วิวาห์หวาน นายซาตาน ที่รักของฉัน

บทที่ 140 เธอแต่งงานแล้ว



หัวใจของ จังหน่งละลายทันที

มองมาที่หญิงชราก็เห็นแววตาที่วิงวอนอีกครั้ง แววตาทั้งของเด็กและคนแก่เช่นนี้ใครจะต้านทาน ไหว?

สุดท้ายจิ้งหนิงก็ล้มเลิกนัดทานข้าวตอนกลาง นทิ้งไป ขับรถพาคนแก่กับเด็กไปที่ร้านอาหารของ ญาติแห่งหนึ่งใจกลางเมือง

ซึ่งร้านนี้เน้นตกแต่งไปในแนวอบอุ่น จิ่งหนิงก็ เพิ่งจะมาเป็นครั้งแรกเหมือนกัน

นอกจากมีพวกเธออยู่ภายในร้านแล้ว ยังมีผู้ ปกครองจํานวนมากได้พาลูกหลานของตนมาทาน

ข้าวในร้านแห่งนี้

โต๊ะอาหารตั้งอยู่มุมหนึ่ง ส่วนอีกมุมหนึ่งก็ได้ จับวางสวนสนุกขนาดย่อมเอาไว้

หลังจากที่สั่งอาหารไปเสร็จสรรพ เพราะต้อง รอสักพักถึงจะมาเสิร์ฟอาหาร จึงหนิงจึงให้กำลังใจ อานอานลองไปเล่นกับเด็กคนอื่น ๆ

ที่อยู่อีกด้านหนึ่ง

แต่ทว่าอานอานกลับส่ายหัว พลางมองไปยัง กลุ่มเด็กๆ รวมตัวเล่นกันอย่างครึกครื้นด้วยสีหน้า รังเกียจและป้องกันตัว

จิ่งหนิงก็พบว่าเด็กคนนี้หากดูจากผิวเผินจะ เป็นคนร่าเริงสดใส แต่นิสัยที่แท้จริงค่อนข้างเก็บตัวไม่น้อย

ไม่รู้ว่าเด็กอย่างนี้ พ่อแม่จะเป็นเช่นไรกัน

และตั้งแต่ต้นเธอก็ยอมเข้าใกล้ตน จึงเป็น สาเหตุทำให้ในใจของจิ่งหนึ่งจุดประกายความรู้สึกที่ แปลกประหลาดบางอย่างขึ้นมา

“สาวน้อย คุณดูอานอานของพวกฉันชมชอบ คุณมากเลย ปกติเธอมักไม่ชอบเข้าใกล้กับคนแปลก หน้า แม้กระทั่งคนในบ้าน นอกจากคนที่สนิทใดเชื้อ ไม่กี่คนแล้ว ก็ไม่ค่อยจะยินยอมให้คนนอกเข้าใกล้ ตัวเธอได้เลย แต่ตอนที่เธอเจอคุณครั้งแรกก็ชอบ คุณมากเลยทีเดียว แสดงว่าพวกคุณมีวาสนาต่อกัน จริงๆ”

คนแก่เอ่ยเนิบช้า ภายในดวงตาเต็มเปี่ยมไป ด้วยรอยยิ้มที่เบิกบาน

จิ่งหนิงก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ หันหน้าไปมองอาน อาน ก่อนจะแตะผมบนหัวของเธออย่างอ่อนโยน

“ใช่ค่ะ หนูก็รู้สึกว่ามีวาสนากันมาก และที่ สำคัญไม่เพียงแต่เธอชื่นชอบหนูเท่านั้น หนูยังชื่น ชอบเธออีกด้วย”

อานอานได้ยินคําพูดเช่นนี้ก็คือกดีใจจนต้อง หรี่ตามองเธอ คล้ายกับลูกแมวน้อยที่กำลังออดอ้อน ออเซาะอยู่

จิ่งหมิงถูกความน่ารักของเธอกระโจนเข้าใส่ จนจะเลือดไหลเสียแล้ว!

หญิงชราปริ่มยิ้ม “พูดมาถึงตรงนี้ คุณได้ช่วยพวกเรามาสองครั้งสองหนแล้ว ฉันยังไม่รู้ว่าคุณ อ อะไรเลย”

“งั่งหนังค่ะ จัง หมายถึงทิวทัศน์ หนัง หมาย

งลงบสงัดค่ะ”

“ออ เป็นชื่อที่เพราะมาก คุณ งดูแล้วอายุยัง น้อยมีแฟนหนุ่มหรือยัง! ”

จิ้งหน่งพูดความจริงอย่างชัดเจน

“หนูแต่งงานแล้วค่ะ”

หา? ”

