ตอนที่ 102 จูบที่ไม่อาจหักห้ามใจ (2)

ข่งชิง นคิดจนหัวจะแตกแต่ก็ไม่อาจหาคําอธิบ

ายที่ฟังดูเข้าท่าได้

ในที่สุดเธอเลยถอนหายใจแล้วส่ายหน้า เป็นการผลักข้อสงสัยเหล่านั้นออกไปจากใจ

ซูจ๋อเนียนยืนพิงประตูห้องนอน มือยกขึ้นแตะริมฝีปากตนเอง

แม้ว่าจูบนั้นจะผ่านไปได้สักพักแล้ว รสชาติและอุณหภูมิของเธอยังอ้อยอิ่งอยู่บนริม ฝีปากของเขา

หญิงสาวมาเป็นแขกในบ้านของเขาได้หลายวัน แล้ว แม้ว่าทั้งสองจะไม่ได้อยู่ร่วมห้องกัน แต่ในความเงียบสงบของค่ำคืน

เขาก็ได้ยินเสียงลมหายใจของเธออย่างชัดเจน เขาไม่มีความสนใจแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่น แต่กับข่งชิง น

เขากลับรู้สึกทรมานเพราะความต้องการแบบผู้ช ายทั่วไป

ดังนั้นเขาจึงมักพบว่าตัวเองถูกแผดเผาด้วยเลือ ดุเดือดพล่านที่สูบฉีดไปทั่วรางกาย

เมื่อความต้องการมีมากจนเกินทน

เขาก็ต้องลุกพรวดไปอาบน้ำเย็น หรือไม่ก็ออกไปยืนที่ระเบียงเพื่อรับลม แทนที่จะยอมพ่ายแพ้ให้แก่ความปรารถนาที่จะ แตะต้องเธอ

ดังนั้นเมื่อกี้จึงเป็นครั้งแรกที่เขาสูญเสียการควบ คุมตัว ตอนที่เขากระชากประตู

ความมีสติเสี้ยวสุดท้ายเดือนให้เขาใช้พลังเหนื อธรรมชาติในการควบคุมจิตใจเธอ

เมื่อเขาจูบเธอ หัวใจของเขาก็โลดแล่น แต่เขาก็ถูกถ่วงรั้งด้วยความเจ็บปวดและบีบคั้นม หาศาลเช่นกัน

เพราะสุดท้าย

เขาก็ทําได้เพียงใช้พลังเหนือธรรมชาติเพื่อโก หกตัวเอง เมื่อมานถูกดึงลง

นักแสดงทั้งหลายก็สลัดบทบาทของตนออกไป

สิ่งเดียวที่ยังเหลืออยู่ คือความปวดร้าวในใจที่มากขึ้นกว่าเดิม

เพราะเขาไม่มีสิทธิ์จูบเธอ

เขาสูญเสียสิทธิ์ไปตอนบังเอิญได้ล่วงรู้ความลับ นั้นตั้งแต่เมื่อห้าปีก่อน

แม้แต่ในความฝัน เขาก็อยากทําดีกับเธอ แต่ซูจือเนี่ยนเข้าใจดีว่าเขาสามารถแสดงความ รักได้เพียงในความฝันเท่านั้น อ่อนหวานและนุ่มนวลที่สุด เขาก็ยังพูดออกมาได้เฉพาะในเวลาที่อยู่ตามลำ

แม้แต่คําพูดที่เรียบง่ายที่สุด

ฉิน หนานกลับมาปักกิ่งได้ครึ่งเดือนแล้ว แต่เขาไม่มีเวลานับพบเพื่อนเก่าเลย เพื่อให้ง่ายต่อการนัดกัน

เขาจึงจัดงานเลี้ยงรวมทั้งเพื่อนเก่าและเพื่อนใ หม่เสียเลยในวันที่สิบห้านี้

งานเลี้ยงของฉินอี้หนานค่อนข้างกะทันหันไปห

น่อย

ข่งชิงชุนจึงได้รับคําเชิญในตอนเช้าของวันที่สิบ ห้า

แม้ว่าหญิงสาวจะติดใจจากฉินอี้หนานแล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะตัดขาดเยื่อใยจา

กเขาทุกทาง

แม้จะไม่ได้รักใคร่กันแบบหนุ่มสาว

ฉิน หนานก็ยังเป็นคนที่มีความสำคัญในชีวิตขอ งเธอ เพราะอย่างไรเสีย

เขาก็ยังเป็นคนในครอบครัว

ดังนั้นบ่งชิงชุนจึงตอบรับคำเชิญของเขาหลังจา กลังเลเพียงครู่เดียว

เธอลังเลเพราะว่างานเลี้ยงของชายหนุ่มเริ่มดอ

นสองทุ่ม

และช่วงเวลาหลังหนึ่งทุ่มเป็นต้นไปไม่ใช่ของเ

ธอ

หลังจากบอกลาฉิน หนานทางโทรศัพท์แล้ว ข่งชิงชุนก็คิดหนักเพื่อหาข้ออ้างที่จะขอลากับซู จ่อเนียนสักหนึ่งวัน

อันที่จริงช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้ ซูจ๋อเนียนกลับบ้านทุกวัน

แถมช่วงนี้ชายหนุ่มที่ปกติอารมณ์ขุ่นมัว กลับดูสดใสที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็นมาเลย หญิงสาวจําได้ว่าเมื่อสองวันก่อน

เธอบังเอิญทำน้ำแกง กรดแขนเสื้อของเขา

ตอนนั้นเธอใจหายวาบ

และรีบขอโทษขอโพยเขาทันที

แต่ชายที่คลั่งความสะอาดแบบสุดๆ

อย่างเขากลับหยิบกระดาษทิชชูขึ้นมาซับรอยเปื้

อนเงียบๆ

แล้วกินข้าวต่อราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่เพียงเท่านั้น หลังจากกินไปได้สองสามคํา

เขายังพยักพเยิดไปที่เก้าอี้ดรงข้าม

เป็นเชิงบอกให้เธอนั่งกินข้าวกับเขาอีกด้วย