บทที่ 292 ฉันขอเอาคุณบุริศร์

นรมนนนึกไม่ถึงเลยว่าจะเจอนลินที่นี่

ในเวลาที่นลินหันไปมองเธอ นรมนคิดว่าตัวเองมีภาพ

หลอน

“นลิน ?”

นรมนเดินไปอย่างสงสัย

นลินไม่ค่อยเหมือนกัน กับลักษณะท่าทางเมื่อไม่นาน

มานี้

เธอสวมชุดยืนทั้งตัว สวมเสื้อผ้ามีรูโพรงขาดๆ ดูดื้อรั้น เป็นพิเศษ และดูมีแฟชั่นที่อ่อนเยาว์ดูสดใส

เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของนรมน เธอยิ้มอ่อนๆ

” เจอกันอีกแล้วนะ”

“ทำไมคุณถึงมาที่นี่ ? ”

นรมนพยายามระงับความรู้สึกและสงสัยของตัวเอง เอ่ยปากพูดเบาๆ

” ต้องการเงินใช่ไหม ? หรือว่าต้องการความช่วย เหลืออะไร ? ตอนนี้ฉันน่าจะไม่มีเวลาช่วยคุณแล้ว ทาง ฝั่งนี้ฉันยังมีเรื่องที่ต้องจัดการ เพราะฉะนั้นแล้ว…”

นรมนยังพูดไม่จบ นลินก็โบกมือแล้วพูดว่า : “อย่าทำ เหมือนฉันเป็นขอทานได้ไหม ? ฉันไม่ได้มาแบล็กเมล์ คุณ” ได้ยินนลินพูดคำพูดที่ไม่น่าฟังแบบนี้ นรมนไม่รู้ว่าจะ ตอบกลับยังไงดีเป็นเวลาสักพัก

ความรู้สึกต่อนสินนั้น เนื่องจากความสัมพันธ์ของบุรี ศร์ทำให้ไม่ชอบหน้ากัน พอมาเจอกันตอนนี้ก็ทำให้รู้สึก อึดอัด

นรมนรู้สึกตลอดว่าชาตินี้ตัวเองคงจะไม่ได้เจอกับ นลินอีกแล้ว นึกไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะได้เจอกันอีกครั้ง ในช่วงเวลาที่ห่างกันสั้นขนาดนี้

บุริศร์เคยพูดว่าให้เธอออกไปจากเมืองชลธี เห็นได้ชัด ว่าเธอไม่คิดจะทำแบบนี้ และบุริศร์ในตอนนี้ก็ดี เธอก็เถอะ ก็ล้วนไม่มีเวลาและความคิดที่จะไปสนใจว่านลิน จะไป ที่ไหน

“คุณมาหาฉันมีธุระอะไร ? ”

นรมนถอนหายใจหนึ่งครั้ง แล้วพูดออกไปตรงๆ แทนที่จะหมุนเวียนอยู่แบบนี้ ถามตรงๆเลยจะดีกว่า ระหว่างเธอและนลินไม่มีความสัมพันธ์อะไรต่อกันอีกแล้ว

นลินมองนรมน หยิบใบรับรองแพทย์ออกมาจากใน กระเป๋าเสื้อแล้วเอาให้นรมน

“ดูอันนี้ก่อน ”

นรมนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

เนื้อเรื่องนี้เหมือนฉากในละครที่เมียน้อยถือผลตรวจ การตั้งครรภ์มาบังคับกดขี่ เพื่อให้ตนเองได้เลื่อนตำแหน่ง ขึ้น นรมนรู้สึกตนเองมีนงงเล็กน้อย ในเวลานี้ ในสมองตัวเองกลับมีความคิดแบบนี้ขึ้นมา

ทำให้คนรู้สึกไม่รู้ว่าจะพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลยจริงๆ

นรมนหยิบกระดาษใบนั้นมา

เป็นใบรับรองแพทย์แผ่นนึงจริงๆ แต่ใบรับรองแพทย์ แผ่นนี้กลับไม่ใช่ใบยืนยันตรวจการตั้งครรภ์ กลับทำให้นร มนหรี่ตาลง

“นี่คือ…

” ใบรับรองแพทย์ของฉัน ฉันไปทำการตรวจจับคู่ อวัยวะกับคุณหนูกมลที่โรงพยาบาลแล้ว โชคดีมาก ฉัน กับเธอจับคู่ได้อย่างพอเหมาะพอดี หมอบอกว่าถ้าฉัน เต็มใจละก็ สามารถทำการผ่าตัดเพื่อบริจาคได้ตลอด เวลา”

อยู่ นลินกล่าวอย่างเบาๆ เหมือนกำลังพูดเรื่องของคนอื่น

นรมนไม่สามารถพูดได้ว่าอารมณ์ในตอนนี้เป็นยังไง เธอแค่รู้สึกว่าเธอเห็นแสงสว่างเล็กน้อยในตอนที่รู้สึกหมด หวัง

ถึงแม้แสงสว่างเล็กน้อยนี้อาจทำให้เธอต้องแลกด้วย อะไรมากมายแค่ไหนก็ตาม

“คุณรู้ทุกอย่างแล้วใช่ไหม ?”