ดูท่าทางหญิงชราแล้วคงจะประหลาดใจเป็น อย่างมาก จากนั้นก็ยิ้มพลางเอ่ยพูดว่า

แต่ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร สําหรับผู้หญิงที่ เลอเลิศอย่างคุณต้องมีผู้ชายมาชอบไม่น้อยเลย! ไม่รู้ว่าใครมีบุญได้แต่งงานกับคุณ”

จิ่งหนิงไม่อยากเปิดเผยข้อมูลของลู่จิ่งเซ็นสู ภายนอกเท่าใดนัก ฉะนั้นจึงพูดอย่างยิ้มแย้มว่า “เขา ดีมากคะ หนูเองที่เป็นฝ่ายปีนไต่ไปหาเขา

“ไม่ใช่หรอกไม่ใช่หรอก ฉันดูจากท่าทางของ หนูก็หนูว่าไม่ธรรมดา มีสง่าสูงส่ง ไม่แน่ว่าเขาจะเป็น ฝ่ายปีนไต่คุณก็ได้”

จิ่งหนึ่งอดหัวเราะไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

อาหารที่สั่งไปยกมาเสิร์ฟอย่างรวดเร็ว เต็มที ตอนที่จิ้งหนิงกินข้าวจะไม่ชอบพูดคุย แต่จนปัญญา เพราะหญิงชราชวนเธอคุยอยู่ตลอดเวลา เธอจึงได้ แต่กินไปตอบรับไปด้วย
“คุณจิ่ง ผู้หญิง หน้าตา อย่างคุณ สามีของ คุณต้องดีกับคุณแน่ๆเลยใช่ไหม! พวกคุณคิดจะมี ลูกกันไหม? ”

จึ่งหน่งเกือบสําลักข้าวในปาก รีบดื่มน้ำเปล่า ก่อนที่จะตอบว่า ตอนนี้ยังไม่ได้คิดค่ะ

“อย่างนี้เหรอ!”

ไม่รู้ว่าจิ้งหนิงเข้าใจผิดไปเองหรือเปล่า เพราะ รู้สึกว่าหลังจากที่ตอบคำถามจบ ระหว่างคิ้วของคน แก่ท่านนี้ก็ปรากฏความเศร้าหมองขึ้น

เธอรู้สึกว่าบรรยากาศเริ่มอึดอัดเล็กน้อย รีบ เปลี่ยนหัวข้อการสนทนาขึ้นมาทันที

“ใช่แล้วค่ะท่านมาท่องเที่ยวที่เมืองจิ้นกับอาน อานตามลำพังเหรอคะ? ข้างกายยังมีญาติพี่น้อง หรือเพื่อนไหมคะ? ”

ก่อนหน้านี้เธอก็เคยได้ยินอานอานบอกว่า เธอ กับย่าทวดมาท่องเที่ยวในเมืองจิ้น

คนแก่สายหัว”ไม่มีนี่ มีแค่พวกเราสองคน”

จิ่งหนิงขมวดคิ้วด้วยสัญชาตญาณ

“ขออภัยที่หนูขอพูดตามตรงนะคะ ถึงแม้หนู จะไม่รู้จักพ่อของอานอาน แต่เขาปล่อยให้ท่านที่อายุ มากแล้วพาเด็กเล็กออกมาท่องเที่ยวถือว่าประมาท เกินไปแล้วนะคะ หากระยะนี้เกิดเรื่องขึ้น จะทำยังไง ล่ะคะ? ”

คนแกรีบอธิบายทันควันอย่างอั้ม น

“ไม่หรอก พวกเราระวังตัวมาก ยิ่งไปกว่านั้นบนโลกนี้มีคนดีอยู่เยอะ หากพบเจอปัญหาจริงๆ ขอ ความช่วยเหลือจากคนอื่นได้อยู่

อย่างครั้งนี้ ไม่ใช่พบคนใจดีอย่างคุณ ง หรอกเหรอ? ”

จังหนิงมองหาทางมองโลกในแง่ดีของคนแก่ก็ เม้มปากไม่ได้พูดอะไร

ความมืดมนที่เลวร้ายบนโลกนี้ เธอเคยสั้นลอง มามากแล้ว เพียงแต่ไม่อยากพูดต่อหน้าอาน อาน เท่านั้น

คนแก่ราวกับทายความคิดของเธอออก ถอน หายใจอย่างเบื่อหน่ายว่า

“อันที่จริงฉันก็อยากให้พ่อของเธอพาเธอออก มา เพียงแต่พ่อของเธองานยุ่งมาก ส่วนเด็กก็อยาก ออกมาเที่ยวเล่น ยายแก่ๆอย่างฉันจึงต้องรับหน้าที่ พาออกมาแทน”

