BOSS ลู่ตกใจ

น้ำเสียงนี้…ดูไม่เหมือนดีใจนะ!

หรือว่าเธอไม่ชอบดอกกุหลาบ?

เขารีบอธิบาย “ก็ช่วงนี้เห็นคุณถ่ายละคร อย่างยากลำบาก ดังนั้นเลยส่งของพิเศษ ๆ ให้ คุณ ให้คุณดีใจ ๆ ไง!”

จิ่งหนิงหัวเราะอย่างเย็นชา “งั้นทําไมไม่เอา ตัวคุณส่งมาด้วยเลยล่ะ?”

เมื่อพูดสิ่งนี้ออกไปผู้ชายคนนี้ก็เริงร่าทันที

“จริงเหรอ? ได้เหรอ?”

จิ่งหนิงกัดฟัน

เธอตบหน้าผากของเธออย่างเงียบๆ

คำพูดนี้…ต้องโทษเธอปากมาก! ไม่มีหูรูด

เธอกระแอมเบา ๆ และไม่อยากพูดเรื่องนี้ อีกจึงเปลี่ยนเรื่องคุย “เอาล่ะ ๆ ได้รับดอกไม้แล้ว ค่ะ สวยมากเลย ฉันชอบมาก”

อืม บางทีก็ต้องแสดงออกถึงความรักบ้าง

ถึงแม้ว่าเธอจะมีความรู้สึกดีใจในตอนแรก แล้วนั้น อีกสิ่งที่ตามมาคือดอกไม้วางไว้ตรงนั้น เยอะขนาดนั้นมันก็ดูเกะกะ จะทิ้งก็เสียดาย จะแจกก็ดูไม่ค่อยดี

แต่เมื่อคิดถึงความตั้งใจของชายหนุ่ม รวม ทั้งคำพูดในการ์ดใบนั้นก็รู้สึกว่าไม่ควรจะเย็นชา กับคนอื่นมากเกินไป

เพื่อไม่ให้คนอื่นต้องเจ็บ

เมื่อลู่วิ่งเซ็นได้ยินเธอพูดแบบนั้นสุดท้าย เขาก็อารมณ์ดีขึ้นมาก

“คุณชอบก็ดีแล้ว ต่อไปคุณชอบอะไรก็ บอกผมได้เลย ผมจะให้คนส่งไปให้

จิ่งหนิงรีบพูดขึ้น เดี๋ยวก่อน แค่ครั้งนี้ก็ พอแล้วค่ะ ครั้งต่อไปไม่ต้องแล้ว

ไม่ใช่ว่าเธอไม่ต้องการเล่นใหญ่ แต่ตัวตน ของลู่นั้นพิเศษ

เพื่อไม่ให้ตกเป็นที่สนใจของคนอื่นและสืบ พบเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับลู่วิ่งดัง นั้นอะไรไม่เด่นไว้จะดีกว่า

ลู่ได้ยินเธอพูดแบบนี้แล้วก็เกิดความ ไม่สบายใจ

ทำไมรู้สึกเหมือนคุณรังเกียจผมมากเลย?”

จิ่งหัวเราะแหะ ๆ

“ฉันจะรังเกียจคุณได้ยังไงคะ เพียงแต่ว่า หากว่าทำอะไรมันเด่นมากไปจะทำให้คนอื่นคิด ว่าฉันตัวเปรียบเทียบกับใครบางคน
ลู่นิ่งเงินยกมุมปาก

“เทียบแล้วยังไง? ผู้หญิงของผมไม่มีทาง

แย่กว่าคนอื่นอยู่แล้ว”

จังหนิง: “……”

“เอาล่ะ ๆ แล้วแต่คุณ พอแล้ว นี่ก็ดึกแล้วฉัน จะวางสายแล้ว”

ลู่วิ่งเซินรีบพูดจาสองสามคำ ก่อนที่จะวาง สายโทรศัพท์ไป

หลายวันต่อมาทุกคนก็พบกับความผิดปกติ กองถ่ายแปรสภาพเหมือนเป็นลานประลอง

ทุกวันไม่ว่าจิ่งเสี่ยวหย่าได้รับอะไร จึงหนิ งก็จะได้รับของสิ่งแบบเดียวกันเพียงแต่หรูหรา และสวยกว่าแค่นั้น

ตัวอย่างเช่นถ้ามู่ยั่นเจ๋อส่งดอกไม้ให้วิ่ง เสี่ยวหย่าเก้าร้อยเก้าสิบเก้าดอก จิ่งหนิงจะได้รับ ช่อดอกไม้เก้าพันเก้าร้อยเก้าสิบเก้าดอก

ถ้าจึงเสี่ยวหย่าได้แหวนเพชร จิ่งหนึงก็จะ ได้แหวนเพชรที่เม็ดโตและส่องแสงแวววับอีกทั้ง มีความประณีตมากกว่า

ถ้าจิ่งเสี่ยวหย่าได้รับชุดราตรี ก็จะมีจะมีนัก ออกแบบแฟชั่นระดับโลกที่มาวัดตัวตัดเย็บให้เธอ ถึงกองถ่าย

ทุกคนต่างแอบที่จะตกตะลึงไม่ได้
นี่มันเรื่องอะไร? หรูเกินไปแล้ว!

