บทที่ 907 ช่วยเหลือกันและกัน

เมื่อเธอพูดจบ ตอนแรกคิดว่ากู้ซื้อเฉียนจะแปลกใจมาก แต่ไม่คิดว่า ไม่เห็นอารมณ์ใดๆบนใบหน้าของเขาเลย

จิ่งหนิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย กู้ซื้อเฉียนกล่าวเสียงเรียบข่าวนี้ผมรู้แล้ว

ท่ามกลางแววตาประหลาดใจของทั้งสองคน เขากล่าวเสียง เคร่งขรึมว่า “สวฉางเปยบอกผมก่อนตาย เขายังอยากจะใช้จุดนี้ มาร้องขอให้ผมเจรจาสันติภาพ ถูกผมปฏิเสธไปแล้ว”

จิ่งหนิงกับลู่จิ่งเซินเงียบไปทันที ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี

สีหน้ากู้ซื้อเฉียนเย็นชาเล็กน้อย นวดไปที่หว่างคิ้วอย่างรู้สึก เหนื่อยล้าเล็กน้อย

“หากพวกคุณกังวลใจ ตอนนี้สามารถจะถอนตัวออกไปได้ ผม จะไม่โทษพวกคุณ”

เขาเข้าใจความลำบากใจของสิ่งหนึ่งกับลู่วิ่งเซิน อย่างไร ก็ตาม คนที่ถูกลักพาตัวในตอนนี้ไม่มีความสัมพันธ์กับพวกเขา พวกเขาไม่จําเป็นจะต้องเสี่ยงอันตรายกับเขาด้วย

แต่ว่า จิ่งหนิงกับลู่จิ่งเซินสบตากันแล้ว ต่างส่ายหน้าพร้อมกัน

“กู้ซื้อเฉียน คุณคงไม่คิดจริงๆ ใช่ไหม ว่ามาถึงขั้นนี้แล้ว เรายัง มีทางที่จะหันหลังกลับได้ !!
ชื่อเรียนเงยหน้ามองไปทางเธอ

เห็นเพียงจิ้งหนิงถอนหายใจ แล้วกล่าวว่า “เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว แม้ว่าเราจะกลับไป ก็ไม่สามารถจะหลุดพ้นผลกระทบจากเรื่องนี้ อย่างสิ้นเชิง คุณก็รู้ ตอนนี้นอกจากกลุ่มชาวจีนแล้ว ยังมีอำนาจ ลึกลับกลุ่มหนึ่งจ้องเราอยู่ เวลานี้ เรายิ่งจะถอยไม่ได้ จะต้องบิด กันเป็นเกลียวเชือกเท่านั้น ถึงจะสามารถต่อต้านการโจมตีของ อีกฝ่ายได้ คุณว่าใช่ไหม?

กู้ซื้อเฉียนกระตุกมุมปาก ยิ้มจางๆ

เขากล่าวว่า“โอเค ผมเข้าใจแล้ว ”

พวกเขาปรึกษาหารือกันต่ออีกครู่หนึ่ง หลังจากปรึกษากันแล้ว ต่างแยกย้ายกลับไปห้องนอนของตัวเอง

หลังจากกลับไปในห้องนอนแล้ว กู้ซื้อเฉียนนั่งอยู่ตรงนั้น เงียบ

อยู่เนิ่นนาน จากนั้นก็โทรออก

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นสองเสียงก็รับสายแล้ว เสียงยั่วยวนของผู้ หญิงดังมาจากอีกฝั่ง

“ฮัลโหล ซีอเนียน ”

“ข่าวที่ผมต้องการล่ะ ? ได้หรือยัง? ”

อีกฝั่งหยุดไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้นก็หัวเราะเสียงเบาออกมา

“ข่าวหรือ ฉันสืบทราบมาเล็กน้อย แต่คุณบอกว่าทุกครั้งที่คุณ โทรมาหาฉันก็เพื่อจะเอาข่าวสาร นี่ฉันอยากจะให้คุณหรือไม่อยากจะให้คุณ มันทำให้ลำบากใจจริงๆเลย? ”

สีหน้ากู้ซื้อเฉียนเย็นชา แล้วกล่าวอย่างเป็นซาว่า “คุณต้องการ อะไร? เงินหรือ? บอกจำนวนตัวเลขมา ผมจะให้คนโอนให้คุณ ทันที ”

ไม่คิดว่า คนอีกฝั่งจุกจิกอยู่สองคำ แล้วถอนหายใจว่า กู้ซื้อ เฉียน คุณคิดว่ามาถึงวันนี้ขั้นนี้แล้ว ฉันยังขาดเงินหรือ?”

