บทที่ 322 คุณทําเพื่อฉันมามากพอแล้ว

บทที่ 322 คุณทําเพื่อฉันมามากพอแล้ว นรมนมองดูความกลัวของป้าโอที่เพิ่ม ขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นจึงกล่าวด้วยรอยยิ้มเย็น ชา : “แกก็กลัวเป็นเหมือนกันหรอ ? ตอนแก วางยาคนอื่น ไม่เคยคิดว่าตนเองก็จะมีวันนี้ใช่ ไหม ? น่าเสียดาย มีประโยคหนึ่งกล่าวว่า ทํา อะไรก็ได้อย่างนั้น ไม่รู้ว่าแกเคยได้ยินไหม ? สิ่งที่แกกินเข้าไป เป็นยาที่สกัดออกมาแบบ เดียวกับที่แกวางยาคนอื่น ถึงแม้ส่วนประกอบ จะไม่บริสุทธิ์เท่ากับของแก อย่างไรเสียก็มีทุก อย่างทีควรมี”

“นรมน แกต้องไม่ตายดี ! แกจะต้องถูก

ฟ้าผ่า! ”

ป้าโอได้ฟัง ร่างกายสั่นเทา

ไม่มีใครรู้ดีกว่าเธอว่ายาเหล่านี้มีผลกระ

ทบอย่างไร เธอเพียงแค่ไม่เคยคิดมาก่อน ว่าสุดท้าย ของสิ่งนี้จะมาอยู่ในร่างกายของตัวเอง

แต่นรมนยังคงกล่าวด้วยรอยยิ้ม : “ถึง แม้ฉันจะถูกฟ้าผ่า ฉันก็จะลากแกไปด้วยกัน เพียงแต่ ลืมบอกแกไปว่า บุรีศร์เป็นคนสกัดยา นี้ออกมา แถมยังเป็นคนเอามาให้ฉันกับมือ ก่อนหน้านี้”

แกโกหก ! ฉันไม่เชื่อ ! บุริศร์ไม่มีทาง ” ทําแบบนี้กับฉัน ! เขาไม่มีทางท่า! ”

ความรู้สึกของป้าโอพังทลายทันที บริศ คือที่พึ่งพิงสุดท้ายของเธอ

เธอรู้ดีกว่าใครว่าบริศร์ดูเย็นชาแต่จิตใจดี

ตั้งแต่เล็กจนโต ถึงแม้บุรีศร์จะไม่พูด อะไร แต่สําหรับเธอแม่ที่แท้จริงคนนี้ บุริศร์คือ ที่พึ่งพิง คือความชอบ จนแม้แต่ปกป้อง ถึงแม้ ตอนที่นรมนเพิ่งกลับมาหลังจากห้าปี บุริศร์รู้ ว่าเธอไม่เห็นด้วย ก็ไม่กระดากใจสถานะของ เธอว่าจะทําให้เขามากเกินไปหรือเปล่า ? ถึงแม้กานต์ถูกเธอวางยาพาออกไป บุรี ศรียังคงไม่คิดบัญชีย้อนหลัง สําหรับป้าโอ เธอรู้สึกว่าบุรีศรีมีความพิเศษสําหรับเธอ

วันนี้บริศ รู้ตัวตนที่แท้จริงของตนเอง เป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะไม่มีความรู้สึกต่อ เธอแม่ผู้ใหญ่กำเนิดคนนี้ ?

แต่มองเห็นใบหน้าที่จริงจังจนไม่ สามารถจริงจังได้มากกว่านี้ของนรมน ป้าโอ ยังรู้สึกลังเล รู้สึกสับสน จนเริ่มเจ็บปวดหัวใจ ขึ้นมา

“ไม่ ! เป็นไปไม่ได้ ! บุริศร์ไม่มีทาง ท่า ! ”

เธอแผดเสียง ดูเหมือนเป็นวิธีเดียวที่จะ สามารถลบล้างคําโกหกของนรมน

นรมนแค่เพียงมองเธออย่างเย็นชา ไม่ พูดอะไร รอยยิ้มมุมปากที่เยือกเย็นเหมือนกรีซ อันแหลมคม ค่อยๆแทงเข้าไปตรงหน้าอกของ ป้าโอ “ทั้งหมดเป็นเพราะแก ! แกมันนังผู้หญิง ไร้ยางอาย ! แกทําให้บริศ เปลี่ยนไป แกบอก ทำกับฉันแบบนี้ใช่ไหม ? ฉันเป็นแม่ ให้บริศ แท้ๆของเขา แกจะทำให้เขาเจ็บปวด ! ”

