บทที่ 905 มาอย่างดุเดือด

หลังจากทั้งสองนั่งลง ย่อมมีคนส่งน้ำชามาให้อยู่แล้ว หลังจากชงชาให้แล้ว ก็ถอยออกไปอย่างนอบน้อม

สวีฉางเปยยกแก้วน้ำชาขึ้นก่อน แล้วกล่าวกับซื้อเฉียนว่า “หัวหน้า ไม่ได้เจอกันนานเลย”

กู้ซื้อเฉียนหรี่ตาเล็กน้อย เอนกายไปบนเก้าอี้อย่างขี้เกียจ และ ก็ยกแก้วขึ้น ชนแก้วกับเขากลางอากาศ แล้วกล่าวว่า“คุณสวี่เก็บ ตัวได้ดีจริงๆ ผมยังคิดว่าคุณได้ตายไปในกองไฟเมื่อปีก่อน แล้ว ที่แท้คุณยังมีชีวิตอยู่ ”

สวีฉางเปยหัวเราะฮ่าฮ่า “ก็โชคดีที่สวรรค์เมตตา ทำให้ผม เก็บชีวิตคืนมาได้ มิเช่นนั้นวันนี้จะมานั่งดื่มน้ำชากับหัวหน้าอีก ครั้งได้อย่างไร?”

ดวงตากู้ซื้อเนียนเย็นชา

เขากล่าวเสียงเคร่งขรึม “อย่าพูดเรื่องไร้สาระ อะเฉียวอยู่

ที่ไหน ส่งเธอออกมา! การเจรจาครั้งนี้ถึงจะมีต่อไป มิเช่น

สวี่ฉางเปยก็หรี่ตาขึ้นมาเล็กน้อย วางแก้วลง

“มิเช่นนั้นจะทำไม? ”

ทันใดนั้น อากาศก็แข็งตัวขึ้นมา
บรรยากาศตึงเครียดมาก ตั้งราวสายเครื่องสี ทันทีที่สัมผัส ระเบิดออกมาทันที

จู่ๆทั้งสองคนก็ไม่พูดอะไรอีก ลูกน้องติดตามที่ยืนอยู่ข้างหลัง พวกเขา ต่างจับไปตรงเอว เพียงแค่รอนายสั่งการมา ก็ลงมือ ควบคุมอีกฝ่ายได้ทันที

แต่ว่า จู่ๆสวฉางเปยหัวเราะขึ้นมา

เสียงหัวเราะ เหมือนเป็นดาบด้ามยาว ทันใดนั้นก็ผ่า บรรยากาศตึงเครียดออกไป

เขาหัวเราะกล่าวว่า “ผมไม่คิดจริงๆว่า หัวหน้ากู้ยังคงคลั่งไคล้ รักเช่นนี้ ผมยังคิดว่ามิตรภาพระหว่างพวกคุณตั้งแต่สี่ปีก่อนวันที่ คุณส่งเธอเข้าไปในคุก ก็แตกหักไปแล้ว?

เขาพูดพลางรินน้ำชาลงไปในแก้วตัวเองอีก แล้วกล่าว ต่อว่า “ที่แท้ในใจคุณยังคงให้ความสำคัญกับเธอขนาดนี้ ดูไป แล้วหลายปีมานี้พวกเราประมาทไปแล้ว ถูกคุณหลอกมาตลอด ถึงปล่อยให้เธอมีชีวิตอยู่ในคุกนานขนาดนั้น ”

เมื่อพูดถึงประโยคสุดท้าย จู่ๆ ดวงตาของเขาก็ฉายแววดุดัน

สีหน้าของกู้ซื้อเฉียนก็เย็นชาเช่นกัน ดวงตาคู่เย็นชาราวกับ

ก้อนน้ำแข็ง

เขากล่าวเสียงเคร่งขรึม”คุณไม่มีปัญญาฆ่าเธอ สวีฉางเปยเลิกคิ้ว
ราวกับคิดอะไรขึ้นมาได้ หัวเราะขึ้นมาอย่างคลุมเครือ

“คุณพูดถูก มีคุณคอยปกป้องไม่ห่าง ใครสามารถจะลงมือกับ เธอได้? ”

เขาพูดพลางหยุดไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวเสียงเรียบอีกครั้ง ว่า เกี่ยวกับที่อยู่ของเธอ ผมได้พูดไปแล้ว คนไม่ได้อยู่ในมือพวก เรา”

