บทที่ 92 ต้องเรียกว่าสามี

ใบหน้าของหญิงสาวถูกับแขนของเขา อุณหภูมิก็ร้อน บวกกับกลิ่นที่ดูอบอุ่นนั้น

ลูกกระเดือกของลู่วิ่งเซินดิ้นหนึ่งที พิมพ์ด้วยเสียงแหบ “โอเค คุณรอก่อนนะ”

เขาขับรถไปจอดข้างทาง จากนั้นหยิบ นําแร่ขวดใหม่ออกมาจากท้ายรถ แล้วกลับไป ที่รถ น้ำป้อนเข้าปากเธออย่างระมัดระวัง

“หนิงหนิง ดื่มน้ำ”

จิ่งหนังจับมือทั้งสองข้างของเขาไว้ แล้ว ก็ดีมสองสามคำใหญ่ทันที

ความร้อนในสําคอถูกเจือจางลงชั่วคราว ด้วยน้ำเย็น แต่ผ่านไปเพียงไม่กี่วินาที อาการ คันและความร้อนก็เพิ่มขึ้นมาอีกครั้ง

เธอทนไม่ไหวอีกต่อไป ยื่นมือออกไป เปิดคอเสื้อของเธอ แล้วถูไปมากับเบาะที่นั่ง “อึดอัดจังเลย …

ลู่จิ่งเซินรัดเข็มขัดนิรภัย พูดอย่าง เคร่งขรึม “ทนอีกหน่อย เราใกล้จะถึงโรง พยาบาลแล้ว

ทันใดนั้นจึ่งหนึ่งก็พุ่งมาข้างๆ วางศีรษะ ไว้บนไหล่ของเขา ถ้าไม่ใช่เพราะมีเข็มขัด นิรภัยยึดไว้ เกรงว่าทั้งคนก็คงพุ่งเข้ามาอยู่ใน อ้อมแขนของเขาแล้ว

“ลู่จิ่งเซิน… ฉันทนไม่ไหวแล้ว… คุณช่วย ฉันได้ไหมคะ พวกเราไม่ต้องไปโรงพยาบาล แล้ว”

เธอพูดพลาง ดึงเสื้อผ้าของตนเองไป พลาง ใบหน้าของเธอพิงคอของเขาเหมือน ลูกแมว

ลู่จิ่งเซินรู้สึกเพียงว่าอุณหภูมิที่ร้อนระอุ เหมือนไฟ ที่ลุกไหม้ผิวหนังของเขาในทันที

เขาขับรถไปด้วย มืออีกข้างหนึ่งก็จับผู้ หญิงคนนั้นไว้ด้วย “ร่างกายคุณมีบาดแผล ต้องจัดการก่อน คนดี ทนอีกสักครู่ก็พอแล้ว”

“ฉันไม่เอา… ลู่จ๋งเซิน ช่วยฉันด้วย… ฉัน รู้สึกอึดอัด ..

เธอยังคงร้อง มๆไม่หยุด เสียงของเธอ นุ่มนวล และยังมีอาการร้องไห้แผ่วเบาด้วย

แต่ไม่ว่าผู้ชายใดก็ตาม ที่ได้ยินเสียง ของผู้หญิงเช่นนี้ เกรงว่าคงจะทนไม่ไหว เหมือนกัน

อีกอย่าง ยังเป็นผู้หญิงของตัวเองอีก!

ลู่จิ่งเซินกระชับพวงมาลัยในมือของเขา สายตาของเขาก็มองไปที่อพาร์ตเมนต์ระดับ ไฮเอนด์ที่อยู่ไม่ไกล เขาจําได้ว่าดูเหมือนเขา จะมีห้องชุดอยู่ที่นี่ ดังนั้นเขาจึงขับรถเข้าไป

ไม่นานรถคันนี้ก็ขับมาถึงบริเวณใกล้ เคียงกับอพาร์ตเมนต์ ทันใดนั้นก็มี เสียง”แต๊ะ”เบาๆข้างตัวเขา

เป็นจิ่งหนึ่งที่ปลดเข็มขัดนิรภัยแล้ว “อืม… จงเขิน… คุณเย็นจังเลย… ให้ ฉันกอดคุณหน่อยได้ไหมคะ

แขนทั้งสองข้างของหญิงสาวโอบรอบ คอของเขา แล้วทั้งตัวก็พุ่งไปยังเขา

เนื่องจากการเคลื่อนไหวและคำพูดที่ เธอเปล่งออกมา ร่างกายของลูจิ่งเซินก็ยิ่ง แน่นขึ้น พูดอย่างเสียงแหบ “หนิงหนิง นั่งดีๆ ผมกำลังขับรถ”

