ก่อนที่ซูจือเนียนจะทันได้พูดอะไร

เสียงน่ารําคาญของถังนิ้วก็ดังออกมาจากปลาย สาย “ซูจ๋อเนียน คืนนี้นายว่างไหม

ซูจีอเนียนตอบโดยไม่ต้องคิดเลย “ไม่ว่าง”

“อย่ามาโกหก ฉันเพิ่งไปบริษัทของนายมา เลขานายบอกว่านายเพิ่งกลับบ้าน… บอกหน่อย นอกจากบ้านกับบริษัทแล้ว นายก็ใช้เวลาที่เหลือในรถใชไหม ฟังนะ นายจะใช้ชีวิตหนุ่มโสดแบบนี้ไม่ได้อีกแล้วนะ ความน่าเบื่อมันจะทําลายสมองนาย….

ซูจีอเนียนไม่ตอบถึงนิ้วที่พูดพล่ามเรื่องประโยช น์ของงานเลี้ยงและการเที่ยวเล่นสนุกสนาน

“ประธานเหลียงเพิ่งกลับมาจากฮ่องกง เลยจัดงานเลี้ยงที่สมาคม ณ เมืองหลวง…

สมาคม ณ เมืองหลวง…

สามคำนี้ทำให้นิ้วของซูจือเนี่ยนที่กำลังจะกดปุ่ มวางสายชะงักไป

..ซูจ่อเนียน ฉันพูดจริงๆ นะ

นายเอาแต่บ่อนตัวจากโลกมาได้เดือนกว่าแล้วใ

ช่ไหม

ประธานเหลียงมาบอกให้ฉันชวนนายไปงานเลี้ ยงด้วย เขากําลังอยากร่วมงานกับนายใช่ไหม ฟังเหมือนเขาอยากจะทำแบบนั้นมากขึ้นเรื่อยๆ

ซูคือเนี่ยนยกโทรศัพท์กลับขึ้นมาแนบหู แล้วถามด้วยเสียบเรียบนิ่ง “กี่โมง”

“สองทุ่ม… ” ถังนิ่วตอบด้วยความตื่นเต้น ฉันอยู่ไม่ไกลจากบ้านนาย อยากให้ฉันไปรับหรือเปล่า”

“นี่แปลว่านายจะมาใช่ไหม

ซูจือเนี่ยนพึมพำ “อืม” ก่อนตัดสายไป

ถังนิ่วคงอยู่ใกล้จริงๆ

เพราะเมื่อซูจือเนี่ยนเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เขาก็ได้ยินเสียงกริ่งประตูแล้ว

ซูจือเนียนเดินลงบันไดแล้วเปิดประตูด้วยมือข้า งเดียว

เพราะมืออีกข้างกำลังจัดการปนเน็กไทอยู่

ขณะที่ซูจ๋อเนียนเปลี่ยนรองเท้า

ถังนิ่วก็ถือโอกาสแอบดูในบ้านของเขา

หลังจากดูรอบๆ เสร็จ

สายตาเขากลับจดจ้องอยู่ที่ชั้นวางรองเท้า

พอซูจีอเนียนใส่รองเท้าเสร็จ เขาก็บอกถังนิ่วที่ยืนอยู่ข้างๆ ประตูว่า

“ไปกันเถอะ”

แต่ดูเหมือนดังนั่วจะไม่ได้ยิน จ้อเนียนขมวดคิ้วนิดๆ

ก่อนมองตามสายตาของเพื่อน

จนเห็นรองเท้าเส้นสูงคู่หนึ่งที่วางอยู่ที่พื้น

นี่ต้องเป็นฝีมือของซ่งชิงชุนแน่

เธอคงเอารองเท้าออกมาลองแต่ลืมเอาเก็บใส่ ซัน และตอนนี้ ถึงนิ้วก็เห็นมันแล้ว…

“จะไปหรือไม่ไป” ซูจือเนี่ยนถาม

เมื่อเห็นว่าถังทั่วไม่ตอบ

เขาก็ผลักเพื่อนออกไปแล้วกระแทกประตูปิดตา

มหลัง เสียงปิดประตูนั้นดูจะพาถังนิ้วกลับมาสู่โลกควา มจริง ชายหนุ่มสะดุ้งเฮือกอย่างแรง จนใครอาจคิดว่าเขาเพิ่งค้นพบทวีปใหม่เลย “ซูจือเนี่ยน มีผู้หญิงอยู่ที่บ้านนายเหรอ”

อเนียนไม่สนใจเขา

เปิดประตูรถด้านที่นั่งข้างคนขับแล้วสอดตัวเข้า ไป

ถังนิ่วตามเข้าไปนั่งแล้วพูดต่อ “ต้องเป็นผู้หญิงแน่เลยใช่ไหม ไม่งั้นทําไมถึงมีรองเท้าส้นสูงที่นี่

ถังนิ้วเป็นพวกเจ้าชู้ตามแบบฉบับทั่วไป เขาเคยมีแฟนน่าจะหลายร้อนคนได้แล้ว แถมรองเท้าคู่นั้นยังเป็นแบบที่สาวๆ ชอบใสด้วย เพราะงั้นไม่ใช่ของป้าซันแน่… เอาน่า บอกมาว่าของใคร”

ถัง วสตาร์ตเครื่อง

แล้วพอขับออกจากทางเข้าบ้าน จู่ๆ เขาก็นึกขึ้นได้ จึงมองซูจือเนี่ยน

ของชงชิงชนใช่ไหม”

ซูจีอเนียนที่เงียบมาตลอดระหว่างถูกถังนิ้วซักไ ก็ทําเสียงพึมพาเดือนขึ้นเมื่อได้ยินชื่อข่งชิงชน “ตามองถนน แล้วเลิกยุ่งเรื่องชาวบ้านเถอะ”

งั้นก็เป็นของชงชิงชนจริงๆ ด้วย… แหงละ จะมีใครอีกที่เกี่ยวข้องกับซูจือเนี่ยน

ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว

ถังน้วขับรถไปเงียบๆ ครู่หนึ่ง ก่อนโพล่งถามขึ้นว่า “นี่นายกับข่งชิงชน คืนดีกันแล้วเหรอ”