“โอ้ว คุณชาย มาที่กองของเสี่ยวหย่าอีก
แล้ว!”
“กุหลาบ สวยจ้ง จี๊ คนเขาอิจฉากันตาย หมดแล้ว!”
“เสี่ยวหย่าโชคดีจัง เอ๊ะ ได้ยินว่าพวกคุณ แต่งงานกันแล้ว? จริงหรือเปล่า?”
มู่ยั่นเจ๋อเดินไปหาจิ่งเสี่ยวหย่าและมอบ ดอกไม่ให้เธอจากนั้นเธอก็โอบกอดเธอและต่อ หน้าทุกคนและพูดด้วยรอยยิ้ม: “จริงครับ ขอบคุณทุกคนมากสําหรับคําอวยพร”
ทันใดนั้นทุกคนก็ต่างออกมาแสดงความ ยินดี
“คุณชายมู่ ในเมื่อแต่งงานแล้ว เมื่อไหร่จะ
จัดงานฉลองล่ะ?”
“จริงด้วย ๆ พวกเราอยากกินขนมมงคล แล้วนะ!”
มู่ยันเจ๋อหัวเราะ “งานแต่งงานอยู่ในขั้น เตรียมการแล้วส่วนขนมแต่งงานวันนี้ผมเอามา ด้วย เดี๋ยวจะแจกให้ทุกคนนะครับ”
พูดแล้ว ก็มีผู้ช่วยคนหนึ่งถือกล่องใหญ่ หลายใบลงมาจากรถจริง ๆ จากนั้นก็หยิบเอา ช็อคโกแลตรูปหัวใจออกมาจากด้านในส่งให้ทุกคนหีละกล่อง
ขนมมงคลถูกทําขึ้นอย่างประณีตด้านบน ยังแปะรูปถ่ายที่ทั้งสองใส่ชุดบ่าวสาว ดูแล้วมี ความสุขรักใคร่หวานแหววกันแบบนั้น
ทุกคนต่างกล่าวชมและแสดงความยินดีอีก รอบเป็นเรื่องปกติ
เมื่อทางนั้นแจกของเสร็จแล้ว ผู้ช่วยก็หยิบ ขนมออกมาสองกล่องแล้วเดินมาที่หน้าจึงหนิง
แล้วยื่นกล่องขนมให้สองกล่องพร้อมรอย ยิ้มและพูด “นี่ให้พวกคุณ ให้พวกคุณได้ร่วม ดื่มตาความรักของคุณชายของเราและภรรยา
ไม่หนานกําหมัดแน่นด้วยความโกรธและ ต้องการจะต่อยใครสักคน
จิ่งหนิงยื่นมือออกไปห้ามเธอไว้แล้วยิ้มอ่อน และรับขนมมงคลมา
“ขอบคุณมากค่ะ”
ผู้ช่วยคนนั้นคิดไม่ถึงว่าเธอจะรับมันไว้จริง ๆ จึงได้อึ้งไปครู่หนึ่งแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรและไป แจกคนอื่นต่อ
ด้านข้างมีนักแสดงหญิงนิรนามเห็นสิ่งนี้ และพูดอย่างไม่พอใจ “คนบางคนก็ชอบปั่นน้ำ เป็นตัว บิดเบือนข้อเท็จจริง เห็น ๆ อยู่ว่าหลงใหล ได้ปลื้ม แล้วกลับบอกว่าคนอื่นแย่งของของ ตนเอง หึ ๆ หน้าหนาเสียจริง! ถ้าหากว่าโดนตบขึ้นมาเสียงดงจะดังน่าดู
ผู้หญิงคนนั้นท่าตัวแปลกประหลาด ทุกคน รอบข้างต่างเข้าใจดีว่าเธอพูดถึงอะไร ทันใดนั้น เงียบลง
จิ่งหนิงมองเธอแล้วยิ้มเล็กน้อย
“ถึงว่ามีใครบางคนแถวนี้อายุก็ไม่น้อยแล้ว แต่ยังได้เล่นแค่บทเล็ก ๆ ดูแล้วพวกผู้กํากับ สายตากว้างไกลจะเลือกนักแสดงได้ดีมาก มีแต่ ใช้บารมีข่มคนอื่น เพียงแค่เป็นคนที่ปล่อยข่าว เลียแข้งเลียขา รักแกคนที่ต่ำกว่าแค่นั้น แต่ก็ สามารถจะมีความสําคัญอะไรได้ มันก็เหมือนกับ พวกปลาเน่าตัวเดียวเหม็นไปทั้งข้อง ช้าเร็วก็ต้อง ทำเรื่องใหญ่ โม่หนาน เธอว่างั้นไหม?”
