ตอนที่ 85 กรรมตามสนอง (5)

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ซึ่งชิงชุนก็ถามขึ้นว่า

“พื่อหนาน พี่ยังชอบถึงหน่วนอยู่ใช่ไหมคะ”

ราวกับรู้สึกแปลกใจที่ซ่งชิงซุนถามคำถามเช่นนี้

ออกมา เสียงคมนาหยุดชะงัก

ฉัน หนานเงียบไปพักใหญ่

บางทีอาจจะกำลังครุ่นคิดถึงคำถามนั้นอย่างจริ

งจัง ก่อนจะตอบว่า “ใช่”

ข่งชิงชุนนิ่งเงียบไป

จากนั้นก็ได้ยินเสียงนุ่มๆ

ดังผ่านสายโทรศัพท์มาเข้าหูของชงชิงชน

“อันที่จริง ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

พี่ไม่เคยลืมถึงหน่วนเลย

มือที่จับโทรศัพท์มือถือไว้ของซ่งชิงชุนนั้น

กําแน่นจน คบาว

เธอรู้สึกเหมือนกับหายใจไม่ออก

แต่ก็เค้นเสียงตอบออกมาอย่างทีเล่นทีจริงว่า

“ถ้าอย่างนั้น พีอีหนาน

พี่ต้องพยายามมากกว่านี้นะคะ!” ฉันอีหนานไม่ตอบ แต่หัวเราะเบาๆ ใส่โทรศัพท์ ข่งชิงชนริมหาเหตุผลเพื่อวางสาย น้ำตาที่เธอกล้ำกลืนฝืนเอาไว้นั้น ค่อยๆ

หลั่งรินออกมา

อันที่จริง ในวันเกิดของเธอ

เธอได้รับข้อความจากถังหน่วนแล้ว เธอรู้อยู่แก่ใจดีว่าฉัน หนานยังคงหลงรักถึงหน่ วนอยู่ไม่จืดจาง แต่ทว่า พอได้รับคำยืนยันตรงๆ จากฉิน หนาน เธอก็รู้สึกว่า นี่เป็นเรื่องที่ยากจะรับได้ ตอนเธอเป็นเด็ก ยังไม่เข้าใจว่าความรักคืออะไร เธอร้องไห้เสียอกเสียใจยกใหญ่ แต่ไม่เคยสักครั้งที่เธอจะเลิกฝัน

เธอแค่อยากใช้เวลาทั้งชีวิตอยู่กับพี่หนาน พอครอบครัวของเธอย้ายบ้าน เธอจึงไม่ได้พบพี่ หนานทุกวันเหมือนเดิม

พอเธอเข้าเรียนมัธยมต้น

ฉัน หนานก็กลายเป็นรักแรกของเธอ เธอใฝ่ฝันว่าโตขึ้น เธอจะแต่งงานกับเขา

จนกระทั่งเรียนจบมัธยมปลาย

เธอจึงรวบรวมความกล้าจะไปสารภาพรักกับเขา แต่เขากลับไว้เนื้อเชื่อใจ

เล่าความลับให้เธอฟัง

บอกว่าเขาหลงรักถึงหน่วน เธอในยามนั้นรู้สึกสิ้นหวัง หัวใจแหลกสลาย

แต่เธอก็ยังไม่ยอมแพ้

หลายปีที่เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย

เธอเฝ้ามองเขาคอยดูแลเอาใจถึงหน่วนราวกับเ

ทพธิดาก็ไม่ปาน

คอยอยู่เคียงข้างเขาเวลาเขาดื่มเหล้าดับทุกข์เ พราะถึงหน่วน และอยู่ตรงนั้นเสมอ

เวลาเขาถามความเห็นของเธอเรื่องของขวัญ จะเตรียมให้ถึงหน่วน…เธอฝันยิ้ม

ทั้งที่รู้สึกขมขื่น เพราะลึกๆ ในหัวใจเธอนั้น เธอยังมีความหวัง และไม่เคยยอมแพ้

เมื่อเขาไปเข้าร่วมกับกองทัพ

และขาดการติดต่อกับถังหน่วน

หัวใจของเขาแตกสลาย

และเป็นเธอเองที่ช่วยให้เขาผ่านพ้นความโศกเ

ศร้าระทมทุกข์นั้นมาได้

ทว่าเขาไม่รู้หรอกว่าในเวลานั้น

เธอแอบดีใจนิดๆ

ที่ เพราะในที่สุดโอกาสของเธอก็มาเยือน ถึงจะมีผู้ชายหลายคนเข้ารุมจีบ

เธอก็ไม่หวั่นไหว

เธอเฝ้ารอเขากลับมาจากกองทัพด้วยหัวใจอัน กมัน ตลอดสองสามปีที่เขาอยู่ในกองทัพ พอเขาบอกว่ายังชอบถังหน่วนอยู่ เธอคิดว่าตัวเองคงจะกลับเป็นเหมือนเก่าได้ ไม่ยอมแพ้ และจะชอบเขาต่อไป…

เธอยังชอบเขาไม่แปรเปลี่ยน เธอคอยจนเขากลับมา และในตอนนี้

ทว่า

เธอตระหนักว่าความเชื่อมั่นของเธอเริ่มสั่นคลอ

น

นี่เธอจะใช้เวลาตลอดชีวิตที่เหลือมามัวเฝ้ารอใ ห้พี่ หนานสนใจเธออย่างนั้นหรือ สมควรแก่เวลาแล้วกระมัง ที่จะยอมแพ้เสียที เธอไล่ตามเขามาหลายปีแล้ว อันที่จริง

เธอเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้าแล้วจริงๆ….

วันจันทร์ เวลาเก้าโมงเช้า การประชุมประจําสัปดาห์ของสถานีโทรทัศน์ได้ บเบิลยูกำลังจะเริ่มขึ้น

ในจังหวะที่ผู้จัดการสถานีก้าวเข้าห้องประชุม

เขาก็บ่นพึมพำอย่างหงุดหงิดว่า

ทําไมแฟ้มบนโต๊ะถึงมีไม่ครบล่ะ

ยังมีคนไม่ส่งอ๊กจั่น”

ห้องประชุมตกอยู่ในความเงียบงัน

ผู้จัดการสถานีเหลียวมองไปยังเลขานุการของเ ชา ผู้ซึ่งรีบตรวจสอบข้อมูลบนคอมพิวเตอร์

“ข่งชิงซุนค่ะ”

“ข่งชิง น…

ผู้จัดการสถานีเรียกชื่อนั้นลอดไรฟัน

ขณะกวาดตามองไปยังผู้เข้าร่วมประชุมซึ่งนั่งอ

ยู่รอบโต๊ะประชุม คิ้วของเขาขมวด

เมื่อสังเกตเห็นเก้าอี้ว่างหนึ่งที่

” ง ง นไปไหน”

หลังจากนั้นพักหนึ่ง มีคนกระซิบขึ้นมาว่า “บ่งชิงชนยังไม่มาค่ะ”

“เกิดอะไรขึ้น เขาไม่รู้หรือไงว่าทุกวันจันทร์ เรามีประชุมกัน”