ตอนที่ 64 สุดที่รักของเธอ ศัตรูหัวใจของเขา (4)

หลังจากซูจือเนี่ยนวางซ่งชิงซุนลงบนเตียงแล้ว เขาก็นั่งลงข้างเตียง เฝ้ามองเธอนอนหลับ มือของเขายื่นออกไปจะลูบไล้ใบหน้าอันงดงาม ของเธอโดยไม่รู้ตัว

ทว่ามีอนั้นพลันหยุดชะงัก

ห่างจากใบหน้าเธอเพียงหนึ่งเซนติเมตร ปลายนิ้วของเขาสั่นเทาเล็กน้อยราวกับหวั่นเกร

งไม่กล้าแตะต้องเธอ หลังจากลังเลอยู่พักใหญ่ เขาก็สัมผัสคางของเธออย่างอ่อนโยน

ความเหินห่างและความเย็นชามลายหายไปจา กใบหน้าของเขาจนสิ้น

สายตาที่เฝ้ามองใบหน้าของเธอนั้นช่างอ่อนโย นอย่างเหลือเชื่อ นัยน์ตาของเขาค่อยๆ แปรเปลี่ยนจากสงบเยือกเย็นกลายเป็นเปี่ยมล้น

ด้วยความรู้สึกลึกซึ้งดื่ม และทรงพลัง อารมณ์ความรู้สึกของเขานั้นช่างงดงามดุจท้อง

ทะเลภายใต้ดวงดาวระยับฟ้า ความงามและความเศร้าที่ซ่อนเร้นอยู่นั้นหลั่งไ หลออกมาโดยมิอาจยับยั้งได้

มีเพียงยามอยู่ลำพังเท่านั้นที่เขาจะกล้าเผยควา มรู้สึกลึกๆ ที่มีต่อเธอ เขาทั้งรัก ทั้งหลง ทั้งหวาดหวั่น และรันทดสลดใจ ซึ่งชิงซุน คุณรู้ไหม…ว่าผมรักคุณมากขนาดไหน

ซูจีอเนี่ยนวาดนิ้วเป็นวงเล็กๆ บนผิวอ่อนนุ่มของหญิงสาว แล้วความทรงจําในอดีตค่อยๆ หลั่งไหลกลับคืนมา

ดอนอายุเจ็ดขวบ

เขาเพิ่งตระหนักว่าตัวเองแตกต่างจากคนอื่น รอบตัวเขามีแต่เสียงแปลกๆ แม้กระทั่งยามค่ำคืนดึกดื่นเขามักตื่นขึ้นมาเพรา

เขาได้ยินเสียงที่คนอื่นไม่ได้ยิน

น่าขนลุกเต็มไปหมด

ะเสียงที่ตั้งอยู่รอบตัว

บางทีอาจเป็นเพราะความเป็นจริงอันโหดร้ายข องชีวิตได้สั่งสมให้เขาเติบโตขึ้นมา รับรู้ว่าหลายสิ่งหลายอย่างมิได้สวยสดงดงามด้

งที่เห็น

ยกตัวอย่างเช่น

คู่รักที่อาศัยอยู่ชั้นบนคู่นั้นทะเลาะกันทุกคืน ต่อหน้าคนอื่นพวกเขายิ้มให้กันเสมอ

แต่พออยู่ลับหลัง

ทั้งคู่กลับนินทาว่าร้ายซึ่งกันและกัน

การได้ยินเช่นนี้ยังไม่เป็นเรื่องหนักหนาเท่าใดนั

ก

เมื่อเทียบกับตอนที่เขาค้นพบความสามารถพิเศ

ษอีกอย่าง

เวลาเขาสัมผัสโดนคนอื่นเขาจะอ่านความคิดขอ งานคนนั้นได้ นั่นละ บทเรียนที่แท้จริงจึงเริ่มขึ้น เรื่องราวทั้งหมดทั้งมวลที่เขาได้ยินได้ฟังมา ทําให้เขาเข้าใจถึงความสกปรกโสมมในจิตใจม นุษย์อย่างถ่องแท้

