บทที่ 971 ให้เขาช่วยเหลือ

ก็ว่าทำไมเล่ากันว่าเรื่องพรหมลิขิตนี่แปลกจริงนะ

เพิ่งพูดถึงว่าไม่รู้จะได้เจอลู่หลินจืออีกเมื่อไหร่ไม่นานมานี้เอง ขณะนี้คนก็มาแล้ว

เขารีบขึ้นไปต้อนรับอย่างกระตือรือร้นอบอุ่นและเป็นมิตร “คุณลู่มาแล้ว เชิญรีบเข้ามาข้างในนี้เลย”

สิ่งที่นึกไม่ถึงคือสีหน้าของลู่หลินจือในวันนี้ดูไม่ค่อยดีสักเท่า ไหร่

เจ้านายหยไปมาจนทั่วแล้วตั้งหลายปี เป็นคนฉลาดทันคน แป๊บเดียวก็สังเกตได้ว่าวันนี้เธอไม่ได้มาเพียงตัวคนเดียว และก็ ไม่ได้พาแฟนหนุ่มหน้าตาดีของเธอคนนั้นด้วยเช่นกัน แต่กลับพา ผู้หญิงสาวสวยคนหนึ่งมา

ผู้หญิงคนนั้นใส่ชุดสูทลำลองอันดูมีความสามารถในการ ทำงาน แผนกอวัยวะทั้งห้างดงามและละเอียดอ่อน แต่คิ้วและ ตากลับดูแหลมคมบีบคั้น ดูออกได้ว่าฝึกฝนออกมาจากการอยู่ ตำแหน่งสูงมานานหลายปี

เจ้านายหยูหน้าตายขมวดคิ้วทีหนึ่งและยิ้มพูดว่า “ที่คุณลู มาในวันนี้ ใช่คิดเรื่องการร่วมมือกันได้แล้วหรือเปล่า”

ลู่หลินจือมองบน
“แน่นอน คุณคิดว่าฉันว่างขนาดนั้นเลยเหรอ ที่มาหาคุณดื่ม ชาโดยเฉพาะ”

พูดจบ หยุดชั่วคราว จากนั้นหันหน้าไปแนะนำ “ขอแนะนำให้ กับคุณหน่อย คนนี้คือวิ่งหนึ่งหลานสะใภ้ของฉัน ประธานของ อานหนิงกั๋ว คุณน่าจะรู้จัก

เจ้านายหยูสะดุ้งอย่างแรง

ถึงแม้เขาไม่รู้จักวิ่งหนึ่ง แต่ก็เคยได้ยินอ่านหนึ่งนิ้วอยู่ ส่วนสิ่งที่สำคัญที่สุดก็ไม่ใช่อานหนึ่งนิ้ว แต่เป็นคำเรียกที่ว่าหลานสะใภ้ของลู่หลินจือ หลานของลู่หลั่นถือเป็นใคร ลู่วิ่งเซินน่ะสิ! ส่วนหลานสะใภ้ของเธอ ก็เป็น…

เจ้านายหยูเปลี่ยนสีหน้าทันที รีบพูดอย่างเคารพว่า “เคย ได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานมากแล้ว คุณผู้หญิง ยินดีที่ได้พบ คุณ”

จิ้งหนึ่งเม้มปากยิ้ม ยื่นมือออกมาจับมือกับเขาเบาๆ ตอนที่เข้ามาเมื่อกี้เธอก็ได้กวาดสายตาดูสถานการณ์ทั้งหมด

ในงานคร่าวๆ แล้ว

รู้ว่าที่นี่เป็นสถานที่พนันหยกมาตรฐาน ดังนั้นก็ได้ประเมิน ฐานะของบอสคนนี้บ้างแล้ว

อย่าโทษเธอเลยที่ระมัดระวังขนาดนี้ แต่คือก่อนหน้านี้หลันซื้อไม่ได้เรื่องเกินไปแล้ว เธอจึงต้องคิดให้เยอะหน่อย แน่ใจ ฐานะของอีกฝ่าย

จิ่งหนิงยิ้มพูดว่า: “ใช่เจ้านายหยูหรือเปล่า ที่ฉันมาในวันนี้ อย่างแรกคือเพื่อเรื่องร่วมมือทำการขุดเหมืองหยก เรื่องที่สอง คือยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องขอความช่วยเหลือจากคุณ

เจ้านายหยูอึ้ง รีบพยักหน้าทันที

“ไม่มีปัญหา เอาแบบนี้ดีกว่า พวกเราไปคุยกันข้างใน

วิ่งหนึ่งพยักหน้า ตามเขาเข้าไปห้องรับแขกที่อยู่ข้างใน

ภายในห้องรับแขก เจ้านายหยูให้เลขานุการชงชาเอาขึ้นมา จากนั้นถึงถามอย่างจริงจัง ไม่ทราบว่าเมื่อกี้คุณนายบอกว่ามี เรื่องอยากให้ผมช่วยคือเรื่องอะไรเหรอ

