บทที่ 838 เป็นเธอจริงๆ

เห็นว่าเป็นข้อมูลของจางเพิ่งทั้งนั้น ทันใดนั้น เธอเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ “จางเพิ่งหรือ? ทำไมถึงเป็นเธอ? ”

กู้ซือเฉียนยิ้มเย็นซา “ใช่ ผมก็แปลกใจมากเหมือนกัน ตอน แรกคิดว่า ในเมื่อยาพิษถูกวางในห้องครัวตึกรอง ถ้าอย่างนั้น เธอในฐานะแม่ครัว ขอเพียงมีเรื่องเกิดขึ้นก็จะกลายเป็นคนที่น่า สงสัยที่สุด ดังนั้นเธอน่าจะไม่ทำเรื่องโง่ๆแบบนี้

“แต่ในความเป็นจริง บางทีเธออาจจะคิดถึงจุดนี้แล้ว ดังนั้นจึง ใช้ประโยชน์จากจุดนี้ ทำให้ทุกคนคิดว่า เรื่องนี้ไม่ใช่เธอเป็นคน ทํา แต่ในความเป็นจริงนั้นเธอเป็นคนลงมือ แต่น่าเสียดาย มือ อ่อนไปหน่อย ผมได้ส่งคนไปค้นห้องของเธอเจอสารหนูที่ยังใช้

ไม่หมด”

เฉียวฉีตกตะลึง

เงยหน้ามองไปทางเขา

“เธอยอมรับหรือยัง? ”

กู้ซือเฉียนพยักหน้า”ยอมรับแล้ว

อารมณ์ของเฉียวฉีซับซ้อนขึ้นทันที

เมื่อคิดถึงตอนที่หลินเยว่เอ๋อร์ข่มขู่เธอ ให้ร้ายเธอ ตอนนั้นเธออดไม่ได้ ยังออกมาช่วยเธอ

แต่คิดไม่ถึงว่าคนที่ตนเคยช่วยเมื่อหนึ่งวินาทีก่อน วินาทีต่อ มากลับเริ่มลงมือกับเธอ วางยาพิษเธอ คนประเภทไหนกัน ถึงจะสามารถกินบนเรือนขี่รถบนหลังคา

ได้

ทันใดนั้นความโกรธก็ผุดขึ้นมาในหัวใจของเธอ

ถามว่า เธออยู่ไหน? ”

“ตายแล้ว”

เป็นคําตอบที่ไม่คาดคิด

เฉียวอึ้งไปเล็กน้อย หว่างคิ้วของกู้ซื้อเฉียนก็ขมวดเข้าหากัน ถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “ฆ่าตัวตาย หลังจากเกิดเรื่องแล้วคงเดา ได้ว่าตัวเองต้องมีจุดจบที่ไม่ดี หรือบางทีอาจจะกลัวเราจะเค้น สอบอะไรจากปากของเธอออกมา ดังนั้นจึงกินยาพิษฆ่าตัวตาย เอง พิษยาแรงมาก แม้ว่าในตอนนั้นผมจะเรียกหมอมาช่วยแล้ว แต่ก็ช่วยไว้ไม่ได้ ”

เฉียวฉีเงียบไป

แววตาของเธอเย็นซาเล็กน้อย กู้ซื้อเฉียนรู้ว่า ตอนนี้ในใจเธอ จะต้องไม่ดีใจมากอย่างแน่นอน

ผ่านไปเนิ่นนาน ได้ยินเธอกล่าวว่า “มั่นใจมีเพียงเธอคนเดียว ใช่ไหม? เธอยังมีผู้สมรู้ร่วมคิดคนอื่นอีกหรือไม่? ”
กู้ซือเฉียนส่ายหัว

“ตอนนี้ พบเธอเพียงคนเดียว ยังไม่พบผู้ร่วมทีมคนอื่นๆ ผมได้ ให้คนไปทําการตรวจค้นที่พักอาศัยของเธอและสถานที่ที่ทำงาน อย่างละเอียดแล้ว แต่ยังไม่พบสิ่งที่น่าสงสัยใดๆ สําหรับใน ปราสาทนี้ยังมีผู้ร่วมขบวนการคนอื่นอีกหรือไม่ ผมยังไม่กล้า ยืนยัน ”

