วิวาห์หวาน นายซาตาน ที่รักของฉัน

บทที่ 866 ล้วนเป็นเรื่องเท็จ



บทที่ 866 ล้วนเป็นเรื่องเท็จ

“แต่ไม่คิดว่า หลังจากกลางดึกรอพวกเราหลับหมดแล้ว จู่ๆ ใน ห้องคุณชายมีเสียงระเบิดดังขึ้น ”

“เมื่อเราวิ่งเข้าไปดู ก็เห็นในห้องได้เกิดเพลิงไหม้ขึ้นแล้ว เรา

พยายามช่วยคุณชายออกมา แต่เขาก็ยังได้รับบาดเจ็บสาหัส

“เพราะว่าไม่สามารถจะหาคนที่ลงมือได้ในทันที ดังนั้นจึงรีบ กลับอย่างรวดเร็ว”

เมื่อเฉียวได้เยินเช่นนั้น หว่างคิ้วขมวดแน่นขึ้น

เธอถามอย่างเคร่งขรึมว่า “ตอนที่เข้าพัก โรงแรม พวกคุณไม่ ได้ตรวจสอบอย่างละเอียดก่อนหรือ? ”

ฉินเยว่กล่าวอย่างหนักแน่นว่า “ตรวจสอบแล้ว

เฉียว อึ้งไป

เธอสังเกตเห็นบนใบหน้าของฉินเยวมีอารมณ์ซับซ้อนและ เกลียดชังอยู่ เธอครุ่นคิดและคาดเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“มีหนอนบ่อนไส้หรือ? ”

ฉินเยว่กำหมัดแน่น แล้วพยักหน้า

“เป็นคนของทีมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหรือ?

ฉินเยวพยักหน้า
เฉียว สูดลมหายใจ

งั้นก็แปลกแล้ว

หนอนบ่อนไส้อยู่ในทีมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย อีกฝ่าย ใช้โอกาสสะดวกใดๆ เข้าไปวางระเบิดในห้องนอน ก็จะไม่มีใคร พบเจอ

สีหน้าของเธอก็หม่นหมองลง

คนอื่นไม่รู้ แต่เธอเข้าใจดีว่า ทีมรักษาความปลอดภัยข้างกา ยกู้ซื้อเนียน ล้วนผ่านการคัดกรองมาอย่างเข้มงวด

พวกเขาส่วนใหญ่ล้วนเป็นเด็กกำพร้าที่ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีอะไร บนโลกนี้ให้พวกเขาห่วงใยอีกแล้ว

ส่วนกู้ซื้อเฉียนที่ปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างดีมาโดยตลอด และ

ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะหักหลังเพราะผลประโยชน์

สิ่งที่สำคัญที่สุด ตามที่เธอเข้าใจ คนส่วนใหญ่ในจำนวนคน กลุ่มนี้ เป็นเด็กที่ตระกูลกู้ส่งเสียมาตั้งแต่เด็ก หลังจากเติบโตขึ้น ก็กลายเป็นมือขวามือซ้ายของกู้ซื้อเนียน

บุญคุณตั้งเล็กจนเติบใหญ่ ความจงรักภักดีนี้ สามารถ จินตนาการได้

แต่ตอนนี้ ปรากฏหนอนบ่อนไส้อยู่ในจำนวนคนกลุ่ม

เฉียว รู้สึกว่า หมอกควันตรงหน้าได้เริ่มขึ้นอีกแล้ว ปกคลุมสายตาของคน ทำให้คนมองไม่เห็นข้างหน้า

เธอเงียบลง และคนที่เงียบเหมือนเธอยังมีฉินเยวอีกคน

ฉันเยวในเวลานี้ อย่าเอ่ยว่าเสียใจแค่ไหน

เพราะว่าแม้ทีมรักษาความปลอดภัยจะเป็นคนของกู้อเนียน แต่เวลาปกติ ฝึกอบรมและดูแลโดยเขา

พูดอีกนัยหนึ่งนั่นก็คือ กู้ซื้อเฉียนได้มอบกองกำลังที่ดีที่สุดของ ตัวเอง กับชีวิตของตัวเองทั้งหมดไว้ในมือของเขา

