วิวาห์หวาน นายซาตาน ที่รักของฉัน

บทที่ 991 ตั้งครรภ์ครั้งเดียวได้คู่แฝด



บทที่ 991 ตั้งครรภ์ครั้งเดียวได้คู่แฝด

พอถึง ณ เวลานี้ โจวจื่อหญิงคนนี้ก็ได้ทำเรื่องให้มันบานปลาย ได้ถึงขั้นนี้แล้ว แน่นอนว่าลู่หลันซื้อก็จะโทษอะไรเขาไม่ได้อีก ฉะนั้นก็เลยทำได้เพียงยิ้มแห้งแล้วโบกมือ

“ช่างมันเถอะๆ ไหนๆคุณก็พูดขนาดนี้แล้ว งั้นฉันก็ใจกว้าง พอที่จะให้อภัย ตอนนี้ก็จะไม่ต่อรอง โต้เถียงกับพวกคุณแล้ว ”

“แต่ว่า คุณก็จําเป็นต้องจำไว้นะว่าฉันไม่อนุญาตให้คนพวก นั้นออกมาทำเรื่องทุลักทุเลอีก ไม่อย่างงั้นสุดท้ายแล้วฉันจะไม่ ยอมปล่อยไว้ง่ายๆแน่

โจว อหมิงพยักหน้า

“คุณลู่ ได้โปรดไว้ใจได้เลย เรื่องนี้ผมจะควบคุมดูแลให้ถึงที่ สุดอย่างแน่นอน จะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง แน่นอนเด็ดขาด”

ผู้คนที่เห็นเช่นนี้แล้ว ก็ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย ลุกขึ้นเตรียมตัวจะ จากไป

โจวจื่อหมิงก็ได้หยุดพวกเขาไว้อีกครั้ง

เขาหัวเราะแล้วพูดว่า “เขาว่ากันว่าเชิญมาเจอกันไม่เท่ากับ การเจอโดยความบังเอิญ ผมนึกไม่ถึงจริงๆ ว่าครั้งนี้จะมาเจอ พวกคุณที่เมือง โดยบังเอิญ ไหนๆ ก็มาแล้ว แล้วผมก็ล่วงล้ำไปก่อน หลังจากนี้ถ้าหากว่าพวกคุณยังจะอยู่เมืองต่อล่ะก็ เอาเป็น ว่าติดต่อผมแล้วกัน ผมสามารถพาพวกคุณไปเที่ยวรอบๆ ได้อีก อย่างหนึ่งคืออยากขอยกโทษให้ผม สองคือถือว่าทำหน้าที่ใน ฐานะที่เป็นเจ้าถิ่นหน่อย”

ขณะที่พูดอยู่ ก็ได้เอานามบัตรออกมา แจกให้กับพวกเขา คนละใบ

ลู่หลินจือมองดูรอบๆอย่างผ่านๆ พร้อมพูดขึ้นมาว่า “พวก เรายังต้องอยู่อีกเป็นเวลาสองวัน ถ้ามีอะไรที่จะขอให้ช่วยจะ ติดต่อกลับไปหาคุณ

โจวจื่อหมิงพยักหน้ารับเก้อๆ ลู่วิ่งเป็นผู้คนเหล่านี้ถึงจะจากไป พอเดินออกจากบาร์ ลู่วิ่งเป็นไม่ได้นั่งรถคันเดียวกันกับ หลันลือ

เพราะว่าก่อนหน้านี้หลันจือได้ขับรถมาเอง แต่จึงเป็นพวก เขาคือขับรถอีกคันมา ฉะนั้น หลังจากที่เดินออกมาแล้ว ทุกคนก็ ต่างขึ้นไปนั่งของตัวเอง

แต่เจ้านายหยู เพราะไม่ได้กลับทางเดียวกันกับพวกเขา เพราะ ฉะนั้น หลังจากที่ได้ทักทายพวกเขาแล้ว ก็ได้นั่งรถตัวเองแล้ว จากไป

พอหลังจากที่ทุกคนได้กลับกันหมดนั้น จึงเป็นกับจิ้งหนึ่งนั่ง อยู่ในรถ

จึงหนิงถึงกับอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจแล้วพูดว่า “นึกไม่ถึงจริงๆ ทีแรกนึกว่าการออกมาครั้งนี้ จะผ่านไปอย่างราบรื่นด้วยดี แต่กลับมาพบเจอกับเรื่องอย่างนี้

ลู่วิ่งเซินก็พยักหน้ารับเนิบๆ “มันค่อนข้างบังเอิญเหมือนกัน”