ไม่หนานยิ้มแล้วพยักหน้า “ใช่ค่ะ”
ผู้หญิงคนนั้นเดือดจัด “จิ่งหนิง เธอว่าใคร เป็นปลาเน่า?”
“ฉันไม่ได้ใส่ชื่อแซ่ ใครอยากรับ รับไป
“เธอ!!
เธอกำลังจะก้าวไปข้างหน้าและโมหนานก็ ยืนอยู่ตรงหน้าจิ่งหนิงโดยไม่เกรงกลัวและทำให้ เธอกลัวจนถอยกลับในทันที
ใคร ๆ ก็รู้ว่าบอดี้การ์ดที่อยู่ข้าง ๆ จิ่งหนิง นั้นเก่งแค่ไหน ไม่ใช่ว่าจะเข้าไปหาเรื่องได้ง่าย ๆ
สุดท้ายเธอก็สะบัดแขนเสื้ออย่างเกลียดชัง หันหน้าไปทางอื่นและพูดกับจิ่งเสี่ยวหย่า: “เสี่ยว หย่า เธอไม่ต้องไม่สนใจหล่อนหรอก คนบางคน เป็นพวกองุ่นเปรี้ยว ปล่อยให้เธออิจฉาต่อไป เถอะ”
จิ่งเสี่ยวหย่าสีหน้าดูอึดอัดเล็กน้อย
“เสบู่เอ๋อ พี่สาวฉันก็แค่พูดจาตรงกับใจไป หน่อยเท่านั้น แต่เธอไม่ได้มีเจตนาร้าย อย่าไป ว่าเธออย่างนั้นสิคะ”
“เสี่ยวหย่าเธอดูท่าทางหยิ่ง ๆ ของเธอสิ เธอยังจะช่วยหล่อนอีกเหรอ!”
“มีคนพูดจารังแกเธอ เธอก็ต้องตอบโต้อยู่ แล้ว ในเมื่อพวกเราเป็นพี่น้องกัน เธอไม่ได้หา เรื่องยุ่งยากให้ฉัน แล้วทำไมฉันจะช่วยเธอไม่ได้ ล่ะคะ?”
เสวีเอ่อ : “”
คนรอบข้างอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
“ปล่อยให้เธอลำบากไม่ว่าความสัมพันธ์จะ เลวร้ายแค่ไหน เป็นพี่น้องกันที่ เลือดย่อมข้นกว่า น้ำ เธอเป็นอะไร? ยังกล้าลุกขึ้นมาคุยไร้สาระ อีก!”
“นั่นสิ คนคนนี้เลียแข้งเลียขา รักแกคนที่ ต่ำกว่า ไม่รู้ว่ามีตาเอาไปมองอะไร”
“จิ้งหนิงยังไงก็เป็นนางเอก เธอเป็นแค่นักแสดงสมทบแค่นั้น ผู้กำกับหลินให้เธอโผล่หน้า สองสามช็อต ทํายังกับตัวเองเป็นดาราหน้าหยก”
เสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะเบา ๆ จากรอบ ข้างเข้าหูของเธอและหญิงสาวที่ชื่อเสว่เอ๋อ ก็ต้อง
อืดอัดจนหน้าซีด
หลังจากนั้นไม่นานเธอถอนใจ “ช่างเถอะ เธอไม่รู้ ล่ะ” ก็ดี ฉันก็ขี้เกียจจะพูด ฉันยังมีธุระ ไปก่อน
เธอจึงถอยทัพไป
จิ่งเสี่ยวหย่าควงแขนมู่ยั่นเจ๋อเดินเข้ามา
“พี่คะ ขอบคุณสําหรับความสำเร็จในครั้งนี้
จิ่งหนิงมองดูพวกเขาแล้วยิ้มเล็กน้อย
”
*ไม่ต้องเกรงใจหรอก ก็แค่การแลกเปลี่ยน เล็ก ๆ น้อย ๆ ท้ายที่สุดมันไม่ใช่การสูญเสียที่จะ สามารถแลกเปลี่ยนสิ่งนี้กับหุ้น ตระกูลจิ่ง10%
สีหน้าของดูมู่ยั่นเจ๋อไม่ดี
จิ่งหนิงทําเมินกับสิ่งที่เห็น จึงเสี่ยวหย่าจับ แขนดูมู่ยั่นเจ๋อแน่นหัวเราะเล็กน้อยแล้วพูด: “ถึง พี่จะไม่ใส่ใจแต่ฉันก็รู้สึกขอบคุณพี่มาก สุดท้าย ถ้าไม่ได้ ช่วย ฉันกับพี่อาเจ่อ คงไม่ได้แต่งงาน กันเร็วขนาดนี้ ใช่ไหมคะพี่อาเจ๋อ?”
