ตอนที่ 28 เมื่อรักแรกหวนคืน (8)

“ผมไม่ต้องการหุ้นของเอ็มไพร์ ไม่ต้องการค่าจ้างหรือโบนัส ประจำปี. ซูฉือเนี่ยนพูดเท่านี้ ก่อนจะหยุดอย่างมีนัย หัวใจ ของซ่งชิงชุนเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ยิ่งเขาพูดว่าไม่อยากได้ของพวก นั้น…. เธอก็ยิ่งกระวนกระวายใจมากขึ้น

ซูจือเนี่ยน โบกเอกสารฉบับนั้นไปมา แล้วเอ่ยต่อด้วยน้ำ เสียงราบเรียบราวกับออกมาจากเครื่องจักร “รวมทั้งเอกสาร ฉบับนี้ด้วย ผมจะไม่เขียนอะไรลงไป..”

ชุนดึงเสื้อเชิ้ตเธอลงโดยไม่รู้ตัว จ้องมองซูจือเนี่ยนอ ย่างเงียบเชียบ รอคอยให้เขาพูดจบ เธอรู้ว่าประโยคต่อมาที่ เขาจะพูดนั้น คือสาระสำคัญ

เวลาดูเหมือนจะหยุดนิ่งไปชั่วขณะ

ซูจือเนี่ยนดูเหมือนจะตกอยู่ในภวังค์ครุ่นคิด เขาไม่เอ่ย อะไรอีกเป็นเวลานาน ความเงียบงันนี้ช่างบีบหัวใจของซ่งชิง จนรู้สึกหายใจไม่ออก เธอกลืนน้ำลาย ก่อนจะอดถามต่อไม่ ได้ “งั้นคุณต้องการอะไรคะ”

และในเสี้ยววินาทีที่ซ่งชิงชุนถามจบ เสียงราบเรียบของซู จือเนี่ยนก็ขึ้น “ผมต้องการคุณ

ซึ่งชิงซุนตกตะลึงนิ่งงัง คิดว่าตัวเองหูฝาด ไม่อยากเชื่อสิ่ง

ที่เพิ่งได้ยิน

“ผมต้องการคุณเนียนกล่าวย้ำอีก และครั้งนี้เขาไม่หยุดชะงัก แต่พูดสิ่งที่เขาคิดต่อด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์ “หนึ่ง ร้อยวัน ผมต้องการหนึ่งร้อยคืนของคุณ ถ้าคุณตกลงกับ เงื่อนไขนี้ ผมจะตอบแทนคุณด้วยการใช้เวลาร้อยวันฟื้นฟูซ่ง เอ็มไพร์”

หนึ่งร้อยวัน …. หนึ่งร้อยคืนของเธอ.. เขากำลังขอให้เธอ ใช้ร่างกายของตัวเอง แลกกับการฟื้นฟูซ่งเอ็มไพร์อย่างนั้นหรือ

ซึ่งชิงซุนกัดฟันแน่น

“เริ่มตั้งแต่เดือนหน้า ป้าซุนจะกลับไปอยู่บ้านเกิด ดังนั้น ผมต้องการให้คุณย้ายมาอยู่กับผม เพราะคุณจะต้องดูแลรับผิด ชอบความเป็นอยู่ของผม” ซูจือเนี่ยนกล่าวต่อด้วยน้ำเสียง ราวกับกำลังประชุมธุรกิจอยู่ ซึ่งสำหรับเขาแล้ว มันก็ใช่ “ตั้งแต่ หนึ่งทุ่มจนถึงเจ็ดโมงเช้า เวลาสิบสองชั่วโมงของคุณจะต้อง เป็นของผม คุณต้องทำให้แน่ใจว่าผมติดต่อคุณได้ทุกที่ทุก เวลา และต้องมาหาผมในทันทีที่ผมต้องการ

ซูจือเนี่ยนยืนขึ้นพร้อมกับสัญญาในมือ และขณะเดินผ่าน ซึ่งชิงซุน ราวกับว่าเขาเพิ่งนึกบางอย่างขึ้นมาได้เพราะเขาก้ม ลงมากระซิบข้างหูของซ่งชิงซุน “อีกอย่าง อย่าคิดว่าตัวเอง สูงส่ง อย่าเผยอมายุ่งเรื่องของผม คุณก็แค่เป็นตัวตายตัว แทนที่บังเอิญเข้ามาถูกจังหวะเท่านั้น”

จากนั้นเขายืนตัวตรงและเสริมต่อว่า “ลองไปคิดดู ถ้า ตกลงกับเงื่อนไขนี้ละก็ มาหาผมที่ห้องทำงานชั้นบน มาเอา สัญญาฉบับนี้ไป”
ซูจือเนี่ยน โบกสัญญาไปมาตรงหน้าซ่งชิงซุน ก่อนจะหมุน

ตัวเดินขึ้นบันไดไป

โดยทั่วไปไม่มีผู้หญิงดีๆ คนไหนที่อยากใช้ร่างกายแลก เปลี่ยนในเงื่อนไขทางธุรกิจหรอก ไม่ต้องพูดถึงความจริงที่ว่า ซ่งชิงซุนมีชายในดวงใจอยู่ก่อนแล้ว ถึงแม้คนที่เธอแอบชอบ อยู่นั้นจะไม่รู้ว่าเธอชอบเขาก็ตาม เธอรับไม่ได้จริงๆ กับข้อ ตกลงในสัญญานี้

แต่บิดาของเธอทั้งป่วยทั้งชราภาพมากแล้ว ในใจบิดายัง

คอยห่วงกังวลเรื่องซ่งเอ็มไพร์ตลอดเวลา หากบริษัทล้มครืนไป เช่นนี้ พวกเขาก็จะพังทลายลงไปเช่นกัน.. อีกอย่าง… พี่สะใภ้ของเธอเพิ่งสูญเสียสามีไป แล้วเธอจะ

ปล่อยให้พี่สะใภ้ผจญกับปัญหาหนักหนามากไปกว่านี้อีก

กระนั้นหรือ

ซึ่งชิงชุนยืนนิ่งเงียบอยู่ในห้องนั่งเล่นเป็นนานสองนานจน รู้สึกเข่าอ่อน จากนั้นก็กะพริบตาปริบๆ ราวกับตัดสินใจได้ใน ที่สุด..