ป้าโอพยายามดิ้นรน แทบอยากจะฉีการ มนออกเป็นชิ้นๆด้วยมือของตนเอง

บรมนยิ่งนิ่งเฉย เธอยิ่งกระวนกระวาย ยิ่งกระสับกระส่าย

ร่างกายเริ่มรู้สึกไม่ดีขึ้นเรื่อยๆ เริ่มปวด ท้องขี้นมา

ป้าโอเริ่มรู้สึกกลัวจริงๆ

“นรมน แกปล่อยฉันนะ ! ฉันไม่อยาก ดาย ! ฉันยังไม่อยากตาย ! ”

“ทุกคนไม่มีใครอยากตายหรอก แต่โดน แกเล่นสนุกในก้ามือ แกลองลิ้มรสความรู้สึก แบบนี้ดู ส่วนเรื่องที่ฉันอยากรู้ ถึงแม้แกไม่พูด ฉันก็มีวิธีอื่นในการหาคําตอบ สําหรับแก เพลิดเพลินกับยาของแกไปนะ แกพูดถูกมาก ฆ่าแกฉันจะโดนฟ้องร้องคดีฆ่าคนตาย เพื่อคน ที่ไม่คู่ควรอย่างแก ดังนั้นให้แกดับสลายไป ด้วยยาของตัวเองเถอะ”

บรมนพูดจบ หันตัวเดินจากไป

ป้าโอรู้สึกมึนงงไปชั่วขณะ

“นรมน แกอย่าไปนะ ! กลับมา ! แก อย่าไปนะ ! ”

เธอตะโกนออกมาอย่างประสาท เสียดายทีมรมนเหมือนจะไม่ได้ยิน เดินตรง ออกไปจากห้องใต้ดิน

กิมจิมองนรมนกับป้าโอ และเดินตาม ออกมาอย่างไม่พูดอะไร

อากาศด้านนอกยังคงสดชื่นเหมือนเดิม นรมนสูดลมหายใจเข้าลึก ในที่สุดไฟที่ สุมทรวงก็ดับลงไปบ้างเล็กน้อย

หลังจากกิมจออกมา จึงถามด้วยความ ไม่เข้าใจ : “นายหญิง ทำไมถึงไม่ฆ่าเธอ ? ” ให้คนผ่อนคลายการคุ้มกัน ท้ายที่สุดให้ ปล่อยธิดา และให้ธิดาพาเธอออกไปจากที่นี่

คำพูดของนรมนทําให้กิมจิงงเล็กน้อย

“คุณจะล่อเหยื่อ ? ”

“ฉันอยากรู้ว่ายาถอนพิษคืออะไร ถึงแม้ ตอนนี้ร่างกายของแม่สามีจะดูไม่เป็นไร แต่ คุณหมอบอกกับฉันว่า ร่างกายของเธอจะทน ได้ไม่นาน ไหนจะคุณย่าของฉัน คุณนายทวี ทรัพย์ธาดา เธอหมดสติไป อ้างอิงจากความรู้ ทางการแพทย์ของป้าโอ บางทีคุณหมออาจจะ ตรวจไม่พบอะไรในตอนนี้ รอจนคุณหมอตรวจ พบ ฉันกลัวว่าคุณย่าจะไม่รอด ดังนั้นป้าโอเพื่อ ปกป้องและรักษาชีวิตของตนเอง ตราบใดที่ เธอช่วยเหลือตนเองได้ ทุกคนก็ยังมีความ หวัง”

ได้ฟังนรมนพูดเช่นนี้ กิมจิเข้าใจทันที เพียงแต่กระซิบถามว่า : “ธิดาไม่น่าจะฟังพวก เราหรอกครับ” “เธอจะฟัง บอกเธอไป เพียงแค่ทําตามที่ ฉันบอก เธอจะได้เจอกับนาวิน ! ”

คําพูดของนรมนทําให้กิมจิงงอีกครั้ง

เขารู้ว่านาวินเป็นใคร

หลังจากมาถึงเมืองชลธี เขาเข้าใจทุก อย่างชัดเจน ดังนั้นเมื่อเขาได้ยินชื่อนาวิน กิน จ๋งอดถามไม่ได้ : “นาวินไม่ได้ตายไปแล้ว หรอครับ ? ”

“พูดกับเธอแบบนี้ เธอจะอยากรู้และมา หาฉันเอง ฉันจะรอเธอที่ตระกูลทวีทรัพย์ธาดา หนึ่งชั่วโมง ไม่มากไปกว่านั้น”

นรมนพูดจบหันตัวเดินไปที่ห้องโถงใหญ่ บ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดา

จู่ๆกิมจิก็รู้สึกว่านายหญิงตรงหน้าคนนี้ ไม่ได้ขลาดอย่างที่ตัวเองคิด

อย่างน้อยตอนนี้เขาก็รู้ว่านรมนมีความ รู้สึกอย่างหนึ่งที่ไม่อาจรู้ได้ เขารีบไปหา ตา ทําตามคำสั่งของนรมน