เขาเป็นคนฉลาด รู้ว่าถึงแม้เมื่อก่อนคู่หมั้นคือจะเป็นคนบ้าบอ คอแตก แต่ครั้งนี้กลับถึงขั้นเอาวิ่งหนึ่งออกมา นั่นแสดงว่าพวก เขามีความจริงใจสำหรับเรื่องการร่วมมือกันอย่างยิ่ง

ในเมื่อเป็นเรื่องที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงหรือแก้ไขได้แล้วก็

จะไม่รีบอยู่แล้ว

ก่อนหน้านี้ก็ถามเรื่องที่อีกฝ่ายอยากให้ตัวเองช่วยให้ชัดเจนดี กว่า

ถ้าตัวเองสามารถทำได้ ก็ยินดีถือโอกาสแสดงน้ำใจ ครอบครัวอย่างตระกูลลู่แบบนี้ไม่เปิดปากขอความช่วยเหลือจาก คนอื่นง่ายๆ หรอก เมื่อพูดออกมาแล้ว แสดงว่าต้องเป็นเรื่องที่พวกเขาไม่สามารถจัดการด้วยตนเองได้แน่นอน

เรื่องแบบนี้ถ้าไม่ใช่มีเหตุผลพิเศษ ก็คือยุ่งยากที่จะแก้ไข

ในเมื่อพวกเขามาหาตัวเองแล้ว ก็แสดงว่าตัวเองสามารถช่วย เหลือเรื่องนี้ได้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ก็ถือโอกาสแสดงน้ำใจ สร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันไว้ แล้วค่อยคุยเรื่องร่วมมือกันไม่ดี กว่าเหรอ

พอเป็นแบบนี้แล้ว ถึงการร่วมมือกันในทีหลังจะไม่สำเร็จ ก็ สามารถมีความสัมพันธ์ที่ดี ทำให้ตัวเองมีบุญคุณต่ออีกฝ่าย วัน หลังตัวเองก็จะสามารถดำเนินงานในเมืองหลวงได้อย่างสะดวก มากขึ้น

เวลาไม่กี่นาทีสั้นๆ ในใจของเจ้านายหยวนเวียนเป็นร้อยครั้ง พันครั้งแล้ว

สีหน้าของจิ้งหนิงกลับเหมือนกับปกติ แค่เอาหยกแขวนตัวนั้น

ออกมา

เมื่อเธอเอาหยกแขวนออกมา ก็ได้สังเกตเห็นอย่างคมคาย แล้วว่าสีหน้าของเจ้านายหยูเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย

วิ่งหนึ่งยิ้มอ่อนๆ “คราวก่อนป้าของฉันเก็บได้หยกแขวนตัวนี้ ในงานของคุณ อยากจะหาเจ้าของให้เจอ แต่ไม่มีโอกาสอะไร เลย ที่ฉันมาในวันนี้ ก็คือตั้งใจอยากมาถามเจ้านายหยดูว่าเคย เห็นหยกแขวนตัวนี้หรือไม่ รู้ไหมว่าใครเป็นเจ้าของ

เจ้านายหยูหัวเราะฮ่าๆ ขึ้นมา
การหัวเราะของเขากลับทำให้จิ้งหนึ่งกับลู่หลักคือรู้สึกงงเล็ก น้อย ไม่รู้ว่าเขาต้องการสื่อถึงอะไร

เจ้านายหยส่ายหัว ยังคงหัวเราะอยู่และอุทานว่า “อย่างที่ผม บอกเลย บนโลกใบนี้ทำไมถึงมีเรื่องพรหมลิขิตแบบนี้เนาะ! ผม รู้จักหยกแขวนตัวนี้แน่นอนอยู่แล้ว เพราะมันเป็นของเพื่อนสนิท คนหนึ่งของผม เมื่อสองวันก่อนที่คุณอยู่ที่นี่ พวกเขาก็อยู่ที่นี่ เช่นกัน ไม่รู้ว่าคุณยังจำได้อยู่หรือเปล่า ก็คือคนที่ซน โดนคุณ โดยที่ไม่ได้ตั้งใจคนนั้น หยกแขวนตัวนี้เป็นของเธอเอง

