บทที่ 327 เธอคิดว่าฉันทำเพื่ออะไร

เมื่อเห็นนรมนกัดฟันกรอด ทีท่าที่ ต้องการแล่เธอเป็นชิ้นๆนั้น ป้าโอหัวเราะอย่าง ได้ใจมากกว่าเดิม

” แกคิดว่ายี่สิบกว่าปีนี้ที่ฉันอยู่ตระกูลโต เล็ก อำนาจของฉันที่เมืองชลธีแกคิดว่าแกกับ บุรีศร์จะหักล้างได้ง่ายๆอย่างนั้นเหรอ บุริศร์ดี ต่อฉันมากในอดีต เขาเป็นเด็กดีมากเลยล่ะ แต่ ทุ่มเทเพื่อเธอมากเกินไป เพราะเธอเป็นผู้ หญิงที่ร้ายกาจ ทําให้เขาหลุดออกจากการ ควบคุมของฉันไป ทําให้เขากลายเป็นคนที่ไม่ เอาญาติพี่น้อง แม้จะรู้ว่าฉันเป็นแม่แท้ๆผู้ให้ กำเนิดเขาก็ยังจะต่อต้านฉัน หากไม่ใช่เพราะ เธอ ความฝันของฉันก็จะสมปรารถนา

อาณาจักรรัตติกาลเองก็จะเป็นของฉัน! บรมน คนสนับสนุนแกแค่นั้นไม่พอหลอกนะรู้ไหม?”

ป้าโอกล่าวอย่างได้ใจ พร้อมเข้าไปข้าง หน้า ฟาดเข้าที่พวงแก้มของนรมน นรมนรู้สึก ได้เพียงกลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งในปาก ความ เจ็บปวดแล่นขึ้นมายังใบหน้า

“เป็นอะไร? เจ็บใช่ไหม?

ป้าโอคว้าเส้นผมของนรมนเอาไว้ พร้อม เอ่ยอย่างดุดัน “ฉันเคยบอกแล้ว ฉันเป็นแม่ แท้ๆของบริศร์ เป็นแม่ยายของเธอ แต่เธอ กลับกล้าลงมือกับฉัน ต่อให้พระเจ้าไม่ลงโทษ เธอ วันนี้ฉันจะสั่งสอนเธอเอง นรมน จากวันนี้ เป็นต้นไป ทางที่ดีเธอเตรียมใจเอาไว้ได้เลย ฉันไม่ยอมให้เธอมีชีวิตที่สุขสบายเกินไป หลอก!”

นโมนเจ็บจนรู้สึกหนังหัวแทบหลุด ต่อ ให้เป็นอย่างนั้น แต่เธอก็ไม่วายพ่นสิ่งแปลก ปลอมใสหน้าป้าโอ

“ถย! แกคิดว่าตัวเองจะควบคุมทุกอย่างนี้ ได้จริงๆน่ะเหรอ? ฉันจะบอกอะไรให้ บุริศร์ดีน มาเค้าไม่ปล่อยแกเอาไว้แน่!”

“ฮาฮาฮา! เธอคิดฝันลมๆแล้งๆหวังว่า ลูกชายฉันจะมาช่วยเธอเหรอ? น่าเสียดาย หากเธอไม่ทําให้บุรีศรีหมดสติไป บางทีเขา อาจจะมาช่วยเธอจริงๆ แต่ตอนนี้ฉันจะบอก อะไรเธอให้ บุริศร์จะหลับยาวถึงคืนพรุ่งนี้ แก คิดว่าความสามารถเล็กๆน้อยๆอย่างเจดด์ จะ สามารถสับเปลี่ยนคนของฉันได้ทั้งหมดนั้นเห รอ? ใส อชะมัด! ไม่เพียงแต่บุริศร์ที่ตื่นขึ้นมา ไม่ได้ แม้แต่คุณนายทวีทรัพย์ธาดาเองก็ไม่แน่ ว่าจะตื่นขึ้นมาได้ เมื่อลูกชายฉันตื่นขึ้นมา เธอ ก็กลายเป็นศพแช่แข็งไปแล้ว ถึงตอนนั้นทุก อย่าง ก็สายเกินไปแล้ว

