บทที่ 503 ถ่ายหนังเรื่องใหม่

แม้เขาก็ยังคงเสียใจในการกระทำอันเด็ดขาดของเธอแบบนี้

แต่เขาจะทำอะไรได้ เธอบอกกับเขาไว้ตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่ หรือไง?

เมื่อคิดได้ดังนั้น ก็เจ็บปวดหัวใจ แต่เขาก็ไม่ลืมที่จะเปลี่ยน หัวข้อสนทนาไปเป็นหัวข้ออื่น

“คุณเป็นหวัดได้ยังไงกัน? ”

นี่เป็นเพียงคำถามด้วยความห่วงใยระหว่างเพื่อน เธอคงไม่

ปฏิเสธเขาสินะ

ฉู่ยี่ปลอบใจตัวเอง

ถังลั่วเหยาขมวดคิ้ว และดูเหมือนไม่อยากบอกเรื่องนี้อย่าง ละเอียดกับฉู่ยี่

เนื่องจากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเฟิง และเป็นเรื่องส่วนตัวของ เธอด้วย

เธอไม่อยากที่จะเปิดเผยง่ายๆ

เมื่อเห็นถังลั่วเหยามีท่าทีอึดอัดใจ ก็ไม่อยากจะบังคับเธอ เขาหัวเราะขึ้นแล้วพูดประโยคถัดไปว่า “ไม่เป็นไรครับ คุณพัก ผ่อนมากๆก็พอ มีงานอะไรหลังจากนี้หรือเปล่า? ”

ถังลั่วเหยาเหลือบมองไปที่แล้วพูดว่า “คำถามนี้คุณน่าจะไปถามพี่หงนะคะ? ”

ซูหงที่ถูกเอ่ยชื่อขึ้นก็สะดุ้งส่งเสียงตอบรับออกมา หลังจากนั้น จึงตั้งสติได้

เธอกระแอมอยู่ 2-3 ที ทำท่าทางครุ่นคิดแล้วให้คำตอบว่า “หลังจากที่ลั่วเหยาหายดีแล้ว ฉันตั้งใจจะให้เธอทำงานก่อนหน้า นี้ให้เสร็จก่อน หลังจากนั้นรับงานภาพยนตร์สัก 2 เรื่อง ต้องขอ ขอบคุณคุณที่ให้ความเมตตาดูแล ลั่วเหยาจึงได้รับผลงานดีๆ แบบนี้”

รู้สึกไม่ชินกับท่าทางอันเกรงใจของหงแบบนี้

ในใจของเขารู้สึกเบื่อหน่ายแต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรออกมา

ได้

ใครๆก็รู้ดีว่าถังลั่วเหยาแยกระหว่างเรื่องส่วนตัวและเรื่องงาน ออกอย่างชัดเจน ในฐานะผู้จัดการส่วนตัวชูหงก็ยังเป็นเพื่อน สนิทของเธออีกด้วย แน่นอนว่าไม่อยากจะให้เธอรู้สึกอึดอัดใจ ดังนั้น ฉู่ยี่จึงไม่รู้จะพูดอะไรอีกเรื่องนี้

เพียงแต่ว่า……

เมื่อมองดูสีหน้าท่าทางอันนิ่งเงียบของถังลั่วเหยาแล้ว ทำให้ ใจของฉ่ยี่รู้สึกอึดอัด

แต่ว่าเขาก็ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะแสดงความรู้สึกนั้นออกมา เขายังคงมองไปยังถังลั่วเหยาด้วยใบหน้านิ่งสงบ ใช้น้ำ เสียงอันอ่อนโยนและสุภาพเอ่ยถามหงว่า “ละครเรื่องอะไรกันครับ ใครเป็นคนกำกับ ”

ซูหงเปิดโทรศัพท์ออกดูแล้วพูดอย่างจริงจังว่า “ผู้กำกับหลิว ค่ะ เรื่องเมืองไร้ตะวัน

“ผู้กำกับหลิวเหรอ? Pนี้ด้วย?! ” ยี่ขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยท่าทางประหลาดใจ

“ทำไมเหรอคะ? ” ซูหงรู้สึกได้ถึงความผิดปกติไปจึงได้เอ่ย ถามทันที

ส่ายหัวและพูดออกมาอย่างตะกุกตะกักว่า “หากมอง จากIPของละครเรื่องนี้ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เนื่องจากเป็น ละครร้อนแรงบนอินเทอร์เน็ต เป็นเนื้อหาของตัวละครสาวใน สมัยราชวงศ์ อาจจะเป็นบททดสอบทักษะการแสดงของถั่วเหยา ได้ และสามารถใช้เป็นผลงานการนี้เปลี่ยนแปลงในด้านการ แสดง”

