วิวาห์หวาน นายซาตาน ที่รักของฉัน

บทที่ 111 ชู ตายแล้ว



บทที่ 111 ชู ตายแล้ว

หัวจิ้งเจ๋อสีหน้าอึมครึม ตบโต๊ะอย่าง

รุนแรง

“อย่าสร้างปัญหา! ไม่แต่งกับคุณชายยู่ แล้วแกจะแต่งกับใคร? อันธพาลเสเพลสกุล คนนั้นน่ะเหรอ?”

หัวเหยาขมวดคิ้ว

อยากจะอธิบายอะไร แต่ความเจ็บปวด เล็กๆในใจ สุดท้ายยังคงทําให้เธอไม่พูดออก ไป

ชั่วครู เสียงทุ้มๆพูดขึ้น: “พ่อสบายใจได้ หนูก็ไม่แต่งกับเขาหรอก

เธอกับเขา……เป็นไปไม่ได้ตั้งแต่แรก

แล้ว

ผู้ชายคนนั้นเกลียดเธอเข้ากระดูก แค่ได้ พบเธอสักครู่ก็ดีตัวออกห่างแล้ว จะเป็นไปได้ อย่างไรที่จะแต่งงานกับเธอ? หัวเหยาฝืนความเจ็บปวดในแววตา พูด ต่อ: “ตอนนี้หนูแค่อยากจะถ่ายละครให้เต็มที่ ไม่คิดเรื่องอื่นทั้งนั้น แล้วตอนนี้หนูก็อายุยัง น้อย เรื่องการแต่งงาน อีกสักกี่ปีค่อยว่ากัน ใหม่!

พูดจบ ก็หมุนตัวเดินขึ้นข้างบน

หัวจิ้งเจ๋อเห็นท่าทางนี้ของเธอ ก็ เดือดดาลขึ้นมาทันที

เขาพุ่งขึ้นไปข้างบนแล้ว ออกมา: “ถ้า ฉันรู้ว่าแกยังไปพบกับสกุล คนนั้นอีก ฉันจะ หักขาของแก! ไม่เชื่อก็ลองดู!”

ช่วงปีใหม่ ลู่จิ่งเซ็นกับจิ้งหนังต่างก็หยุด

อยู่ในเมืองจิ้นก็ไม่มีอะไรทำ ทั้งสองคน จึงตัดสินใจไปพักผ่อนที่ภาคใต้

แต่คิดไม่ถึง ก่อนที่จะออกไปหนึ่งชั่วโมง จู่ๆก็ได้รับโทรศัพท์จากเมืองหลวง นายท่าน ป่วยหนัก เช้าวันนี้ก็โดนเข็น เข้าไปช่วยชีวิตในห้องฉุกเฉินแล้ว ตอนนี้ยัง ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร สีหน้าของลู่จึง เนเปลี่ยนไปทันที ภายใต้สถานการณ์ที่เลี้ยง ไม่ได้ แผนการท่องเที่ยวทําได้เพียงหยุดเอา ไว้ก่อนชั่วคราว ให้เขากลับไปดูสถานการณ์ ของนายท่านก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที

งหนังกลับไม่มีความเห็น อย่างไรก็ตาม เธอเองก็ไม่ได้หลงใหลในการท่องเที่ยวขนาด นั้นอยู่แล้ว และอีกฝ่ายอันที่จริงก็เป็นปู่ของลู่ เซิน จะอย่างไร สุขภาพของคนเฒ่าคนแก่ก็ สําคัญที่สุด

หลังจากลู่จิงเซินกลับไป จิ้งหนึ่งอยู่ใน บ้านก็เบื่อมากๆ จึงถือโอกาสทำงานเสียเลย

ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นนักแสดงของอานหน้ งก้ว หรือ งฮุย ต่างก็ไม่มีเรื่องอะไรใหญ่โต เกิดขึ้น อันที่จริงอยู่ในช่วงปีใหม่ ทุกคนราวกับ ค่อนข้างเก็บตัวอย่างพร้อมเพรียงกันโดยไม่ ได้นัดหมาย จึ่งหนังชอบที่จะอยู่อย่างเงียบสงบ สบายๆ แล้วก็หาตัวอย่างวิทยานิพนธ์ของแต่ ก่อนออกมาวิเคราะห์ ราวกับว่าท่าเพื่อฆ่าเวลา

บ่ายวันนี้ เธอกำลังขดตัวดูเอกสารอยู่บน โซฟา จู่ๆเสียวเหอก็โทรเข้ามา

วันนี้เพิ่งจะวันที่สาม ตามหลักแล้ว ยัง เหลืออีกสองวันถึงจะทํางาน

เสี่ยวเหอโทรมาตอนนี้ ก็ไม่รู้ว่ามีเรื่อง อะไร

จึงหน่งรับโทรศัพท์ ก็ได้ยินเสียงตื่นเต้น ของเสี่ยวเหอ “พี่หนิงหนิง ตอนนี้พี่ว่างหรือ เปล่าคะ? สะดวกมาบริษัทสักหน่อยไหม?”

