วิวาห์หวาน นายซาตาน ที่รักของฉัน

บทที่ 281 อย่าทำเกินไป



บทที่ 281 อย่าทำเกินไป

จี้หลีนยวนขมวดคิ้ว “ผมมาหาลูกชายของผม ตระกูลกวนกับตระ กูลจิ้นมีเรื่องอะไรหรอครับ?

หัวเหยานิ่งอึ้งชั่วขณะ พร้อมเผยสายตาเป็นประกายเล็กน้อย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นขาว่า : “ใครบ้างที่ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณเป็น ลูกรักของสองตระกูล คุณหญิงแห่งตระกูลจิ้นคนนั้นไม่ใช่เพิ่งพา คุณกลับมาหรอ คงรักมาน่าดูเลยใช่ไหม? เห่อ ถ้าหากคุณเกิด ปัญหา เกรงว่าพวกเขาคงเครียดจนคิดกระโดดตึกฆ่าตัวตาย แน่”

หลินยวนเผยสีหน้าเย็นชาเล็กน้อย “ทำไมหรอ? ยังกล้าหลบ ฉันอีกหรอ?”

“จี๋หลินยวน พวกเขาอาจเห็นคุณเป็นลูกรัก แต่ฉันไม่ใช่ ฉันขอ เตือนคุณเลยว่า คุณอย่ามาบีบเคล้นผม ไม่เช่นนั้น…..”

“ไม่เช่นนั้นจะทำไม?”

“ผม…..”

หัวเหยา โมโหเดือดดาลมาก เขาไม่เคยโกรธเกลียดใคร ขนาดนี้เลย!

ทั้งที่รู้ว่าเธอทำอะไรไม่ได้ ทั้งที่รู้ว่าตอนนี้เธอแทบไม่เหลืออะไร แล้ว แต่ทำไมยังบีบเคล้นเธออีกหรอ?
หลินยวนหัวเราะประชาชน

“ถ้าหากฉันต้องการเด็กคนนี้ล่ะ คุณเตรียมการเอาอะไรมาต่อ ด้านผมหรอ? พึ่งพาเพียงแค่ลูกไม้ต้นๆของเธอนั้นหรอ? หรือว่า ไปฟ้องพ่อของเธอ ให้เขามาทำร้ายร่างกายผมสักรอบเหมือนกับ ปีก่อน นหรอ?”

หัวเหยานิ่งอึ้งชั่วขณะ

ขณะเดียวกันร่างกายที่แข็งที่อราวกับเพิ่งยกขึ้นใสจากในน้ำ

แข็ง

เธอจ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชา “ถ้ากล้าคุณก็ลองดูสิ”

จี๋หลินยวนหยุดนิ่ง และพูดขึ้นว่า “แต่ว่าตอนนี้พ่อของคุณคง ไม่ทําแบบนั้นกับผมแล้วล่ะ จริงไหม? เพราะสี่ปีก่อน ในตอนนั้น ผมเป็นแค่คนจนที่ไม่มีอะไรเลย ไม่เหมาะสมกับลูกสาวที่น่ารัก ของเขา

แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน ผมเป็นผู้สืบทอดของตระกูลจิ้น คุณคิด ว่าถ้าหากเขารู้ว่า ลูกสาวของเขาโอบกอดหลินยวนคนอย่างผม เขาจะดีใจจนเอาเสลี่ยงพาคุณมาส่งผมถึงบ้านหรือเปล่า?”

“จี้หลินยวน คุณทําเกินไปแล้ว!”

“ผมเพียงแค่พูดความจริง จริงไหม?

ทั้งสองคนยืนอยู่ตรงนั้น จู่ๆก็พากันนิ่งเงียบกะทันหัน จนทำให้ บรรยากาศรอบข้างน่าอึดอัดขึ้น
หัวเหยาจ้องมองเขาไม่ละสายตา ขณะเดียวกันก็เผยสายตา เคียดแค้น น

หลินยวนหัวเราะประชดขึ้น แล้วปล่อยเธอออก

เขาหันหลังจุดไฟบุหรี่ แล้วสูบครั้งหนึ่ง จากนั้นก็เดินมานั่งบน โซฟาจ้องมองผู้หญิงที่อยู่เบื้องหน้า

เขาเห็นเธอนั่งกอดหน้าอก พร้อมเผยสีหน้าหวาดระแวงจ้อง มองเขา ซึ่งแทบไม่หลงเหลือสีหน้าอ่อนโยนแบบเมื่อก่อนแล้ว แต่เหมือนกับเม่นที่ทั้งตัวพร้อมปล่อยหนาม หากเข้าใกล้เพียง แค่ก้าวเดียว เธอก็สามารถปล่อยหนามทิ่มแทงทันที

จู่ๆเขาก็รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย

เมื่อยืนยันได้ว่าลูกในท้องมีเลือดเนื้อของตัวเองส่วนหนึ่ง เขาก็ รู้สึกเบิกบานใจ

ขณะเดียวกันเขาก็ไม่เคยคิดมาก่อนเลยที่จะพรากแม่ลูกออก จากกัน

แต่ในตอนนี้เมื่อเห็นท่าทางไม่เป็นมิตรของเธอแบบนี้ จู่ๆเขาก็

รู้สึกไม่สบายใจขึ้น

เธอเห็นเขาเป็นคนแบบไหนกัน? สัตว์ป่าเถื่อนหรอ?

