บทที่ 14 เธอไม่ทำแล้ว

ยังไงก็เป็นศิลปินชื่อดังแนวหน้า พลังบนกายแฝงไว้ด้วยตัว ของตนเอง ความสามารถในการดำเนินงานก็ถือว่าพอใช้ได้ พูดได้ว่าเป็นต้นหาเงินเคลื่อนที่ต้นหนึ่ง

ศิลปินหญิงแบบนี้ยอมเซนต์สัญญากับบันเทิงเฟิงหัว ทุก คนย่อมดีใจอย่างยิ่งอยู่แล้ว

มู่ยั่นเจ๋อ เห็นได้ชัดว่าพอใจกับประสิทธิภาพแบบนี้อย่าง มาก ผ่านไปสักพักหนึ่ง จึงยกมือขึ้นเล็กน้อย ตัดเสียงตื่นเต้น ดีใจของทุกคนไป

“นอกจากนี้ ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง สตรีคนนี้ที่อยู่ข้างผมชื่อว่า ถงซู มีคนมากมายที่อยู่ในนี้อาจจะไม่รู้จักเธอ แต่เพียงแค่ ทำงานอยู่ในอาชีพนี้สิบปีขึ้นไปแล้ว คิดว่าสำหรับชื่อของเธอ น่าจะเคยได้ยินมา วันนี้ผมพาเธอเข้ามาคืออยากจะประกาศ ว่า เริ่มจากวันนี้เป็นต้นไป เธอจะกลายเป็นผู้จัดการกรม ประชาสัมพันธ์คนใหม่ของพวกเรา นำพากรมประชาสัมพันธ์ ของพวกเราก้าวขึ้นไปใหม่อีกขั้นหนึ่ง! พัฒนาให้บริษัทยิ่งดี กว่านี้ ยิ่งแข็งแกร่งกว่านี้!”

พูดจบ ในห้องประชุมตกอยู่ในความเงียบสนิทไปหมด ดูเหมือนทุกคนล้วนตั้งตัวไม่ทันเล็กน้อย ผ่านไปหลายวินาที จึงมีเสียงปรบมือดังขึ้นมานิดๆหน่อยๆ

จากนั้น สายตาของคนทั้งหลายล้วนมองไปยัง จิ่งหนิง

ในสายตานั้นเต็มไปด้วยความเห็นใจและความเสียดาย ในที่สุดก็ดูเหมือนได้พิสูจน์ความจริงของข่าวลือในตอนเช้า

มีคนที่ไม่รู้จักความเป็นมาของ ถงซู หลังจากถามกับผู้ร่วม งานที่อยู่ข้างๆแล้ว สายตาที่มองไปยัง จิ่งหนิง ก็ล้วนกลาย เป็นสลับซับซ้อนเล็กน้อยเช่นกัน

ที่จริงแล้ว ความสามารถของ จิ่งหนิง แม้ว่าทุกคนเห็นกับ ตา แต่ว่าประวัติประสบการณ์ของ ถงซู วางอยู่ที่นั่น ความ สามารถย่อมไม่แย่ไปถึงไหนอยู่แล้ว ประธานมู่ พาเข้ามา แล้ว พวกเขาก็พูดอะไรไม่ได้เช่นกัน

ยังไงก็ยังมีหนึ่งหรือสองคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับ จิ่ง หนิง เห็นสภาพการณ์แล้วไม่พอใจลุกขึ้นมา คัดค้านพูดว่า “ฉันไม่เห็นด้วย!”

