บทที่ 556 ปล่อยข่าวซุบซิบ

เธอนั้นเป็นนักแสดงที่ไม่ค่อยที่จะสร้างเรื่องมาตลอด และก็ เข้าใจว่างานของนักเขียนบทมันไม่ง่าย ปกติถ้าไม่เกี่ยวข้องกับ ปัญหาศีลธรรมก็ไม่ค่อยแก้ไขบท

แต่ก็แค่มีจุดหนึ่ง เธอได้กังวลเล็กน้อย

คิดถึงตรงนี้ เธอก็ได้ถาม “ครั้งก่อนฉันก็ได้รับแสดงแนว สืบสวนสอบสวน ตอนนี้ฉันก็ได้รับแสดงหนังแนวสืบสวน สอบสวน แนวนี้แสดงซ้ำๆ แบบนี้ จะดีหรือเปล่าคะ?”

สำหรับจุดนี้ ผู้กำกับหลินเห็นได้ชัดก็ได้คิดมาแล้ว

เขาได้อธิบายอย่างใจเย็นว่า “นั่นก็ไม่ค่อยเหมือนกัน ข้อหนึ่ง ก่อนหน้านั้นเป็นละครทีวี เรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ จากลักษณะแล้ว ก็ต่างกันมากๆ”

“ข้อสอง ภาพยนตร์เรื่องนี้ ถึงแม้ว่าเป็นแนวสืบสวนสอบสวน แต่ความจริงแล้วได้ดำเนินแนวตลก พูดอย่างจริงจัง น่าจะถือว่า เป็น หนังแนวตลก เทียบกับละครที่เธอได้ถ่ายก่อนหน้า ลักษณะ ได้ต่างกันมาก ไม่มีทางที่จะมีแนวที่เหมือน

ถังลั่วเหยาได้ยินตรงนี้ ก็ได้วางใจ พยักหน้า

“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ งั้นฉันกลับไปค่อยพูดกับผู้จัดการฉันอีกที” ผู้กำกับหลินพยักหน้าตกลง จากนั้น ทุกคนก็ได้พูดคุยเรื่องบทละครไปอีกสักพัก

เซ่เซียวกับถังลั่วเหยาสามารถที่จะถ่ายหนังด้วยกันได้ติดต่อ กัน แน่นอนว่าความสัมพันธ์นั้นต้องจัดการให้ดีๆ

เพราะงั้น พอทานมื้อเย็นเสร็จ สายตาก็เห็นเซ่เซียวได้ดูแลถัง ลั่วเหยาเป็นพิเศษ ถึงขั้นที่ว่ามีการเอาใส่ใจเกินไปเลย

ถังลั่วเหยาก็คิดว่าเพราะทั้งสองเป็นคู่หู เขาถึงได้เป็นแบบนี้ เพราะงั้นก็ไม่คิดอะไรมาก

ในงานไม่กี่คนต่างก็นิสัยดีใจกว้าง ตอนนี้ได้เลือกพระนางได้

แล้ว ในใจมีความสุข แน่นอนว่าต้องดื่มไปไม่น้อย

ถังลั่วเหยาถูกบรรยากาศล้อมตัวพวกเขานำพาไปด้วย อารมณ์ก็ได้ดีไปไม่น้อย พอทานข้าวมื้อนี้ไป ก็ได้ดื่มไปไม่น้อย

เธอดื่มเหล้าไปได้ไม่มาก พอเสร็จสิ้นมื้ออาหาร ก็ได้เริ่มเมา

เล็กน้อย

ผู้กํากับหลินเห็นแบบนั้น ก็ไม่วางใจให้เธอกลับคนเดียว ก็ได้ ส่งคนไปบอกให้ผู้ช่วยเธอมา

ผู้ช่วยเสียวถึงยังอยู่ในห้องเหมาเดิม ได้ยินว่าถังลั่วเหยาดื่ม เมา ก็ได้รีบไปรับเธอ

