วิวาห์หวาน นายซาตาน ที่รักของฉัน

บทที่ 73 ผู้กำกับผู้มีความสามารถ



บทที่ 73 ผู้กำกับผู้มีความสามารถ

หนังใหม่ของเหยียน อหวา ได้ดำเนินการมาหนึ่งเดือนแ นี่เป็นข่าวที่วิ่งหนึ่งได้รับเมื่อไม่นานมานี้

ในฐานะผู้กำกับที่มีชื่อเสียงและมีอิทธิพลที่สุดในแวดว แน่นอนว่าบทในมือของเขาต้องมีแต่คนอยากแสดง

ไม่ใช่แค่นักแสดงธรรมดาที่ต่อสู้กันแทบนองเลือด แต่ แม้แต่นักแสดงแถวหน้าหลายคนก็หวังว่าจะได้รับบทสำคั

แต่เหยียนซื้อหวา เป็นผู้กำกับที่มีหลักการมาก เขาไม่เค เลือกนักแสดงจากตำแหน่ง เขาดูความเหมาะสมกับตัวละ เท่านั้น

เขายังชอบเลือกนักแสดงหน้าใหม่ เพราะในสายตาผู้ กํากับมากฝีมืออย่างเขา นักแสดงหน้าใหม่ก็เหมือนกระดา ขาว จากงานที่มีสไตล์เฉพาะตัวของ เหยียนซื่อหวาแล้ว กา สอนใหม่ง่ายต่อการกำกับให้ตรงใจเขามากกว่า

ด้วยเหตุนี้เขาจึงขึ้นชื่อว่าเป็นคนปั้นนักแสดงด้วย และวันนี้ที่วิ่งหนึ่งมาหาเขาก็เพราะเหตุนี้ เธอยิ้มเล็กน้อย เหยียนชื่อหวา มองเธอและขมวดคิ้ว

“ถามทําไม”

“ผู้กำกับเหยียนก็รู้ว่าตอนนี้ฉันกำลังรับช่วงต่อชิงฮุย ที่ฉัน ถามคำถามนี้ก็เป็นเพราะว่าฉันอยากแนะนำนักแสดงเห มาะๆ ให้

เหยียนซื่อหวา หัวเราะเบา ๆ

“ซิงฮุยยังมีนักแสดงที่แสดงได้อยู่หรอ”

อย่างที่ทราบกันดีว่าชิงฮุยกำลังจะล้มละลาย นักแสดงที่ ยังมีอนาคตก็ลาออกไปกันหมดแล้ว ใครมันจะไปอยู่ต่อ แต่สิ่งหนึ่งก็ยิ้มอยู่อย่างนั้น

“หนังตามหาฝันเรื่องใหม่ของคุณได้ตัวนักแสดงครบแล้ว ขาดก็แต่นางรองหนีลานฉันรู้ว่าคุณเป็นคนที่ชอบความ สมบูรณ์แบบ ถึงต้องให้เลื่อนการถ่ายออกไปคุณก็ยอม และ บังเอิญว่า ในมือฉันมีนักแสดงหญิงคนหนึ่งเหมาะกับบทนี้ มาก ถ้าคุณให้โอกาสฉันจะพาเธอมาพบ เชื่อว่าคุณจะไม่ผิด หวังแน่นอน”

คำพูดของสิ่งหนึ่ง ทำให้คนฟังแถวนั้นรู้สึกว่าพูดเกินจริง ไม่น้อย

บางคนแถวนั้นก็เริ่มวิจารณ์ขึ้นเบาๆ แต่เหยียนซื่อหวา กลับหมวดคิ้ว และจ้องเธอโดยไม่พูดอะไร

“เธอคิดว่าเธอเป็นใคร บทสำคัญขนาดนั้น จะให้ใคร ง่ายๆได้ยังไง
“ผู้กำกับเหยียนก็รู้ว่าตอนนี้ฉันกำลังรับช่วงต่อชิงฮุย ที่ฉัน ถามคำถามนี้ก็เป็นเพราะว่าฉันอยากแนะนำนักแสดงเห มาะๆ ให้

เหยียนซื่อหวา หัวเราะเบา ๆ

“ซึงฮุยยัง มีนักแสดงที่แสดงได้อยู่หรอ”

อย่างที่ทราบกันดีว่าซิงฮุยกำลังจะล้มละลาย นักแสดงที่ ยังมีอนาคตก็ลาออกไปกันหมดแล้ว ใครมันจะไปอยู่ต่อ

แต่สิ่งหนึ่งก็ยิ้มอยู่อย่างนั้น

“หนังตามหาฝันเรื่องใหม่ของคุณได้ตัวนักแสดงครบแล้ว ขาดก็แต่นางรองหนีลานฉันรู้ว่าคุณเป็นคนที่ชอบความ สมบูรณ์แบบ ถึงต้องให้เลื่อนการถ่ายออกไปคุณก็ยอม และ บังเอิญว่าในมือฉันมีนักแสดงหญิงคนหนึ่งเหมาะกับบทนี้ มาก ถ้าคุณให้โอกาสฉันจะพาเธอมาพบ เชื่อว่าคุณจะไม่ผิด หวังแน่นอน”