จิ่งหนึ่งถามด้วยความสงสัย: “จะว่าไป ความรู้สึกที่โจวจื่อห มิงคนนี้ให้กับผู้คนมันรู้สึกแปลกๆ ทั้งๆที่ฉันรู้สึกได้ถึงมีความ ชอบธรรมในตัวเขาอย่างเห็นได้ชัด แต่ทำไมถึงมาอยู่ในสถานที่ แบบนี้ได้ละ เปิดร้านที่บรรยากาศเลวทรามป่าเถื่อนอย่างนี้ ดูไป ก็ดูออกว่าเป็นบาร์ใต้ดินที่ไม่ค่อยเคร่งครัดเท่าไหร่นัก? “ลู่วิ่งเซ นมองดูเธออย่างลึกซึ้ง “เขาอาจจะมีความยากลำบากที่หลีก เลี่ยงไม่ได้หรือเปล่า ผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่องสักเท่าไหร่ ตอนที่พวกผม เรียนมหาลัยตอนนั้น ความสัมพันธ์ค่อนข้างดี แต่พอหลังจากที่ จบออกมาก็ต่างคนต่างไปทางของตัวเอง ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ฉะนั้นผมก็ไม่ค่อยรู้ว่าหลายปีมานี้เขาเจอกับเรื่องอะไรมาบ้าง

จิ่งหนิงทําเสียงตอบรับและพยักหน้า

“นั่นมันก็จริงอยู่ แต่ฉันมองว่าเขานั้นมีพรสวรรค์ มาอยู่ในที่ แบบนี้ ช่างเสียดายจริงๆ

ลู่จิ่งเซ็นจับมือเธอไว้

“เอาน่ะ อย่าไปสะเทือนใจมากกับเรื่องของคนอื่นหน่อยเลย คุณเป็นยังไงบ้าง? เมื่อทำให้คุณตกใจไหม น้องไม่เป็นไรใช่ ไหม?

จิ่งหนึ่งพยักหน้า ยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันไม่เป็นอะไร ยังดีอยู่ ลูกชายคุณเป็นเด็กดีมาก ไม่ได้กวนฉัน ฉะนั้นคุณไว้ใจได้เลย
ลู่จิ่งเซินพอเห็นเช่นนี้ ถึงจะยิ้มแล้วดึงเธอมากอดไว้ที่อก

พอกลับมาถึงที่พัก ถึงแม้ว่าจิ่งหนึ่งจะพูดว่าตัวเองไม่เป็นอะไร มาก แต่จึงเป็นก็กันไว้ดีกว่าแก้ ก็ได้วิ่งไปหาเชาขอร้องให้เขา มาตรวจดูวิ่งหนึ่งสักหน่อย

เซวซูและโม่ไฉ่เวย เพราะเป็นห่วงพวกเขา จึงไม่ได้นอนกันเลย พอรู้ว่าพวกเขากลับมาแล้ว ก็รีบมากันหมด

ณ ตอนนี้ลู่หลินจือได้กลับห้องพักแล้ว ยังไม่ได้ออกมา ซึ่งหนึ่ง จึงได้เล่าเรื่องที่เกิดในบาร์ให้พวกเขาฟัง

พอหลังจากที่ทั้งสองคนฟังจบ ก็รู้สึกตกตะลึงกันหมด ไม่คาด คิดว่าจะเกิดเรื่องราวอย่างขึ้น

โม่ไฉ่เวยถอนหายใจแล้วพูดว่า “ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ก็เกรง ว่าจะเกิดเรื่องอะไรกับพวกคุณ เราไม่คุ้นเคยกับที่นี่ พอถึงตอน นั้นจะทํายังไงกันดี

จึงหนิงยิ้มหวาน จับมือเธอแล้วปลอบเธอ

“แม่คะ พวกเราไม่เป็นอะไรกันแล้ว คุณแม่ก็ไม่ต้องเป็นห่วง มันก็แค่เรื่องเข้าใจผิดกันแค่นั้นเอง”

ลู่วิ่งเซินก็พยักหน้าตอบกลับ “ใช่ครับ คุณแม่สุขภาพไม่ค่อยดี กลับไปพักผ่อนก่อนดีกว่านะครับ ทางเราสบายดี ไม่เป็นอะไร หรอกครับ”

โม่ไฉ่เวยพอเห็นเช่นนี้ ถึงจะพยักหน้าตอบรับ
ในเวลานี้ เซวซูก็ได้ตรวจดูร่างกายจึงหนึ่งเสร็จเรียบร้อย

ลู่วิ่งเซินถามด้วยความกังวล เป็นยังไงบ้าง? ไม่เป็นอะไร

ใช่ไหม? ”

เชวซูมองดูเขา

สีหน้าค่อนข้างแปลกประหลาด

เขาไม่มองค่อยยังดี พอเขามองไป จึงเป็นก็ยิ่งกังวลเข้าไป

ใหญ่

“หนิงหนึ่งเธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?

