บทที่ 1018 มีคนในเป็นขโมย

เขาแนะนำทุกคนที่อยู่ในตอนนั้นให้กับภรรยาของตนทีละ คนๆ

สุดท้าย ก็หันมามองทุกคน พร้อมกับพูดแนะนำขึ้นว่า “ขอ แนะนำให้ทุกคนได้รู้จัก ท่านนี้คือภรรยาของผมอะเสียน

จี้หลินยวนและหัวเหยารีบขยิบเข้าไปข้างหน้า พลางพูดขึ้น อย่างมีมารยาทว่า “คุณป้าชื่อ”

คุณนายเฉินดูแล้วน่าจะอายุราวๆสี่สิบกว่าปี อาจเป็นเพราะ สุขภาพไม่แข็งแรง และไม่ได้บำรุงรักษาตนเองสักเท่าไหร่ จึง ทำให้ใบหน้าดูขาวซีดและซูบผอม แต่ก็สามารถดูออกว่าพื้นฐาน ไม่เลว อวัยวะทั้งห้าชวนมอง ตอนที่วัยรุ่นก็น่าจะเป็นผู้หญิงที่สวย คนหนึ่งเลยทีเดียว

หล่อนยิ้มอ่อนๆพลางพูดขึ้นว่า “ข้างนอกหนาว มีเรื่องอะไร เข้าไปคุยข้างในกันดีกว่า”

ขณะที่พูด ก็ปลีกตัว แล้วให้พวกเขาเข้าไป

เมื่อคนกลุ่มหนึ่งเข้าไปในบ้าน ฮีตเตอร์ก็ทำให้บรรยากาศ ภายในห้องอบอุ่นคุณนายเฉินสั่งให้คนรับใช้เข้ามาหยิบเสื้อผ้า ของพวกเขา

จิ่งหนิงรวมทั้งคนกลุ่มนี้ เนื่องจากออกมาด้วยความรีบร้อน บนร่างกายของพวกเขายังคงใส่ชุดงานเลี้ยงอยู่ เพียงแต่คลุมทับด้วยเสื้อนอกเท่านั้น

แต่ดีที่อยู่ในบ้านอากาศอบอุ่น เมื่อถอดเสื้อคลุมภายนอกออก ก็ไม่ทำให้รู้สึกหนาว ดังนั้นทุกคนต่างถอดเสื้อคลุมออก เฉินชื่อโป๊ถามขึ้นด้วยความรีบร้อน : “เกิดเรื่องอะไรขึ้นกัน แน่? แผ่นหยกชิ้นนั้นก็วางอยู่ที่บ้านดีๆ ไม่ใช่เหรอ? ทำไมอยู่ๆ

ถึงได้หายไปล่ะ?

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สีหน้าของคุณนายเฉินก็ไม่สู้ดีนัก

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร ของที่อยู่ในบ้าน ปกติวาง ตรงไหนก็อยู่ตรงนั้น และก็ไม่เคยมีใครไปแตะต้อง เมื่อสักครู่ที่ คุณโทรมาหาฉัน ฉันก็เลยเปิดตู้เซฟดู ปรากฏว่าของชิ้นนั้นหาย ไปแล้ว”

สีหน้าของเฉินชื่อโป๊ขรึมลง

“พาผมไปดูหน่อย” ดังนั้น คนกลุ่มหนึ่งจึงขึ้นไปที่ชั้นสอง แผ่นหยกคัมภีร์สวรรค์ชิ้นนั้น เดิมที่วางไว้ในตู้เซฟ

แม้ว่าในสายตาของเฉินซื้อโป๊มันอาจจะเป็นของปลอม แต่ว่า นั้นหมายความว่ามันอาจจะเป็นเพียงแผ่นหยกคัมภีร์สวรรค์ของ ปลอมเท่านั้น แต่บางทีมันอาจจะเป็นหยกชั้นดีก็ได้

ดังนั้นเฉินชื่อโป๊จึงนำมันใส่ไว้ในตู้เซฟและล็อคอย่างแน่น หนา
อีกทั้งตู้เซฟนี้ยังอยู่ในห้องนอนชั้นสอง

เมื่อคนกลุ่มนี้มาถึงยังสถานที่จริง ก็เห็นเพียงตู้เซฟที่เปิดอยู่

ข้างในมีธนบัตรและเอกสาร รวมทั้งกล่องกำมะหยี่สีดำวางอยู่

ข้างๆ เมื่อเปิดกล่องออกมา พบว่าข้างในนั้นว่างเปล่า เฉินชื่อโป๊รีบฃเยิบเข้าไปข้างหน้า แล้วหยิบกล่องขึ้นมาดู

วิ่งหนึ่งถามขึ้นว่า “ก่อนหน้านี้แผ่นหยกคัมภีร์สวรรค์นี้อยู่ใน

กล่องนี้ใช่ไหมคะ?