นรมนมองนลินที่มั่นใจมาก อดไม่ได้ที่จะถาม นลินพยักหน้า และไม่ได้ปิดบังอะไร “ใช่ ฉันรู้ทั้งหมด ที่จริงในตอนที่เขามารับมีดแทนคุณ ฉันได้เห็นกับตา และในตอนที่พวกคุณขึ้นเครื่องฉันก็แอบ ตามขึ้นเครื่องบินด้วย”

ตอนที่พูดถึงเรื่องนี้ แววตานรมนก็จมลง

เธอสามารถขึ้นเครื่องบินส่วนตัวของพวกเขาภายใต้ สายตาของกิมจิได้ ต้องบอกว่ารายละเอียดของนลินทำให้ นรมนต้องระมัดระวังเล็กน้อย

“คุณเป็นใครกันแน่ ?”

เมื่อเห็นว่านรมนระมัดระวังตัวขนาดนี้ นลินก็หัวเราะ แต่การหัวเราะนี้ดูเศร้าๆ

“ฉันจะเป็นใครล่ะ ? ถ้าฉันมีครอบครัวที่เหมือนคุณ กับบุริศร์ คุณคิดว่าฉันจะถูกพวกค้ามนุษย์ไหม ? ฉันเป็น แค่เด็กกำพร้า ถูกพ่อแม่ทิ้งตั้งแต่เด็กถูกสถานเลี้ยงเด็ก กำพร้ารับเลี้ยง หลังจากนั้นก็ถูกกลุ่มขโมยขโมยไป ถูก เลี้ยงให้เป็นขโมย เวลาออกมาข้างนอกก็จะถูกควบคุม จับตาเฝ้ามอง และยังต้องขโมยเงินให้ครบจำนวนนึ่งทุก วันถึงจะได้อยู่ดีกินอิ่ม วิธีของฉันเป็นแค่ทักษะการเอาตัว รอดเท่านั้น”

คำพูดของนลิน นรมนแค่ฟัง และไม่ได้แสดงความคิด เห็นอะไร

คิดว่านลินเป็นผู้หญิงอ่อนแอมาโดยตลอด อายุน้อย ดังนั้นในตอนที่ช่วยเธอ เธอตามเธอมาด้วย นรมนไม่รู้สึก อะไร

แต่หลังจากที่ได้เห็นความสามารถในการเอาตัวรอด ของนลินแล้ว นรมนก็รู้สึกว่าตัวเองจะใจดีและเมตตามาก เกินไปละ

หลายคนไม่ได้เหมือนอย่างที่คุณเห็นว่าเขาจะมีชีวิต อยู่ไม่ได้อีกต่อไป เขาก็จะมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้อีก ใน สังคมนี้ หลายคนพยายามดิ้นรนที่จะมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าเป็น ใคร ก็ล้วนกำลังพยายาม

นรมนถอนหายใจหนึ่งครั้ง มองดูใบแสดงผลการ ทดสอบทางการแพทย์ในมือ ในใจสับสนมาก

ไม่มีอะไรที่จะต้องพูด ตอนนี้เธอต้องการคนแบบนลิน ที่จะบริจาคไตให้กมล เพราะสำหรับกมลแล้วมันเป็น โอกาสการมีชีวิตครั้งใหม่ และแผลของบุริศร์ในตอนนี้ยัง ต้องการการพักฟื้น ทำให้เขาสบายใจได้ก็คงจะดีที่สุด

แต่ว่านรมนไม่รู้สึกว่านลินจะเป็นคนที่รู้จักบุญคุณคน อื่น และบริจาคไตให้เธอด้วยตัวเองเพราะเธอเคยช่วยเธอ ไว้ในตอนนั้น

นั่นเป็นไตหนึ่งข้างเลยนะ !