ถังลั่วเหยาและซูหงหันมาสบตากันก่อนจะพยักหน้า

ฉู่ยี่พูดไม่ผิด

ก่อนหน้านี้ถังลั่วเหยามักแสดงเป็นตัวละครในหนังโรแมนติก สมัยใหม่ อีกทั้งละครที่ไม่จำเป็นต้องใช้เทคนิคมากนัก แม้เธอจะ ได้รับสมญานามว่าเป็นราชินี แต่รางวัลนี้ได้มาโดยไม่ได้ใช้ฝีมือ อะไรนัก

ไม่ใช่ว่าทักษะการแสดงของถังลั่วเหยาไม่ดี
แต่ในปีนั้น มีหนังเกรดต่ำออกมามากมายและถังลั่วเหยาเอง ก็เพิ่งเข้าสู่วงการ แม้ว่าเธอจะพยายามมากในการแสดงก็ไม่ได้ เผยถึงทักษะอันแข็งแกร่ง

หลังจากนั้น แม้ว่าทักษะการแสดงของถังลั่วเหยาจะเพิ่มขึ้นไม่ น้อย แต่ละครเก่าๆก็ย้อนกลับมาฉายอยู่บ่อยครั้ง เมื่อเปรียบ เทียบกันแล้วถังลั่วเหยาจึงไม่ได้โดดเด่น

ด้วยเหตุผลนี้แม้ว่าปกติแล้วข่าวด้านลบของถังลั่วเหยาจะมี น้อย ทักษะด้านการแสดงของเธอก็ใช้ได้ แต่ผลวิจารณ์ทาง ออนไลน์ของเธอก็ยังไม่ค่อยดีนัก

และเรื่องเมืองไร้ตะวันตัวละครมีความซับซ้อนและพอร์ทเรื่อง ค่อนข้างที่จะลึก สำหรับถังลั่วเหยาแล้ว เป็นวิธีการที่จะพิสูจน์ ความสามารถของตัวเองออกมาโดยไม่ต้องสงสัย และเพียงพอที่ จะส่งผลต่อฉากละครอื่นๆ

เนื่องจากได้รับความนิยมในอินเตอร์เน็ตไม่น้อย

ไม่เพียงแค่การวิพากษ์วิจารณ์อย่างร้อนแรงของชาวเน็ต สิ่งที่ สำคัญที่สุดก็คือ นี่คือตอนต่อของIP ใหญ่

IPใหญ่นั้นฉายเมื่อปีก่อน และเป็นการออกอากาศครั้งใหญ่

จากฐานคนดูของละครเรื่องนั้น เพียงแค่เทคนิคการแสดงของ ถังลั่วเหยาไม่แย่เสียจนเกินไป ซูหงก็มีความมั่นใจว่าเธอจะ สามารถเอาชนะ และฝ่าฟันอุปสรรคได้อย่างสมบูรณ์

แต่ในขณะนี้ ฉ่ยี่กลับรู้สึกว่ามันไม่ใช่โอกาสที่ดี
จึงทำให้ซูหงและถังลั่วเหยารู้สึกประหลาดใจ

ถอนหายใจออกมาแล้วอธิบายอย่างเบื่อหน่ายว่า “พวก คุณเข้าวงการมาค่อนข้างช้า และไม่มีความเข้าใจกับเรื่อง หลายๆเรื่องพอ ผู้กํากับหลิวคนนี้ เป็นญาติห่างๆของสังเจียเจีย และค่อนข้างสนิทกับเธอ”

เมื่อประโยคนี้ถูกกล่าวออกมาถึงลั่วเหยาก็เข้าใจทันที

ที่แท้เกี่ยวข้องกับสังเจียเจียสินะ……..

เธอก้มหน้าลงขมวดคิ้วและเริ่มครุ่นคิดผลดีและผลเสีย

จากเรื่องของเฟิง ในครั้งที่แล้ว สังเจียเจียน่าจะเกลียดเธอจน เข้ากระดูกดา

หากเธอรู้ว่าตนถ่ายละครให้กับญาติห่างๆคนนี้ คงจะเข้ามา

กล่าวร้ายใส่ความต่างๆนานา

แต่ในตอนนี้เธอต้องการที่จะใช้โอกาสนี้พิสูจน์ตนเอง อีก อย่างก็แค่สังเจียเจีย ถ้าเธอมีความสามารถจริง ฝ่ายตรงข้ามจะ ทําอะไรเธอได้?