จึงหนังตกตะลึง “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

“เรื่องน่ายินดีค่ะ! มีบุคคลที่มีอิทธิพล มีชื่อเสียงโด่งดังถูกใจบริษัทของพวกเรา อยากจะเซ็นสัญญากับพวกเราค่ะ”

จิ่งหนังตะลึงงัน ไม่ใช่ว่าไม่มั่นใจในตนเอง จริงๆแล้ว ตอนนี้ งฮุยเพิ่งเริ่มต้นได้ไม่นาน พละกำลังมี ขีดจํากัดจริงๆ บุคคลที่มีอิทธิพลมีชื่อเสียงโด่ง ดังที่ไหนจะมาเซ็นสัญญากับที่นี่ของเธอได้?

แม้ในใจจะคิดอย่างนี้ แต่ร่างกายเริ่ม เคลื่อนไหวแล้ว

พลางเดิน นข้างบนไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็พลางถามไปด้วย: “ใครเหรอ?”

“พี่มาแล้วก็รู้เองค่ะ”

เสียวเหอจงใจทําให้สงสัย แล้วก็วาง สายไป

จึงหนิงขมวดคิ้ว รู้สึกค่อนข้างแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้คิดมาก เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ขับรถ ไปบริษัท

ช่วงปีใหม่ ภายในบริษัทไม่มีคนอยู่แล้ว

นลิฟต์ไปชั่นสิบหก อยู่ไกลๆก็ได้ยิน เสียงดีอกดีใจของเสียวเหอจากในห้องทำงาน แล้ว คงจะกําลังทักทายแขกอยู่ จิ้งหนังก้าวเข้าไป

“นายหลิน คุณดูสิคะ นี่เป็นวิดีโอกิจกรรม ของบริษัท พวกเราก่อนหน้านี้ แม้ตอนนี้ขนาด ของพวกเราจะยังเล็กอยู่ แต่พวกเราอิงจาก อานหนิง วจี้ ก็ยังพอมีพละกำลังนะคะ เพียง แค่คุณยินยอมที่จะเซ็นสัญญากับบริษัทของ พวกเรา พวกเรารับประกันเลยว่าจะให้ค่า ตอบแทนที่ดีที่สุดแก่คุณ

แล้วเสียงทีโอหังอวดดีก็ดังขึ้น

“เฮอะ! ถ้าพวกเราขาดเงิน จะมาบริษัทที่ ขาดทุนของพวกคุณเหรอ? ไปอ่านหนึ่ง ว โดยตรงก็จบแล้วไม่ใช่เหรอ? หรือว่าพวกเขา ก็จะไม่ให้ค่าตอบแทนที่คุ้มค่ากับพี่เทียนอีก?”

รอยยิ้มบนใบหน้าของเสียวเหอชะงักงัน

บนเวทีธุรกิจ เรื่องบางเรื่องเก็บไว้ในใจก็ พอไม่ควรพูดออกมา พูดจาอย่างนี้ ต่อไปจะ คุยกันอย่างไร?

ขณะที่กำลังนําบากใจ เสียงรองเท้าส้น สูง “ต๊อกๆ” บนพื้นลอยเข้ามาจากด้านนอก

เสี่ยวเหอดวงตาเป็นประกาย รีบวิ่งไปที่ ประตู อย่างที่คิดเอาไว้เห็นจิ้งหนึ่งแล้ว

“พี่หนิงหนิง พี่มาแล้ว!

จิ่งหนิงพยักหน้า สายตาเย็นชาชาเลือง ไปมองด้านข้าง ก็เห็นผู้ชายที่นั่งอยู่บนโซฟา

ฝีเท้าชะงักงัน

“พี่หนิงหนิง ฉันจะแนะนำให้พวกคุณสัก หน่อยนะคะ ท่านนี้คือหลินเทียน นายหลิน เธอเป็นเจ้าของบริษัทของพวกฉันค่ะ จังหนัง”

ผู้ชายที่นั่งอยู่บนโซฟาหันมามอง

ปรากฏใบหน้าของคนที่หลงใหลใน ความสวยงามราวกับปีศาจอย่างเต็มที่

แม้ว่าหลินเทียนจะเคยเจอมาหลายครั้ง แล้ว แต่ได้เห็นใบหน้านี้อีกครั้งอย่างกะทันหัน ก็ยังอดใจไม่ไหวที่จะโดนความงดงาม ดึงดูด เอาไว้ อวัยวะทั้งห้างดงามจนไร้ที่ติ โครงหน้า เล็กๆ สบายตา ผมยุ่งๆเล็กน้อยบนหน้าผาก หางตากระดกข้มนิดหน่อย แค่สายตาที่มอง คนอื่นอย่างไม่สนใจไยดี ก็ราวกับประกอบไป ด้วยความรักเพียงเล็กน้อย ทําให้ใจคนเต้นเร็ว มาก น

เธออดไม่ได้ที่จะกลืนน้าสาย

ครู่หนึ่ง จึงหาเสียงของตนเองเจอ

“หลินเทียน ทําไมถึงเป็นนาย?”