กู้ซื้อเฉียนเงียบไป ไม่พูดอะไร

อีกฝั่งพูดต่ออีกว่า ตอนแรกคุณไม่ชอบฉัน ต้องการจะไล่ฉัน ออกจากประตูนับครั้งไม่ถ้วน ฉันยอมรับ ตอนนั้นฉันขาดเงิน จริงๆ แต่ว่าตอนนี้ฉันเป็นคุณนายน้อยหนานผู้สูงส่งแล้ว คุณคิด ว่าฉันยังจะเห็นแก่เงินเล็กน้อยของคุณนั่นหรือ? เชอะ! ช่างน่า ข่า”

กู้ซื้อเฉียนกระตุกยิ้มเย็นชาที่มุมปาก รอยยิ้มเยาะเย้ยเล็กน้อย “คุณนายน้อยหนานหรือ? คุณแน่ใจหรือ?”

อีกฝั่งอึ้งไป

ได้ยินเพียงกู้ซื้อเฉียนกล่าวต่ออย่างเยาะเย้ยว่า “รู้สึกว่าสถานะ นี้ยังไม่ได้รับการรับรองใช่ไหม? เรียกกันส่วนตัวไม่กี่คุณก็ เอามาเป็นจริงได้หรือ? หลินเยว่เอ๋อร์ ผ่านมานานขนาดนี้แล้ว ทำไมคุณยังโง่ขนาดนี้?

น้ำเสียงของหลินเยว่เอ๋อร์เยือกเย็น “คุณหมายความว่า อะไร? พวกเราจดทะเบียนกันแล้ว หรือว่านี่ยังปลอมหรือ? ”
ผู้อเนียนยิ้มเย็นชาแล้วกล่าวว่า หรือว่าคุณไม่รู้? ตระกูล หนานที่เป็นตระกูลใหญ่สืบทอดมานับพันปี ตราบใดที่ยังไม่เปิด ตัวต่อสาธารณะ หลักฐานใบหนึ่งก็ไม่ต่างจากเศษกระดาษ คุณคงไม่คิดจริงๆว่า หากวันหนึ่งหนานทรงต้องการจะใส่คุณ ออกจากบ้าน คุณยังจะสามารถแบ่งสมบัติบนมือของเขาได้ครึ่ง หนึ่งจริงๆ ใช่ไหม?

เมื่อคำพูดนี้ออกมา น้ำเสียงของหลินเยวเอ๋อร์เปลี่ยนไปทันที

“คำนี้ของคุณหมายความว่าอะไร? หรือว่าแม้แต่หลักฐาน ไม่มีประโยชน์หรือ? ถ้าอย่างนั้นต้องทำอย่างไรถึงจะมี ประโยชน์? ”

“แน่นอนว่าต้องเป็นพิธีแต่งงาน ประกาศให้โลกรู้ ตระกูล หนานก็ต้องการหน้าตาเหมือนกัน หากว่าพวกคุณมีจัดงาน แต่งงานกันจริงๆ คนทั้งหมดล้วนรู้ว่าคุณเป็นคุณนายหนานที่ถูก ต้องตามกฎหมาย เมื่อถึงเวลานั้นเขาย่อมไม่กล้าปฏิบัติต่อคุณ อย่างไม่เป็นธรรม

แต่ในทางกลับกันที่ไม่เหมือนกัน แม้ว่าพวกคุณจดทะเบียน กันแล้ว แต่สุดท้ายแล้ว อยู่ในตระกูลหนานผู้มั่งมีในประเทศศัตรู กฎหมายไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้ หากวันหนึ่งเขาต้องการ จะถีบหัวส่งคุณ ย่อมมีร้อยวิธีการสามารถทำให้คุณหายสาบสูญ ไปจากบนโลกนี้ได้ นอกจากคนบนพื้นที่หนึ่งไร่สามงานของคุณ แล้ว ก็ไม่มีใครรู้ว่าคุณก็คือคุณนายหนาน ใช่ไหม?”

สีหน้าหลินเยว่เอ๋อร์เปลี่ยนไปทันที
แต่ว่าไม่นาน สีหน้าเธอกลับเป็นปกติอีกครั้ง

“เป็นไปไม่ได้ ตอนนี้คุณหนานดีกับฉันมาก เขาจะไม่มีทางที่ ไม่เอาฉันหรอก ”

กู้ซือเฉียนยิ้มเย็นชา

“ใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้นคุณรู้ไหมว่าภรรยาเก่าของเขาตาย อย่างไร?”

น้ำเสียงหลินเยว่เอ๋อร์ประหม่า “ตายอย่างไร?”