จิ่งหนึ่งยิ้ม พูดอย่างเข้าใจ “ลำบากท่านแล้ว แต่ครั้งหน้าพยายามให้ความสําคัญหน่อยนะคะ เพราะอานอานยังเด็ก หากพลั้งพลาดจากกันแล้วไป เจอคนไม่ดีเข้าก็จะยุ่งกันใหญ่เลยนะคะ”

คนแก่พยักหน้ารัวๆ”ฉันรู้อยู่ ขอบคุณคุณจิ่งที่ คอยช่วยเตือน”

จิ่งหนิงไม่ได้พูดอะไรอีก ทั้งสามคนกินข้าว อย่างรวดเร็ว

หลังจากทานข้าวเสร็จ หญิงชราก็อาสาเป็น เจ้ามือเอง
แต่คว้าหากระเป๋าอยู่แสนนาน ไม่เอาออกมา ไม่เพียงแต่เท่านี้ สีหน้าได้เปลี่ยนไปด้วย

“จบกัน กระเป๋าสตางค์ของฉันเหมือนจะหาย แล้ว! ”

สีหน้าของเปลี่ยนเล็กน้อย “หายตอนไหนคะ ท่านรู้สึกตัวไหมคะ? ”

หญิงชราส่ายหน้า

ทั้งสามคนเดินย้อนกลับไปยังที่นั่งก่อนหน้านี้ หนึ่งรอบ แต่ก็หาไม่เจอ หญิงชราพูดอย่างร้อนรน”คุณดูสิ เกรงใจจริงๆเลยนะ เดิมทีฉันคิดว่าจะเลี้ยง ขอบคุณคุณเสียหน่อย สุดท้ายก็ทํากระเป๋าตังค์หาย เฉย เออ……

หนิงเอ่ยว่า”ไม่เป็นไรค่ะ ข้าวมื้อเดียวเองหนู เลี้ยงพวกคุณก็ได้แล้วค่ะ”

เธอพูดพลางรีบให้บริกรไปรูดบัตรของตน

จากนั้นก็ถามขึ้นมาอย่างเอาใจใสว่า “ท่าน ต้องการให้หนูไปแจ้งความเป็นเพื่อนไหมคะ? ด้าน ในกระเป๋าตังค์น่าจะมีเอกสารอยู่นะคะ! ถ้า เป็นเช่นนี้ เกรงว่าต้องไปแจ้งหายด้วยค่ะ เพื่อเลี่ยง ความเสียหายเมื่อตกไปอยู่ในมือของผู้ประสงค์ร้าย นะคะ”

หญิงชรารีบโบกมือ

“ไม่ต้องไม่ต้อง ด้านในมีเพียงเงินสดนิดหน่อย ฉันเก็บใบรับรองไว้ที่โรงแรม! และไม่มีของสำคัญ อะไร ฉะนั้นไม่ต้องไปแจ้ง
ความหรอก”

ซึ่งหน่งเห็นสถานการณ์ฝันบังคับก็ไม่ดี จึงได้ แต่พยักหน้า

“เย็นมากแล้ว หนูส่งพวกคุณกลับเข้าโรงแรม

นะคะ”

“ดีเลย ถ้างั้นก็รบกวนคุณวิ่งด้วย”

จํงหนังขับรถพาคนแก่หนึ่งกับเด็กหนึ่งไปยัง โรงแรมที่พักของพวกเธอ

จิ่งหนังอย่างประหลาดใจเมื่อพบว่าโรงแรมที่ พวกเธอเข้าพักนั้นเป็นโรงแรมห้าดาวที่หรูหราที่สุด ในเมืองจิ้น

ก่อนหน้านี้เธอฟังคนแก่บอกว่าพ่อของอาน อานงานยุ่ง แม้กระทั่งเวลาพาอานอานออกมาท่อง เที่ยวก็ไม่มี และคิดเชื่อมโยงว่าอานอาน

ไม่มีแม่

จึงเข้าใจว่าอีกฝ่ายต้องทํางานอย่างหนักหน่วง เพื่อประทังชีวิตอย่างยากเย็น แต่เมื่อเห็นโรงแรมที่ ทั้งสองคนเข้าพัก จึงคิดว่าคาดการณ์

ผิดเพี้ยนไปจากความจริงเสียแล้ว

แต่ทว่าเธอก็ไม่ได้คิดอะไรมา เพราะคนแก่ หนึ่งกับเด็กหนึ่ง เวลาออกมาก็ต้องเอาความ ปลอดภัยเป็นที่ตั้งอยู่แล้ว ฉะนั้นพักอยู่ใน

โรงแรมหรูก็ไม่ถือว่าเป็นอะไร

จิ่งหนึ่งส่งพวกเธอเข้าไป คาดไม่ถึงว่าเพิ่งจะเดินมาถึงประตูทางเข้าก็ถูกพนักงานขัดทางเอาไว้

เสียแล้ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