แต่ว่าตัวเองได้ทำให้อีกฝ่ายผิดหวัง ไม่เพียงแต่ไม่สามารถ สืบหาหนอนบ่อนไส้ได้ทันเวลา แต่ยังทำร้ายเขาจนได้รับบาด เจ็บสาหัส

ตอนนี้ฉินเยวอยากจะเอาปืนยิงตัวตาย

เฉียวฉีย่อมรับรู้ได้ถึงอารมณ์เขา เอื้อมมือ ตบไหล่เขาเบาๆ

“เรื่องนี้ไม่โทษคุณ คุณไม่ต้องตำหนิตัวเองหรอก คนที่แม้แต่กู้ซือเฉียนก็ยังดูไม่ออก แล้วฉันเยวจะมองออกได้ อย่างไร

ที่สำคัญ ไม่แน่ว่าอีกฝ่ายซุ่มซ่อนอยู่ในทีมรักษาความ ปลอดภัยมาตลอด เวลาปกติไม่ได้แสดงร่องรอยใดๆออกมา ก็ เพียงเพื่อการโจมตีในวันนี้

ดังนั้น นี่เป็นไพ่ใบสำคัญในมืออีกฝ่าย พวกเขาจะให้คน พบเห็นไพ่ใบสำคัญนี้ง่ายๆได้อย่างไรกัน ?
เฉียวเข้าใจสัจธรรมข้อนี้ แต่ฉินเยวยังคงตำหนิตัวเอง

เมื่อเฉียวเห็นเช่นนั้น ก็ไม่ได้ฝัน เธอรู้ว่า เวลานี้ไม่ว่าตัวเอง จะชี้นำเขาอย่างไร ก็ไม่มีประโยชน์ ดังนั้น เพียงแค่กล่าวเสียงเคร่งขรึมว่า “คนเหล่านั้นล่ะ?

ควบคุมตัวไว้หรือยัง?

ฉินเยวพยักหน้า “ทั้งหมดสิบแปดคน ล้วนควบคุมตัวไว้แล้ว ”

เฉียว ก็พยักหน้า

“ขอเพียงได้ควบคุมคนไว้แล้วก็ไม่ต้องกลัว คิดวิธี หาคนคนนี้ ออกมา งัดปากเขาออก ดูว่าคนที่อยู่เบื้องหลังของเขาคือใคร

คำพูดของเฉียว ทำให้ฉันเยวสั่นอย่างแรง

เขายืดหน้าอกตรงโดยปริยาย แล้วกล่าวเสียงดังว่า “ครับ ”

เฉียว โบกไม้โบกมือ คุณลงไปจัดการก่อน ตอนนี้เรื่องนี้ สำคัญที่สุด ทางกู้ซื้อเฉียนมีฉันอยู่ แล้วก็ยังมีลุงโอ คุณวางใจ เหอะ ค

ฉินเยวจึงพยักหน้าอย่างขอบคุณ แล้วหันหลังจากไป

เฉียวฉกลับมาที่ประตูห้องนอนอีกครั้ง เห็นลุงโอเดินออกมา เธอรีบเข้าไปถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง ?” หว่างคิ้วลุงโอขมวดแน่น ทั้งๆที่เวลาไม่กี่ชั่วโมง ปรากฏว่าจู่ๆ ก็เหมือนแก่ลงไปหลายปี
เขากล่าวเสียงหนักแน่น อาการยังไม่ดีขึ้น ตอนนี้จำเป็นต้อง ให้เลือด ผมได้ส่งคนไปเอาเลือดแล้ว”

เฉียวฉพยักหน้า ลุงโอจึงจากไปอย่างรวดเร็ว

เสี่ยวเยว่เห็นท่าทางเธอขวัญหนีดีฝ่อ จึงย้ายเก้าอี้มาวางไว้ ข้างหลังเธอ

“พี่เฉียว อาการบาดเจ็บที่ขาของคุณยังไม่หายดี นั่งลงก่อน เถอะ”