หนเทียน นนจากโซฟายิ้มดีใจ

“เสี่ยวหนิงหนิง พวกเราเจอกันอีกแล้ว

นะ”

เสี่ยวเหอ: ? ? ? ?

“พี่หนิงหนัง พวกคุณรู้จักกันเหรอคะ?”

จิ่งหนิงยกมุมปากขึ้นอย่างไม่จริงใจ

รู้จัก! จะไม่รู้จักได้อย่างไร?

แต่ถ้าเธอเลือกได้ เธอยอมที่จะไม่รู้จัก เจ้าคน อ อ ดีกว่า!

เธอหันไปพูดกับเสี่ยวเหอ “เธอออกไป ก่อนเถอะ ตรงนี้ไม่มีงานของเธอแล้ว”

เสี่ยวเหอค่อนข้างสงสัย

สายตามองไปมองมาระหว่างทั้งสองคน สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไร ออกไปอย่างเชื่อฟัง

หลินเทียน โบกมือให้ผู้จัดการที่อยู่ด้าน หลัง ‘Bob นายก็ออกไปข้างนอก”

ผู้จัดการยังไม่ค่อยยินยอม โดนหลิน เทียนถลังคาใส่ จึงยอมเดินออกไป

รอให้ทุกคนออกไปหมดแล้ว ในห้องจึง เหลือเพียงจิ้งหญิงและหลินเทียนสองคน ตอน นี้เธอจึงสูดหายใจเข้าลึกๆ กอดอกขึ้น

“ามา! นายมาหาฉันมีเรื่องอะไร?” หลินเทียนเลิกคิ้วมองเธอ

เขาหน้าตาดีเหลือเกิน ในฐานะที่เป็นคน เอเชียศิลปินชายน้อยนักที่จะโด่งดังไปทั่วโลก ใบหน้าที่แทบจะบอกได้ว่าไม่ว่าคนแก่หรือเด็ก ก็ชอบกันทั้งนั้น สาวน้อยมากมายหลงใหล คลั่งไคล้

รวมไปถึงกระแสนิยมศิลปินดาราของ ตอนนี้ไม่เหมือนเดิม ความสามารถในการ ทํางานของเขาก็สุดยอดมาก เพิ่งจะยี่สิบกว่าปี ก็ออกมาแปดอัลบั้มแล้ว ทุกอัลบั้มก็ขายไปทั่ว โลก เพลงฮิตในนั้นก็มากมายนับไม่ถ้วน

เป็นศิลปินที่มีทั้งพรสวรรค์และรูปโฉม งดงาม ไม่มีใครไม่ชอบ

แต่สิ่งที่ทุกคนต่างไม่รู้ก็คือ รูปลักษณ์ ภายนอกของชายหนุ่มคนนี้ที่ดูเหมือนปีศาจที่ ดึงดูดคน เมื่อโยนวงแหวนที่เป็นศิลปินทิ้งไป ยังคงเป็นผู้ดูแลสาขาสโมสรรถแข่งใต้ดินที่ ทรงพลังมากอีกคนหนึ่งด้วย

“Seven เธอพูดอย่างนี้ ก็เป็นคนอื่นคน ไกลแล้วนะ ไม่ว่าอย่างไรก็เคยเป็นเพื่อนร่วม รบแบกรับหน้าที่ทําสงครามมาด้วยกันนะ ฉัน มาตามหาเธอตั้งไกล จะมีท่าทีอย่างนี้กับฉัน งั้นเหรอ?”

หลินเทียนพูดไป แล้วก็จับหน้าอกท่าทา ทางปวดใจไปด้วย

จิ่งหนิงมองค้อน สาขา

ไม่มีความอดทนที่จะพูดเรื่องไร้สาระกับ เขา หมุนตัวจะออกไป

“จะพูดก็พูด ไม่พูดฉันไปก่อนนะ!”

“เฮ้ อย่าล!”

หลัมเทียนดังเธอเอาไว้ ภายใต้สายตาที่ เบื่อหน่ายของจิ้งหนัง สีหน้าก็หม่นหมองขึ้น

มา

“ซูยีตายแล้ว”

อะไรนะ?”

กลุ่มมังกรเป็นสโมสรแข่งรถใต้ดินที่ ใหญ่ที่สุดของประเทศ ตามที่เล่าลือกันมามี คนจีนเป็นผู้ก่อตั้ง ภายในมีสมาชิกมากมาย แล้วก็เป็นคนจีนทั้งหมด แต่ก่อนตอนที่จิ่งหนึ่งอยู่ต่างประเทศ เพื่อจะเอาชีวิตรอด จึงได้มาเป็นสมาชิกของ พวกเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