“หากคุณไม่เชื่อ ก็สามารถไปทำการตรวจค้นได้ อาณาเขต ทั้งหมดของกลุ่มชาวจีนคุณก็สามารถไปตรวจค้นได้ ดูว่าผมได้ โกหกคุณหรือไม่ ”

“และอีกอย่าง ผมยอมรับ ผมอยากจะจับตัวเธอจริงๆ แต่ผมไม่ ได้ต้องการชีวิตของเธอ ไม่ใช่คนมีชีวิตที่ไม่มีประโยชน์กับผม ใดๆเลย แต่ว่าแม้ผมต้องการจะจับเธอในตอนแรก ก็เพราะว่า เห็นความคิดของคุณที่มีต่อเธอ ต้องการจะจับเธอไว้ในมือเพื่อ เป็นหมากข่มขู่คุณก็เท่านั้นเอง”

“และวันนี้ คุณลองดู เราทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันจนเป็นแบบนี้แล้ว หากเธออยู่ในมือผม แล้วผมยังคงจับเธอไว้ไม่ยอมปล่อย มี ความหมายอะไร? ”

ขณะที่สวีฉางเปยพูด ก็แบมือออก

กู้ซือเฉียนกล่าวเสียงเคร่งขรึม”แต่ว่าเธอถูกคนของพวกคุณ จับไป”

สวี่ฉางเปยพยักหน้า “จุดนี้ผมยอมรับ แต่ว่าคนที่จับเธอไปคือลิ่วเส็น เขากับผมไม่ได้รับผิดชอบโซนเดียวกัน ดังนั้นเกี่ยวกับที่ อยู่ของเธอนั้น ผมไม่รู้จริงๆ

ก่อนหน้านั้น กู้ชื่อเฉียนก็เคยตรวจสอบ ชายหนุ่มที่อยู่ในวิลล่า หลังนั้นก่อนหน้านั้นก็คือจิ๋วเงินกับลูกน้องของเขา อย

ดังนั้น จุดนี้สวีฉางเปยไม่ได้โกหกเขา แต่ว่า ในเมื่อวันนี้ก็มาแล้ว เขาจะยอมปล่อยมืออย่างง่ายดาย ได้อย่างไรกัน?

ดังนั้น กู้ซื้อเฉียนก็ถามขึ้นอีกครั้งว่า “แล้วจิ๋วเงินกับอะ ยล่ะ ? พวกเขาอยู่ที่ไหน? ”

“ตายแล้ว”

ครั้งนี้ สวีฉางเปยหน้าก็ไม่เงยขึ้นก็พูดออกมาทันที กู้ซื้อเฉียนชะงักไปครู่หนึ่ง

จุดนี้ อยู่เหนือความคาดหมายของเขา

สีหน้าของเขาดูไม่ได้ขึ้นมาทันที ขมวดคิ้วแน่น ตาย อย่างไร? ”

“ถูกคนใช้มีดฆ่าตาย “ขณะที่พูดคำนี้ ดวงตาสวีฉางเปย เรียบๆ บนใบหน้าไม่แสดงอารมณ์ใดๆ

เขากล่าวเสียงเรียบว่า”ไม่ใช่มีดสั้นธรรมดา แต่เป็นวิชาดาบ เก่าแก่ที่หายากมาก คุณอาจจะไม่อยากเชื่อว่า ในวันนี้ที่อาวุธ มากมาย ยังคงมีคนใช้วิชาดาบเมื่อหลายร้อยปีก่อน แต่ว่าสิ่งที่ผมพูดเป็นเรื่องจริง พวกเขาตายแล้วจริงๆ ในวันที่เฉียว หายไป ไปด้วยกันหกคน ถูกฆ่าปิดปากทั้งหมด ”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ เขาขมวดคิ้วขึ้นมาเช่นกัน สีหน้าดูไม่ได้

“พูดตามความเป็นจริง กู้ซื้อเฉียน ผมรู้ว่าคุณไม่อยากจะเจรจา สันติภาพกับพวกเรา ไม่เพียงเป็นเพราะว่าเฉียว ยังเป็นเพราะ ความแค้นใหญ่เมื่อปีก่อนด้วย”

“คิดว่าคุณก็คงจะตรวจสอบแล้ว ถูกต้อง เมื่อก่อนนานมาแล้ว เราได้ส่งคนไปซุ่มเป็นหนอนบ่อนไส้ในกลุ่มหงส์แดงจริงๆ แต่ก็ ไม่คิดว่าสุดท้ายแล้วเราจะก้าวขึ้นมาอยู่ตำแหน่งที่สูงเช่นนี้ ”