นรมนกลับมาถึงห้องโถง คนรับใช้รีบเดิน เข้ามา นรมนโบกมือ แสดงออกว่าต้องการอยู่ เงียบๆสักพัก ตนเองกลับลุกขึ้นไปที่ห้องของ คุณนายทวีทรัพย์ธาดา

ห้องของคุณนายทวีทรัพย์ธาดา กลิ่น อายโบราณ มีสิ่งของ งโชว์มากมาย บรมน เหลือบมองรูปภาพที่ชันทรวาดให้แก่คุณนาย ทวีทรัพย์ธาดา

รูปภาพนั้นเต็มไปด้วยจิตวิญญาณ มองดู แล้วในทรรักและกตัญญูต่อคุณย่ามาก

นี่คือพ่อแท้ๆของเธอ !

น่าเสียดายที่เธอไม่เคยได้เจอ

มือถือของนรมนดังขึ้น

เธอกัมมองดู พบว่าบุรี โทรเข้ามา

นรมนนั่งพิงโซฟา กดปุ่มรับสาย

“เป็นไงบ้าง ? ยังรับมือไหวไหม ? “ เต็มทบุริศร์ไม่คิดจะโทรมา เนื่องจาก ความเกี่ยวข้องของเขากับป้าโอ ตอนนี้จะพูด อะไรหรือทําอะไรก็กระทบกระเทือนจิตใจน มน แต่ถึงที่สุดแล้วเขายังคงรู้สึกเป็นห่วงมาก

นรมนนวดขมับของตนเองอย่างเหนื่อย

ล้าและตอบว่า : “ทำตามที่คุณบอกแล้ว ความ รู้สึกของป้าโอพังทลาย ตอนนี้รอปฏิกิริยาทาง ฝั่งธิดา”

“คุณเป็นอย่างไรบ้าง ? ถ้าคุณรับมือไม่ ไหว ผมสามารถทําสิ่งเหล่านี้แทนคุณได้นะ”

คําพูดของบริศ ทําให้นรมนส่ายหน้า

“คุณช่วยฉันมามากพอแล้ว เรื่องนี้ฉัน อยากทําเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งความ เกี่ยวข้องของคุณกับป้าโอ หากให้คุณลงมือ กับป้าโอเอง ฉันทำไม่ลง บุริศร์ ฉันรู้ว่าคุณรัก ฉัน แต่ ง ฉันจะบอกคุณก็คือ ถึงแม้ฉันจะ เกลียดป้าโอ แต่ฉันยังคงรักคุณ

นี่คือคําพูดของใจจริงของนรมน เธอเกลียดป้าโอเข้าไปถึงกระดูกดำา แต่ ไม่เกี่ยวข้องกับบริศร์ เธอไม่พาลใส่บริศร์ เพียงแต่บุริศร์จะรู้สึกโทษตนเอง รู้สึกเป็นทุกข์ รู้สึกอับอายเพราะตัวตนของป้าโอ

นรมนไม่ต้องการให้เขาเป็นแบบนี้

บริศ ได้ยินนรมนพูดแบบนี้ รู้สึกเป็นทุกข์ อย่างยิ่ง

“ทั้งหมดเป็นเพราะผม ผมไม่จัดการทุก อย่างให้เรียบร้อย ไม่ให้ความมั่นคงปลอดภัย แก่คุณและลูกๆ จนกระทั่งนําความเสียหายมา สู่คนอื่นๆในครอบครัว ถ้าในตอนแรกผม ใจแข็งสักนิด

“คุณทําไม่ได้หรอก เพราะคุณคือบุรีศร เพราะคุณดูเย็นชาแต่ลึกๆแล้วจิตใจดี บุริศร์ ฉันเข้าใจทุกอย่าง ฉันโดแล้ว กลายเป็นแม่ลูก สอง ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแออย่างที่เคยเป็น ตอนนี้ฉันคือนายหญิงของอาณาจักรรัตติกาล ดังนั้น เรื่องมากมายที่ฉันต้องเจอด้วยตัวเอง แก้ไขด้วยตัวเอง และเพราะแบบนี้ ฉันถึงจะ คู่ควรที่จะเป็นภรรยาของคุณ ฉันถึงจะคู่ควรอยู่ เคียงข้างคุณ เดินทางไปกับคุณทุกที

“ผมแค่ไม่อยากให้คุณลําบากเกินไป อัน ที่จริงตราบใดที่คุณเต็มใจ ถึงแม้คุณจะยังเป็น คุณคนก่อนหน้านี้ ผมก็ไม่คิดอย่างนั้น ผมรัก คุณ ผมไม่สนว่าคนอื่นบนโลกจะพูดอย่างไร มี เพียงผมที่รู้จักคุณที่สุด ไม่ว่าคุณจะเป็น อย่างไร ผมก็ชอบคุณ ผมต้องการคุณ ! ”