“ไม่เอานะ… จึงเชิน… ฉันร้อนมาก… คุณช่วยฉันหน่อยนะคะ”

เธอถูไปมาบนตัวเขาโดยไร้สติ และใน ที่สุดทั้งตัวก็แนบไปบนตัวเขา

ลู่วิ่งเขินไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากใช้ มือข้างหนึ่งพยุงเธอไว้ และกดศีรษะของเธอ ไว้บนไหล่ของเขา

“ถ้าอย่างนั้นคุณก็นั่งลงแบบนี้ ไม่ต้อง ขยับ พวกเราใกล้จะไปถึงแล้ว”

“อืม… สามคะ… จูบอันร้อนแรงก็จูบมาที่คอของเขาใน ทันที แล้วหญิงสาวก็เปิดปากของเธอ กัดลง ไปบนลูกกระเดือกของเขา

“อ้าม-!

เสียงเบรกอย่างรวดเร็วดังขึ้นในทันที ลู่ จึงเป็นแทบควบคุมพวงมาลัยไม่อยู่ เขาก็อ้า ปากค้างท่ามกลางอากาศเย็นๆ

“หือ?”

หญิงสาวในอ้อมแขนเงยหน้าขึ้นด้วย ความงุนงง มองเขาด้วยดวงตาสีราวกับหมอก น้ำค้างที่ไม่รู้เรื่อง เหมือนกวางน้อยหลงทาง

คําพูดของลู่วิ่งเงินที่มาถึงริมฝีปากแล้ว ภายใด้ดวงตาที่ชื่นชอบและดวงตาที่กำลัง แผดเผาของเธอที่เต็มไปด้วยน้ำชีวิตของเธอ ทำให้ทั้งหมดกลายเป็นเศษเล็กเศษน้อย และ ถูกกลืนกลับไป

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็พูดด้วยเสียง แหบ “อย่าขยับไปเรื่อย ทนอีกสองนาที หึม?” จิ่งหนึ่งราวกับว่าเข้าใจสิ่งที่เขาพูด และ พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

ถ้าอย่างนั้นฉันบอกอดคุณแบบนี้ได้ไหม

คะ”

“โอเค”

จิ่งหนิงหยุดขยับจริงๆ กอดคอของเขา อย่างเชื่อฟัง ทั้งตัวของเธอห้อยอยู่บนตัวเขา เหมือนหมีโคอาล่า

ลู่วิ่งเป็นขับรถเข้าไปในโรงรถใต้ดินของ ชุมชน ก่อนลงจากรถ เขาโทรศัพท์ไปหา บอกให้เขาพาหมอเข้ามา จากนั้นก็อุ้มจิ่งหนี งออกจากรถ

จิ้งหนังอิงแอบอ้อมกอดของเขา โอบคอ เขาไว้แล้วเข้าไปจูบริมฝีปากของเขา

“สามีคะ… ฉันต้องการคุณ…”

ลู่วิ่งเซินรู้สึกตลกเล็กน้อย

เขาหันหน้าหนีเบาๆ หลีกเลี่ยงการจูบ ของเธอ

ทันใดนั้นจึงหนิงก็โกรธเล็กน้อย และ มองเขาด้วยความโกรธพร้อมกับแก้มที่พอง ออก

จึงเขินหัวเราะ “ต้องการผมแค่ในเวลา นี้เท่านั้นเหรอครับ ปกติไม่เห็นคุณกระตือรือร้น ขนาดนี้”

จึงหนัง “

จู่ๆเธอก็รู้สึกผิดเล็กน้อย แต่ยากําลัง ออกฤทธิ์ ความรู้สึกผิดของเธอนั้นก็ดูอ่อนแอ มาก แล้วก็จมอยู่ในความอึดอัดในทันที จิ่ง หนิงพูดอย่างไม่อายว่า “ตอนนี้ไม่ใช่เพราะฉัน ถูกวางยาเหรอไง ไม่อย่างนั้นคุณจะมีอะไรกับ ฉันได้ง่ายขนาดนี้เชียวหรือ”

รอยยิ้มของลู่จิ้งเซินเย็นลงไปอย่างมาก

“ได้ ถ้าอย่างนั้นวันนี้ผมเลือกที่จะไม่ทำ

อะไรคุณ”