“ถูกเขายิงตาย”

เมื่อคำพูดนี้ออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาได้ยินเสียงหอบแรงๆของ อีกฝั่ง

กู้ซื้อเฉียนพูดต่อด้วยน้ำเสียงเย็นชา หากคุณไม่อยากจะเดิน ตามรอยเธอ ก็ต้องฉลาดบ้าง ช่วยผมสืบหาสิ่งที่ผมต้องการ แล้ว ผมย่อมจะช่วยคุณหาสิ่งที่คุณต้องการเอง มิเช่นนั้น……ตอนแรก ผมส่งคุณไปอย่างไร ก็ย่อมสามารถจะนำคุณกลับมาได้เช่นนั้น เมื่อถึงเวลานั้นคุณจะเหมือนตะกร้าไม้ไผ่ตักน้ำว่างเปล่า ไม่มี อะไรเลย ”

เห็นได้ชัดว่าน้ำเสียงข่มขู่ของชายหนุ่ม ทำให้น้ำเสียงของหลิน เยว่เอ๋อร์สั่นเล็กน้อย

เธอกัดฟันพูดว่า“กู้ซือเฉียน คุณมีหัวใจหรือเปล่า? ทำไมคุณ ต้องทำกับฉันแบบนี้ด้วย? คุณรู้ไหมว่าฉัน……..
แต่ว่าเมื่อพูดมาถึงตรงนี้ เธอไม่พูดต่ออีก

บนใบหน้า ชื่อเจียนยังคงนิ่งเฉย แม้แต่รอยยิ้มก็ไม่มี ผ่านไปครู่หนึ่ง จึงได้ยินเสียงสูดลมหายใจลึกๆ ของอีกฝั่ง ราวกับพยายามระงับอารมณ์นั้นลงไป

เธอกล่าวเสียงเคร่งขรึมว่า “มีข่าวเล็กน้อย ที่อยู่ที่คุณบอกฉัน ก่อนหน้านั้น ครั้งก่อนฉันแอบได้ยินเขาคุยกับลูกน้องหลายคน เหมือนกับว่าเคยส่งคนไปที่ไหนสักแห่ง แต่ว่ารายละเอียดที่ แน่ชัดนั้นฉันไม่รู้ พวกนี้ต้องให้คุณไปตรวจสอบเองแล้ว ”

แววตากู้ซื้อเฉียนเยือกเย็น

แค่คำพูดไม่กี่ประโยคนี้ ก็สร้างคลื่นลูกใหญ่ขึ้นในใจของเขา แล้ว

เขากล่าวเสียงเคร่งขรึมว่า “ข้อมูลของคนพวกนั้นล่ะ? ชื่ออะไร

บอกฉันมา”

อีกฝั่งหยุดไปครู่หนึ่ง ผ่านไปครู่หนึ่ง หลินเยว่เอ๋อร์จึงกระซิบ ชื่อหลายคนออกมา

หลังจากพูดจบ ยังกระซิบบอกว่า “กู้ซื้อเฉียน ฉันใช้ชีวิตเสี่ยง อันตรายช่วยคุณ คุณก็จะต้องช่วยฉันเอาสิ่งที่ฉันต้องการมา มี เช่นนั้น….………..

กู้ซื้อเนียนยิ้มเยาะเย้ย “มิเช่นนั้นอย่างไร? ” อีกฝั่งไม่ได้พูดอะไร
แต่ว่า ในที่สุดเขาก็ขี้เกียจจะพูดอะไรกับเธอมาก จึงกล่าว เสียงเคร่งขรึมว่า”วางใจได้ คุณจะต้องได้สิ่งที่คุณต้องการอย่าง แน่นอน”

พูดจบ ก็วางสายทันที

หลังจากวางสายแล้ว เขาก็โทรไปหาฉินเยวอีกครั้ง “มาที่ห้องหนังสือเดี๋ยวนี้ ”

ไม่นาน ฉันเยวก็มา เดินมาตรงหน้าเขา กล่าวอย่างนอบน้อม ว่า“ลูกพี่ คุณเรียกผม

กู้ซื้อเฉียนเขียนชื่อลงบนกระดาษ ส่งให้เขา แล้วกล่าวว่า ไป ตรวจสอบคนพวกนี้ ตรวจสอบที่ไปที่มาของพวกเขา แล้วรีบบอก ฉัน”

ฉินเยวชะงักไปครู่หนึ่ง รับกระดาษมาดู เห็นเพียงชื่อของคนที่ ไม่คุ้นเคย เมื่อก่อนไม่เคยเห็นมาก่อน