ทั้งที่เมื่อก่อนเคยเป็นคนอ่อนโยน น่ารัก แต่ตอนนี้กลับคิดจะ เอาลูกของเขาหนี? ไปซ่อน ไม่ให้เจอเขาอีกตลอดชีวิต?

นี่มันคืออะไร? แก้แค้นหรอ?
เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลินยวนก็มีสีหน้ามืดครึ้มขึ้น

หัวเหยานิ่งเงียบสักพัก สุดท้ายก็ประมวลผลทางความคิด เสร็จ

เธอลุกขึ้นยืนตรง และจ้องมองเขาอย่างนิ่งเงียบ แล้วพูดว่า “เรื่องสี่ปีก่อน ฉันได้ขอโทษกับคุณแล้ว ในคืนนั้นฉันยอมรับว่า ฉันผิดเอง แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจ ดังนั้นขอร้องล่ะ คุณปล่อยฉันไป เถอะ ได้ไหม?

พวกเราไม่เหมาะสมกัน นี่ไม่ใช่คำพูดที่คุณพูดในตอนแรก หรอกหรอ? แล้วทําไม? ทำไมถึงยังตามราวีฉันไม่ปล่อยอีก

ฉันแค่ต้องการมีชีวิตที่เรียบง่าย และต้องการเด็กคนนี้ ถ้าหาก คุณแสร้งทำเป็นไม่รู้ ไม่มีทางที่เขาจะส่งผลกระทบต่อคุณแน่

ถ้าหากคุณยังรู้สึกกังวล ฉันสามารถไปไกลกว่านี้อีกได้ จะไม่ ให้คุณได้พบกับเขาตลอดชีวิตเลย และคุณไม่ต้องกังวลว่าเขาจะ สร้างปัญหากับคุณด้วย แบบนี้ไม่ดีหรอ?”

ทันใดนั้นผู้ชายก็เผยสายตาเย็นชาขึ้น

เขาจ้องมองผู้หญิงเบื้องหน้าอย่างไม่ละสายตา เหมือนกับจ้อง มองเธอจนทำให้เธอตัวแข็งเย็นได้เลย

“ไม่สร้างปัญหาหรอ? เห่อ! คุณคิดว่าผมจะเชื่อหรอ?”

หัวเหยานิ่งอึ้งชั่วขณะ

จากนั้นเขาก็พูดขึ้นมาว่า : “อันที่จริงคุณไม่จำเป็นต้องคิดหาวิธีเก็บเด็กไว้มาข่มขู่ผมให้เสียเวลาหรอก ตระกูลหัวของคุณ วางแผนทำอะไรผมรู้ดี แต่ถ้าหากคุณคิดจริง ผมเองก็ไม่ใช่ไม่ สามารถทำตามที่คุณต้องการได้”

หัวเหยาโมโหจนหน้าแดง

“คุณพูดเหลวไหลอะไรกัน? ใครคิดจะข่มขู่คุณหรอ?” “ที่ฉันอยากเก็บเด็กไว้ไม่ได้คิดอยากเอาไว้ข่มขู่คุณเลย!!

จู่ๆเขาก็ยืนขึ้น แล้วเดินเข้าใกล้เธอ และพูดว่า “คุณรู้ไอ้คน เลวไม่กี่คนของตระกูลจิ้นไม่ปล่อยผม แต่ทำอะไรผมไม่ได้ ผม ได้ยินมาว่าคุณสนิทสนมกับพวกคนคนหนึ่งในจำนวนนั้นหรือ? เริ่มสนิทสนมกันตั้งแต่เมื่อไหร่หรอ? ก่อนนอนกับผม? หรือหลัง นอนกับผมหรอ?”

หัวเหยาโมโหมากจนอยากตบหน้า ใส่เขา แต่กลับถูกเขาห้าม

ก่อน

เธอเลยทำได้เพียงจ้องมองเขาอย่างไม่ละสายตา ขณะ เดียวกันก็รู้สึกสายตาพร่ามัวเล็กน้อย

“จี้หลินยวน คุณจะดูถูกฉันก็ได้ แต่อย่าเอาพ่อของฉันมา เกี่ยวข้องด้วย! คุณไม่มีคุณสมบัติพูดถึงเขาแบบนี้!