ไม่มีใครจะบริจาคโดยไม่มีเหตุผล

นรมนรู้สึกบีบรัดแน่นในลำคอ แต่ก็มองนลินแล้วถาม ว่า : “ลองพูดเงื่อนไขของคุณชิ”

ที่จริงนลินชอบนรมนคนนี้มาก

ถึงเธอจะทำอะไรไม่เป็น และอ่อนแอมาก แต่เธอเป็น คนที่เรียบง่ายและเด็ดขาดมาก อยากพูดอะไร อยากทำ อะไรก็จะไม่พูดอ้อมย้อนยอก นลินมองนรมน พูดเบาๆว่า : “ที่จริงคุณดีมากเลยนะ ” ” งั้นคุณคิดจะบริจาคไตข้างนึงให้ลูกสาวฉันเพราะฉัน เคยช่วยคุณไว้ไหม ? ”

นรมนถาม ทั้งที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ก็ยังอยากถามดู จู่ๆนลินก็ยิ้ม แต่รอยยิ้มไม่แสดงออกมาทางสายตา

“คุณช่วยฉันไว้ แต่มันคงจะไม่ถึงกับที่ฉันจะต้อง บริจาคไตข้างหนึ่งให้คุณ ฉันถามหมอมาแล้ว การบริจาค ไตข้างหนึ่งของคนปกติก็ไม่มีอะไรจริงๆ แต่บางคนจะมี อาการหลายอย่างในระยะหลังเนื่องจากสุขภาพร่างกายมี ปัญหา และบางคนถึงกับต้องเสียชีวิต ฉันเสี่ยงชีวิตเพื่อ มาหาคุณ ดังนั้นฉันต้องพิจารณาเงื่อนไขของฉันอย่าง รอบคอบ”

นลินพูดมีเหตุผล

คนปกติบริจาคไตข้างหนึ่ง จะมีปัญหาตามมาเยอะ มากในภายหลัง บางคนถึงกับไม่สามารถที่จะทำงานหนัก ได้อีกต่อไป

ถ้าเพียงเพราะแบบนี้ นรมนไม่รังเกียจที่จะเลี้ยงนลิน แม้จะต้องเลี้ยงเธอตลอดชีวิตก็ตาม

เมื่อนรมนพูดเรื่องนี้กับนลิน นลินส่ายหัวและกล่าว “คุณรู้ไหม? คุณหมอบอกแล้ว ถ้าฉันบริจาคไต จะมีความ เป็นไปหนึ่งอย่าง นั่นก็คือตอนฉันจะแต่งงานและมีลูก มี โอกาสมากที่จะไม่สามารถแบกรับความกดดันจากการตั้ง ครรภ์ได้ ก็ทำให้เสียชีวิตทั้งแม่และลูก” มือของนรมนกำผลตรวจไว้แน่น เธอไม่คาดคิดเรื่องนี้เลยจริงๆ

แต่ตอนนี้มันเป็นแบบนี้แล้ว นลินมาหาถึงที่แล้ว เห็นได้ ชัดว่าเตรียมพร้อมทางจิตใจแล้ว น่าคิดที่จะบริจาคไต แล้ว สิ่งเดียวในตอนนี้คือเงื่อนไขของเธอ

ไม่รู้ทำไม นรมนไม่ค่อยอยากฟัง เธอรู้สึกว่าเธออาจ ไม่สามารถรับผลลัพธ์นี้ไหว

ดูเหมือนจะเห็นความลังเลในดวงตาของนรมน นลิน หยิบใบแสดงผลการทดสอบทางการแพทย์คืนจากมือของ นรมน กล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “ไม่เป็นไรถ้าคุณไม่ ต้องการช่วยลูกสาวของคุณ ฉันไม่มีความเสียหายอะไร หรอก ใช่มั้ยล่ะ? ”

หัวใจของนรมนลังเล และดิ้นรน

เธอมองไปที่นลิน ทันใดนั้นรู้สึกว่าเด็กหญิงตรงหน้า ช่างเหลือเชื่อกว่าที่คิดไว้มาก

เธอใจเย็นมาก และมั่นใจในผลลัพธ์ เธอได้คิดถึง ความคิดและทางแก้ทุกอย่างของเธอเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ ก็รอแค่ให้เธอเอ่ยปากพูดก่อน

การเป็นฝ่ายถูกกระทำดังกล่าวทำให้นรมนอึดอัดมาก และเกิดความรู้สึกไม่พอใจ แต่เธอทำอะไรได้ล่ะ?

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ลังเลเพิ่มอีกหนึ่งนาที ก็จะยิ่งเพิ่ม อันตรายแก่กมลมากขึ้นอีกนาทีนึง

นรมนไม่เคยมีทางเลือกที่ยากลำบากเช่นนี้มาก่อน เธอมองไปที่นลิน มองเธอตั้งสองนาที มองจนจิตใจ ของนลินขนลุกเล็กน้อย หรือว่าเธอจะไม่ช่วยลูกสาวของ เธอจริงๆหรือ?

เมื่อนลินกำลังลังเล ในที่สุดนรมนก็หยุดลง

“พูด เงื่อนไขของคุณมา!”