เรื่องแรกที่เขาค้นพบคือความลับอันดำมืดของค

รอบครัวเขาเอง

เขารู้ว่าแท้จริงแล้วป้าของเขาเอง ขโมยเงินเดื อนมารดาเขา รู้ว่าลุงเขาเองเช่นกันที่ทำทุกอย่างเพื่อขับไล่เข

กับมารดาออกจากบ้านคุณตา

และรู้อีกด้วยว่าคุณยายทวดของเขาลำเอียง

รักลูกชายมากกว่าลูกสาว

มอบมรดกแก่ลุงของเขาเป็นเงินถึงห้าแสนหว

จากนั้นเขาก็ได้ยินความลับของเพื่อนบ้านที่อาศั ยอยู่บริเวณใกล้เคียง

เขารู้ว่าผู้ชายที่อยู่ห้องเบอร์ห้าศูนย์สองนั้นติดย

าเสพติด

รู้ว่าชายคนที่อยู่ชั้นหนึ่งชอบมารดาของเขา และรู้อีกว่าป้าซุน

เพื่อนสนิทของมารดาเขามักพูดนินทาว่าร้ายมา รดาของเขาลับหลังไปทั่วกับเพื่อนบ้านในละแว กนี้…

ในตอนนั้น เขายังเด็กยังไม่เข้าใจอะไรนัก ไม่เข้าใจสัญชาตญาณการเอาตัวรอดของมนุษ ย์ เขาจึงเล่าเรื่องที่รับรู้มาออกไปโดยไม่เก็บงำ

ทว่าพวกผู้ใหญ่มักฉลาดแกมโกงกว่าเด็กเช่นเข าอยู่แล้ว แม้ความลับถูกเปิดโปง พวกเขาก็หาเหตุผลมาแก้ต่างกลบเกลื่อนให้ตัว

เองจนได้ ทั้งที่ลึกๆ แล้วพวกนั้นรู้ดีว่าเรื่องที่เขาเอ่ยมาทั้งหมดนั้นเป็

นความจริง บางทีพวกนั้นคงสงสัยว่าเขารู้ความลับเหล่านี้ไ

ด้อย่างไร แต่ที่มากไปกว่านั้นคือ

คนพวกนั้นหวาดกลัวและชิงชังเขา

และพร้อมใจกันหาวิธีขจัดเขาออกจากโลกของ

พวกตน

ในตอนแรก พวกนั้นพยายามกีดกันเขา

เรียกเขาว่าตัวประหลาด

ต่อมาไม่รู้ว่าใครเป็นคนริเริ่มเรียกเขาว่าคนบ้า แล้วคนอื่นๆ ที่หวาดกลัวเขาก็พากันเรียกตาม

ถ้อยคำและความคิดเห็นของคนเราอาจเป็นนาม

ธรรมแตะต้องไม่ได้

แต่กลับทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ

เมื่อหลายหลากความเห็นรวมตัวกันจนถึงจุดๆ

หนึ่งที่แม้แต่มารดาของเขาเอง

คนที่คอยปกป้องเขาเสมอมา

ถึงกับเห็นด้วยว่าการที่เขาเปิดเผยความลับออก มาเป็นครั้งคราวนั้นเป็นอาการป่วยทางจิต เธอจึงพาเขาไปพบแพทย์เพื่อรักษา และเชื่อคำแนะนำของแพทย์คนหนึ่งซึ่งเสนอใ ห้ส่งเขาไปอยู่สถานพักฟื้นทางจิตเป็นเวลาสาม เดือน

เขารู้ดีว่ามารดาของเขาทำเพื่อตัวเขา เพราะเธอคิดจริงๆ ว่าเขาป่วย