“ผมไม่มีคุณสมบัติหรอ? เห่อ!”

เขายิ่งเผยสายตาแหลมคมขึ้น พร้อมจับมือของเธออย่างแน่น จนกระดูกของเธอจะมดสลาย
“ในตอนนั้นเพื่อทำให้ผมจากไป เขาทำทุกวิถีทาง เพียงเพราะ รังเกียจฐานะของผมที่ไม่คู่ควรกับตระกูลหัวของเขา ตอนนี้ผม เป็นผู้สืบทอดทายาทของตระกูลขึ้น แล้วผมไม่มีคุณสมบัติพูดถึง เขาอีกหรอ?”

หัวเหยาจ้องมองเขา และรู้สึกเหมือนกับหัวใจถูกทิ่มแทงจน เจ็บปวดรวดร้าว

“ไซ่ ถึงแม้เรื่องนี้เขาเป็นคนผิด แต่มันผ่านไปตั้งสี่ปีแล้ว คุณ ไม่สามารถปล่อยวางได้เลยหรอ?”

“ไม่ได้!”

ถึงแม้ปากจะพูดออกมาแล้ว แต่ภายในใจเหมือนกับมีอารมณ์

พรั่งพรูออกมา

เขาเปลี่ยนสีหน้า แล้วสะบัดมือของเขาออก และเดินหันหลัง

ไป

“คุณอย่าคิดมาก ผมไม่ยอมปล่อยคนที่เคยดูถูกผมสักคน

หรอก คุณไม่เกี่ยว” หัวเหยายิ้มแย้มอย่างขนข่มขืน

“ไม่ต้องให้คุณมาเตือนหรอก ฉันรู้ตัวเองดี”

แน่นอนว่าไม่เกี่ยวข้อง

เขาเกลียดเธอ นับตั้งแต่ที่เธอยืนกรานอยู่ฝั่งเดียวกับพ่อของ เธอ และบอกเลิกกับเขาอย่างไม่เหลือเยื่อใย
ดูเหมือนตอนนี้ เวลากลับมาย้อนอยู่เดิม หรือว่าเธอจะเป็นคน เดิมในตอนนั้น ในตอนนี้ แต่เขาเปลี่ยนไปแล้ว

หัวเหยารู้สึกเหนื่อยล้ามาก

เธอพูดขึ้นว่า “ง่ายมากแล้ว ฉันต้องพักผ่อนแล้ว ถ้าหากไม่มี ธุระอะไรแล้ว รบกวนคุณออกไปด้วย อย่าให้ฉันต้องแจ้งตำรวจ เลย”

จี้หลินยวนแค่นเสียงประชดออกมา “แจ้งตำรวจหรอ? คุณคิด ว่าผมกลัวหรอ?”

ขณะที่พูดก็กวาดตามองตรงหน้าท้องของเธอ

หัวเหยาดฟันด้วยสีหน้าโมโห

จนปัญญา

เธอพูดขึ้นว่า : “ตกลงคุณจะเอายังไง? ต้องทำยังไงคุณถึงจะ ยอมไปหรอ?”

หลินยวนครุ่นคิดสักพัก แล้วเดินไปนั่งบนโซฟาด้วยท่าทาง ไม่รีบร้อน

“แน่นอนว่าผมต้องพาเด็กไป เพราะผมไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่า อยากปล่อยลูกของตัวเองอยู่ข้างนอก ดังนั้นช่วงเวลานี้ผมจะ เฝ้าคุณเอง ไม่ให้ไปไหน หากคุณคิดจะหนีก็รอให้คลอดลูกออก มาก่อน ถึงตอนนั้นคุณอยากไปไหนก็แล้วแต่คุณเลย

อ๋อ จริงสิ เพื่อแสดงความขอบคุณ ผมจะตอบแทนเงินก้อนหนึ่งให้กับคุณ เพื่อเป็นหลักประกันกับชีวิตในอนาคตของคุณ

เรื่องนี้คุณวางใจได้ ผมไม่เคยเอาเปรียบผู้หญิงเรื่องเงินหรอก”

หัวเหยาไมโหจนสีหน้าขาว ค

“ไสหัวออกไป! ใครอยากได้เงินสกปรกของคุณ!

เธอจะ ดออกมา พร้อมผลักเขาออกไปข้างนอก เธอรู้ว่า หลินยวนตั้งใจยั่วโมโหเธอ เพราะใครบ้างไม่รู้ว่า คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลหัวไม่เคย ขาดแคลนเรื่องเงิน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