บทที่ 994 หมออัจฉริยะผู้เชี่ยวชาญ

คำพูดนี้ ไม่ต้องมีเจ้านายหยูมาแปลให้ ชายหนุ่มเพียงแค่ มองจากสีหน้าของเธอก็พออ่านออกเล็กน้อย

เขาไม่ได้พูดอะไร ก้มหน้าลง กัดริมฝีปากอย่างดื้อดึง

พอเจ้านายหยูเห็นเช่นนี้แล้ว ในใจรู้สึกทนไม่ได้

ถอนหายใจและพูดว่า : “เด็กประเภทนี้ โดยทั่วไปแล้วเป็น เด็กกำพร้า เมืองนั้นต่างจากประเทศของเรา เด็กกำพร้าผู้ลี้ภัย จํานวนมากไม่ถูกรับเลี้ยง สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ต้องอาศัยอยู่ ตามท้องถนน กินก็ไม่อิ่ม แล้วยังไม่มีคนอยากจะรับเข้ามา ทํางานอีก เรื่องไปโรงเรียนยิ่งไม่ต้องพูดถึง”

โม่ไฉ่เวยถึงจะเข้าใจ สีหน้าของเธอก็อดไม่ได้ที่จะปรากฏ ความสงสารออกมา

เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงเปิดกระเป๋าขึ้นมา หยิบเงินทั้งหมดที่ อยู่ในนั้นออกมา แล้วยื่นให้กับชายหนุ่มคนนั้นไป

“รับเอาไว้เถอะ ถึงแม้ว่าจะไม่เยอะมากนัก แต่ฉันก็ช่วยคุณได้ เพียงแค่นี้ หลังจากนี้ต้องดูแลตัวเองดีๆ อย่าทำเรื่องอะไรอย่างนี้ อีกเลย”

ชายหนุ่มคนนั้นยืนนิ่ง และเงยหน้าขึ้นมามองเธอ

เจ้านายหยูพูดว่า “

ยังยืนนิ่งอยู่อีกทำไม?

ให้คุณก็รับไว้เร็ว
จากนั้นชายหนุ่งจึงจะตั้งสติแล้วตอบสนองกลับ แล้วรีบรับเงิน ไปอย่างเร็ว หันหลังกลับและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว เซวขมวดคิ้ว พร้อมกับมองดูเบื้องหลังของชายหนุ่มที่วิ่งหนี

ไปอย่างเร็วไว ถอนหายใจและกล่าวว่า “ไฉ่เวย คุณนั้นช่าง

ใจดีมากเกินไปแล้ว”

สีหน้าของโม่ไฉ่เวยนั้นเหม่อลอยและมึนงงเล็กน้อย

“ไม่ใช่ว่าฉันใจดีจนเกินไป แต่เป็นเพราะว่ามีคนที่น่าสงสาร มากเกินไปบนโลกใบนี้ต่างหาก อันที่จริงเขายังเด็กอยู่เลย แต่ กลับต้องมาแบกรับกับอะไรมากมาย เห้อ……… ”

เธอถอนหายใจ

จึงหนิงนั้นไม่อยากให้เธอเสียใจ แล้วบวกกับ พอเห็นกู้ซือเฉีย นพวกเขาก็ได้มากันหมด ภายในใจคือมีความสุขเล็กน้อย

ฉะนั้นจึงได้เปลี่ยนหัวข้อที่คุยกันไปเป็นเรื่องของกู้ซื้อเฉียนเพื่อ เบี่ยงเบนความสนใจ

“กู้ซื้อเฉียน พวกคุณทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้หรือ?

กู้ซือเฉียนยิ้มอย่างแผ่วเบา “มาทำธุระหน่อยนะ ขณะที่เขาพูดอยู่ หยุดนิ่งไปพักหนึ่ง แล้วชี้ไปทางโม่ไฉ่เวย

“ไม่แนะนำกันหน่อยหรือ?

จิ่งหนิงถึงจะตอบสนองมาได้ แล้วหัวเราะและรีบแนะนำว่า”อ้อ ใช่แล้ว คนนี้คือแม่ของฉันเอง และนี่คือเซวซูเป็นสามีของ แม่ฉัน”

กู้ซือเฉียนตกตะลึง

สีหน้านั้นเขียนเต็มไปด้วยความสงสัย

ทำไมไม่เจอหน้ากันเพียงแค่สักพักหนึ่ง ซึ่งหนึ่งก็มีแม่แล้ว และ ยังเป็นภรรยาของเซวอีก?