ก่อนหน้านี้ว่าจิ่งหนิงมีส่วนเกี่ยวข้องกับ ความสัมพันธ์ระหว่างจิ่งเสี่ยวหย่ากับมู่ยั่นเจ๋อ ไม่ใช่เหรอ? แล้ว ใครส่งของขวัญมากมายก่าย กองมาให้เธอล่ะ?

ทุกครั้งที่อีกฝ่ายส่งของขวัญมาให้จะต้อง ข้ามหัวมู่หั่นเจ๋อไปหนึ่งขั้นเสมอแถมยังหรูหรา เสียจนไม่เกรงใจอีกฝั่งจะเคือง

นี่บอกได้เลยว่าอีกฝั่งจะต้องมีกำลังมากก ว่ามู่ยั่นเจ๋อ

หรือว่าจิ้งหน่งจะมีแฟนใหม่แล้ว?

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะพูดถึงเรื่องนี้และมีการ

คาดเดาทุกรูปแบบ เกี่ยวกับเรื่องนี้นั้น จิ่งหนิงก็ทําอะไรไม่ได้

แต่ถึงแม้เธอจะรู้สึกว่าถูกทุกคนใช้สายตา ซุบซิบมองจนต้องอึดอัดแต่ทุกครั้งที่ได้เห็น ท่าทางของจิ่งเสี่ยวหนิงที่ต้องยอมรับความพ่าย แพ้และโกรธเคืองก็ดูเหมือนจะคุ้มค่า

เริ่มมีเสียงลือเสียงเล่าอ้างออกมาจากกอง ถ่าย

ส่วนใหญ่เป็นคนที่ชอบสร้างปัญหาที่เห็นจิ่ง เสี่ยวหย่าและมู่ยั่นเจ๋อก่อนหน้า ที่พวกเธอช่วยกัน ทับถมจิ่งหนึ่งด้วยกัน
อย่างไรก็ตามตอน จิ่งหนึ่งเป็นที่จับตามอง เป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อได้เห็น ทับทิมเม็ดใหญ่แห่งศตวรรษที่อีกฝ่ายส่งมาเมื่อ สองวันก่อนดวงตาของเขาแทบจะเป็นลุกเป็นไฟ

ของแบบนี้ไม่ใช่คนธรรมดาจะหาได้ ต่อให้ เป็นคนรวยก็ยังหามีทาง

ปกติแล้วจะต้องเป็นพวกที่โคตรจะรวยที่ เก็บสะสม ตอนนี้มันกลับถูกมอบให้จิ้งหนึ่งอย่าง ไม่น่าเชื่อ พูดได้ว่าอีกฝ่ายนั้นมีสถานะที่สูงส่ง มาก ยิ่งไปกว่านั้นยังเปย์จิ่งหนิงหนักมากด้วย!

ในสถานการณ์แบบนี้ หากคุณไม่เข้าใจ ความสัมพันธ์ คุณจะมองไม่เห็นจริง ๆ

เป็นผลให้ความคิดเห็นของสาธารณชนใน กลุ่มคนในกองถ่ายหันไปทางจิ่งหนิงทันที

ก่อนหน้านี้คนพวกนั้นต่างพากันบีบคั้นจึง หนิง แต่ตอนนี้กลับดันกลับไปหาจิ่งเสี่ยวหย่าเป็น เท่าตัว

จิ่งเสี่ยวหย่าจะรับมือสถานการณ์ที่บีบคั้น แบบนี้ได้ยังไง และโมโหทันที

เมื่อไม่มีการระบุชื่อแซ่ เธอจึงไม่สามารถ แสดงอะไรออกมาได้มีแต่จะยิ่งหงุดหงิด

ในเย็นวันนั้นได้ยินจากคนข้าง ๆ ว่ามีคนนำ สร้อยข้อมือหินปะการังสีแดงมาให้จิ้งหนิง ทั้ง คุณภาพและงานช่างงดงามจนเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ ว่ากันว่าเป็นสินสอดของเจ้าหญิงใน บางประเทศในยุคกลางจึงถือได้ว่าเป็นของ โบราณ