“ฉันก็ไม่เห็นด้วยเช่นกัน! ทุกคนล้วนรู้หมด ผู้จัดการกรม ประชาสัมพันธ์ในตอนนี้คือ จึงหนิง เธอทำดีมากมาโดย ตลอดยื่นมือช่วยเหลืออยู่ตรงเวลาที่บริษัทวิกฤติที่สุด นำพา กรมประชาสัมพันธ์เดินมาถึงวันนี้ คุณงามความดียิ่งใหญ่ มาก ประธานมู่ พูดว่าจะเปลี่ยนก็เปลี่ยน ก็จะไม่สะเพร่าเกิน ไปแล้วหรือ!”
“ก็ใช่สิ! ผู้จัดการวิ่ง ก็ไม่ได้ทำผิดอะไร แม้ว่า ประธานมู่ อยากจะเปลี่ยนเธอออก ก็ต้องมีข้อผิดพลาดอะไรสักอย่าง ล่ะ? อีกทั้ง พี่ถงคนนี้แม้ว่าแต่ก่อนเป็นนักประชาสัมพันธ์ที่ มีชื่อเสียงมาก แต่ได้ยินว่าไม่ได้จัดการเคสอะไรมาสิบกว่าปี แล้ว ก็ไม่รู้ว่าความสามารถของเธอในตอนนี้ยังใช้ได้หรือ ไม่? หากว่าใช้ไม่ได้ จะไม่ใช่หน่วงถ่วงเรื่องราวหรือ?”

ในทันทีความสงสัยของหลายคนนั้นเหมือนดั่งหนึ่งหิน กระทบคลื่นขึ้นมาหลายพันชั้น ทำให้คนที่เหลือก็รู้สึกตัวขึ้น มาเช่นกัน

ใช่ล่ะ แม้ว่า ถงซู ในเวลานั้นมีศักดิ์ศรีและชื่อเสียงยิ่งใหญ่ มาก แต่ว่าถึงยังไงก็เป็นเรื่องของเมื่อสิบปีก่อนแล้ว ศิลปินที่กำลังดังอยู่ในวงการบันเทิงล้วนถูกเปลี่ยนไป

หลายคนแล้ว ตอนนี้เธอจะออกมาเป็นนักประชาสัมพันธ์ต่อ

ไปได้หรือ ?

มู่ยั่นเจ๋อ ได้รับสายตาที่สงสัยของคนทั้งหลาย ขมวดคิ้ว เล็กน้อย

กำลังจะพูด อยู่ดีๆแขนเสื้อถูกคนดึงเบาๆหนึ่งที

จึงเสี่ยวหย่า ส่งสายตาให้เขาหนึ่งที่ มู่ยั่นเจ๋อ เม้มปาก เม้มแล้วเม้มอีก ก็เห็น ถงซู ยิ้มเล็กน้อยหนึ่งที่ ยืนขึ้นออกมา พูดว่า “คิดว่าทุกคนน่าจะเข้าใจผิดแล้วล่ะ!”
สายตาของเธอมองทุกคนไปหนึ่งรอบ สุดท้ายตกอยู่บน กายของ จิ่งหนิง ที่เย็นชาเต็มใบหน้า

“ครั้งนี้ ประธานมู่เชิญฉันเข้ามา ก็ไม่ได้หมายความว่าคิด อยากจะเปลี่ยน ผู้จัดการจิ่ง ออกเลย ผู้จัดการจิ่ง เหน็ดเหนื่อยตรากตรำและมีผลงานอย่างใหญ่หลวง ต่อบัน เทิงเฟิงหัว มีประสิทธิภาพที่ทำให้จิตใจคนมั่นคง ประธานมู่ จะตัดสินใจอย่างที่ทำให้คนจิตใจหนาวเหน็บนี้ได้ยังไงล่ะ?”

คนทั้งหลายได้ยินคำพูดนี้ อดไม่ได้มีความสงสัยเล็กน้อย

“งั้นเมื่อกี้คำพูดของ ประธานมู่ คือมีหมายความว่าอะไร ล่ะ?”