ป้าโอมอบกําปั้นให้กับนรมนอีกครั้ง

นรมนรู้สึกปวดจุกบริเวณช่วงท้องอย่าง รุนแรง แทบจะระเบิดออกมา

ที่แท้ป้าโอก็เป็นพวกมีวิชา

เธอดูแคลนป้าโอเกินไป

นโมนเจ็บจนตัวสั่น จนเม็ดเหงื่อไหล

พราก แต่ป้าโอกลับชอบความอนาถของเธอใน ตอนนี

เธอหัวเราะออกมาเสียงดัง “คิดไม่ถึง เลยใช่ไหม? ว่าแม่บ้านของตระกูลโตเล็ก อย่างฉัน ผู้หญิงที่เป็นคนใช้ที่ยากลำบากของ ตระกูลโตเล็กมากว่ายี่สิบปี จะมีความสามารถ ถึงเพียงนี้ใช่ไหมล่ะ? ฉันก็ไม่กลัวที่จะบอก เธอ ฉันเป็นยูโดสาย! เพราะฉะนั้นเธอคิด ว่าผู้หญิงอ่อนแออย่างเธอ คิดจะควบคุมฉันได้ อย่างนั้นเหรอ?”

“แกไม่ตายดีแน่!”

นรมนพ่นเอาน้าเลือดออกมา เธอ ดูแคลนความสามารถของป้าโอเกินไป

ป้าโอหัวเราะด้วยความชอบใจอย่างหนัก

“ฉันไม่ตายดีงั้นเหรอ? เธอก็คงไม่มี โอกาสได้เห็นแล้วล่ะ วันนี้ฉันจะให้เธอตาย ก่อน มีเพียงแค่เธอตายไป ฉันถึงจะได้ทุก อย่างที่ฉันต้องการ ลูกชายของฉันถึงจะกลับ มาหาฉัน นรมน อย่าโทษฉันเลย ถ้าจะโทษก็ โทษที่เธอขัดขวางทางของฉัน”

“คงจะเป็นทางของคนเบื้องหลังแกด้วย

สินะ?”

นรมนเอยอย่างไม่ไว้หน้า

ป้าโอนิ่งไป ก่อนที่จะหัวเราะอย่างเย็นชา “ แม้แต่ฉันเธอยังสู้ไม่ได้เลย ยังจะนึกถึงคน ข้างหลังฉันอีกเหรอ? อย่าฝันกลางวันอยู่เลย ชีวิตนี้เธอไม่มีทางไปถึงจุดที่เขายืนอยู่ได้ หลอก ยิ่งไม่มีทางรู้ว่าเขาเป็นใคร!”

เมื่อเห็นความเคารพในดวงตาของป้าโอ้ นรมนรู้สึกอึ้งเล็กน้อย

“แกทําทั้งหมดนี้ก็เพื่อคนๆนั้นใช่ไหม? อันที่จริงคนที่เธอรักจริงๆไม่ใช่พ่อของบุริศร์ แต่เป็นคนที่อยู่เบื้องหลังแกใช่ไหม?”

คําถามของนรมนจี้จุดอ่อนของป้าโอเข้า เต็มประดา

เธอฟาดฝ่ามือใส่นรมนด้วยความโมโห “เธอมีสิทธิ์อะไรที่วิจารณ์เขา? เธอเป็น ใครกัน?”