เขาก็ได้ถามอีกรอบ เซวพยักหน้า “ไม่เป็นอะไร พอสักพัก ก็พูดขึ้นมากะทันหันว่า : “พวกคุณโชคดีมาก

“หม? ”

ทั้งสองคนนิ่งไปสักพัก ไม่เข้าใจที่เขาพูดอย่างนี้มัน หมายความว่ายังไง

เชวซูหัวเราะเบาๆและพูดว่า “ยินดีกับคุณด้วย ครั้งนี้คุณ

อาจจะเป็นพ่อของคนสองคนที่เดียวเลย”

ลู่วิ่งเซินตกตะลึงอยู่พักใหญ่ แต่พอไม่นาน ก็ได้ตั้งสติขึ้นมาได้ “นี่คุณ เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ? พ่อของคนสองคนคือหมาย ถึงอะไร? ”
ถึงแม้ว่าในใจนั้นมีคำตอบอยู่แล้ว แต่ก็ไม่กล้าเชื่อสักเท่าไหร่

เขาได้พูดว่า “ความหมายก็คือภรรยาของคุณได้ตั้งครรภ์ เป็นลูกแฝด ไม่ชัดเจนว่าเป็นลูกชายหรือลูกสาว แต่รับรองได้ว่า เป็นลูกแฝดแน่ๆ

ลู่จิ้งเซินมีความสุขมากเมื่อพูดเช่นนี้

กอดจิ่งหนึ่งอย่างแน่นหนาแล้วได้หอมเธออย่างแรง

โม่ไฉ่เวยและเซวซูรู้สึกเขินเล็กน้อยเมื่อเห็นสิ่งนี้ หลังจากพูด คุยกับพวกเขา พวกเขาหันหลังเดินจากไปและกลับไปที่ห้องของ พวกเขา

จึงหนิงกลับยังไม่โต้ตอบอะไร

จนกระทั่งพวกเขาได้เดินจากไป สมองของเธอก็ยังยืนงงอยู่ และคำพูดเชวซูเมื่อตะกี้ก็ยังดังก้องอยู่ในหัวสมองของเธอ

ลู่วิ่งเซินเห็นท่าทางของเธอที่งุนงงอยู่ ยิ้มและหยิกแก้มของ

เธอ

“หนิงหนิง คุณกำลังคิดอะไรอยู่? ดีใจมากเหมือนกันใช่

ไหม?

จึงหนิงเงยหน้าขึ้นและจ้องมองเขา

ณ ตอนนี้ เธอค่อยตั้งสติขึ้นมาได้ และใบหน้าของเธอก็ดู

เคร่งขรึม

“ฉันดีใจอะไร? สองคนเลยนะ! ที่บ้านก็มีแล้วสองคนแล้วยังจะมาอีกสองคน…….

ไม่จําเป็นต้องพูดถึง เธอก็สามารถนึกได้เลยว่าชีวิตในอนาคต

ข้างหน้าของเธอนั้นจะต้องทรมารแค่ไหน ไม่ใช่ว่าเธอไม่ชอบเด็ก แต่คุณลองนึกสภาพที่มีลูกสี่คนที่บ้าน

ออกได้ไหม?

ไม่ว่าจะมีคนรับใช้สักกี่คน พอเวลาที่เด็กๆ ต้องการแม่ขึ้นมา เธอก็จะไม่มีเวลาและวุ่นวายมากเกินไป

ลู่วิ่งเซ็นรับรู้ถึงความกังวลของเธอ ยิ้มพร้อมกับโอบกอดเธอ และดึงเข้ามาตรงหน้าอก

“ไม่ต้องกังวล หลังจากนี้ผมจะช่วยคุณเอง ไม่ให้พวกเขามาก วนคุณ หนึ่งหนึ่ง นี่เป็นลูกของเรา และเป็นสัญลักษณ์แห่งความ รักของเรา ผมดีใจมากจริงๆ

ที่จริงในใจของจิ่งหนึ่งก็ไม่ใช่ว่าไม่ดีใจเลย

ท้ายที่สุด ก็ไม่มีแม่คนใดที่ไม่มีความสุขเพราะเธอตั้งครรภ์ เป็นลูกแฝด

ครั้งเดียวได้รางวัลใหญ่ทั้งสองรางวัล เป็นใครจะไม่รู้สึกโชคดี

ล่ะ?

เมื่อคิดได้เช่นนี้ เธอก็อดยิ้มไม่ได้

ได้เอาศีรษะพิงไว้ที่อกของลู่วิ่งเซิน พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ว่า “คุณว่า พวกเขาจะเป็นเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิงหรือ? ”
จึงเป็นกระซิบเบาๆ “ไม่ว่าจะชายหรือหญิง ผมก็ชอบหมด

จิ่งหนึ่งขมวดคิ้วและเหลือบมองเขา

“ฉันหวังว่าเป็นเด็กผู้หญิง

เธอยิ้มและพูดว่า “เด็กผู้หญิงมันช่างแสนดีเหลือเกิน หวาน แหววเหมือนอ่านอ่านเลย

ลู่วิ่งเซินหัวเราะเบาๆ “ชายหญิงก็ดีหมด ถ้าหากเป็นเด็กผู้ หญิง ก็จะเป็นคุณหนูของตระกูลลู่ ถ้าหากเป็นเด็กผู้ชาย เมื่อโต เป็นผู้ใหญ่ก็สามารถมาช่วยผมปกป้องคุณได้ ก็ดีเหมือนกันน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