ถงซู ยิ้มแล้วยิ้มอีก นิ่งสงบพูดว่า “ทุกคนล้วนรู้ว่าบันเทิง เพิ่งหัว พัฒนาถึงวันนี้ ไม่ได้เป็นบริษัทเล็กๆ ในสองปีก่อนที่ ไม่ได้อยู่ในสายตาของคนแห่งนั้นอีกแล้ว บัดนี้ในวงการ นอกจาก อานหนิงกั่วจี้ ยากที่จะมีคู่แข่งที่จะแข่งกับพวกเรา ได้แล้ว เปลี่ยนอีกประโยคหนึ่งพูดว่า ตอนนี้คู่แข่งของพวก เราไม่มีคนอื่น ก็มีแต่ อานหนิงกั๋วจี้ และ อานหนิงกั๋วจี้ แข็งแกร่งขนาดไหน ไม่จำเป็นต้องให้ฉันพูดถึง คิดว่าทุกคน ล้วนชัดเจน จะแข่งกับบริษัทแบบนี้ สิ่งที่ต้องมีไม่เพียงแค่ ความสามารถในการดำเนินงานที่แข็งแกร่งกับความเร็วใน การตอบสนองแค่นั้นเอง ยังต้องมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง เกี่ยวกับอาชีพนี้และคอนเนคชันที่กว้างขวางมาก แต่ทั้งสอง จุดนี้ กลับเป็นสิ่งที่ ผู้จัดการจึงขาดที่สุดพอดี ถึงยังไงให้เธอทำดีขนาดไหน ก็มีแค่ประวัติประสบการณ์สองปีเท่านั้น ดัง นั้น ประธานมู่ ดึงฉันเข้ามาก็เพียงแค่อยากจะให้ฉันช่วยผู้ จัดการวิ่ง บริหารกรมประชาสัมพันธ์ด้วยกัน ช่วยเสริมความ บกพร่องในข้อมูลอาชีพนี้และคอนเนคชันให้กับเธอ เพียงแค่ นี้เท่านั้นเอง”

คำพูดนี้พูดออกไป คนทั้งหลายรู้แจ้งกระจ่างในฉับพลัน

ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง

พูดได้ว่า สิ่งที่ ถงซู พูดคือเรื่องจริง

พัฒนาจนถึงวันนี้ ความสามารถในการดำเนินงานส่วนตัว แท้จริงแล้วก็ไม่ได้มีความสำคัญขนาดนั้น เทียบกับเงินทองที่ มากมาย คอนเนคชันที่กว้างขวางและมีความเข้าใจอย่างลึก ซึ่งเกี่ยวกับอาชีพนี้จึงจะเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด

ที่พูดว่าเดินก้าวหนึ่งมองสิบก้าว ถ้าหากว่าไม่มีประวัติ ประสบการณ์ที่ลึกพอไม่ได้คลุกคลีอยู่ในอาชีพนี้มานานพอ ยากที่จะทำได้มากจริงๆ

ในทันทีนั้นทุกคนล้วนปรากฏสีหน้าที่แจ่มแจ้งแล้ว มีเพียง แค่คนเดียวที่ยกข้อสงสัยขึ้นมา

“ในเมื่อ พี่ถง นั้นกลายเป็นผู้จัดการกรมประชาสัมพันธ์ แล้ว ผู้จัดการจิ่ง ก็จะกลายเป็นตำแหน่งอะไรอีกล่ะ?” คนทั้งหลายล้วนมองไปยัง จึ่งหนิง
มู่ยั่นเจ๋อ จ้องมองเธอ เงียบไปสองวินาที เสียงเข้มพูดว่า “จิ่งหนิง ก็ลดลงมาเป็นรองผู้จัดการชั่วคราวเถอะ! ติดตาม อาวุโสฝึกฝนก่อนสักหน่อย วันหลังมีโอกาสแล้วค่อยยก ระดับขึ้นมา”

คนทั้งหลาย…

ทำผิดแล้วถูกลดตำแหน่งไม่แปลกใจ

สร้างผลงานแล้วยังถูกลดตำแหน่ง นี่ช่าง..ตบหน้ากัน มากจริงๆนะ!

ในที่สุด จิ่งหนิง ปรากฏเสียงหัวเราะเยาะเล็กน้อยขึ้นมา

อยู่ท่ามกลางสายตาของคนทั้งหลาย เธอลุกขึ้นมาอย่าง ใจเย็น มือทั้งสองดันอยู่บนโต๊ะมองไปยัง มู่ยั่นเจ๋อ ที่นั่งอยู่ ตำแหน่งประธาน

“ประธานมู่ ท่านพูดว่าฉันมีข้อบกพร่องในด้านความ เข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับอาชีพนี้และคอนเนคชัน มีหลัก ฐานหรือเคสตัวอย่างชัดๆมาอธิบายให้เห็นไหม?”

