานมาแปดปี แปดปีที่ผ่านมา เห็น ท่าว่าจะสูญเปล่าแล้ว เป็นสามีภรรยามาตั้ง หลายปีแล้ว ทำไมถึงยังมีความรู้สึกหัวใจเต้น แรงแบบนี้อยู่ ?

นรมนหน้าแดงเป็นแถบ แล้วเปลี่ยนใส กระดาษชาระหลังคลอดอย่างเร็ว หลังจากนั้น ก็ใส่กางเกงใส่นอน เพิ่งจะลุกขึ้นมา บุรีศร์ก็ได้ เข้ามา

“รู้แล้วว่าคุณต้องไม่เชื่อฟังแน่ เป็นถึง ขนาดนี้แล้ว ยังคิดจะเดินออกมาคนดียวอีก ? ”

น้ำเสียงของบุรีศร์ อด้วยการตำหนิ แต่ ก็ได้ก้มตัวแล้วอุ้มนรมนขึ้นมา

นรมนคล้อคอของเขาไว้ในทันทีด้วย สัญชาตญาณ พูดด้วยความเขินอาย : “ฉันไม่ ได้พิการสักหน่อยคุณ

“ตอนนี้ คุณอย่าเพิ่งขยับจะดีที่สุด ผม เคยได้ยินคนแก่เขาว่า ขยับเข้าเกินไปจะไม่ดี ต่อสุขภาพของคุณ อีกอย่าง ร่างกายของคุณ อ่อนเพลียมาก พวกเราเป็นสามีภรรยากัน คุณ ย่อมใช้ผมได้โดยไม่ต้องเกรงใจ รู้มั้ย ? ”

ถึงจะพูดแบบนี้ แต่ถูกคุณชายที่โดมาบ นกองเงินกองทองดูแลอยู่แบบนี้ นรมนรู้สึก เหมือนจะไม่ค่อยเช่น

“เอาอย่างนี้ได้มั้ยคะ คุณจ้างคนๆนึงมา ดูแลฉัน งานสกปรกและหนักแบบนี้ คุณไม่ควร จะมาทํา

หมายความว่าไง ผมไม่ควรมาทํา ? ผม ดูแลเมียของผม เป็นเรื่องที่สามีบนโลกเขา ควรทําการไม่ใช่หรือไง ? อีกอย่าง ตอนนี้ ผม ก็ไม่ต้องไปทํางาน และก็ไม่มีอะไรให้ท่าจะ จ้างคนมาดูแลคุณทําไม ? คนดูแลจะสู้ที่ผม ดูแลคุณได้ยังไง ? ตอนนี้ ที่คุณต้องเป็นแบบนี้ ก็เพราะผม ? ชีวิตนี้ ที่ผู้หญิงต้องพักฟื้นและ รักษาตัวให้ดีๆก็เวลาแบบนี้แหละ ตอนที่คุณ คลอดกมลกับกานต์ไม่มีผมคอยอยู่ข้างกาย ไม่รู้ว่าคุณผ่านมันมาได้ยังไง แต่ผมรู้ว่า ร่างกายของคุณยังมีโรคปัญหาหลังคลอดที่ แฝงมาด้วยจากครั้งที่แล้ว ครั้งนี้ ผมถือโอกาส นี้ขอปรนนิบัติคุณให้ดีๆ รักษาโรคพวกนั้นให้ หายขาด พวกเรายังมีชีวิตอีกยาวไกล ผมยัง ต้องการให้คุณเดินเคียงข้างกายของผมต่อไป อีกนะ ไม่มีร่างกายที่ดีจะได้ยังไง”

บุรีศร์พูดไปด้วยแล้วอุ้มบรมนมาถึงที่ เตียง และช่วยห่มผ้าให้เธอใหม่ จากนั้นก็หัน ไปมองอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศ รู้สึกว่าเย็น เกินไป เลยรีบปรับให้สูงขึ้นหลายองศา

นรมนเห็นบนศีรษะของบุริศร์เริ่มมีเหงื่อ ออก แต่ก็ยังปรับอากาศให้สูงอึก เลยอดไม่ได้ พูด : “ไม่ต้องปรับสูงขนาดนั้นหรอกคะ คุณดู คุณออกเหงื่อเต็มแล้ว

“ตอนนี้ไม่ต้องสนใจผม คุณถึงเป็นคน สําคัญที่สุด ตอนนี้ร่างกายของคุณหนาวสั่น ต้องทําไงดีๆ ผมเป็นผู้ชายก็เป็นแบบนี้แหละ คุณไม่ต้องสนใจผมหรอก”