เขาพูดไปก็อดหัวเราะไม่ได้ “พูดไปพูดมา ของหายไปทั้งสอง วันแล้ว พวกเขาเพิ่งรู้ว่าหยกแขวนหายเมื่อเช้านี้เองก็รีบมาหาผม แต่หาไม่เจอเลย กำลังฝากผมให้ช่วยพวกเขาหาหน่อยอยู่เลย ไม่คิดเลยว่าพวกคุณก็มาส่งคืนให้แล้ว พวกคุณว่ามันบังเอิญ หรือไม่”

ลู่หลันจือได้ยินว่าสิ่งนี้เป็นของโม่ไฉ่เวย สีหน้าก็มีการ เปลี่ยนแปลงเล็กน้อย

ดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่

ในใจเธอคิดว่า สิ่งนี้เป็นของใครคนไหนไม่ดี แต่กลับเป็นของ ผู้หญิงคนนั้น

ก่อนหน้านี้เธอเห็นสิ่งนี้งดงามละเอียดอ่อนและกระจิ๋มกระจิ๋ม จนเกิดความโลภขึ้นมา เอาสิ่งนี้ไปปลอบยานอาน ไม่นำกลับมา ส่งคืนยังไม่ค่อยเท่าไหร่ ยังไงคนอื่นเขาก็ไม่รู้ว่าเธอเป็นคนเก็บ ได้
พอตอนนี้ส่งกลับมาแล้ว ไม่แน่คนอื่นยังจะคิดว่าเธออยากได้ สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ของโม่ไฉ่เวยจริงๆ เลย

ลู่หลินจือเป็นคนโลภ ในเวลาเดียวกันก็เย่อหยิ่งเช่นกัน

เย่อหยิ่งจนไม่ยอมยอมรับความกินเล็กกินน้อยของตัวเอง และไม่ยอมตกต่ำกว่าใครเมื่ออยู่ต่อหน้าคน

แต่ความเป็นจริงแล้ว เธอก็แค่ใช้ความคิดของตัวเองไปคาด เดาความคิดของคนอื่นเท่านั้นเอง ในใจตนเองมีคนถ่อย ก็รู้สึก ว่าทุกๆ คนเป็นคนถ่อย จะใส่ร้ายเธอซ่อนของของคนอื่นเขา

จิ่งหนิงไม่ได้สนใจความคิดของลู่หลินจือ เธอมองเจ้านายหยู และพูดอย่างสงบว่า “ไม่ทราบว่าเพื่อนคนนี้ของคุณชื่อและ นามสกุลคืออะไร สะดวกแนะนำให้หน่อยได้หรือเปล่า”

ตอนแรกเธอนึกว่ายังไงคนนี้ก็เป็นเพื่อนของเจ้านายหยู ฝาก

เขาแนะนำให้หน่อยคงไม่ใช่เรื่องยากอะไร

แต่นึกไม่ถึงเลย อีกฝ่ายกลับขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างลำบากใจ

ผม “คือ…ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากช่วยแนะนำให้คุณ แต่เพื่อนผม

คนนี้ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง หลายปีนี้ใช้ชีวิตอยู่ในทะเลทราย

อย่างสันโดษ ครั้งนี้คือเธอกับสามีมาท่องเที่ยวที่ประเทศจีน เธอ

เป็นคนชอบความสงบ ไม่ชอบเข้าสังคม แต่คุณไว้ใจได้เลย หยก

แขวนตัวนี้สำคัญมากสำหรับเธอ แค่ผมอธิบายให้เธอ บอกว่าคือ

คุณลู่เก็บหยกแขวนตัวนี้ให้เธอได้ เธอต้องออกมาเจอแน่นอน”

เจ้านายหยูพูดจบก็จะโทรหา
จิ่งหนึ่งกลับอึ้งและขาออกมา

“คุณบอกว่า หยกแขวนตัวนี้สำคัญมากสำหรับเธอ?”

เจ้านายหยูสังเกตเห็นสีหน้าของเธอแปลกๆ หยุดการกระทำ โทรออก มีความมึนงงเล็กน้อยว่า: “ใช่สิ ทำไมเหรอ

“ไม่มีอะไร” จึงหนิงทำใจให้นิ่ง ในใจคิดว่าไม่ว่าหยกแขวนตัว นี้ของอีกฝ่ายจะซื้อมาหรือขโมยมาก็ตาม บนนี้แกะสลักชื่อของ คนอื่นไว้ เป็นไปได้ยังไงที่สำคัญต่อเธอมากล่ะ

ถึงอย่างไรก็ไม่ใช่ของที่มีราคาสูงมาก คนที่สามารถเข้าร่วม ในงานแบบนี้ เป็นเพื่อนกับคนอย่างเจ้านายหยูแบบนี้ได้ ต้อง ไม่ใช่คนที่ออกมาจากที่ที่แย่มากอะไรอย่างนั้น เห็นได้เลยว่าอีก ฝ่ายต้องโกหกแน่นอน!