ในกองถ่ายมีคนไม่น้อยที่เคยเห็นกำไลนี้ ต่างพากันประหลาดใจและพูดถึงเรื่องนี้ระหว่าง มื้อเย็น

จิ้งเสี่ยวหย่านั่งอยู่ด้านข้างพร้อมกับกล่อง อาหารแอบไม่พอใจพวกเขาขณะฟังการจับกลุ่ม คุยของพวกเขา

คนเลวแบบนี้ทำไมถึงได้รับความรักขนาด

ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เห็นสร้อยข้อมือปะการังสี แดงนั้นด้วยตา แต่หลายปีก่อนสมัยสร้อยข้อมือ ถูกประมูลเธอเคยเห็นจากในนิตยสาร

มันดูสวยมากจริง ๆ ตอนนั้นว่ากันว่าถูก บุคคลลึกลับประมูลได้ไปด้วยเงินสามร้อยล้าน กว่า

ตอนนี้คิดดูแล้วบุคคลนิรนามคนนั้นคงจะ เป็นลู่จิ้งเซิน

ไม่รู้ว่าลู่วิ่งเป็นคนนี้แท้จริงแล้วเป็นคนโง่ เปล่า สร้อยข้อมือมูลค่ากว่าสามร้อยล้านเอามา เอาใจเมียน้อย? !

น่าขันนัก
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ควรจะรู้สึกแดกดัน แต่ไม่รู้ ทำไม แต่ก็ยังรู้สึกเจ็บปวดอยู่

จึงเสี่ยวหย่าคิดว่าตัวเองไม่ได้ด้อยไปกว่า จิ่งหนิง เพราะอะไรเธอจึงไม่มีของดี ๆ แบบนี้ บ้าง?

สิ่งที่ทำให้จิ่งเสี่ยวหย่าทนไม่ได้ก็ยังเป็น สายตาจากคนภายนอก

มองดูเธอเหมือนกำลังดูเรื่องตลกอยู่อย่าง นั้น ทุกสายตา จับจ้องเต็มไปด้วยความแตกต้น และดูแคลน

จึงเสี่ยวหย่าแทบจะพังทลายไปพร้อมกับ สายตาเหล่านี้

ท้ายที่สุดในเย็นวันเดียวกันจิ่งเสี่ยวหย่าทน ไม่ได้อีกต่อไปจึงได้โทรไปขอให้มู่ยั่นเจ๋อส่งของ ขวัญที่มีมูลค่าที่สูงกว่ามาให้เธอ

เมื่อมู่ยั่นเจ๋อได้ยินคำขอนี้ ในชั่วขณะหนึ่งก็ คิดว่าวิ่งเสี่ยวหย่าคงจะบ้าไปแล้ว!

“คุณจะอยากได้ทําไลที่แพงแบบนั้นไปทํ อะไร? ก่อนหน้านี้ไม่ใช่ว่าก็ให้ทั้งแหวนเพชรและ สร้อยคอไปแล้วเหรอ?”

จิ่งเสี่ยวหย่าแอบกัดฟัน

“ของพวกนั้นจะมีค่าอะไร? คุณรู้รึเปล่า? ตอนนี้จึงหนิงได้รับของขวัญที่มีค่าต่าง ๆ มากมายทุกวี่ทุกวัน วันนี้ก็ได้รับกำไลปะการังสีแตง ฉันก็แค่อยากได้อะไรดี ๆ หน่อย แค่นี้มันเกิน ไปด้วยเหรอคะ?”

มู่ยันเจ๋อเงียบไปครู่หนึ่ง

“ดังนั้น คุณก็เลยคิดจะเปรียบเทียบกับเธอ

งั้นสิ?”

จิ่งเสี่ยวหย่ากัดริมฝีปากของเธอด้วยความ นําบากใจ

“พี่อาเจ๋อ คุณวางใจเถอะ ฉันไม่มีทางขอ ของพวกนี้จากพี่เปล่า ๆ พี่ก็รู้ว่ากฎในแวดวงนี้ดี ฉันกับเธออยู่กองถ่ายเดียวกัน ถ้าหากว่าต้อง เปรียบเทียบกับเธอไปทั่ว อย่างนั้นต่อไปพวกแบ รนด์ไฮเอนด์ก็จะเอาแต่พิจารณาเธอแล้วไม่สนใจ ฉัน ฉันก็คิดเพื่ออนาคตนะ”

มู่ยั่นเจ๋อหัวเราะอย่างเย้ยหยันออกมาเบา ๆ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