ในขณะที่เขากำลังคิดว่า นี่เป็นแม่บุญธรรมของจิ้งหนึ่งนั้น ไม่ ไฉ่เวยก็ยิ้มพร้อมกับแนะนำตัวว่า: “สวัสดี ฉันชื่อไม่ไฉ่เวย”

กู้ซือเฉียนตกใจอย่างรุนแรง

หลังจากช่วงเวลาที่ได้ให้การชี้แนะของสิ่งหนึ่งช่วงนี้ ไม่ไฉ่เวย ไม่ตีตัวออกห่างกับคนแปลกหน้าแล้วตอนนี้

ฉะนั้นแล้ว ตอนนี้พอเห็นกู้ซื้อเฉียนและคนอื่นๆ แล้ว ก็สามารถ

แนะนำตัวได้อย่างราบรื่น

แต่กู้ซือเฉียนกลับรู้สึกตกใจซะเอง

เขามองดูโม่ไฉ่เวยอย่างไม่น่าเชื่อ แล้วหันกลับไปถามวิ่งหนึ่ง “เธอไม่ได้……

จิ่งหนิงเม้มริมฝีปาก “เรื่องมันยาว ไว้ค่อยมาอธิบายให้คุณ ทีหลังแล้วกัน”

กู้ซือเฉียนพยักหน้าตอบตกลง เจอกับเพื่อนเก่าแล้ว แน่นอน ว่าจะแยกย้ายกันง่ายๆอย่างนี้ไม่ได้ ดังนั้น เลยนัดกลับห้องพักด้วยกัน ไปดื่มกาแฟตรงร้านกาแฟใกล้ๆที่นั่น

เจ้านายหยูเห็นว่าพวกเขามีเรื่องต้องคุยกันจึงขอตัวกลับไป ก่อน

กลุ่มคนเหล่านี้ได้จองที่นั่งพิเศษ แล้วหลังจากที่นั่งลงกันหมด แล้ว ซึ่งหนึ่งค่อยเล่าเรื่องเกี่ยวกับตัวเธอและแม่ของเธอที่ได้พบ เจอกันเมื่อไม่นานมานี้

หลังจากที่กู้ซือเฉียนฟังเรื่องราวแล้ว เขาก็ตกใจอยู่พักใหญ่ แต่พอคิดไปคิดมาแล้ว ก็รู้สึกว่าไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้

ไม่ว่ายังไง หลังจากที่ไม่ไฉ่เวยเสียชีวิตในตอนนั้น มีผู้คน มากมายไปกอบกู้ศพขึ้นมาจากน้ำ แต่ตอนนั้นกลับเอาขึ้นมาไม่ ได้

แต่เพราะในตอนนั้นเป็นช่วงที่กำลังท่วมหนัก และกระแส น้ำของแม่น้ำก็พัดอย่างรุนแรง หลังจากกอบกู้มามากกว่าครึ่ง เดือน ก็ยังคงไม่มีข่าวคราว ทุกคนสันนิษฐานกันว่าเธอถูกน้ำพัด พาไป ไม่รู้ว่าจบไปอยู่ส่วนไหนของแม่น้ำหรือก้นทะเลแล้ว และ ไม่มีใครสอบสวนมันอีกเลย

เรื่องทั้งหมดนี้ เป็นเพราะจิ่งหนึ่งประสบปัญหาเมื่อตอนที่เธอ ไปต่างประเทศ และหลังจากที่ถูกเขาช่วยเหลือแล้ว จึงจะค่อย ได้ยินเธอพูดถึงเรื่องนี้

ตอนนี้ดูเหมือนว่า คนดีมักได้รับผลตอบแทนที่ดี นั้นเป็นเรื่อง จริงด้วย
ปรากฏว่าเธอยังไม่ตาย

กู้ซื้อเฉียนรู้ว่าข่าวดังกล่าวมีความหมายต่อสิ่งหนึ่งมากแค่ไหน ดังนั้น เขาจึงดีใจแทนเธอเป็นอย่างมาก

หลังจากที่พูดเกี่ยวกับเรื่องของโมไฉ่เวยจบ แน่นอนว่าก็ต้อง พูดถึงธุระของกู้ซือเฉียนด้วย

เพราะว่าโมไฉ่เวยกับเชวนั้นไม่ใช่คนแปลกหน้ากัน ฉะนั้น แล้วตอนนี้จึงเป็นก็ไม่ได้ปิดบังอะไรอีกต่อไป

เขาถามกลับโดยตรงว่า “ที่คุณมาเมือง ในครั้งนี้ มาเพื่อ เรื่องของแผ่นหยกคัมภีร์สวรรค์ใช่ไหม?

กู้ซื้อเฉียนพยักหน้าตอบรับ

เขาได้ยกแก้วชาที่วางอยู่ข้างหน้า จิบชาคำหนึ่ง จึงจะพูดว่า “ก่อนหน้านี้ผมได้ข่าวมาว่าคนที่นี่มีคนมีแผ่นหยกคัมภีร์สวรรค์ อยู่ชิ้นหนึ่ง ได้ขุดออกมาจากสุสานโบราณที่พบใหม่ ผมเลยมาดู สักหน่อย ว่ามันเป็นเรื่องจริงไหม

ลู่จิ่งเซินประหลาดใจเล็กน้อย “สุสานโบราณ? ”

“ใช่ รายละเอียดเป็นยังไงผมก็ไม่ค่อยทราบเท่าไหร่ ณ ตอนนี้ มีแค่แนวทางเดียว แต่ผมได้ขอให้คนรู้จักช่วยผมสอบถามเกี่ยว กับเรื่องนี้แล้ว และน่าจะมีข่าวในสองวันนี้แหละ”