ตอนที่มาถึงตรงนี้ ถึงได้รู้ว่าเซ่เซียวก็อยู่

เธอตกใจเล็กน้อย ถึงว่าวันนี้เป็นงานเลี้ยงฉลองการถ่ายทำ เสร็จแท้ๆ แต่สุดท้ายผู้กำกับไม่อยู่ นางเอกไม่อยู่ ขนาดพระเอกก็ได้หายตัวไป

เห็นทีก็ได้อยู่ที่นี่ทั้งหมด

เวลานี้ ผู้กำกับหลินก็ได้ส่งพวกผู้ร่วมลงทุนแล้วก็นักเขียนบท กลับไป ในห้องเหมาก็เลือกแต่เซ่เซียวกับถังลั่วเหยาสองคน

หลังจากที่ถังลั่วเหยาดื่มเมา ท่าทางหลังดื่มเมาก็ไม่เลว

ไม่โวยวาย และไม่มีท่าทางที่เสียมารยาท ก็แค่พิงอยู่ตรงนั้น นอนอยู่เงียบๆ

เพราะงั้น ตอนที่เสี่ยวนิ่งเข้ามา ก็เห็นถึงลั่วเหยาพิงอยู่บน โซฟา ลับตาทั้งสอง ใบหน้าได้แดง

และเซเซียวก็ได้นั่งข้างๆ เธอ

“พี่ลั่วเหยา เธอนั้น…….

ได้อยู่ในกองถ่ายด้วยกันสามเดือน เดี๋ยวนิ่งเหมือนว่าได้อยู่ ข้างๆ ถังลั่วเหยาตลอด เพราะงั้นเซ่เซียวรู้จักเธอแน่นอน

เขาเงยหน้ามองว่าคนที่เข้ามานั้นเป็นเธอ ก็ได้รับอธิบายไป ว่า “ถั่วเหยาเธอดื่มเมานะ เหมือนว่าตอนนี้ได้หลับไปแล้ว เธอขับ รถเป็นไหม? ถ้าเป็นฉันส่งพวกเธอลงไป

เสี่ยวนิงได้ยินแบบนั้นก็ได้รับส่ายหน้า

“ไม่ ไม่ค่ะไม่ลำบากคุณแล้ว! ฉันส่งพลั่วเหยาลงไปคนเดียว เองค่ะ”

เซ่เซียวยิ้มแล้วพูดว่า “เธอนั้นดูถูกน้ำหนักของคนดื่มเหล้าเมาไปแล้ว ถึงแม้ขนาดนั้น ฉันมองเธอแล้วลง

พูดจบ ก็ได้ประคองถังลั่วเหยาที่พักที่โซฟาตอนนั้นขึ้น

เสี่ยวจึงคิด รู้สึกเขาพูดถูก

บวกกับได้รู้จักมาไม่กี่เธอว่าเซ่เซียวไม่คน ไม่กับถังเหยาซุบซิบ ว่าตอนเขาช่วยส่งลงไปดีกว่าไปคนอื่นมาเพราะงั้นไม่ได้พูดอะไรอีก

เสี่ยวฉิงได้พูดขอบคุณเขาด้วยนะคะ

เซเซียวพูดอะไร อุ้มถังลั่วเหยา ท่าบอกเธอนำทาง เสี่ยวได้ทางเขา ได้เดินทางลานจอด

เซ่เซียวประคองถังลั่วเหยาส่งเธอไปลานจอดรถ แล้ว ประคองคนขึ้นสั่งให้คนนั้นค่อยๆ ขับรถเสร็จ ถึงพูดกับ เสี่ยวว่า “คืนเธออารมณ์ดื่มไปไม่ๆ ต่อไปเธออย่าลืมจะเตรียมอะไรอย่างนั้นพรุ่งจะสบายตัว

ถึงแม้แบบนี้แปลกๆ ไปหน่อย แต่ว่าทุกคนได้เป็นเพื่อนร่วมงานกันมาสามเดือน เพราะงั้นก็ไม่ได้เก็บไปคิดอะไรมาก

ก็แค่พยักหน้าอย่างว่าง่าย “ฉันรู้แล้วค่ะ ขอบคุณพี่เซเชียวนะ คะ”