เฉินชื่อโป๊พยักหน้า

สีหน้าของเขาดูไม่ค่อยดีนัก เขาพลิกกล่องกลับไปกลับมา หลายครั้ง จากนั้นก็ดูที่ตู้เซฟ พลางพูดขึ้นอย่างเคร่งขรึมว่า “ตอนที่คุณเปิดตู้เซฟออก กล่องก็เปิดออกแบบนี้เหรอ? ”

คุณนายเฉินสายศีรษะ

“เปล่าค่ะ กล่องปิดอยู่ เดิมที่ฉันคิดว่าของยังอยู่ในกล่องนั้น ขณะที่กำลังหยิบออกมาดู ตอนที่ถือกล่องอยู่ก็รู้สึกว่าน้ำหนัก เบาลงไปมาก มีบางอย่างแปลกๆ คิดไม่ถึงเลยว่าเมื่อเปิดออก ก็ พบว่าของไม่อยู่แล้ว”

สีหน้าของเฉินชื่อโปเคร่งขรึม

คุณนายเฉินกับเขาแต่งงานกันมาเกือบยี่สิบปี สามารถเชื่อใจ ได้อย่างแน่นอน แต่ว่าที่บ้านนอกจากพวกเขาสองคน โดยปกติ แล้วคนรับใช้จะต้องได้รับอนุญาตก่อนจึงจะเข้ามาในห้องนอนได้ แล้วของนั้นไปอยู่ที่ไหนล่ะ?
เมื่อคิดเช่นนี้ เขาจึงหันไปมองกู้ซื้อเนียน

“คุณกู้ ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะครับ เดิมที่ผมคิดว่าพอจะช่วย อะไรได้บ้าง แต่ว่าตอนนี้ …… กู้ซื้อเฉียนยกมือขึ้นมา เพื่อขวางคำพูดประโยคข้างหลังของ

เขา

“ไม่มีใครคาดคิดหรอกว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ผมเชื่อใน ความหวังดีของเฉินชื่อโป๊ ตอนนี้ของก็หายไปแล้ว หากคน เต็มใจ พวกเราพร้อมที่จะช่วยคุณตามหาหยกกลับมา

เฉิน อโป๊พยักหน้า

“ต้องเต็มใจอย่างแน่นอน แต่ว่า…….หายังไงล่ะ? ”

ทำธุรกิจเขาพอที่จะทำได้ แต่ว่าให้จับขโมย เขานั้นไม่รู้เรื่อง อะไรเลย

กู้ซื้อเนียนมองไปยังคุณนายเฉิน

“ได้นำของชิ้นนี้ไปใส่ไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ”

คุณนายเฉินพูดขึ้นเสียงเบาว่า “วางไว้ตั้งนานแล้ว หากต้อง นับจริงๆ ก็น่าจะประมาณห้าปีที่แล้ว”

“วางไว้ที่นั้นตลอด โดยไม่มีการขยับเลยใช่ไหม? ”

“ไม่ใช่ครับ”เฉินชื่อโป๊พูดเสริมว่า “พวกเราทำธุรกิจทุกหน ทุกแห่ง และได้ซื้อบ้านไว้ในแต่ละพื้นที่ ที่นี่เป็นเพียงหลังหนึ่ง เท่านั้น บางครั้งหากทำธุรกิจและต้องการอาศัยอยู่ที่นี่เป็นเวลานาน ก็จะพักอยู่ที่นี่ บางครั้งคิดถึงของชิ้นนี้ ก็จะหยิบออกมาดู แต่ว่าจำนวนครั้งก็ไม่ได้มากนัก”

“เฉินชื่อโป๊คุณยังจำได้ไหมว่าครั้งสุดท้ายที่คุณเห็นมันคือเมื่อ ไหร่? ”

“ประมาณ……..สามวันก่อน? ”

เฉินชื่อโป๊ครุ่นคิด พลางพูดขึ้นอย่างลังเล “เดิมที่ผมคิดว่าจะ น้ำมันมามอบเป็นของขวัญให้กับท่านย่าจิ้น แต่เมื่อคิดไปคิดมา เห็นว่ามันเป็นของปลอม เกรงว่าจะไม่เป็นมงคล ก็เลยไม่ได้นำ ไปมอบให้กับท่าน จึงวางกลับไปที่เดิม