ลู่วิ่งเป็นยิ้มและพูดว่า “ไม่ทราบว่าเป็นสุสานโบราณที่ไหน เลยหรือ?
กู้ซื้อเฉียนพูดว่า “เมื่อไม่นานมานี้ ได้มีการขุดออกมาจาก หุบเขาเหมืองหยกที่อยู่ใกล้ๆ เป็นสุสานที่ฝังศพของกษัตริย์ใน โบราณ”

ทันทีที่เขาพูดออกมาแบบนี้ สีหน้าของลู่วิ่งเซินก็เปลี่ยนเป็น ความสนใจอยากติดตามขึ้นมา

“หุบเขาเหมืองหยก? “เขายิ้มแผ่วเบาและพูดว่า “คุณลอง ไปถามดูก่อน ถ้าต้องการขอความช่วยเหลืออะไรละก็ พอถึงเวลา ก็มาติดต่อผมแล้วกัน”

กู้ซือเฉียนกลับไม่ได้สังเกตสีหน้าของเขา แค่เพียงพยักหน้า ตอบตกลงไป

“ได้ ผมรู้แล้ว พอถึงเวลาผมค่อยมาหาคุณ

ผู้คนนั่งดื่มชาอยู่พักหนึ่ง แล้วพูดถึงการตั้งครรภ์ของวิ่งหนี งอีกครั้ง

กู้ซือเฉียนและเฉียวฉีก็ได้แสดงความยินดีกันหมด

จิ่งหนิงกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับร่างกายของเฉียว ค่อยยังดีที่ สีหน้าของเธอก็ดูเหมือนคนปกติทั่วไป ได้ยินมาว่ากินยาที่หนาน กงจิ๋นให้มาตรงเวลา ในตอนนี้ยังไม่มีสถานการณ์เหมือนครั้ง ก่อนในงานแต่งงานอีกแล้ว จึงจะค่อยรู้สึกโล่งใจ

พวกเขาคุยกันจนถึงเที่ยงคืนก่อนจะแยกย้ายกันไป

ระหว่างทางกลับบ้าน จึงหนิงได้กอดแขนของลู่วิ่งเซินแล้วถาม ว่า “คุณว่าหนานกงจีนจะโกหกมั้ย? บางทีอาจเป็นไปได้ว่าโรคที่อยู่ในร่างกายของเฉียวนั้น อาจไม่ใช่โรคทางพันธุกรรม อะไรอย่างที่เขากำลังพูดถึงล่ะ? คุณอาเซวก็อยู่พอดี เอาไหม ให้เขาดูเฉียว สักหน่อย? ไม่แน่อาจเก็บเกี่ยวอะไรที่นึกไม่ถึงมา ก็ได้? ”

ลู่วิ่งเซ็นยิ้มแล้วพูดว่า “ถ้าจะโกหกคนนั้นไม่น่าจะเป็นไปได้ เพราะไม่ว่ายังไงกู้ซื้อเฉียนก็ได้เชิญคนมาดูเฉียวฉีก่อนแล้ว และ ไม่พบสาเหตุอะไรจริงๆ สำหรับเรื่องที่ตระกูลหนานมีโรคทาง พันธุกรรมนั้น ทุกคนในตระกูลหนานรับรู้กันหมด เขาไม่น่ามีวิธี อะไรมาสร้างค่ลวงหลอกอย่างนี้ได้ เพราะมันง่ายต่อการ เปิดโปงมากเกินไป

จิ่งหนึ่งพยักหน้าตอบรับ”นั่นมันก็จริงอยู่

ลู่วิ่งเซินก็พูดขึ้นมากะทันหันว่า “จะว่าไปเมื่อคุณทำให้ผม นึกขึ้นได้ว่า เชวนั้นถูกโลกภายนอกขนานนามว่าเป็นหมอ อัจฉริยะผู้เชี่ยวชาญ วิธีการของเขามากมายขัดกับการแพทย์ที่ สืบมาแต่โบราณหมด เลยไม่ค่อยได้รับความสนใจจากที่นิยมกัน ทางการแพทย์สักเท่าไหร่ แต่ในบางเวลา บ่อยครั้งที่วิธีการที่น่า ประหลาดใจนี้มีประสิทธิภาพมากกว่าอีก ควรให้เขามาดูเฉียว หน่อยจริงๆ”

จึงหนิงยิ้มและพูดว่า “งั้นเดี๋ยวฉันไปคุยกับเขาดูก่อน ให้เขา ไปดูเฉียวฉีวันพรุ่งนี้ไหม? ”

ลู่วิ่งเซินคร่ำครวญไปชั่วขณะ

“ยังไม่รีบ โทรหากู้ซื้อเฉียนเพื่อถามดูก่อนแล้วกัน ดูก่อนว่าเขาต้องการให้เฉียวฉีตรวจดูอีกรอบไหม

จิ่งหนึ่งพยักหน้า

ดังนั้น ทั้งสองจึงได้โทรหากู้ชื่อเดียว

อันที่จริงกู้ชื่อเฉียนมีความคิดนี้แต่แรกเริ่มตั้งแต่เมื่อกี้ที่เห็น เชวซู่แล้ว