คําพูดของบริศ ปลอบประโลมจิตใจของ

นรมนอย่างมากมาย

เธอกล่าวด้วยรอยยิ้ม : “แต่ฉันไม่อยาก เป็นผู้หญิงอ่อนแอ วางใจเถอะ ถ้าฉันรับมือไม่ ไหวจริงๆ ฉันไม่มีทางเกรงใจคุณหรอก คุณคือ ผู้ชายของฉัน”

ได้ยินนรมนพูดแบบนี้ บุรีศร์รู้สึกวางใจ

“จริงส์ นาวินเป็นไงบ้าง ? “

ในความจริงนรมนก็รู้สึกสงสัยเหมือนกัน จ เห็นได้ชัดเจนว่านาวินตายไปแล้ว แต่ทําไม ถึงยังอยู่บนโลกนี้ ?

บุรีศร้ตอบด้วยเสียงทุ้มค่า : “ค่อนข้างดี เดี๋ยวผมจะวิดีโอตอนนี้ของเขาให้คุณ ถ้าธิดา มาหาคุณ คุณก็นําวีดีโอนี้ให้เธอ ผมคิดว่าเธอ น่าจะยินยอม”

“บุริศร นําบากคุณแย่เลย”

อันที่จริงทั้งหมดคือสิ่งที่บุรีศร้สอนเธอ ถึงแม้ต่อหน้าป้าโอเธอจะมีท่าทางสงบนิ่ง แต่ ในใจของเธอไม่ได้เป็นเช่นนั้น โดยเฉพาะ อย่างยิ่งตอนเลือดพ่นใส่ใบหน้า ในความเป็น จริงนรมนรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย

เพียงแค่นึกถึงบุรีศร้ที่อยู่ข้างหลัง แถม ยังมีคุณนายทวีทรัพย์ธาดาและคุณนายโตเล็ก ที่รอคอยความช่วยเหลือ เธอจึงต้องพยายาม ทําใจให้สงบนิ่ง

บริศ สามารถทํามาถึงตรงนี้ได้ นรมน

รู้สักพอใจแล้ว น่าเสียดายที่บริศ กลับรู้สึกว่าตนเองไม่ ได้หาอะไร

“อย่าพูดแบบนั้น ถ้าคุณเหนื่อยก็พักสัก หน่อย ธิดาต้องใช้เวลาคิดใคร่ครวญ โดย เฉพาะอย่างยิ่งตอนน็ตระกูลทวีทรัพย์ธาดามี การรักษาความปลอดภัยมาก ผมไม่อยากให้ คุณทําให้ร่างกายของตนเองอ่อนแอเพื่อคนที่ ไร้ค่า”

บริศ พูดอย่างอ่อนโยน นรมนรู้สึก เหมือนเสียงจากธรรมชาติ มากจนกระทั่งมี การสะกดจิตเล็กน้อย

เปลือกตาของเธอหนักขึ้น กล่าวเสียง เบา : ” อืม ฉันจะงับสักพัก

“นอนเถอะ”

บริศ วางสาย ยืนตรงหน้าต่าง มองวิว ทิวทัศน์ด้านนอก กดโทรหาพฤกษ์ทันที

“ส่งให้คนของพวกเราเตรียมตัวอยู่ ตลอดเวลา หากป้าโอคิดโต้ตอบ เก็บเธอทันที ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม อย่าให้เธอทำร้ายนรมน กับลูกๆ

“ทราบแล้วครับประธานบริศร์”

พฤกษ์รีบไปจัดการ

ทางฝั่งนรมนกลับไม่รู้สิ่งเหล่านี้ รู้สึกแค่ เพียงตนเองกลับไม่สนิทมากๆ จนกระทั่งฝัน ถึง นทรที่ตายไปแล้ว

ขาหน้าตาเหมือนธรณีมาก แต่ดวงตาคู่ น้นกลับเฉียบคมอย่างยิ่ง

เหมือนเขากำลังโทษตนเอง โทษว่าเธอ ปกป้องคุณย่าไม่ดี ทําให้คนในครอบครัวต้อง ตกอยู่ในอันตรายมากจนเธอได้ยินชนทรพูด ว่าเธอไม่คู่ควรที่จะเป็นลูกหลานของตระกูล ทวีทรัพย์ธาดา

บรมนสะดุ้งตื่นขึ้นมา พบว่าตนเองฝันไป เธอยังคงอยู่ในห้องของคุณนายทวีทรัพย์ ธาดา

ทันใดนั้นเอง เสียงเคาะประตูจากด้าน นอกดัง น

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