ตอนที่ 5 ร่วมชายคาเดียวกัน (5)

“เธอคงจะไม่มองดูบริษัทที่พ่อกับพี่ชายเธอสร้างขึ้ นมาหลายปีพังครืนลงเฉยๆ หรอกใช่ไหม” ซึ่งชิงชุนเงียบไปพักใหญ่หลังฟังคำถามของฟางโ

หรวสุดท้ายก็ตัดสินใจเปลี่ยนเรื่องพูด “ซูจือเนี่ยนอาจเคยอยู่กับเรามาก่อน แต่จริงๆ เขาก็ไม่ได้ติดค้างอะไรเราสักนิด

อีกอย่างบริษัทเขาก็ประสบความสำเร็จอย่างมาก

ดังนั้นหนูไม่คิดว่าเขาจะเต็มใจมาโอบอุ้มธุรกิจที่ กำลังจะตายอย่างธุรกิจตระกูลซ่งหรอกค่ะ”

“เขาต้องช่วยเราแน่”

ฟางโหรวเอ่ยอย่างมั่นอกมั่นใจ

ซึ่งชิงชุนนิ่วหน้าแล้วถามต่อ “ทำไมคะ”

ฟางโหรวที่อยู่ปลายสาย

ตอบหลังจากอึ้งไปครู่หนึ่ง “เพราะว่าเธอไงล่ะ”

ซึ่งชิงชุนสะดุ้ง

เมื่อเสียงนุ่มนวลของฟางโหรวค่อยๆ ลอยผ่านโทรศัพท์มาเข้าหู “ก็นะ เขาเป็นคนแรกของเธอไง”

การที่เรื่องในอดีตถูกโพล่งออกมาโต้งๆ เขาเป็นคนแรกของเธอไง.. ใช่

เช่นนี้ทำให้ซ่งชิงชุนอึ้งตกใจ

หน้าเธอพลันซีดเผือด “ก็นะ

พี่สะใภ้พูดถูกต้องแล้วตอนที่เขาอยู่ร่วมบ้านกับพวกเรา เขาได้พรากความบริสุทธิ์ของฉันไป

คืนนั้นเป็นฝันร้ายตลอดกาลของเธอ

เป็นฝันร้ายที่เธอใช้เวลาชั่วชีวิตเพื่อลืมเลือนสิ่งที่เ

กิดขึ้นกับเธอ

ถ้าไม่เป็นเพราะพี่ชายเธอฆ่าตัวตายเมื่อสามเดือน

ก่อน

และข่าวร้ายนี้ทำให้บิดาเธอต้องเข้าโรงพยาบาล เป็นเหตุให้ซ่งเอ็มไพร์ขาดผู้นำจนเข้าขั้นวิกฤตถึง

กับจวนล้มละลายแล้วละก็

ในชีวิตนี้ไม่มีวันที่เธอจะมาบรรจบพบซูจือเนี่ยนอี

กเป็นแน่

เหตุการณ์ในคืนนั้นได้ถูกปิดตายไปแล้วในหัวใจเ ธอ เธอไม่คิดจะไปรื้อฟื้นอีกต่อไป

และจะแสร้งทำเสมือนว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น

หากเป็นไปได้

เธอไม่อยากข้องแวะติดต่ออะไรกับซูจื่อเนียนอีกเ ลย ทว่าพี่สะใภ้เธอพูดถูก

เธอจะปล่อยให้ความทุ่มเททั้ง

ชายเธอล่มสลายไปไม่ได้

ชีวิตของบิดาและพี่

เธอจะปล่อยให้พ่อของเธอมากังวลเรื่องธุรกิจที่บ้า

นระหว่างอยู่โรงพยาบาล

หรือทำให้พี่ชายผู้ล่วงลับของเธอผิดหวังไม่ได้

ใช่.

ซูจือเนี่ยนเหมาะกับตำแหน่งประธานบริหารธุรกิจ ตระกูลซ่งที่สุด เขาคือตำนานแห่งโลกธุรกิจ ครั้งหนึ่งเขาเคยใช้เวลาเพียงหนึ่งเดือนฟื้นฟูบริษัทที่กำลังจะปิดกิจการ

ทำให้เขาได้รับคำชื่นชมจากทั่วโลก ดังนั้นเธอต้องขอร้องให้เขาช่วยให้จงได้

เธอรู้ดีว่าซูจือเนี่ยนไม่พอใจกับการกระทำในอดีต

ของเธอเป็นอย่างมาก

และรู้อีกด้วยว่าคงเป็นเรื่องสาหัสสากรรจ์ทีเดียวที่ จะทำให้เขายอมมาช่วยเหลือ แต่เธอจะไม่มีวันยอมแพ้ เพราะเธอยอมแพ้ไม่ได้

สองสามวันต่อมา

ซึ่งชิงชุนมาคอยซูจือเนี่ยนที่นอกบ้านเขา แต่เขาไม่เคยปรากฏตัวอีกเลย

ที่บริษัทเธอก็ไปรอ

แต่เนื่องจากเหตุการณ์เมื่อคราวก่อน ยามจึงไม่กล้าปล่อยให้เธอเข้าไปในล็อบบี้อีกแล้ว

ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจรอเขาอยู่หน้าประตูทางเข้าแ ทน แต่เธอก็ไม่เคยพบเขาเลยสักครั้ง

จะว่าไปทั้งหมดนั่นก็ไม่ถูกต้องเสียทีเดียว เพราะเธอเคยได้เห็นเขาแวบหนึ่งตอนรถของเขาแ

ล่นผ่านไป โอกาสเจอยังไม่มี

ไม่ต้องพูดถึงว่าจะได้คุยกับเขาเรื่องบริหารบริษัท

เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น

สุดท้ายซ่งชิงชุนจึงตัดสินใจไปเยี่ยมมารดาของซู จือเนี่ยน

มารดาของเขาเป็นสมาชิกครอบครัวคนเดียวที่ยังเ หลืออยู่ของซูจือเนี่ยน บิดาเขาเสียไปนานแล้วมารดาเลี้ยงดูเขามาตามลำพัง

เขาปรนนิบัติมารดาอย่างดีมาก ซื้อบ้านย่านหรูให้เธออยู่และไปเยี่ยมทุกวันเสาร์

มารดาของซูจือเนี่ยนและบิดาของซ่งชิงชุนเป็นเพื่

อนร่วมรุ่นมหาวิทยาลัย

ตอนที่ซูจือเนี่ยนเรียนมัธยม

มารดาเขาป่วยหนักถึงขั้นต้องพักรักษาตัวในโรงพ

ยาบาล และเมื่อไม่มีใครดูแลเขา

เขาจึงเข้ามาพักอยู่กับบ้านตระกูลซ่ง

มารดาเขาขอให้บิดาเธอรับเขามาอยู่ด้วยราวหนึ่ง ปี