“สงครามระหว่างกลุ่มหงส์แดงกับกลุ่มมังกรในตอนนั้น ผม เป็นคนก่อให้เกิดขึ้นจริงๆ รู้ว่าคุณเกลียดขนาดไหน อยากจะฆ่า ผมมากแค่ไหน”

“ดังนั้นให้คุณมาเจรจาสันติภาพกับผมในวันนี้ ในใจคุณจะ ต้องรู้สึกแย่อย่างมากแน่นอน ผมเองก็เหมือนกัน”

“หากมีทางถอยแม้น้อยนิด ผมก็ไม่อยากจะนั่งอยู่ที่นี่กับคุณ แต่ว่าตอนนี้สถานการณ์ในความเป็นจริงก็คือ เราต่างไม่มีทาง ให้ถอยแล้ว”

เขาพูดพลาง ยื่นมือ ให้คนที่อยู่ข้างหลังเอาโน๊ตบุ๊ควางลงบน มือเขาทันที

เขาเปิดคอมพิวเตอร์ออก เลื่อนไปบนหน้าจอหลายครั้ง จาก นั้นส่งไปให้กู้ซือเฉียน
“คุณดู นี่คือการซุ่มยิงและสูญเสียที่กลุ่มชาวจีนได้รับในการ ค้าขายในช่วงนี้ นอกจากพวกคุณกับตระกูลลู่แล้ว เรายังพบว่ามี อีกกลุ่มหนึ่งที่ไม่แน่ใจว่ากลุ่มไหนกำลังโจมตีพวกเรา ”

“พวกเขามีเงินทุนมากมายจนน่ากลัวมาอย่างดุเดือด ไม่ใช่ สิ่งที่เราสามารถจะต้านทานได้แล้ว หากเป็นกลุ่มชาวจีน ในเมื่อ ก่อน อาจจะสามารถต่อสู้กับอีกฝ่ายได้ แต่ว่าตอนนี้เราถูกศัตรู ล้อมหน้าล้อมหลัง อีกฝ่ายต้องการจะฉวยเวลานี้กลืนกินพวกเรา นั้น เป็นเรื่องที่ง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ

กู้ซื้อเฉียนละสายตาจากบนหน้าจอนั้น มองดูเขาอย่างเย็นชา

“คุณพูดเรื่องนี้กับผมทำไม? หรือคุณไม่รู้ว่า ผมต้องการให้ พวกคุณจบสิ้นไปเร็วๆนี้? ”

สวี่ฉางเปยอึ้งไป

เพียงแค่ไม่ชินกับการพูดตรงไปตรงมาของอีกฝ่าย แต่ก็ไม่ นาน เขาก็ปรับอารมณ์กลับมา

เขาเก็บคอมพิวเตอร์ แล้วส่งให้กับลูกน้องที่อยู่ข้างหลัง แล้ว กล่าวเสียงเคร่งขรึมว่า “ใช่ ผมรู้ว่าคุณเกลียดพวกเรา และก็รู้ว่า หากพวกเราจบสิ้นคุณคงดีใจ แต่ว่าคุณเคยคิดไหมว่า อำนาจยิ่ง ใหญ่ลึกลับนี้ เขาเลือกที่จะลงมือ ในช่วงเวลานี้ เพราะอะไร? แล้วเป้าหมายสุดท้ายของพวกเขาคืออะไร? ”

กู้ซือเฉียนไม่พูดอะไร

สวี่ฉางเปยพูดต่อ“สัจธรรมที่ว่าริมฝีปากหายฟันจะหนาวคุณน่าจะเคยได้ยินใช่ไหม? แม้ว่าเราจะศัตรูกัน แต่ว่าหากดูจาก แนวรบ ที่จริงเรายังสามารถเป็นพันธมิตรกันได้

“คนเหล่านี้ แต่ดูจากการกระทำทั้งหมดของพวกเขาในตอนนี้ สิ่งที่พวกเขาคาดหวังไม่ใช่กลุ่มชาวจีนเล็กๆ อย่างแน่นอน ยังมี ใหญ่และมากกว่านั้น ”

“ผมยอมรับ ใช่ ตอนนี้พวกเราแย่มาก ไม่แน่หากต่อสู้กันต่อ ไปตามสถานการณ์ในตอนนี้ คงไม่นานเราต้องจบแน่ๆ “