แรงที่มหาศาล นรมนรู้สึกเจ็บเสมือน กำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เธอปลิวลู่ไปกับพื้น กระแทกผนังอย่างแรง ก่อนที่จะดีดเด้งออกไป รวมกับดา

ธิดาไร้เรี่ยวแรงหลงเหลืออยู่เลยแม้แต่

น้อย

เมื่อเธอเห็นสภาพของนรมนในตอนนี้ นํ้าดาพลันเอ่อไหลออกมาเป็นทางอย่าง ก ห้ามไม่อยู่ “ทําไมเธอถึงได้โง่แบบนี้? ทําไม ฉันถึงได้ทำข้อตกลงกับผู้หญิงที่โง่งมอย่าง เธอ? เธอจะมาที่นี่ทำไม? ทำไม?”

นโมนที่เห็นความสิ้นหวังในดวงตาของ

ดา

เธอไม่รู้ว่าควรจะตอบโต้อย่างไรดี

เธอพนเอาเลือดสีแดงสดออกมา ร่างกายเธอรับไม่ไหวอย่างเห็นได้ชัดเจน “เธออ่อนแอเกินไป บรมน! แต่ฉันไม่ ยอมรับไม่ได้เลยนะ ว่าเธอเป็นคนมีแผนการ อยู่บ้าง ที่สามารถทำให้ธิดาหักหลังฉันได้ ฉัน ชื่นชมในตัวเธอ หากปล่อยให้เธอเจริญเติบโต ต่อไป เธอคงจะเป็นศัตรูตัวฉกรรจ์ของฉัน เพราะงั้น เธอควรจะไปตายได้แล้ว!”

ป้าโอเหยียบเข้าที่อกของนรมน

ทันใดนั้นนรมนรู้สึกเหมือนถูกภูเขาลูก หนึ่งทับร่าง ทําให้เธอหายใจติดขัด

เธอต้องการขัดขืน แต่มือทั้งสองข้าง กลับถูกมัดเอาไว้ ให้เธอไม่สามารถ ออกแรงได้ เธอพยายามสูดเอาอากาศบริสุทธิ์ แต่หน้าอกกลับถูกกดทับแน่นกว่าเดิม หนัก กว่าเดิม

ธิดาราไห้อย่างสิ้นหวัง

คนอื่นอาจไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดธิดาถึง ร้องไห้ออกมา แต่นรมนเข้าใจดี เธอร่ำไห้ เพราะเธออาจจะตายแล้วจริงๆ แต่ก่อนตาย กลับไม่สามารถได้พบกับนาวินได้

เธอพ่ายไม่เป็นท่า ไร้ความหวังเหลืออยู่

เลย

เมื่อได้ยินเสียงร่ำไห้ของธิดา ป้าโอเกิด

ได้ใจมากกว่าเดิม “ร้องไห้พอ ฉันจะได้ส่งพวกแกขึ้น

สวรรค์สักที” เธอจ้องมองนรมนที่แสนอนาถใต้ฝ่าเท้า

ผู้หญิงอย่างเธอ มีสิทธิ์อะไรในการใช้ชีวิตคู่ กับลูกชายฉัน? เมื่อห้าปีก่อนเป็นเพราะฉัน สงสารเธอหลอกนะ ถึงได้ยอมให้เธอเป็น ภรรยาเขา แต่เธอ ไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกสำนึก ตอนนี้กลับคิดจะลงมือกับฉัน นรมน เห็นแก่ที่ เธอมีลูกให้กับลูกชายของฉัน ฉันจะดูแลเธอ อย่างดีเลย!”

“ป้าโอ สวรรค์มีตา แกคิดจริงๆเหรอว่า แกจะทำความชั่วแบบนี้ไปได้ตลอด? ต่อให้วัน นี้ฉันต้องตายที่นี่ สักวันนึงแกก็หนีไม่พ้นเวร กรรมอยู่ดี ฉันเชื่อ ไม่ว่าจะเป็นบริศร์หรือ ลูกชายของฉัน พวกเขาต้องแก้แค้นให้ฉัน แน่!