หว่างคิ้วเฉียว ขมวดแน่น

ที่นี่เป็นอาณาเขตของเขานะ ปรากฏว่าแม้แต่เขาก็ยังพูดคำว่า ไม่กล้ายืนยันเช่นนี้

งั้นก็หมายความว่า อีกฝ่ายซ่อนตัวได้ลึกมากจริงๆ ตอนนี้เฉียวฉีก็บอกไม่ถูกว่าในใจรู้สึกเช่นไร รู้เพียงว่า เรื่องนี้ เหมือนเป็นหมอกที่ปกคลุมอยู่ตรงหน้าเธอ ทำให้มองเห็นไม่ ชัดเจน

และก็เหมือนกับว่า มีเบาะแสให้เธอบ้างแล้ว ขอเพียงเธอเสาะ แสวงหาตามเบาะแสนี้ ก็จะได้รับคำตอบอย่างแน่นอน

สุดท้ายแล้ว ทั้งสองก็ไม่ได้ข้อสรุปจากการปรึกษาหารือ

ข้อสรุปหนึ่งเดียวที่ได้ ก็คือ เริ่มตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เพื่อ ความปลอดภัยของเฉียว เฉียว จำเป็นจะต้องย้ายมาพักที่ตึก หลักกับเขา

สำหรับการตัดสินใจนี้ เฉียว ไม่มีความคิดเห็นใดๆ
แม้ว่าความคิดของเธอที่มีต่อกู้ซื้อเฉียน ในตอนนี้ยังคงไม่ แน่นอน แต่เธอรู้ว่าตราบใดที่เธอไม่เห็นด้วย ผู้ชายคนนี้จะไม่ทำ อะไรเธอ

ดังนั้น การอาศัยอยู่ในตึกหลักนอกเหนือจากเสริมปัจจัยด้าน ความปลอดภัยของตัวเองเล็กน้อยแล้ว อย่างอื่นเธอไม่มีความ สูญเสียใดๆ

แต่ถึงอย่างนั้น เพราะเหตุการณ์ครั้งนี้ เดี๋ยวนี้ก็ไม่ได้ปฏิเสธ ซื้อเนียนเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป

สําหรับเรื่องระหว่างเขากับหลินเยว่เอ๋อ….

นั่นมันเป็นเรื่องของพวกเขา เธอไม่ได้พูดสักหน่อยว่าจะคืนดี กับเขาทันที ดังนั้นเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย?

เมื่อคิดได้เช่นนี้ เฉียวฉีก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา

กู้ซื้อเฉียนว่องไวมาก บอกว่าทำก็ทำเลย

ดังนั้นหลังจากทั้งสองปรึกษากันเสร็จแล้ว ตอนที่ลงมาชั้นล่าง เพื่อทานข้าว เขาก็สั่งลุงโอทันทีว่า ให้ส่งคนไปเก็บข้าวของของ เฉียว มา

ที่จริงบอกว่าข้าวของของเฉียว ก็มีไม่มากเท่าไหร่

ตอนที่เธอจากไป ได้เก็บกระเป๋าเดินทางไปสองใบ ตอนนี้ยัง ไม่เปิดออกเลย

และของอื่นๆทางตึกรองนั้น เสื้อผ้า หมวก รองเท้า ถุงเท้าอะไรพวกนั้น ทางนี้ล้วนมี ดังนั้นไม่จำเป็นจะต้องไปขนย้ายอีก เฉียวมองเห็นเธอสั่งการลงโอ ในใจรู้สึกว่าอย่างนี้รีบร้อน เกินไปหรือเปล่า

แต่หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ตัวเองทานข้าวเสร็จก็กลับไป พักผ่อนที่ห้อง ก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร

แต่ว่า บนใบหน้ารู้สึกร้อนผ่าวเล็กน้อย เมื่อลุงโอมองมาทาง ตัวเอง

เฉียวกับชื่อเฉียนไปที่ห้องอาหารด้วยกัน

ตอนที่ทานข้าว พบว่าหลินเยว่เอ๋อร์ไม่ได้อยู่ทางนี้แล้ว บอกว่า ทานเสร็จกลับไปที่ตึกรองแล้ว

กู้ซือเฉียนก็ไม่ได้สนใจ เฉียวฉีดอยู่ในสายตา คิดถึงท่าทีของ

เขาต่อหลินเยว่เอ๋อร์หลายวันก่อน ทันใดนั้นรู้สึกแปลกๆเล็กน้อย ก็ไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้เตรียมจะถามเขา