เฉียว ตะลึงไปครู่หนึ่ง แล้วส่ายหัว แต่เห็นลุงโอที่จากไปแล้ว หันหัวกลับมาอีกครั้ง ขมวดคิ้วกล่าวกับเธอว่า “นั่งรอเถอะ เมื่อ คุณชายตื่นมาอยากจะเห็นคุณเป็นคนแรกอย่างแน่นอน หากพบ ว่าสถานการณ์ของคุณไม่ดี จะทำให้เขาห่วงได้

เมื่อเฉียวเห็นเช่นนั้น จึงกัดริมฝีปาก แล้วกล่าวว่า “ฉันรู้แล้ว” จากนั้น จึงนั่งลง ลุงโอจึงรีบอ้าวจากไป การผ่าตัดครั้งนี้ ใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่ง หลังจากลุงโอได้ถุงเลือดมาแล้ว ก็เข้าไปอีก ผ่านไปไม่นาน พวกหมอก็พากันออกมา

ทุกคนลุกขึ้น แล้วถามออกไปพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ว่า“อาการเป็นอย่างไรบ้าง? ”

คุณหมอพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “คงที่แล้ว แต่ว่าตอนนี้ยังไม่ได้พ้นขีดอันตราย ยังมีเวลาอันตรายอีกสี่สิบแปดชั่วโมง พวกคุณ จัดคนสองคนที่ไว้ใจได้เข้าไปดูแลเขา ระวังเบาเสียงหน่อย รอ ผ่านสี่สิบแปดชั่วโมงไปแล้ว ทุกอย่างก็ไม่มีปัญหาแล้ว ”

ทุกคนจึงวางใจลง

สองคนที่ไว้ใจได้ และก็เป็นคนที่มีเวลาด้วย ย่อมเป็นเฉียวฉีก บลุงโออยู่แล้ว

พวกเขาไม่ได้ลังเลอะไร เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็เข้าไป

ลุงโอรับผิดชอบจัดโภชนาการของเขา ส่วนเฉียวอยู่เป็น เพื่อนของเขา คอยดูอาการของเขาตลอดเวลา

ในห้องเต็มไปด้วยกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อและแอลกอฮอล์รวมทั้ง กลิ่นคาวเลือด

เฉียวมองดูชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงเงียบๆ บนตัวพันเต็ม

ไปด้วยผ้าก๊อซ แล้วขอบตาแดงระเรือเล็กน้อย

เธอนั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียง กล่าวเสียงเบา “กู้ซื้อเฉียน ทางที่ดี คุณรีบตื่นขึ้นมา หากคุณเป็นอะไรไป ฉันจะบอกคุณ ฉันไม่รู้จัก จบสิ้นกับคุณอย่างแน่นอน!

ชายหนุ่มนอนอยู่ตรงนั้นเงียบๆ ไม่มีเสียง และก็ไม่ตอบ

ทันใดนั้น เธอรู้สึกคิดถึงเขาเมื่อก่อนขึ้นมาเล็กน้อย

กู้ซื้อเฉียนเมื่อก่อน แม้จะชอบทำให้เธอโกรธ นิสัยเหมือนเด็ก ชอบใช้นิสัยเด็กกับเธอ
และชายหนุ่มคนนี้ ตอนนี้ร้ายมาก ยังชอบทำให้เธอเสียใจอยู่

ตลอด

แต่เฉียวฉีก็รู้สึกว่า กู้ซื้อเฉียนแบบนั้นจะดีกว่า มีชีวิตชีวากว่า เล็กน้อย

ไม่เหมือนตอนนี้ นอนอยู่บนเตียงเงียบๆ เหมือนตุ๊กตาไม้ที่

ไม่มีชีวิตชีวาเช่นนั้น

เธอยกมือ กามือของเขาที่ยื่นออกมาจากผ้าห่มไว้

เอามือข้างนั้นวางบนแก้มตัวเอง แล้วกระซิบเสียงเบาว่า“กู้ซือ เฉียน ฉันมีความลับจะบอกคุณ?

คนบนเตียงย่อมไม่ตอบกลับอยู่แล้ว

เธอเหมือนกับไม่รู้สึก พูดเองเออเองว่า “ฉันจะบอกคุณนะ ที่ จริงเมื่อก่อนฉันบอกว่าเกลียดคุณหรืออะไร ล้วนเป็นเรื่องเท็จ “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