จึงหนิงโกรธสุด ด พออ้าปากก็กัด ไหล่ของเขาอย่าง

รุนแรง

แต่ดูเหมือนชายหนุ่มจะไม่รู้สึกถึงความ เจ็บ ลิฟต์ก็ขึ้นไป เขาไม่ได้ขยับ เพียงแค่อุ้ม เธอไว้อย่างนั้น

ในที่สุด จิ่งหนึ่งที่รู้สึกว่าเมื่อยปากจึง ปล่อย แล้วจึงยกกําปั้นขึ้นทุบลงไปบนกล้าม เนื้อแกร่งของเขา

“เนื้ออะไรเนี่ย เจ็บจะตายแล้ว ลู่จิ่งเซินดูเหมือนจะยิ้ม

“ถ้าไม่มีกล้ามเนื้อนี้ สวัสดิการของคุณ ในตอนกลางคืนจะลดลงครึ่งหนึ่ง คุณยอมเห

รอ”

จิ้งหนัง “

แอวะ! หน้าไม่อาย!

หอๆๆๆ … หน้าด้านกว่านี้ได้มั้ย เธอจะ ทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ! ในวันธรรมดา ไม่ใช่ว่าผู้ชายคนนี้

กระตือรือร้นเหรอไง แม้ว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น กับทั้งสองคนตั้งแต่คืนนั้น แต่เธอก็เห็นได้ว่า เขาหวังให้มันเกิดขึ้น

ทําไมตอนนี้ถึงไม่ทําอะไรเลย

เธอกลายเป็นแบบนี้แล้ว เขาไม่ใช่ว่าควร จะเข้ามาหาเธอเหรอ แล้วตรงไปที่หัวข้อทันที หรือ

จึ่งหนังเกือบจะร้องไห้ด้วยความโกรธ แต่ก็ทําอะไรเขาไม่ได้

จึงทําได้เพียงแค่โอบคอของเขาถูไปมา บนหน้าอกของเขา แล้วพูดเบาๆด้วยความรู้สึก เสียใจ “สามีคะ ฉันอึดอัดมาก จะระเบิดอยู่ แล้ว…. คุณช่วยฉันเร็วๆ คะ…

ลู่จิ่งเซินเปล่งเสียง”อืม”เบาๆ ประตูลิฟต์ ก็เปิดออก เขาอุ้มจั๋งหนึ่งก้าวเดินออกไป

อพาร์ทเมนต์ใช้รหัสเปิดประตู ลู่จิ้งเซินก ดรหัสที่เขาคุ้นเคย และประตูก็เปิดออกจริงๆ เขาเดินเข้าไปโดยอุ้มเธออยู่

ทันทีที่ประตูปิด หญิงสาวก็จูบเขาอย่าง กระตือรือร้น แขนทั้งสองของเธอโอบรอบคอ ของเขาแน่น

ลู่วิ่งเซ็นไม่เคยรู้มาก่อนว่า ผู้หญิงคนนี้ ยังมีด้านที่รุนแรงแบบนี้ด้วย

แต่ว่าเทคนิคการจูบนี้แย่เกินไปแล้วหรือ เปล่า

นี้มันจูบที่ไหนกัน มันเป็นการแทะช็ด และยังเป็นการแทะ บๆด้วย

ๆ

สติของจิ่งหนังยังสับสนคลุมเครือ รู้ เพียงว่าลู่จึงเขินพาเธอเข้าไปในห้องๆหนึ่ง แต่ทว่าห้องนี้เป็นโรงแรมหรือที่อื่นเนี่ย เธอไม่ สามารถสนใจมันได้แล้ว

จูบที่ร้อนแรงจากริมฝีปากของเขาลงไป จนจูบลงไปที่ลูกกระเดือกของเขา

มีเสียงผู้ชายร้องเสียงหลงอยู่ในความ วินาทีต่อมาก็ได้ยินเพียงเสียง แตก

ไฟในห้องถูกเปิดขึ้น แสงสีเหลืองอบอุ่น ส่องมาจากเหนือศีรษะ เห็นเพียงผู้หญิงใน อ้อมแขนแก้มแดงก่ำ ดวงตาปรือๆ ไม่รู้ว่าเสื้อ คลุมตกลงไปที่ไหนแล้ว เสื้อผ้าบนตัวเธอถูก เธอดึงออก เผยให้เห็นผิวที่ขาวบอบบางเปล่ง ประกายออกมา

ดวงตาของลู่วิ่งเชิมมืดลงอย่างมาก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