ประโยคของนรมนกลับทำให้ป๋าโอ หัวเราะออกมาเสียงดังลั่น

“เธอคิดไปไกลจังนะ คนที่ไร้ความ สามารถมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งจะฝากความหวังเอา ไว้ คนอื่นมากเท่านั้น นรมน เห็นแก่ที่เธอใกล้ ตาย ฉันจะสอนอะไรเธอให้ บนโลกนี้ เธอไม่ สามารถพึ่งพาคนอื่นได้ ยกเว้นตัวเธอเอง แม้ว่าตอนนี้บุรีศร์จะมีความรักให้เธอ แต่แล้ว ยังไงล่ะ ขอเพียงแค่เธอตายไป หลังจากนี้สืบ ปียี่สิบปี เขาก็จะนําอะไรไม่ได้อีก นี่แหละ ผู้ชาย! ส่วนเธอนอกจากฝากความหวังไว้ที่คน อื่น เธอยังทําอะไรได้อีก? หากวันนี้เธอมีความ สามารถมากพอที่จะต่อต้านฉัน บางทีเธออาจ มีความหวังบ้าง หรือว่าบางทีเธอมีความรู้มาก พอ เธอก็ยังมีโอกาส แต่น่าเสียดาย ที่ทั้งสอง อย่างนี้เธอไม่มีทั้งคู่ ฉันไม่กล้าฟันธงหลอกนะ ว่าหลังจากนี้อีกหลายปีเธอจะก้าวตามฉัน ไม่ทัน แต่อย่างน้อยตอนนี้เธอก็เป็นแค่ไก่อ่อน เพราะงั้นเธอไปตายเถอะ!”

จบค้า ป้าโอควักปืนออกมา จ่อเข้าที่ขมับ

ของนรมน

กระบอกปืนสีดำขลับทำให้หัวใจของนร มนบีบรัดแน่น

นี่เธอกำลังจะตายอยู่ที่นี่จริงหรือ?

อาจจะ

ก่อนที่จะมาที่นี่ เธอนึกถึงความเป็นไปได้ ทุกทาง รวมถึงความตาย

แต่เธอไม่ทำแบบนี้ไม่ได้จริงๆ

คุณนายตระกูลโตเล็ก คุณนายทวีทรัพย์ ธาดา และคนอื่นที่ตกหลุมป้าโอโดยที่เธอไม่รู้ หากใช้ชีวิตเธอแลกกับอีกหลายชีวิตได้ มันคุ้ม ค่าแล้ว

เพียงแต่เธอยังมีเรื่องค้างคาใจอยู่ เธอยังใช้ชีวิตกับบริศรีไม่มากพอ!

เธอยังอยากท่องโลกกว้างกับบุรีศร์ เฝ้า มองลูกๆเติบโต เธอยังไม่เคยได้พากมลออก ไปเที่ยวเลย

ตอนนี้ทุกสิ่งเหล่านี้ไม่มีอยู่อีกแล้ว แม้เธอยังมีเรื่องค้างคาใจ แต่กลับไม่

เกรงกลัวเลยสักนิด

เธอจ้องป้าโอนิ่ง “หากแกฆ่าฉัน แกก็จะ สูญเสียลูกชายเช่นเดียวกัน!

แม่ลูกมีสายใยต่อกัน เขาจะกลับมาหา ฉัน ขอเพียงแค่เธอตายไป ฉันมีความสามารถ มากพอที่จะทําให้เขากลับมาข้างกายฉัน”

“ด้วยวิชาแพทย์ของแกเหรอ? เค้าว่ากัน ว่าแพทย์มีจิตใจอันงดงาม วิชาการแพทย์ของ แกดีขนาดนั้น แต่กลับมีพิษสงชั่วร้าย แกไม่ เหมาะที่จะเป็นหมอรักษาผู้คนเลยสักนิด!