ว่ากันว่ากลิ่นหอมของไวน์ไม่กลัวแม้แต่ซอยลึก ถังลั่วเหยาไม่ เชื่อหรอกว่าความสามารถของเธอและชื่อเสียงก่อนหน้านี้จะถูก

ใครทำให้รู้สึกอึดอัดใจได้

แต่หากว่าวันนั้นมาถึงจริงๆก็นับว่าเธอไม่มีความสามารถเอง เมื่อคิดได้ดังนั้นถังลั่วเหยาก็เงยหน้าขึ้นมาจ้องมองยี่และพูดอย่างมั่นใจว่า “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่กลัวว่าผู้กำกับหลิวจะทำให้ ฉันต้องอึดอัดใจ เพียงเรื่องแค่นิดเดียวเอง ถ้าหากสามารถ ทำให้มีผลกระทบต่อฉันได้นั่นก็เป็นเพราะว่าความสามารถของ ฉันไม่เพียงพอ”

หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเธอแล้วก็เข้าใจได้ว่าถังลั่วเหยา ตัดสินใจเรียบร้อยแน่วแน่

เขาจึงได้ถอนหายใจออกมาพยักหน้าแล้วพูดว่า “ในเมื่อคุณ ตัดสินใจแล้วว่าจะรับงานนี้ก็รับเถอะครับ เพียงแต่คุณควรจะ ระวังไว้สักหน่อย นิสัยของผู้กำกับหลิวจะค่อนข้างเอาพรรคพวก เขาอาจจะทำให้คุณต้องรู้สึกลำบากใจบ้างเล็กน้อย คุณต้อง ทำใจไว้ล่วงหน้า”

ถังลั่วเหยาส่ายหัวยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พวกเขา ไม่รู้จักฉันดี แต่คุณไม่รู้จักฉันหรือไง? ปัญหาเล็กน้อยเพียงนี้จะ ทําให้ฉันต้องลำบากใจได้เหรอคะ? ”

ฉ่ยี่ยิ้มออกมาแล้วพูดว่า “ครับ แม่คนเก่ง” เมื่อพูดจบเขาก็หม ผ้าห่มให้กับถังลั่วเหยาและลุกขึ้นเตรียมตัวจากไป “ถ้าอย่างนั้น ผมขอตัวก่อนนะครับ คุณรักษาสุขภาพตัวเองให้ดี

ถังลั่วเหยาโบกมือให้กับเขาแล้วพูดว่า “ขับรถระวังด้วยนะ

คะ”

หลังจากที่ยออกไปจากห้องแล้ว ถังลั่วเหยาก็มองไปยังหง แล้วพูดว่า “ช่วยบอกทางผู้สนับสนุนด้วย หลังจากนี้สามวันฉัน สามารถทำงานได้แล้ว หลังจากที่ฉันจัดการงานในมือเรียบร้อยอย่ารับงานให้ฉันใหม่ แล้วช่วยเอาบทมาฉันด้วย ฉันแสดงเรื่องให้ที่สุด”

ซูหงพยักหน้าแล้วพูดว่า “อืม”

ในขณะเดียวกันสังเจียเจียเดินทางหาหลวหมิง

หลิวหมิงคือกำกับญาติ ๆของสังเจียเจียนั่นเอง

สังเจียเจียอายุน้อยกว่าหลิวหมิงเพียงไม่ปี ประมาณ 10 ปี เท่านั้น ดังนั้นหลิวหมิงจึงค่อนข้างสนิทกับเธอ บางเขาจะล้อเธอว่าเธอไม่เหมือนหลานสาว เหมือนน้องมากกว่า

ดังนั้นสองจึงสนิทสนมกันอย่างเห็นได้ชัด

บอกตามตรงว่าครั้งนี้สังเจียเจียเดินทางหาหลิวหมิงเขา ค่อนข้างจะประหลาดใจ

เพราะหลังจากที่สังเจียเจียคบกับเฟิง เธอไม่ค่อยสนใจน้า คนนี้สักเท่าไหร่ เขาเองไม่รู้อย่างไร

แต่จริงหลิวหมิงดีสังเจียเจียตั้งใจจะเพียงแค่หัวใจของเธอทุ่มเทไปเฟิงยี่หมดแล้ว