มู่ยั่นเจ๋อ ชะงักทันที

พูดได้ว่า ทุกเคสที่ผ่านมือ จึงหนิง ล้วนสำเร็จอย่างดีมาก ดูเหมือน..ไม่มีอะไรที่แสดงออกมาได้ให้เห็นอย่าง แท้จริง

ดวงตาที่เย็นสดใสของ จึ่งหนิง จ้องมองเธอ และหัวเราะเยาะขึ้นมาอีกหนึ่งเสียง

“ในเมื่อไม่มี อย่างนั้นท่านอาศัยอะไรคิดว่า อยู่ในทั้งสอง ด้านนี้ฉันก็จะแพ้ พี่ถง อย่างแน่นอนหรือ?”

มู่ยั่นเจ้อ

จึงหนิง มองเห็นลักษณะคำพูดเขาที่ติดอ่าง ในใจยิ้มเย็น

ซา

นึกถึงในเวลานั้น เพื่อที่จะเข้าใจถึงอาชีพนี้ยิ่งขึ้น เธอดู เอกสาร ดูเคสจนไม่หลับไม่นอน

เพื่อสร้างคอนเนคชันให้กับบันเทิงเฟิงหัว เธอที่ไม่ชอบ คบค้าสมาคมตลอดเวลา ก็ได้ร่วมงานปาร์ตี้ดื่มกิน สนุกสนานมาไม่น้อยเช่นกัน

หลายครั้ง เธอเพื่อที่จะเปิดความสัมพันธ์ให้กับบันเทิงเฟิง หัว เธอดื่มเหล้าอยู่บนโต๊ะ ดื่มจนอาเจียน

หลายครั้ง เธอทำโอทีจนเที่ยงคืน เหนื่อยจนหมดเรี่ยว หมดแรงเพิ่งกลับถึงบ้าน แผนกผู้จัดการมีสายเข้ามาก็ต้อง กระตุ้นจิตสติลุกขึ้นมาทำงานต่อทันที

ล้วนพูดว่าศิลปินของบริษัท บันเทิงเฟิงหัว เกิดเรื่องอยู่ใน วงการนี้ มักจะถูกจัดการได้รวดเร็วที่สุด

แต่ก็ไม่มีคนเคยคิดว่า เบื้องหลังในความรวดเร็วที่สุดนี้ ตกลงว่าแบกรับความไม่ง่ายจากเหงื่อมากมายเท่าไหร่แล้ว
เขามองไม่เห็น หรือพูดว่าเขาตั้งใจแกล้งมองไม่เห็น

บัดนี้ทั้งยังเอาเรื่องประวัติประสบการณ์ของเธอมาพูด จึงหนิง รู้สึกว่าน่าขำมากจริงๆ ไม่เคยรู้สึกถึงว่าจิตใจ หนาวเหน็บขนาดนี้มาก่อน

ก่อนหน้านี้ไม่ว่ายังไง เธอก็เตรียมพร้อมที่จะลาออกแล้ว แต่ก็นึกไม่ถึงว่า มู่ยั่นเจ๋อ จะหน้าไม่อายแกล้งกันถึงขนาดนี้

มู่ยั่นเจ๋อ คำพูดติดอ่างไปสักพัก จึงขมวดคิ้วเสียงเข้มพูด ว่า “จิ้งหนิง นี่คือให้โอกาสคุณได้ฝึกฝนครั้งหนึ่ง คุณถ่อมตน หน่อย วันหลัง…”

“ไม่จำเป็นต้องมีวันหลังแล้ว!”

เธอหัวเราะเย็นชาเสียงหนึ่ง อยู่ดีๆดึงจดหมายลาออกจาก สมุด “เพี้ยง” หนึ่งเสียงทิ้งไปยังต่อหน้าเขา

“ท่านไม่ใช่อยากจะได้อันนี้หรือ? ฉันให้ท่านสมหวัง! พอดี ข้าวกล้องที่ผสมหินถ้วยนี้ของบันเทิงเฟิงหัว ฉันก็กินไม่ลง เช่นกัน วันหลังกรมประชาสัมพันธ์จะให้ใครบริหารก็ให้คน นั้นบริหารเถอะ ฉันไม่ทำแล้ว!”