บทที่ 865 เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

เมื่อคิดได้เช่นนี้ เธอก็สบายใจขึ้นมา

คืนนี้ ตอนที่เธอนอน รู้สึกกระวนกระวายตลอดเวลา

ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร รู้สึกว่าแน่นในใจ เหมือนกับมีก้อน หินมาทับตรงหัวใจไว้ จนทำให้เธอแทบจะอ้วกออกมา

เฉียวฉีตกใจตื่นกลางดึก

มีเสียงฝีเท้าเร่งรีบดังมาจากข้างนอก เธอพลิกตัว วิ่งไปดูที่ หน้าต่าง

เห็นเพียงปราสาททั้งหลังสว่างไปด้วยแสงไฟ ข้างนอกมีรถ

และคนวิ่งไปมาอย่างรวดเร็ว ท่าทางทุกคนเร่งรีบและวุ่นวาย

ในใจของเธอมีลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมา มองดูเวลาแล้ว เพิ่งจะ เป็นเวลา สาม

เวลานี้ น่าจะได้ยินเสียงความเคลื่อนไหว เสี่ยวเยวก็รีบวิ่งจาก ข้างนอก

บนตัวเธอ ยังใส่ชุดนอนอยู่ มีเพียงเสื้อคลุมบางๆคลุมไว้ข้าง

นอก

เห็นเธอจ้องมองอยู่ตรงหน้าต่าง จึงกล่าวอย่างกังวลว่า “คุณ เฉียว คุณเป็นอย่างไรบ้าง ? โอเคไหม? ”

เฉียว หันมามองเธอ ขมวดคิ้วเล็กน้อย ข้างนอกเกิดอะไร
เสี่ยวเยวรีบพูดว่า”ไม่รู้ เหมือนว่ามีคนทิ้งระเบิดใส่ในเมือง เล็กๆ จะทำสงครามแล้ว!

เฉียวจีอึ้งไป

สงครามหรือ?

เป็นไปได้อย่างไร ?

ใครไม่รู้ว่าที่นี่เป็นอาณาเขตของกู้ซื้อเนียน กลุ่มมังกรแม้สอง ปีนี้จะเล็กลงบ้าง แต่ก็ไม่ถึงกับทำให้คนสามารถมาหยามถึงที่ได้ เธอขมวดคิ้ว แล้วถามว่า “กู้ซือเฉียนล่ะ ?”

ดูท่าทางเสี่ยวเยว่กังวลมากจนเกือบจะร้องไห้แล้ว กล่าวเสียง สั่นว่า “ฉันกำลังจะพูด เมื่อฉันสะดุ้งตื่น ได้ยินว่าคุณชายกลับ มาแล้ว ยังได้รับบาดเจ็บสาหัสด้วย ฉันถึงรีบมาหาคุณ

เฉียวฉีสั่นสะท้านไปหมด

เธอกล่าวเสียงหนักแน่นว่า “เขาได้รับบาดเจ็บหรือ? เรื่อง ตั้งแต่เมื่อไหร่? ”

“ไม่รู้ ฉันก็แค่ได้ยินมา ”

“แล้วเขาล่ะ ? ”

“ได้ส่งกลับมาแล้ว ”

เสียงเสี่ยวเยว่เพิ่งหยุด หญิงสาวที่วินาทีก่อนยังอยู่หน้าตัวเองได้วิ่งออกไปแล้ว

เธอตกตะลึง รีบเรียกตาม “พี่เฉียว อาการบาดเจ็บที่ขาของ

เฉียว ยังห่วงอาการบาดเจ็บของตัวเองได้ที่ไหน

ในหัวสมองเต็มไปด้วยภาพอาการบาดเจ็บของกู้ชื่อเรียน เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือ? เป็นไปได้อย่างไร?