นรมนจ้องป้าด้วยความอาฆาต ป้าโอระเบิดหัวเราะออกมา

“ใครบอกเธอกันว่าฉันเป็นหมอ?” ความคิดของป้าโอเหมือนว่าลอยไปไกล

“ต้นตระกูลของพวกเราเป็นหมอไสยเวช เราอาศัยอยู่ในค่าย ใช้ชีวิตอย่างอิสรเสรี กระทั่งวันหนึ่งมีคนเข้ามาถล่มความสงบของ เรา พาคนเข้าทําลายค่ายเรา บอกว่าเรามีสาย

เลือกของไสยศาสตร์ กล่าวหาว่าพ่อแม่ฉัน เป็นพวกเลวร้าย ฉันเห็นพวกเขาถูกเผาเป็น เถ้าถ่านต่อหน้าต่อตา เธอรู้ไหมว่าฉันแค้นใจ แค่ไหน? แต่ฉันก็ส่งเสียงออกมาไม่ได้สักแอะ ฉันต้องซ่อนตัวเอาไว้ เพราะฉันต้องมีชีวิตอยู่ ต่อไป เพราะฉันต้องแก้แค้นให้พ่อแม่ของฉัน! คนพวกนั้นเผาค่ายของเรา ฆ่าพ่อแม่ของฉัน แต่กลับได้รับความชื่นชมจากสังคม ส่วนพ่อ แม่ของฉันกลับกลายเป็นพวกเลวร้าย พวกเรา แค่ต้องการใช้ชีวิตอยู่เงียบๆ เราไปทำอะไรให้

ใคร? แม้แต่น้องชายสี่ห้าขวบของฉันก็ไม่ได้ โชคดีที่รอดมาได้ เธอเข้าใจความรู้สึกของฉัน ไหม?”

ดวงตาของป้าโอฉายแววอาฆาต

เธอเตะบรมนจนปลิวด้วยความโกรธ

เธอไม่มีวันเข้าใจความรู้สึกนั้นได้! ชั่ว ” พริบตา ทั้งเพื่อนของฉัน ครอบครัวของฉัน ถูก เผาจนเกรียม พ่อแม่ของฉันต้องทนเห็น ลูกชายถูกแล่เป็นชิ้น แล้วถูกเผาไปพร้อมกับ ทุกคน เธอไม่มีทางเข้าใจ คนที่โชคดีอย่างฉัน เพื่อมีชีวิตอยู่ต่อไป ฉันต้องเผชิญกับอะไร บ้าง”

นรมแฟนเอาเลือดสีแดงสดออกมา เธอ รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเธอกำลังจะตาย กระดูกใน ร่างแหลกเป็นชิ้นๆ

เธอมีความประหลาดใจในประวัติของป้า โออยู่แล้ว ยิ่งรู้สึกสงสัยในแหล่งกำเนิดของ เธอ วันนี้เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ นรมนจึง คาดเดาออกมาอย่างใจกล้า “แกเป็นคนชาย แดนยูนนานใชไหม?” “ถือว่าใช่ ง เราเป็นแค่ค่ายเล็กๆ น่า เสียดายที่ถูกคนเลวฆ่ายกค่าย เพราะงั้นเธอว่า ฉันสมควรที่จะแก้แค้นไหม?”

ป๋าโอจับจ้องไปที่นรมน หัวเราะออกมา อย่างกับซาตาน

“พวกที่ฆ่าพวกแกยกค่ายคือใคร?” สายตาของป้าโอเผยความเย็นชา

“ใครเหรอ? เธอคิดว่าเป็นใคร? ฉันตั้งใจ มาที่เมืองชลธี มาที่ตระกูลโดเล็ก แม้แต่ไม่ สนใจความบริสุทธิ์ของตัวเองมีลูกให้กับ ตระกูลโตเล็กสองคน เธอคิดว่าฉันทำเพื่อ อะไร?”

ประโยคนี้ทําให้สีหน้าของนรมนเปลี่ยน

หรือว่าจะเป็นตระกูลโตเล็ก?

ไม่!

เป็นไปไม่ได้!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