บทที่ 582 แฟนสาวของเขา

“เชอะ! ผู้หญิงที่เกิดเป็นยาจก จะซื้ออะไรได้ล่ะ?”

ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ หลี่ยไปก็พูดประชดประชัน “ซื้อไม่ไหวก็ อย่ามาเดินสิ? จะได้ไม่ต้องขวางหูขวางตา”

ถังลั่วเหยาขมวดคิ้ว “พิพิธภัณฑ์นี้เป็นของครอบครัวคุณ เหรอคะ?”

ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะเยาะ “ถึงจะไม่ใช่ของครอบครัวฉัน แต่ ตอนที่สร้างพิพิธภัณฑ์ ตระกูลฉันก็บริจาคไปกว่าห้าสิบล้าน บ้านนอกอย่างเธอต่อให้ทั้งชีวิตก็คงไม่เคยเห็นเงินเยอะขนาดนั้น สินะ!”

“ดังนั้นฉันว่าเธอรีบไสหัวไปดีกว่า เดี๋ยวจะทำให้พี่เซียงหลัน ของเราโมโหเข้าให้แล้วเดี๋ยวเธอจะเรียกคนมาไล่เธอออกไป ถึง ตอนนั้นจะยิ่งขายขี้หน้าเขานะ

ถังลั่วเหยากระตุกมุมปากเบา ๆ คนพวกนี้ชอบเป็นสุนัข จิ้งจอกแอบอ้างบารมีเสือ (แอบอ้างบารมีคนอื่น)เหรอ?

เรื่องที่ครอบครัวของหลี่เซียงหลันบริจาคเงินให้พิพิธภัณฑ์ แห่งนี้ห้าสิบล้าน แน่นอนว่าเธอรู้และยังจำได้ ตอนนั้นเชิงให้ ตระกูลหลี่บริจาค

คิดไม่ถึงว่าตอนนี้กลับถูกคนพวกนี้ใช้มันเป็นข้อข่มขู่ คิดๆ ดูแล้วมันก็เป็นการประชดประชัน
“เฮ้! ฉันพูดกับเธออยู่นะ เธอได้ยินรึเปล่า?”

ผู้หญิงหนึ่งในกลุ่มนั้นเห็นเธอไม่มีปฏิกิริยาจึงโกรธเล็กน้อย

และยื่นมือออกไปผลักเธอหนึ่งครั้ง ครั้งก่อนแผลที่ขาของถังลั่วเหยาตอนถ่ายละครครั้งก่อนยัง

ไม่หายดี เธอตกใจมากและล้มลงเพราะเท้าที่ไม่มั่นคง

เธอเองก็คิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ อีกฝ่ายจะลงมือ เธอรู้สึกว่าโชคไม่ ดี และเธอก็เตรียมพร้อมที่จะสัมผัสกับพื้นแล้ว แต่กลับคิดไม่ ถึงว่าทันใดนั้นจะถูกชายหนุ่มคว้าเอวเธอไว้ในอ้อมกอด

คนที่อยู่ตรงนั้นต่างตกใจและอดที่จะกลัวไม่ได้

คนคนนี้คือใคร? หน้าตาโคตรหล่อเลย!

เป็นคุณชายตระกูลไหนงั้นเหรอ? อารมณ์นี้รูปร่างหน้าตา แบบนี้คือดาราหน้าใหม่หรือเปล่า?

หลี่ยไปหน้าแดงก่ำและกำลังจะเปิดปากก็ได้ยินผู้ชายคนนั้น พูดออกมาด้วยความโกรธ “เกิดอะไรขึ้น? ผมเพิ่งจะไปไม่นาน เอง คุณก็ปล่อยให้คนอื่นมารังแกแล้วเหรอ?”

ถังลั่วเหยาตกตะลึงและตอบสนอง “ฉันเปล่านะ

“งั้นนี่มันเรื่องอะไรกัน?

เขาเงยหน้ามองผู้หญิงที่อยู่ตรงข้าม

ดวงตาที่เยือกเย็นราวกับลูกศรที่แหลมคมทำให้ผู้หญิงสาม คนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามสั่นสะท้านหัวใจที่เต้นแรง หญิงสาวเหมือนกวางน้อยที่ขยับอย่างไร้ทิศทางถูกลูกศรอันเย็นยะเยือก หลี่ยไปขมวดคิ้ว “คุณคือใคร? พวกเรากำลังคุยกันอยู่ คุณ เข้ามายุ่งอะไรด้วย?”