คำพูดของจิ้งหนึ่ง ทำให้คนฟังแถวนั้นรู้สึกว่าพูดเกินจริง ไม่น้อย

บางคนแถวนั้นก็เริ่มวิจารณ์ขึ้นเบาๆ แต่เหยียนซื้อหวา กลับขมวดคิ้ว และจ้องเธอ โดยไม่พูดอะไร

“เธอคิดว่าเธอเป็นใคร บทสำคัญขนาดนั้น จะให้ใคร ง่ายๆได้ยังไง!
“ก็แค่ชิงฮุย บริษัทเล็กๆ กล้าเข้ามาแย่งบทจากผู้กำกับเห ขียนได้ยังไง ช่างไม่รู้ฐานะตัวเองจริง!

“บทนี้แม้แต่จึงเสี่ยวหย่าก็ไม่ได้ ถึงเธอจะบอกว่านักแสดง ในมือมีความสามารถ ก็คงเป็นแค่นักแสดงหน้าใหม่ ใครจะ ไปเลือก!”

“เอ๊ะ! ผู้กำกับเหยียนชอบนักแสดงหน้าใหม่…

ไม่รู้ว่ารอบตัวพูดอะไรบ้าง แค่ครู่เดียวเสียงรอบตัวก็เงียบ

ไป

เหยียนซื่อหวา มองพิจารณาผู้หญิงตรงหน้า เพราะอารมณ์ นิ่งสงบของเธอ แฝงไปด้วยพลังอันมหาศาล ทำให้คนฟังเชื่อ

ยังไงก็เป็นเพียงการทดลอง ไม่มีอะไรต้องลังเล คิดได้อย่างนั้นเขาก็พยักหน้า เตรียมตอบตกลง

แต่ทันใดนั้น ก็มีเสียงหัวเราะยินดีดังมาจากหน้าประตู

“เสี่ยวหย่าคืนนี้คุณแสดงดีจริง ๆ จนใครก็เทียบไม่ติด ไม่ เห็นสายตาของผู้ชายคนนั้นที่มองเธอหรอ เหมือนหมาป่า ดุร้ายไม่มีผิด”

“เรื่องเสน่ห์ของเสี่ยวหย่าของเรายังตอบพูดอีกหรอ ไม่ว่า จะหน้าตาหรือความสามารถเธอก็เป็นที่หนึ่ง ใครๆถึงได้ชอบ เธอไง”
“น่าเสียดายที่เสี่ยวหย่าเป็นคนที่มีชื่อเสียงอยู่แล้ว ถึงทุก คนจะร้องขอ เธอก็คงไม่กล้าขึ้นไปอีก

“ฮ่าฮ่า คําพูดของคุณถ้าคุณชายได้ยินต้องทุบคุณแน่ “คุณชายมู่เป็นสุภาพบุรุษขนาดนี้ เขาไม่ทำหรอก!

“เอาล่ะ พวกเธออย่าพูดเรื่องไร้สาระกันอยู่เลยนะ คืนนี้ทุก คนต่างโดดเด่น ฉันเรียนศิลปะมานาน ก็ไม่เห็นมีอะไรพิเศษ

“เสี่ยวหย่าช่างมั่นใจจริงๆ

อาจเป็นเพราะตำแหน่งที่ยืนอยู่นั้น ใกล้ประตู ดังนั้นแม้ว่า ระดับเสียงของอีกฝ่ายจะไม่ดังมากนัก ก็ยังทำให้คนตรงนี้ ได้ยินเกือบหมด

เมื่อต้องไป ก็เห็นจึงเสี่ยวหย่าเดินเข้ามาพร้อมกับกลุ่มคน

จึงเสี่ยวหย่าเดินอยู่ตรงกลางล้อมรอบด้วยหร่วนเจียว เกี่ยวกับหนิวลี่ลี่เธอสวมชุดสีขาวดูสง่างาม และบอบบาง ราวกับเจ้าหญิงที่ต้องการการปกป้อง

เธอเห็นเหยียนซื้อหวา ยืนอยู่ไม่ไกล สายตาก็ปรากฏ ความประหลาดใจ และยินดีออกมา จึงรีบยกกระโปรงเดิน ตรงไปหาเขา
“ผู้กำกับเหยียนคุณก็มาหรอคะ”

เหยียนซื้อหวาพยักหน้าเบาๆ

หร่วนเจียวเกี่ยวกับหนิวลีที่อยู่ข้างหลังเห็นเหยียนซื้อหวา ก็ตาเป็นประกายขึ้นมา จึงแย่งกันตรงไปทักทาย

“ผู้กำกับเหยียน สวัสดีค่ะ ฉันชื่อหร่วนเจียวเจียวฉันเคย เห็นผลงานของคุณมาก่อน ฉันชอบมากจริงๆ”

“ผู้กำกับเหยียนฉันชื่อหมูเสี่ยวชุนเป็นแฟนคลับของคุณ ด้วยค่ะ!”