ตามที่เธอเคยพูดก่อนหน้านั้น ระหว่างกู้ซื้อเฉียนกับหลินเยว่เอ๋ อร์ ไม่ว่าจะจริงหรือเท็จ นั่นมันเป็นเรื่องของพวกเขา ไม่เกี่ยวกับ เธอ

ดังนั้น ทานอาหารกลางวันท่ามกลางบรรยากาศสงบเงียบ เสร็จแล้ว ลุงโอมีประสิทธิภาพมาก ได้พาคนไปเก็บกวาด ทำความสะอาดห้องที่เธอจะเข้าอยู่เรียบร้อยแล้ว แม้แต่สิ่งของทั้งหมดของเธอก็ได้จัดวางให้เรียบร้อยแล้ว

เฉียว กล่าวขอบคุณเขา แล้วไปห้องนอนตัวเองตามการนำ พาของเขา

ทางตึกหลักนี้มีทั้งหมดสามชั้น ห้องที่ลุงโอจัดไว้ให้เธออยู่ชั้น สอง ห้องใหญ่มาก ด้านในได้เตรียมสิ่งของทุกอย่างไว้เพียบ พร้อม มองออกถึงความตั้งใจ

ด้านหลังมีระเบียงใหญ่ๆ ยื่นออกไป ใต้ระเบียงเป็นสวน ดอกไม้ ยืนอยู่ตรงนั้น สามารถมองเห็นดอกไม้ใบหญ้ามากมาย และยังสามารถมองเห็นดอกบัวที่เบ่งบานอยู่ในบ่อที่ไกลออกไป เล็กน้อยด้วย

ต้องบอกว่า เทียบกับทางตึกรองแล้ว ที่นี่วิวทิวทัศน์ดีกว่าเล็ก

น้อยจริงๆ

หลังจากลง โอแนะนำเธอหมดแล้ว ก็เตรียมที่จะจากไป

เฉียวฉีส่งเขาไปถึงปากประตูอย่างมีมารยาท ลุงโอหันกลับมา กล่าวกับเธอด้วยรอยยิ้มว่า “ห้องนอนของคุณชายอยู่ข้างๆห้อง ของคุณ ถ้าหากปกติมีเรื่องอะไร ไม่สะดวกที่จะเรียกพวกเรา ก็ เรียกคุณชายได้โดยตรง”

เฉียวชะงักไป ไม่รู้ว่าทำไม ทันใดนั้นหัวใจของเธอเต้นรัว เธอแสร้งเป็นไม่เห็นความคลุมเครือในดวงตาของลุงโอและ กล่าวว่า “ฉันไม่มีเรื่องอะไร ขอบคุณท่านมาก

ลุงโอพยักหน้า แล้วจากไปพร้อมกับรอยยิ้ม
หลังจากที่รอเขาจากไปแล้ว เฉียว จึงหันหลังเดินกลับมาใน

ห้อง

เธอเดินไปรอบๆห้องก่อน หลังจากที่คุ้นเคยกับตำแหน่งการ จัดวางสิ่งของ โดยประมาณแล้ว ก็เตรียมตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าสําหรับ พักผ่อนกลางวัน

และในเวลานี้ ประตูถูกคนเคาะดังขึ้นจากข้างนอก

เธอชะงัก หันหลังมองไปทางปากประตู แล้วถามว่าใคร หรือ?

“ฉันเอง”

น้ำเสียงของเสียวเยว่

เฉียวฉีรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่วินาทีต่อมา เต็มไปด้วย

ความดีใจ

“เข้ามา”

เสี่ยวเยว่เป็นหนึ่งในไม่กี่คนในปราสาทที่เธอชอบและเชื่อใจ กู้ซือเฉียนอาจจะรู้เรื่องนี้ ดังนั้น ครั้งนี้เธอกลับมาแล้ว แม้ว่าเธอ จะย้ายมาอยู่ที่ตึกหลัก แต่กู้ซื้อเฉียนก็ไม่ได้เปลี่ยนคนรับใช้ของ เธอ แต่ยังเรียกเสี่ยวเยวมา

ตามหลักแล้ว คนทางตึกหลัก ล้วนจะต้องผ่านการคัดกรอง อย่างเข้มงวด