ตอนที่ 95 ความกังวลใจของเธอ (5)

ข่งชิงชนยืนอยู่ในล็อบบี้ของบริษัท

จ้องมองฉิน หนานกับถังหน่วนผ่านทางหน้าต่า

งตาไม่กะพริบ

เธอซึมซับภาพที่ฉิน หนานช่วยถึงหน่วนเข้าไป

นั่งในรถ

ช่วยหล่อนคาดเข็มขัดและภาพสุดท้ายคือเขาช วยปาดน้ำตาออกจากใบหน้า….

จนกระทั่งรถของฉัน หนานขับออกไปไกลแล้ว นั่นแหละ ซ่งชิงชุนถึงรู้สึกตัว

ดวงตาอ่อนแรงของเธอจ้องมองประตูหมุนอยู่พั กใหญ่ ก่อนตัดสินใจเดินออกจากบริษัท

ปักกิ่งโมงยามนี้คือชั่วโมงเร่งด่วนดอน เ หญิงสาวกลัวว่าจะไปถึงบ้านของซูจือเนียนไม่ทั นหนึ่งทุ่ม จึงเลือกขึ้นรถไฟใต้ดิน

วันนี้เธอค่อนข้างโชคดีที่ยืนประเดี๋ยวเดียวก็มีที่ นั่งว่างแล้ว

ด้านหน้าของเธอมีเด็กสาวสองคนยืนอยู่ ทั้งคู่ดูจะอายุน้อยกว่าเธอสองสามปี เหมือนยังเรียนมหาวิทยาลัยกันอยู่

และหนึ่งในนั้นก็เหมือนเพิ่งอกหักมาด้วย

เพราะอีกคนกําลังปลอบใจว่า “จากที่ฉันเห็นนะ

เธอควรเลิกชอบเขาไปตั้งนานแล้ว

ถ้าเขาชอบเธอจริงละก็

เขาคงรับรักเธอเป็นชาติแล้ว และก็ไม่เอาเรื่องสอบมาเป็นข้ออ้างด้วย

เด็กสาวที่อกหักยังคงเงียบ

แตดวงดาของเธอเริ่มคลอด้วยน้ำตา

เด็กอีกคนปลอบใจเพื่อนต่อ

“ฉันรู้ว่าเธอคงไม่อยากได้ยินแบบนี้ แต่ยาดีๆ

มักขมเสมอแหละ

เธอเล่าให้ฉันฟังว่าพวกเธอเริ่มจีบกันตั้งแต่ปีห นึ่ง แต่นี่เราอยู่ปีสี่กันแล้วนะ เธอจะเสียเวลากับเขาอีกกี่ปีถึงจะยอมรับความจ

ริงเสียทีน่ะ”

เด็กสาวทั้งสองลงจากรถไฟก่อนข่งชิงซุน

แต่ข่งชิงชุนยังคงได้ยินคำแนะนำที่อ่อนโยนแล ะเปี่ยมไปด้วยความหมายนั้นลอยมา

…เธอต้องเข้าใจนะว่าความรู้สึกมันบังคับกันไม่ ได้

ไม่ว่าเธอจะพยายามเปลี่ยนแปลงหรือท่าตัวดี นแค่ไหน การจะไปบังคับความสัมพันธ์

มันไม่มีวันได้ผลหรอก

ความรักไม่ใช่เรื่องยากเย็น ถ้ามันจะเกิด

มันก็เกิดเองนั่นแหละ…

ทําไมต้องทําให้ตัวเองเป็นทุกข์โดยไม่จำเป็นตัว

เมื่อประตูรถไฟปิดลง

ข่งชิงซุนก็ไม่ได้ยินเสียงของทั้งสองแล้ว แต่คําแนะนําของเด็กสาวคนนั้นยังวนเวียนอยู่ใ

นหัว

การจะไปบังคับความสัมพันธ์

มันไม่มีวันได้ผลหรอก

ความรักไม่ใช่เรื่องยากเย็น ถ้ามันจะเกิด

มันก็เกิดเองนั่นแหละ…ทำไมต้องทำให้ตัวเองเ

ป็นทุกข์โดยไม่จําเป็นด้วย

พอคิดเช่นนั้น

ความคิดเรื่องที่เธอจะตัดใจเมื่อสองสามวันก่อน ตอนฉัน หนานโทรมาขอโทษก็ผุดขึ้นในหัวขอ งเธออีกครั้ง

ครั้นเธอไปถึงบ้านของซูจ๋อเนียน

ยังเป็นเวลาเพียงหกโมงครึ่ง

เหลืออีกครึ่งชั่วโมงจะหนึ่งทุ่ม

ข่งชิงซุนตรงเข้าห้องนอนเพื่อพักผ่อน

ความสุขจากการคว้าพาดหัวข่าวมาครองได้อัน

ดรธานหาย

เมื่อฉากหวานฉ่าของถึงหน่วนกับฉัน หนานวา บเข้ามาในหัว

หลังจากครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง

เธอก็เปิดคอมพิวเตอร์แล้วล็อกอินเข้าสู่อีเมล

ในกล่องข้อความมีอีเมลเก้าสิบเก้าฉบับ

พวกมันเป็นอีเมลที่เธอโต้ตอบกับฉิน หนานตอ

นที่เขาเข้ากรม ก่อนหน้านั้น

ในตอนที่ชายหนุ่มยังไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้เครื่ องมือสื่อสาร ทั้งสองได้ติดต่อกันผ่านอีเมล พอเปลี่ยนมาส่งข้อความมือถือจึงได้เลิกส่งอีเม

ลไป

ทว่าเธอยังเก็บอีเมลทุกฉบับที่เขาเคยส่งมาให้เ อาไว้ สองสามปีที่ผ่านมานี้

เธอเปิดอีเมลเหล่านั้นออกอ่านนับครั้งไม่ถ้วน

ในคืนที่รู้สึกเหงาเป็นพิเศษ

วันนี้เธอได้เห็นโทสะของฉัน หนานกับตาตัวเอ งอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

มันดูเหมือนว่าเขาพร้อมจะเผชิญหน้ากับคนทั้งโ ลก เพื่อแก้แค้นให้ถึงหน่วนอย่างไรอย่างนั้น

เห็นชัดเลยว่าฉันอีหนานชอบถึงหน่วนมากจริงๆ อาจมากกว่าที่เขาเคยบอกด้วยซ้ำ