ไม่ว่าได้พาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไปด้วยหรือ? และ เวลารวดเร็วเช่นนี้ ใครจะลงมือกับเขา

หัวใจเธอเต้นเร็วมาก ไม่นานก็วิ่งมาถึงชั้นบนของตึกหลัก

เวลานี้ถึงพบว่า ทางเดินชั้นสองเต็มไปด้วยผู้คน ไม่เพียงแต่ คนรับใช้กับพวกฉินเยว่ แม้แต่หลินซงก็ถึงแล้ว ต่างมุงดูอยู่ตรง ประตูห้องนอน

สีหน้าเธอเปลี่ยนไป รีบอ้าวก้าวเท้าเดินเข้าไป

“คนล่ะ ? ”

ฉินเยว่เห็นเธอ รีบกล่าวด้วยความเคารพ” อยู่ในห้องนอน ”

เฉียวฉียกเท้าจะเดินไปข้างใน แต่ถูกหลินซงคว้าไว้

หลินซงจ้องมองเธอ แล้วกล่าวว่า “ซื้อเฉียนถูกระเบิดมา อีก ฝ่ายเตรียมตัวมาอย่างดี ดังนั้นครั้งนี้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ว่าคุณไม่ต้องห่วง ได้หาหมอที่ดีที่สุดมาทำการผ่าตัดให้เขาแล้ว เพราะว่าตอนนี้ไปโรงพยาบาลก็ไม่ปลอดภัย ดังนั้นหาคนจัดห้อง ผ่าตัด นชั่วคราว นอกจากคุณหมอ ยังมีลุง โอดูแลเขาอยู่ข้างใน คุณอย่าพึ่งตกใจไปเลย หากจะเข้าไปจริงๆ เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน ”

ขณะที่เขาพูด ก็ให้คนเอาชุดปลอดเชื้อมาให้หนึ่งชุด

เฉียว ไม่คิดอะไร สวมใส่เข้าไปบนตัวทันที

หลังจากรอให้จัดเก็บบนตัวเสร็จแล้ว เธอก็หันไปมองทางหลิน ซง แล้วถามว่า “ตอนนี้ได้หรือยัง? ”

หลินซงพยักหน้า

คนที่รอเฝ้าอยู่หน้าประตูกับฉินเยว่ จึงปล่อยให้เธอเข้าไป

เฉียวฉีเคยมาห้องของกู้ซื้อเฉียน

แต่ว่าการเข้ามาครั้งนี้ แม้ว่าจะห่างกันเพียงแค่เวลาไม่กี่วัน แต่เธอรู้สึกว่า ข้างในเหมือนเป็นสถานที่แปลกๆและเป็นโลกที่ เยือกเย็นที่เธอไม่เคยมา

เห็นเพียงบนเตียงนอนใจกลางห้อง ถูกคนเอาแผ่นไม้ใหญ่มา วางไว้ บนแผ่นไม้มีผ้าปูที่นอนสีขาวปูไว้รอบทิศก็ถูกผ้าสีขาวซึ่ง รอบไว้

แม้แต่ตรงขา เธอเห็นว่า ถูกปูไว้ชั่วคราว

ในห้องมีกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้ออ่อนๆ รู้ได้ว่า พวกเขาน่าจะกลับมา ได้ครู่หนึ่งแล้ว
เวลานี้ ลุงโอที่ยืนอยู่ข้างเตียง มองดูคนบนเตียงด้วยสีหน้า กังวลและสงสาร

และทางอีกฝั่งของเตียง เป็นคุณหมอต่างประเทศที่ตาฟ้าผม ทองคนหนึ่ง กับผู้ช่วยสองคน กำลังทำการผ่าตัดให้กับคนบน เตียงอย่างใจจดใจจ่อ

พวกเขาจดจ่อจนไม่สังเกตเห็นว่าในห้องมีคนเพิ่มมาคนหนึ่ง เฉียว เดินเข้าไปอย่างเงียบๆ

ในที่สุดลุงโอเห็นเธอ แล้วขยับปากเล็กน้อย “คุณเฉียว คุณมา แล้ว

เฉียว ไม่พูดอะไร

แม้แต่ไม่เห็นเขาด้วย

สายตาของเธอจ้องไปบนร่างของคนที่นอนอยู่บนเตียงไม่ กระดุกกระดิก

เห็นเพียงสีหน้าซีดเซียวราวกระดาษ เสื้อผ้าบนร่างกายถูก ถอดออกหมดแล้ว เผยให้เห็นบาดแผลเหวอะหวะ บนไหล่ บนหน้าท้อง บนขา บนแขน ล้วนใช้ แม้แต่ศีรษะก็ถูกผ้าพันแผลพันไว้

