ตอนที่ 49 ร้อยวันของการอยู่ด้วยกัน

(9)

“ขอโทษจริงๆ ค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ…”

กระดาษซับน้ำจนชุ่มอย่างรวดเร็ว ซึ่งชิงชุนมัวแต่ขอโทษขอโพยจนไม่ทันสังเกตว่าร่

างกายของชายหนุ่มเกร็งขึ้นเล็กน้อย

แต่คราวนี้เมื่อมือของเธอสัมผัสโดนขาของซูจือเนื่ ยน ชายหนุ่มก็ตวาดออกมาด้วยเสียงต่ำเย็นเยือก “พอได้แล้ว! ไปให้พ้นหน้าผมเลย!”

เสียงคำรามนั้นทำให้ซ่งชิงชุนตกตะลึง มือของเธอชะงักบนขาของเขา

“ผมบอกให้คุณไปให้ผมหน้าผม ไม่ได้ยินหรือไง” ซูจือเนี่ยนพูดเตือนอีกครั้งอย่างหมดความอดทน พร้อมปัดมือเธอออกจากขาเขาอย่างแรง จากนั้นเขาก็กระเด้งตัวขึ้นจากเก้าอี้ ทำท่าเหมือนจะออกไปจากห้อง

ซึ่งชิงชุนเห็นโทสะลุกโพลงของเขา ก็รีบถอยกรูดออกไปให้พ้นทางเดิน กาแฟหกเลอะเทอะเต็มพื้นหินอ่อนไปหมด ซึ่งชิงชุนนั้นรีบถอยให้พ้นจากซูจือเนี่ยน

จึงไม่ทันสังเกตว่าตัวเองเหยียบพื้นที่เต็มไปด้วย น้ำกาแฟ

จึงลื่นถลาไปใส่ซูจือเนี่ยนที่ยืนอยู่ด้านหน้าอย่างแ

ร่ง

ซูจื่อเนียนไม่ทันตั้งตัวเมื่อซ่งชิงชุนล้มลงเข้ามาในอ้อมอกของเขา

แรงกระแทกทำให้ทั้งคู่ล้มหงายหลังลงบนโซฟา

เมื่อซ่งชิงชุนรู้สึกตัว

เธอก็เห็นว่าตัวเองกำลังนอนทับอยู่บนตัวของซูจีอ เนี่ยน ใบหน้าของเธออยู่ใกล้กับใบหน้าเขามาก จนหากเธอขยับไปข้างหน้าเพียงไม่กี่นิ้ว

ริมฝีปากของพวกเขาคงสัมผัสกัน

ซึ่งชิงชุนตกใจอยู่ราวหนึ่งนาทีเต็ม

ก่อนพยายามลุกขึ้นโดยสัญชาตญาณ อย่างไรก็ตามเธอรู้สึกว่าสายตาที่ปกติมีแต่ความเ

ยืนชาของเขา

บัดนี้เต็มไปด้วยความเสน่หาอย่างน่าประหลาด

ลึกลงไปในดวงตาของเขามีเปลวไฟลุกโชนที่ราวจ ะแผดเผาผิวเนื้อได้เลย แม้แต่ลมหายใจของเขาที่รินรดผิวของเธอก็ร้อนเ

เป็นไอ

หัวใจของซ่งชิงซุนเต้นรัวแรง

แม้จะมีเสื้อผ้าขวางกั้น

เธอก็ยังคงรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยใน

ร่างกายของชายหนุ่ม

เธอเคยถูกบังคับให้ร่วมเตียงกับเขามาก่อน จึงรู้ว่ าการเปลี่ยนแปลงนี้หมายถึงสิ่งใด

เป็นไปได้ไหมที่เขากำลังต้องการ.

หัวใจของซ่งชิงซุนเต้นแรงอย่างไม่อาจควบคุมได้เ มื่อคิดถึงเรื่องนั้น มือเธอกำแน่นโดยไม่รู้ตัว

ดวงตาของเธอวูบไหวด้วยความกังวล

เธอฝืนยิ้มเก้อๆให้ซูจือเนี่ยนแล้วพูดตะกุกตะกักว่า “ฉะ-ฉัน-ฉันจะไปชงกาแฟมาให้ใหม่นะคะ”

พอพูดจบ เธอก็พยายามพยุงตัวขึ้นจากเข ขยับได้เพียงนิดเดียวมือซูจือเนี่ยนก็กดลงมาบนเอ ว

เขาเพิ่มน้ำหนักที่มือมากขึ้นจนร่างของทั้งสองแน บชิดกว่าเดิม

ซึ่งชิงชุนรับรู้ถึงมือของเขาบนเอวเธอ และมันร้อนอย่างเหลือเชื่อ

ร่างกายเธอสั่นเทิ้มอย่างห้ามไม่ได้

จากนั้นเธอก็รับรู้ถึงปฏิกิริยาทางกายของเขาอย่า

งชัดเจน

เมื่อความเร่าร้อนในสายตาเขาที่มองมายิ่งร้อนแรง

มากขึ้น

ซึ่งชิงชุนกลั้นหายใจขณะมองริมฝีปากของชายห นุ่มขยับเข้ามาใกล้ริมฝีปากเธอเรื่อยๆ

เธอตกใจจนทำอะไรไม่ถูก..

ตอนที่เซ็นสัญญากับเขา เธอก็รู้อยู่แล้วว่าเรื่องนี้จะต้องเกิดขึ้น…

แต่ตอนนี้เมื่อมันกำลังเกิดขึ้นจริงๆ เธอกลับทำใจยอมรับได้ยากยิ่ง