เพราะพี่น้องตระกูลหลี่นั้นเรียนหนังสืออยู่ต่างประเทศตลอด เวลา และเพิ่งจะกลับมาได้เพียงครึ่งปี

ในช่วงครึ่งปีมานี้ ในใจเฟิงเองก็มีแต่ถังลั่วเหยาและไม่ แม้แต่จะสนใจสังเจียเจียเลย จึงไม่แปลกที่จะไม่มีข่าวกับสาวอื่น ด้วย

และปกติแล้วเก็บเนื้อเก็บตัวไม่ไปไหน ดังนั้นพวกเธอจึงไม่รู้ จักเฟิงซึ่งเป็นเรื่องที่หายาก

เห็นได้ชัดว่าเฟิงไม่อินังขังขอบที่จะตอบพวกเธอ ได้แต่จ้อง

ถังลั่วเหยา

ถังลั่วเหยาได้แต่เม้มริมฝีปากและกระซิบ: “พวกเธอบอกว่า ฉันเป็นลูกสาวยาจก ซื้ออะไรในนี้ไม่ได้สักอย่าง ให้ฉันไสหัวไป

แววตาของเฟิงยี่ยิ่งเย็นชา “ดังนั้นคุณก็เลยยอมไปแต่โดยดี ตามคำพูดของคนพวกนี้เหรอ?”

“ฉันเปล่านะ!” ถังลั่วเหยาชี้แจง “เพียงแต่ว่าพวกเธอบอกว่า พวกเธอคือตระกูลหลี่ที่เป็นผู้มีอุปการคุณ และบังเอิญว่าฉันคงจะ ไปยั่วโมโหคุณหลี่เข้า ก็เลยกลัวว่าหากไม่ไปจะถูกคนเอา ไม้กวาดมาไล่”

“กล้า!” เพิ่งพูดออกมาอย่างเย็นชาและตะโกนคำหนึ่ง “เหมิ่งเม่ย!”

ไม่รู้ว่าจู่ ๆ เหลิงเม่ยก็โผล่ออกมาจากมุมไหน เดินมาด้าน ข้างเขาและพูดอย่างสุภาพ: “คุณชาย” “ไล่ผู้หญิงพวกนี้ออกไป แล้วไปบอกคนที่รับผิดชอบที่นี่ ฉัน

เฟิงยี่ซื้อที่นี่แล้ว!”

ถังลั่วเหยา: “”

ซื้อแล้ว?

ซื้อแล้ว?

ชื้อแล้ว?

คุณชายเฟิง นี่ไม่ใช่บ้านเป็นหลังๆ นี่มันพิพิธภัณฑ์ จะซื้อก็ซื้องั้นเหรอ? คุณบอก

เธอตกใจจนผงะไปแต่กลับเห็นเหมิ่งเมียพยักหน้าอย่าง จริงจังและหันกลับไปเพื่อทำตามคำสั่ง เธอรีบรั้งเขาไว้และพูด อย่างรีบร้อน: “เฟิง คุณทำอะไรน่ะ?”

“คุณชอบเดินเล่นที่นี่ไม่ใช่เหรอ? ซื้อกลับไปให้คุณเดินเล่น ทุกวัน! อนุญาตเพียงคุณคนเดียวเท่านั้น!

ถังลั่วเหยารู้สึกว่านิสัยคุณชายเป็นช่วงๆ ของผู้ชายคนนี้เริ่ม ออกอาการอีกแล้ว จึงรีบพูดและยิ้มเจื่อน “ไม่ต้องๆ ซื้อกลับไป แล้วเดินคนเดียวมันไม่มีความหมาย ฉันก็พูดไปงั้น คุณอย่า จริงจังนักเลยค่ะ”
ใบหน้าของกลุ่มผู้หญิงฝั่งตรงข้ามเปลี่ยนไป พวกเธอหันไป มองหน้ากันและสามารถเห็นความตระหนกในดวงตาของอีก

ฝ่าย

เฟิง ?

ผู้ชายคนนี้คือเพิ่งอย่างนั้นเหรอ?

พ่อพวงมาลัยแห่งตระกูลเฟิงในตำนาน คุณชายรองที่เป็น ทายาทหมื่นล้านและเป็นคุณชายคนโปรดของคุณนายตระกูล เฟิง!

ทำไมเขาถึงได้อยู่กับลูกสาวยาจก? อีกทั้งยังปกป้องเธอ

แววตาของหลี่ยไปกับพวกนั้นซับซ้อนและหวาดกลัว หากยั่ว

โมโหลูกสาวยาจกก็ไม่เป็นไร แต่หากเข้าไปยั่วโมโหเฟิงนั่น

เท่ากับรนหาที่!