ชายหนุ่มที่ปกติแข็งแกร่งและเอาแต่ใจ เวลานี้ก็เหมือน กระดาษแผ่นหนึ่งที่ไม่มีชีวิตใดๆ นอนอยู่ตรงนั้นอย่างอ่อนแรงไม่รับรู้ใดๆ
น้ำตาของเธอ พุ่งขึ้นมาทันที

แต่เฉียวสะกดกลั้นไว้ไม่ให้มันไหลออกมา

เธอรู้ว่า เวลานี้ เธอจะร้องไห้ไม่ได้

สถานการณ์วุ่นวายอยู่ตรงหน้า กู้ชื่อเฉียนก็กลายเป็นเช่นนี้ แล้ว หากเธอร้องไห้อีก ไม่เพียงแต่ไม่มีความช่วยเหลือใดกับ สถานการณ์ตรงหน้า ยังกระทบต่อจิตใจทหาร และทำให้ทุกคน ตื่นตระหนกมากขึ้นไปอีก

ดังนั้น เธอจําเป็นจะต้องเข้มแข็งขึ้นมา

เธอหันหน้าไปกระซิบถามลุงโอ เมื่อคุณหมอว่าอย่างไร

บ้าง?

เธอรู้ว่า เมื่อคุณหมอมาถึงจะต้องพูดอะไรแน่นอน

ลุงโอกระซิบว่า”ไม่โดนจุดสำคัญ แต่ก็วางใจไม่ได้ ทุกอย่าง ต้องรอหลังจากผ่าตัดแล้วค่อยว่ากัน

เฉียวฉพยักหน้า

เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ มองดูอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็ถอยออกไป อย่างเงียบๆ

ข้างนอก ทุกคนยังเฝ้าอยู่ตรงนั้น

เมื่อเห็นเธอออกมา แต่ละคนมุงเข้ามาถามถึงอาการของกู้ซื้อ เฉียนอย่างใจจดใจจ่อ

เฉียวไม่ตอบ มองไปทางฉินเยวแวบหนึ่ง กระซิบว่า “วันนี้เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ?

สีหน้าฉินเยว่ไม่ค่อยดี

อย่างไรก็ตาม ตอนที่กู้ซื้อเฉียนออกไปได้พาเขากับเจ้าหน้าที่ รักษาความปลอดภัยไปด้วย

แต่ว่าตอนนี้ เขากับลูกน้องไม่เป็นอะไร แต่กู้ซื้อเฉียนได้รับ บาดเจ็บสาหัส เรื่องนี้มันไม่สมเหตุสมผล

ดังนั้น ตอนนี้อารมณ์ของเขาอึดอัดมาก

ทรมานกว่าเศษระเบิดพวกนั้นกระเด็นใส่ร่างตัวเองอีก

แต่ว่าคําถามของเฉียว เขาจะตอบแน่นอน

แต่เพราะว่าที่นี่คนพลุกพล่าน ไม่ค่อยสะดวก ดังนั้นจึงกระซิบ ว่า คุณเฉียว ขอคุยหน่อย ”

พูดจบ ก็พาเธอเดินไปทางระเบียงอีกด้านหนึ่ง

เฉียวตามเขาไปโดยไม่ได้พูดอะไร

เมื่อเดินไปถึงสุดทางเดิน ฉินเยวจึงหยุดลง แล้วหันหลัง กระซิบเสียงเบา “เราถูกซุ่มโจมตี

เฉียวฉีขมวดคิ้ว “หมายความว่าอะไร ? ”

ฉินเยว่กระซิบว่า “วันนี้ตอนแรกคุณชายจะพวกผมไปเจรจา การค้าที่ตลาดถัดไป เพราะดึกมาก จึงไม่สะดวกที่จะรีบกลับมา คืนนี้ จึงเตรียมกลับมาพรุ่งนี้เช้า”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