“ผู้กํากับเหยียนฉันชื่อหลินเล่อตอนนั้นพวกเราเจอกันที่ งานอีเวนต์ คุณจำฉันได้ไหม

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งวิ่งไปล้อม เหยียนซื้อหวาอย่างรวดเร็ว

ทุกคนรีบแย่งกันแนะนำตัว และแสดงตัวต่อหน้าเขา เพื่อ ให้เขาจำหน้าไว้ เมื่อวันไหนมีบทที่เหมาะสม และนึกถึงพวก เธอขึ้นมา

แต่เดิมเหยียนชื่อหวาไม่ชอบงานที่มีเสียงดังอยู่แล้ว ที่วัน นี้ยอมมาก็เพราะเห็นแก่หน้าผอ.โรงเรียน เขาจึงไม่สามารถ ทนอยู่ท่ามกลางวงล้อมของผู้หญิงพวกนี้ได้

เขาขมวดคิ้วทันที

แต่เพราะเพิ่งมาถึงถ้าจะให้เดินออกไปเลยก็ดูไม่ดี
เมื่อเห็นดังนั้นจึงหนิงก็ยิ้ม และพูดว่า “ ผู้กำกับเหยียนเมื่อ กี้คุณบอกว่ามีธุระไม่ใช่หรอ ถ้าอย่างนั้นก็ไปเถอะค่ะ พวกเรา ไม่กวนเวลาคุณแล้ว”

เหยียนซื้อหวามองไปที่เธอด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง

จากนั้นเขาก็พยักหน้า และเดินจากไป

เขาเดินไปสองก้าว และหยุดอีกครั้ง ก่อนจะหันไปพูดกับ เธอว่า “พรุ่งนี้คุณติดต่อผู้ช่วยผม เขาจะบอกเวลาคุณ

ดวงตาของจิ่งหนึ่งเป็นประกายขึ้นมาทันที

เธอพยักหน้ายิ้มๆ “โอเคค่ะ ขอบคุณผู้กำกับเหยียนมา

กนะคะ”

เหยียน อหวาเดินจากไป

พวกหร่วนเจียวเจียวโกรธขึ้นมาทันที

“งหนิง! เธอหมายความว่าไง เธอตั้งใจใช่มั้ย พวกเรา เพิ่งมาเธอก็ให้ผู้กำกับเหยียนไป กลัวเขาได้คุยกับพวกเรา ขนาดนั้นเลยหรอ”

จิ่งหนิงกอดอก และพูดเรียบๆ “ฉันเป็นใคร จะไปสั่งผู้ กำกับเหยียนได้ยังไง พวกเธอมองฉันสูงเกินไปรึเปล่า”

หร่วนเฉียวเฉียวสะอึก และพูดอย่างไม่พอใจ “เมื่อกี้เธอ เตือนเขาว่ามีเรื่องต้องไปทำไม่ใช่หรอ
“ใช่! อย่าคิดว่าพวกเราดูไม่ออกนะ เธอกลัวพวกเราเข้า ตาผู้กำกับเหยียนใช่มั้ย กลัวพวกเราได้ดีล่ะสิ”

“ใช่ จิตใจโหดร้ายเกินไปแล้ว!”

วิ่งหนึ่งยิ้มอย่างไม่เอาคำด่าพวกนั้นมาใส่ใจ

เธอมองเหยียดจึงเสี่ยวหย่าไปหนึ่งครั้ง

“เธอก็คิดเหมือนกันเหรอ”

จึงเสี่ยวหย่ายิ้มเล็กน้อย

“ผู้กํากับเหยียนไม่ชอบเสียงดัง ร่วนเจียวเกี่ยวกับคน อื่นๆไม่เข้าใจกฎ ทำให้ผู้กำกับเหยียนอารมณ์ไม่ดี พี่หยุด มันได้ทันเวลา ฉันต้องขอบคุณมากๆนะคะ

จึงหนิงแสยะยิ้มไปทางเธอน้อยๆ

แต่ฉันไม่รู้ว่าทำไมผู้กำกับเหยียนถึงให้พี่ติดต่อผู้ช่วย ของเขาวันพรุ่งนี้คะ”

จิ่งหนึ่งเลิกคิ้วดวงตาสายตาเป็นต่อ

“เธอคิดว่าไงล่ะ”

จึงเสี่ยวหย่าแอบมือแน่น

เธอฝันยิ้ม “คงไม่ใช่บท หนีลาน ในหนังเรื่องตามหาฝัน หรอกใช่มั้ยคะ”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