สีหน้าของมู่ยั่นเจ๋อบึ้งตึง ใบหน้าที่มักจะ อ่อนโยนและสง่างามเต็มไปด้วยความอดทนในขณะนี้
ผ่านไปครู่หนึ่งเขาจึงได้สูดหายใจลึกแล้ว พูดอย่างเย็นชา “ใช่ ขอบคุณเธอมาก ช่วย
จิ่งหนิงยกมุมปากเล็กน้อย
มู่ยั่นเจ๋อมองเธอด้วยสายตาแบบนี้มัน หมายความว่ายังไง?
จะหมายความว่าเธอไม่ควรจะช่วยให้เรื่อง ๆ ของพวกเขาประสบความสําเร็จเหรอ? !
จิ่งหนิงขี้เกียจที่จะคิดให้มากความ เธอมอง
เวลาแล้วพูดขึ้นอย่างเรียบเฉย: “เอาล่ะ ฉันต้อง ไปแต่งหน้าแล้ว พวกเธอแจกขนมมงคลของพวก
เธอต่อเถอะ แล้วเจอกัน”
พูดจบ ก็พาโม่หนานเดินจากไปช้า ๆ
ผู้คนที่อยู่โดยรอบต่างประหลาดใจเมื่อเห็น ว่าทั้งสามคนยังคงยืนอยู่ตรงนั้นและพูดคุยกัน อย่างสันติได้นานขนาดนี้
ในโลกออนไลน์ต่างพากันพูดถึงเรื่องของ พวกเขาสามคน พวกเขาไม่รู้เลยเหรอ?
ทําไมถึงดูเหมือนคนที่ไม่มีเรื่องกันเลยนะ?
แน่นอนว่าคนนอกไม่รู้เรื่องการแลกเปลี่ยน ระหว่างตระกูลจิ่งกับจิ่งหนึ่ง
เพียงแต่ในสายตาพวกเธอ จิ่งหนิงซึ่งโดน ดาแทบแย่บนอินเทอร์เน็ต มีความมั่นคงในชีวิตจริง แทบจะไม่เป็นทุกข์หรือหงุดหงิดเลย
งงจริง ๆ!
แต่ว่าไม่ว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร ชีวิตของจิ่ง หนิงนั้นทั้งยุ่งและมั่งคั่ง
เธอไม่ค่อยดูโทรศัพท์มือถือ และยิ่งไม่ค่อย ใช้อินเทอร์เน็ตเลย ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ใส่ใจกับ คําด่าพวกนั้นแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะชอบ หาเรื่องใส่ตัว
แต่มู่ยั่นเจ๋อกลับส่งดอกไม้มาให้จึงเสี่ยว หย่า กองถ่ายแทบจะทุกวัน
เขากับจึ่งเสี่ยวหย่าดูยังไงก็เหมือนคู่ข้าว ใหม่ปลามัน ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้มาทุกวัน แต่ก็มี การดูแลและความโรแมนติกทุกประเภทก็ยังคง ส่งมาเคียงข้าง งเสี่ยวหย่าเกือบตลอดเวลา
สาว ๆ ในกองถ่ายที่ยังไม่แต่งงานต่างกัน อิจฉาตาร้อน ในโลกออนไลน์ก็พูดถึงเรื่องนี้กันอย่างมืด
ฟ้ามัวดิน
พูดว่าจากชุดนักเรียนสู่ชุดวิวาห์ ความรัก ยาวนานห้าปี ความรักที่สวยงามเป็นต้น
ในขณะที่เรื่องพวกนี้กำลังร้อนแรง จิ่งหนิ งก็โดนด่าอย่างหนัก
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