“แสดงว่า ของชิ้นนี้หายไปในระยะเวลาสามวัน ในคฤหาสน์ หลังนี้นอกจากพวกคุณทั้งสองคนแล้ว มีใครเข้ามาอีกบ้าง ไหม? ”

“ไม่มี”

ในครั้งนี้คุณนายเฉินเป็นคนเอ่ยปาก “ที่นี่ฉันอยู่กับเหล่าเฉิน แค่สองคน ไม่มีลูกชายและไม่มีลูกสาว แน่นอนว่าคงไม่มีคนอื่น เข้ามา คนรับใช้ภายในบ้านส่วนใหญ่ก็จะอยู่แต่ชั้นบน ห้องนอน และห้องหนังสือที่อยู่ชั้นบน ฉันเป็นคนทำความสะอาดด้วย ตนเอง ไม่มีคนนอกเข้ามาอย่างแน่นอน”

หัวเหยายิ้มพลางพูดขึ้นว่า “ถ้างั้นก็น่าแปลก ไม่มีคนเข้ามา แล้วของจะอันตรธานสูญหายไปได้ยังไง?

“แน่นอนว่าคงไม่สามารถอันตรธานสูญหายไปได้
ชื่อเรียนเยิบเข้ามา ตรวจสอบตู้เซฟอย่างละเอียด พลาง ถามขึ้นว่า “รหัสของตู้เซฟนี้ มีแค่พวกคุณสองคนเท่านั้นที่ ทราบใช่ไหม? ”

“ไม่ใช่ ยังมีหลายชายของบ้านฝั่งแม่ เนื่องจากตู้เซฟหลังนี้เขา เป็นคนมาช่วยพวกเราติดตั้ง พวกเราทั้งสองไม่มีลูกชายและ ลูกสาว ก็ปฏิบัติต่อเขาเหมือนลูกชายแม้ๆมาโดยตลอด ดังนั้นจึง ไม่ได้ปิดบังเขา เพราะเกรงว่าหากเกิดอะไรที่ไม่คาดคิด อย่าง น้อยเขาก็สามารถช่วยพวกเราจัดการได้

กู้ซื้อเฉียนพยักหน้า เขาตรวจสอบตู้เซฟก่อน จากนั้นก็เดินไป ข้างนอก พลางมองไปที่ประตูของห้องนอน

เฉียวมองเขาด้วยความประหลาดใจ ไม่รู้เหมือนกันว่าเขา กําลังคิดอะไรอยู่

กู้ซื้อเฉียนถาม : “ตอนนี้หลานชายของคุณอยู่ที่ไหน? ”

“อ่อ เขาไปร่วมงานวันเกิดของท่านย่าน

“เขาก็ไปร่วมงานวันเกิดเหมือนกันเหรอครับ? “หัวเหยา ประหลาดใจครู่หนึ่ง

“เขาชื่ออะไร? วันนี้ดูเหมือนว่าผมจะไม่เห็นคนแปลกหน้าเลย

เพราะถึงยังไงหล่อนก็ได้แต่งงานกับหลินยวนมานานหลายปี แล้ว ญาติพี่น้องของตระกูลจิ้นไม่ว่าจะอายุมากมาย หล่อนก็เคย เจอหมดแล้ว หัวเหยาไม่ได้มีคุณสมบัติพิเศษอะไร คุณสมบัติพิเศษอย่างเดียวของหล่อนก็คือความจําดี

ไม่ต้องพูดหรอกว่าหล่อนจำชื่อของทุกคนได้ไหม แต่อย่าง น้อยคนที่หล่อนเคยพบ หากเจอกันอีกครั้งหล่อนจําได้อย่าง แน่นอน

คุณนายเฉินพูดขึ้นอย่างสงสัยว่า “ไม่เคยเห็นเหรอคะ? เป็น ไปไม่ได้ เขาบอกกับฉันเองว่าเขาจะไป

จี้หลินยวนถามขึ้นว่า “ขอถามหน่อยนะครับ หลานชายของ คุณชื่ออะไร? ”

“เขาชื่อโจวฉือเจิน”

โจวฉือเจิน?

หัวเหยาและจี๋หลินยวนมองหน้ากัน

เพราะยังไงถือว่าเป็นงานฉลองวันเกิด แขกที่มาร่วมงานทุกคน ล้วนมีของขวัญมามอบให้

ตอนที่รับของขวัญ เพื่อสะดวกในการจดจำใจของคนที่มี ต่อกัน จึงมักที่จะมีการจดบันทึกรายชื่อของแขก

ในฐานะที่จี๋หลินยวนเป็นหลานเพียงคนเดียวของท่านย่าน แน่นอนว่าจะต้องเห็นใบรายชื่อนี้