เธอเอ่ยปากพูด

นลินถอนหายใจอย่างโล่งอก บนฝ่ามือเต็มไปด้วย เหงื่อเย็น

ในความเป็นจริงเธอไม่สงบเหมือนที่นรมนเห็นหรอก แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเธอใช้ชีวิตในตลาด เลยสามารถ หลอกบังคับคนไว้ได้แค่นั้นเอง

นลินกัดริมฝีปาก พูดทีละคำ :”ฉันขอบุริศร์!”

นรมนเจ็บใจอย่างกะทันหัน และไม่พูดอะไร แล้วหัน หลังจากไป

นลินคว้าแขนของเธอ

“คุณไม่ช่วยลูกสาวของคุณเหรอ?”

ใบหน้าของนรมนซีดมาก และพูดอย่างเย็นชา “ฉันจะ ไม่ทรยศต่อความรักของฉันเพื่อช่วยลูกสาวของฉัน”

“คุณเป็นผู้หญิงที่เห็นแก่ตัวจริงๆ! เพื่อความรักของตัว เอง แล้วยอมเสียสละลูกสาวของคุณเองเหรอ? ลูกสาว ของคุณรู้ว่าค่าของเธอในใจคุณมีแค่นี้ไหม? ผู้ใหญ่อย่าง พวกคุณก็แบบนี้แหละ คำพูดในปากพูดดีมาก ที่พูดว่าเพื่อ ลูกของตัวเองสามารถยอมทุกอย่างได้ แล้วความเป็นจริง ล่ะ? พวกคุณไม่สามารถยอมผลลัพธ์ที่ได้! เลือกระหว่าง ความรักกับลูก คุณยังคงเลือกความรักใช่ไหม? เพราะคุณ และบุริศร์ยังหนุ่มสาว พวกคุณยังสามารถมีลูกคนอื่นๆได้ แต่ลูกสาวของคุณนอนอยู่บนโต๊ะผ่าตัดด้วยความสิ้นหวัง ในชาตินี้เพื่อรอวันตาย นี่คือสิ่งที่คุณเรียกว่ามันความรัก ของมารดา!”

“คุณหุบปากเดี่ยวนี้ ! ”

นรมนหันหน้ามา แล้วบีบคอของนลิน ดวงตาสีแดงไป หมดแล้ว

“คุณรู้อะไร? เพื่อกมลฉันยอมได้ทุกอย่าง แต่บุริศร์ คือชีวิตของกมล มันไม่ง่ายเลยที่กมลจะพบเจอพ่อแท้ๆ ของเธอเอง คุณให้ฉันนำพ่อของเธอให้คุณ คุณคิดว่าบุรี ศร์เป็นสิ่งของหรือยังไง? ”

เลือดในหัวใจของนรมนกำลังไหล

เธอเห็นแก่ตัวหรือเปล่าตอนนี้เธอไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้ เมื่อได้ยินนลินขอบุริศร์ นรมนปฏิเสธโดยไม่รู้ตัว แล้วต่อ ต้าน จากนั้นก็ไม่คิดอะไรแล้วก็เดินจากไป

ตอนนี้กำลังถูกตั้งคำถามโดยนลิน ในใจของนรมน เปรียบเสมือนแส้หนังที่เฆี่ยนตีเธออย่างหนัก ทำเอาเธอ เจ็บปวดมาก

นลินไม่ได้ยับยั้งเพราะการเคลื่อนไหวของนรมนเลย และยิ่งเย้ยหยัน “ฉันสะกิดโดนความคิดส่วนลึกของคุณ แล้วใช่มั้ย? คุณเป็นคนเห็นแก่ตัว คุณพูดว่าคุณรักบุริศร์ แต่ว่าตอนที่เขายอมเสียสละชีวิตเพื่อปกป้องคุณแล้วคุณ ทำอะไรได้ล่ะ? และฉันเคยถาม ถ้าฉันไม่บริจาคไต บุริศร์ ก็จะบริจาคอยู่ดี ถึงเวลาคุณจะอยากเห็นเขานอนอยู่บน โต๊ะผ่าตัดอีกครั้งหรือ? นรมน ฉันเป็นคนที่ไม่มีอะไรต้อง กังวล แม้ว่าฉันตายก็ไม่ต้องการให้คุณรับผิดชอบ ฉัน สามารถเอาไตของฉันให้กับลูกสาวของคุณ แต่คุณต้อง ตกลงเงื่อนไขของฉัน ”

“เป็นไปไม่ได้!”

นรมนพูดทีละคำ รู้สึกเหมือนในปากเต็มด้วยกลิ่นคาว

หวาน

ยังดีที่มีสติอยู่อีกหน่อย ไม่อย่างนั้นเธออาจจะบีบคอ ทำให้นลินตายได้

นลินเห็นนรมนมุ่งมั่นมาก ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วพูดอีก ครั้ง “นั้นฉันเปลี่ยนเงื่อนไขใหม่ดีมั้ย?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