หลี่เซียงหลันเป็นคนแรกที่ได้สติและรีบเข้าไปพูด: “คุณคือ คุณชายรองเฟิงเหรอคะ? ขอโทษจริงๆ เมื่อครู่พวกเราแค่พูดเล่น กับคุณคนนี้เท่านั้นไม่ได้คิดจะไล่เธอไปจริงๆ คุณเป็นคนใหญ่คน โตอย่าถือสาคนธรรมดาอย่างเราเลยนะคะ”

“นั่นสิๆ! เมื่อกี้พวกเราก็แค่เตือนด้วยความหวังดี ที่จริงเป็น ส้งเจียเจียผู้หญิงคนนั้นต่างหากที่ต้องการจะเล่นงานเธอ ไม่ใช่ พวกเรา”

“ใช่ๆ ๆ! เป็นแบบนั้นเลย พวกเราแค่อยากจะเตือนเธอกลัวว่าเธอจะไม่รู้เรื่องรู้ราวแล้วโดนคนอื่นรังแกเอา”

ถังลั่วเหยาแอบถอนหายใจเมื่อเห็นพวกเธอที่เปลี่ยนสีหน้า ได้เร็วกว่าเปลี่ยนหน้าหนังสือเสียอีก แต่โชคดีที่เมื่อก่อนตนเองดู ออกและไม่เข้าใกล้คนพวกนี้ หากวันไหนโดนพวกเธอเล่นงาน เข้าก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

แววตาของเฟิงยี่เย็นชาและไม่สนใจพวกเธอตั้งแรกจนจบ ตอนนี้หลินชั่วได้ยินข่าวลือและวิ่งเข้ามา เมื่อเห็นเสียงดังกันแบบ นี้ก็ตกใจจนสีหน้าเปลี่ยนและรีบวิ่งเข้าไปถาม “เกิดเรื่องอะไรขึ้น ครับ?”

หลี่เซียงหลันกับหัวหน้าพิพิธภัณฑ์หลินเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน แน่นอนว่าพวกเขารู้จักกันจึงรีบเข้าไปอธิบาย: หัวหน้า พิพิธภัณฑ์หลินก็แค่ความเข้าใจผิดเล็กน้อย เราเตือนคุณผู้หญิง คนนี้ด้วยความหวังดี คิดไม่ได้ถึงว่าคุณชายเพิ่งจะเข้าใจผิดว่า เรารังแกเธอ คุณช่วยเราอธิบายทีสิคะ”

สีหน้าของหลินฮั่วก็แย่ลงในทันใด เขาจ้องหน้าเธอและพูด เสียงดัง “อะไรคุณผู้หญิงคนนี้? คุณคนนี้คือแฟนสาวของคุณ ชายเฟิงนะ!” ถังลั่วเหยาเห็นสีหน้าของพวกเธอทั้งสามคน เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน

เธอลูบจมูก อืม…ที่แท้ชื่อเสียงของเฟิงมันมีประโยชน์ ขนาดนี้เลย

หากเธอเอ่ยชื่อเขาออกไปแต่แรกก็ดีจะได้ไม่ต้องเสวนากับผู้ หญิงพวกนี้ให้มากความ
หลี่เซียงหลันและพวกต่างตกใจว่าผู้หญิงคนนี้คือแฟนของ เฟิงอย่างนั้นหรือ?

ถึงแม้ว่าพวกเธอจะไม่เคยเจอเฟิง แต่ก่อนหน้าก็เคยได้ยิน ชื่อของเขา

รู้ว่าถึงแม้ผู้ชายคนนี้จะเป็นพ่อพวงมาลัย แต่ก็ไม่เคยชอบ

ให้ผู้หญิงคนไหนออกมาตรีตราจองว่าเป็นแฟนสาวของเขา

และตัวเขาเองก็ไม่เคยออกมายอมรับว่าตนเองมีแฟนแล้ว สุดท้ายแล้วฐานะและพื้นฐานครอบครัวอย่างเขา หากมีการ ประกาศออกไป นั่นหมายความว่าผู้หญิงคนนั้นต้องมีความ สําคัญกับเขามาก

อย่างน้อยก็เป็นไปได้มากว่าในอนาคตจะแต่งงานเข้าตระ กูลเฟิงและกลายเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเฟิง

ดังนั้นถึงแม้จะมีข่าวกับสาวๆ ไปทั่วก่อนหน้านี้ เขาก็ไม่เคย ออกมายอมรับสักครั้ง