ระหว่างพูด บุรีศรีก็วางรีโมทไว้ข้างๆ หยิบผ้าขนหนูร้อนมาเช็ดมือให้กับนรมน ต่อ จากนั้นก็ยกถ้วยมาอีกครั้ง

“ทานอีกหน่อยนะ ร่างกายกําลังต้องการ สารอาหาร ถึงทานไม่ลงก็ควรจะฝืนใจทางสัก หน่อยไม่ใช่หรอ ? ที่สําคัญหัวหน้าคนตั้งใจ ทํามาให้คุณโดยเฉพาะเลยนะ”

นรมนพยักหน้า ค่อยๆเพลิดเพลินกับการ ปรนนิบัติของบุริศร์ จู่ๆรู้สึกหัวใจไม่ได้เจ็บปวด ขนาดนั้นแล้ว และรู้สึกโล่งใจขึ้นเยอะเลย

เวลาผ่านไปอย่างไม่รู้ตัว ไม่นาน น้ำซุป ถ้วยนึงก็ลงท้องไปแล้ว

เธอทานอะไรอย่างอื่นไม่ลงจริงๆ

บริศร์ก็ไม่ได้บังคับเธอ แล้วพยุงเธอให้ นอนลง พูดด้วยเสียงเบา : “อยากจะพัก ผ่อน ? หรือว่าอยากจะฟังผมพูดดี ? ”

“ได้ทั้งนั้นค่ะ”

ที่จริงนรมนก็ไม่ได้รู้สึกง่วงเท่าไหร่ แค่ รู้สึกเพลียๆ แต่ว่าตอนนี้เธออยากจะฟังบุรีศรี พูดเป็นพิเศษ รู้สึกว่าเสียงของบุริศร์เป็นโน้ตที่ น่าฟังที่สุดบนโลกนี้เลย

บุรีศรีพูดด้วยเสียงเบา : “คุณหลับตาพัก

ผ่อนซะ ผมอ่านนิตยาสารให้คุณฟัง ? ”

“ได้ค่ะ ! ”

ขอแค่ได้ยินเสียงของบุรีศร์ นรมนยังไง

ก็ได้

บุรีศร์รู้ว่าที่จริงแล้ว นรมนมีความเป็น ศิลปินอยู่ในตัว เขาเอานิตยาสารมาหลายเล่ม ค่อยๆเปิด จากนั้นก็เริ่มอ่าน

เสียงของเขาราวกับไวน์แดงที่เพิ่งเปิด กลมกล่อมและมีเสน่ห์

นรมนรู้สึกว่าแค่ได้ฟังเสียง เธอก็รู้สึก เหมือนเมาไปทั้งคนแล้ว

ความเจ็บปวดที่เสียลูกไป ภายใต้การ ดูแล เอาใจใส่ของบริศร์แล้ว ก็ได้ค่อยๆถูกฝัง ลึกเข้าไปในก้นบึ้งของหัวใจ ไม่ไปสัมผัสมัน ได้ง่ายๆ ก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเสียงของบุรีศรีน่าฟัง มาก หรือว่าเป็นเพราะร่างกายของนรมน อ่อนเพลียเกินไป เธอหลับตาพร้อมรอยยิ้ม ฟัง แล้วก็หลับไป

ตอนเห็นเธอหลับสนิทแล้ว บริศร์ถึงว่าง นิตยาสารลงแล้วเอาแขนของเธอเข้าไปไว้ใน ผ้าห่ม

เวลานี้คิมได้เดินเข้ามา

“หลับไปแล้วหรอ ? ”

เสียงของเธอเบามาก กลัวว่าจะไปทําให้ นรมนดีน

บริศพยักหน้า แล้วเก็บของอยู่แป๊บยื่น ให้กับคน

“รบกวนหัวหน้าค็มแล้วนะครับ

“ไม่รบกวนหรอกค่ะ คุณก็ไม่ต้องเรียก ฉันว่าหัวหน้าคิมหรอกนะค่ะ ตอนนี้ฉันลาออก แล้ว ถ้าคุณไม่ชิน ก็เรียกฉันว่าคุณน้าคิมก็ได้ ที่จริงแล้ว ค็มอยากได้ยินบริศรเรียกเธอ ว่าแม่มากกว่า แต่เรื่องแบบนี้บังคับการไม่ได้

บริศ เองก็รู้ว่าคิมเธอคาดหวังอะไรอยู่

แต่ว่าตอนนี้เขาเอ่ยปากเรียกไม่ลงจริงๆ

ระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังเก้อเขินอยู่นั้น เสียงโทรศัพท์ของบริศร์ จู่ๆก็ได้ดังขึ้น

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