การจะไปบังคับความสัมพันธ์

มันไม่มีวันได้ผลหรอก

ความรักไม่ใช่เรื่องยากเย็น ถ้าจะเกิด

มันก็เกิดเองนั่นแหละ… ทำไมต้องทำให้ตัวเองเ ป็นทุกข์โดยไม่จําเป็นด้วย

ถ้อยคำที่ชงชิงชุนได้ยินบนรถไฟใต้ดินเข้าครอ บง่าความคิดของเธออีกครั้ง

ใช่แล้ว ถูกต้อง ความรักไม่ใช่สิ่งที่บังคับกันได้ ถ้ามันบังคับกันได้ โลกคงจะไม่มีความทุกข์และความเจ็บปวดใจมา

กมายแบบน้

เธอรู้ว่าถึงหน่วนไม่ใช่สาวที่โดดเด่น

แต่ในสายตาของฉัน หนาน หล่อนคือที่หนึ่ง

ถ้าซ่งชิงชุนซื่อตรงกับตัวเอง ฉิน หนานก็ไม่ใช่ผู้ชายที่ดีที่สุดในโลกเช่นกัน

แต่ในสายตาของชงชิงชน

เขาคือผู้ชายที่ดีที่สุดที่เคยมีมา

เธอผ่านความทุกข์ความเจ็บปวดมาเนิ่นนานหล ายปี ทั้งแบบเงียบๆ และแบบเต็มใจ

แต่เพื่อฉิน หนาน

เธอเชื่อมาตลอดว่าตัวเองยังทนต่อไปได้

การฆ่าตัวตายของซิงเฉิง

การล่มสลายของตระกูลซึ่ง

ความเจ็บปวดของการลาจาก

และความตกต่ำมากมายที่เกิดขึ้นในช่วงสามเดื

อนที่ผ่านมานี้

เธอรอดทุกอย่างนั้นมาได้อย่างหืดขึ้นคอ หลายครั้งที่เธอเกือบร้องไห้ แต่เธอข่มกลั้นตัวเองเอาไว้จนได้

และเธอเบื่อหน่ายชีวิตแบบนี้แล้ว เธอไม่เคยถูกกดขี่ให้ต้องอ่อนน้อม

ไม่เคยต้องสัมผัสความทุกข์มาตลอดชีวิต แต่กลับได้ลิ้มรสมันอย่างดุเดือดตลอดสามเดือ นที่ผ่านมา เธอมีชีวิตอยู่มากว่ายี่สิบปี และแจกจ่ายความรักให้คนอื่นอย่างไม่เคยหวง แหน แต่ในยามที่เธอต้องการมันที่สุด กลับไม่มีใครช่วยเหลือเธอเลยสักคน ดังนั้น เมื่อเธอเห็นฉิน หนานอาทรห่วงใยและปกป้อง ถึงหน่วนวันนี้ จู่ๆ เธอก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า เธอนั่นน่าสมเพชมากแค่ไหน ในช่วงเวลานั้นเอง

เธอรู้สึกว่าไม่มีกำลังเหลือที่จะรักใครแล้ว

ถ้าเมื่อสองวันก่อน เธอแค่คิดว่าจะตัดใจ แต่วันนี้เธอจะดัดใจจริงๆ แล้ว

เด็กสาวคนนั้นพูดถูก

เธอเป็นทุกข์มากพออยู่แล้วจากการที่ครอบครัว

พังทลาย

ทำไมเธอต้องทำให้ตัวเองเป็นทุกข์มากขึ้นอีก

ข่งชิงชุนสูดลมหายใจเข้าลึกๆ คลิกที่ “เลือกทั้งหมด หน้าอีเมลทีเก็บเอาไว้ และลบทั้งหมดทิ้งไปโดยไม่ลังเล

วินาทีนั้น

ข่งชิงชุนสาบานได้ว่าหัวใจของเธอแทบหยุดเต้

น นิ้วชะงักค้างอยู่บนเมาส์เป็นเวลานาน เธอจ้องมองกล่องข้อความอันว่างเปล่า

หัวใจเธอก็ว่างเปล่าทัดเทียมกัน

เธอรู้ว่าทําแบบนี้ถูกต้องแล้ว

แต่พอทําลงไปแล้วจริงๆ

เธอจึงรู้ตัวว่าบางครั้งการทำสิ่งที่ถูกต้องก็อาจเจ็ บปวด

ความปวดร้าวปรากฏขึ้นในดวงตา เธอรู้สึกว่านําดอกำลังตีบตัน

หญิงสาวพยายามสะกดกลั้นมันไว้อยู่นาน

แต่ท้ายที่สุด

เธอก็พ่ายต่อความเจ็บปวดและร้องไห้ออกมาเต็ มที่ตรงหน้าคอมพิวเตอร์

เธอวิ่งตามเขามาอย่างน้อยยี่สิบปี เขาเป็นเหมือนสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจในชีวิตของเธ

อ

และตอนนี้เธอตัดขาดจากสิ่งยึดเหนี่ยวเดียวนั้น เธอจะอย่างไรต่อไป

เธอจะพบคนอื่นที่เธอจะรักได้

เหมือนที่รักฉิน หนานหรือไม่

ข่งชิงซุนร้องไห้เป็นเวลานานก่อนน้ำตาหยุดไห

ล เธอเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกา เป็นเวลาหนึ่งทุ่มสิบนาทีแล้ว

หญิงสาวร้องไห้จนน้ำตาอาบหน้าขณะเดินเข้า ห้องน้ำ หลังล้างหน้าล้างตาเสร็จ เธอก็สูดหายใจลึกหลายครั้งก่อนเดินตรงไปที่ป

ระตูห้องนอน

ข่ง งซุนเปิดประตูออก

แล้วก็ต้องตกใจจนผละถอยหลังไปสองสามก้า

ว เธอรู้สึกแปลกใจ

ซูจ๊อเนียนกำลังยืนพิงราวบันได

สายตาคู่นั้นจ้องเขม็งมองประตูห้องเธอ

เขาอยู่บ้านงั้นเหรอ

คําถามผุดขึ้นมาในหัวของบ่งชิงชุน

แต่แล้วคิ้วเธอก็ขมวดมุ่นเมื่อสังเกตเห็นชุดที่ซูจี

อเนียนใส

ทําไมเขาถึงใส่เสื้อหนาวล่ะ ทั้ง ปกติเขาใสแต่สูทนีนา