เซ่เซียวยิ้ม เป็นการสื่อว่าพวกเขาสามารถที่จะขับรถได้แล้ว ถึงได้หันหลังเดินไปทางรถของตัวเอง

และเวลานี้ ในที่ที่พวกเขาไม่รู้นั้น ก็ได้มีเสียงของชัตเตอร์ถ่าย รูปดังขึ้น

จนกระทั่งรอให้รถของถังลั่วเหยาออกไป เซ่เซียวก็ได้ไปขึ้นรถ อีกคันจากไป นี่ถึงได้ออกไปอย่างเงียบๆ

วันที่สอง

ถังลั่วเหยายังนอนอยู่ไม่ตื่น อยู่ๆ ก็ได้มีเสียงโทรศัพท์ที่ดัง

ปลุกจนตีน

เธอได้ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ ก็ได้เอาโทรศัพท์ของเธอขึ้นมา อย่างมีนๆ กดรับ

อีกด้านก็ได้ส่งเสียงที่โมโหของซูหงส่งมา

“ถังลั่วเหยา นี่มันอะไร? เมื่อวานเธอกับเซเซียวได้ไปร่วมงาน เลี้ยงฉลองการถ่ายละครเสร็จของกองถ่ายไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึง ได้ถูกคนถ่ายรูปแบบนี้มาได้?”

สติของถังลั่วเหยายังไม่ได้ตื่น ก็ได้พูดลืมไปอย่างมึนๆ งงๆ สับสนเล็กน้อย
ก็ได้ถามออกไปว่า “รูปอะไรคะ?”

อีกฝ่าย ซูหงพบว่าสายขนาดนี้แล้วเธอยังหลับอยู่ บนโซเชียล ได้วุ่นวายขนาดนั้น ตัวหลักอย่างเธอยังไม่ร้อนไม่หนาว มีความ รู้สึกที่ว่าฮ่องเต้ไม่เดือดร้อนในที่เดือดร้อนก่อนยังไงไม่รู้

เธอก็ได้โมโหเอามากๆ เลยทันที ก็ได้พูดอย่างหงุดหงิดว่า “เธอยังพูดอีก! รูปอะไร รีบลุกขึ้นแล้วก็ไปดูบนเน็ตเองก็รู้แล้ว ไม่ใช่เหรอ? รอเธอดูแล้วค่อยโทรมาหาฉัน เล่าเรื่องราวเมื่อวาน ให้ฉันอย่างละเอียด!

พูดจบ ก็ได้วางสายไปเลย

พอแบบนี้ ถังลั่วเหยาก็ถือว่าตื่นเลยทันที เธอได้ขมวดคิ้ว ก็ได้ลงมาจากเตียง เอาโทรศัพท์ออกมาดูเวย

ป๋อ

ตอนพึ่งเปิดดูในข่าวดังอันดับหนึ่งนั้น ก็ได้มีชื่อของตัวเองอยู่ เธอได้อึ้งเล็กน้อย กดเข้าไป ก็เห็นว่าเป็นข่าวซุบซิบระหว่าง เธอกับเซ่เซียว

หัวข่าวนั้นเขียนได้สะดุดตามาก : สาวน้อยที่ดังถังลั่วเหยานัด เจอกลางคืนกับเซ่เซียวเจ้าชายน้อยแห่งร็อก สงสัยว่ามีความ สัมพันธ์กัน

เธอได้อึ้งไป ดูลงไปต่อ

ก็เห็นว่าข้างบนได้มีภาพที่เซ่เซียวส่งเธอไปที่ลานจอดรถเมื่อคืน ตอนนั้นเธอเมาแล้ว แต่ก็จำได้รางๆ

ถึงแม้จำไม่ได้มาก แต่ก็รู้ว่าตัวเองกับเซ่เซียวไม่เป็นอะไรกัน เขาก็แค่เห็นว่าตัวเองดื่มมากแล้วไม่วางใจ ถึงได้มาส่งตัวเองลง ไปเท่านั้น

คิดไม่ถึงว่าเรื่องที่ง่ายขนาดนี้ ก็ได้ถูกคนอื่นถ่ายเข้า แล้วยังมี ข่าวแบบนี้ออกมาอีก