บทที่ 837 อารมณ์ผิดหวัง

ตั้งแต่เริ่มต้น ความอบอุ่นและมิตรภาพทั้งหมดนั้น ล้วนเป็น เพียงวางแผนที่ชาญฉลาดเท่านั้น

ทุกคนต่างรู้ สิ่งของเหล่านั้นล้วนเป็นของปลอม มีเพียงเธอที่ไร้ เดียงสาเฝ้ารักษามิตรภาพอันอบอุ่นนั้นไว้อย่างเอาเป็นเอาตาย ยอมลุยน้ำลุยไฟเพื่อพวกเขา อย่างไม่คิดชีวิต

จู่ๆเธอก็นิ่งเงียบ

กู้ซื้อเนียนน่าจะเดาออกว่าในใจของเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เพียงแต่ไม่ได้รบกวนเธอ

เธอรู้ว่า เรื่องนี้ ไม่ว่าอย่างไรเธอก็จะต้องรู้ความจริงอย่าง

แน่นอน และก็จําเป็นจะต้องรู้ความจริงด้วย

และมีเพียงหลังจากที่รู้ความจริงแล้ว เธอถึงจะเข้าใจว่า ตัว เองควรจะเลือกเช่นไร

รถแล่นไปอย่างราบรื่นตลอดทางจนถึงปราสาท

ลงรถแล้ว ครั้งนี้กู้ซือเฉียนไม่ได้อุ้มเธออีก แต่วางเธอลงบนรถ วีลแชร์ ให้เธอไปข้างหน้าด้วยตัวเอง

คนรับใช้ในปราสาทตกใจเมื่อเห็นเธอกลับมา

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

คุณเฉียวเพราะวางยาพิษคุณหลิน ดังนั้นถูกไล่ออกจากปราสาทไปไม่ใช่หรือ ทำไมกลับมาอีกแล้ว?

แต่ในกลุ่มคนจํานวนนี้ ไม่รวมหลินเยว่เอ๋อร์

เรื่องนี้ ถึงแม้กู้ซื้อเฉียนไม่ได้พูดกับเธอตรงๆ แต่ก็ได้แสดง เจตจํานง นแล้ว

มิเช่นนั้น ก็คงไม่สามารถทำให้หลินเยว่เอ๋อร์ร่วมแสดงละครนี้

ได้

ตอนนี้ เห็นเธอกลับมาจริงๆ หลินเยว่เอ๋อร์ถึงรู้ว่าตัวเองไม่มี ความหวังแล้วจริงๆ

พวกเขาสองคน เหมือนเป็นกิ่งทองใบหยก ที่ไม่ว่าตัวเองจะ ทำอย่างไรก็จะแทรกเข้าไปไม่ได้

เธอยืนอยู่ชั้นบน มองดูสองคนนั้นคนหนึ่งยืนคนหนึ่งนั่ง เดิน

เคียงข้างกัน แววตาหมองคล้ำ ผ่านไปครู่หนึ่ง ในที่สุดก็หันหลัง

กลับไปในห้องนอนตัวเอง

เห็นเฉียวฉีกลับมา ลุงโอเป็นคนที่ดีใจที่สุด

เขาบอกแล้ว คนที่ชาญฉลาดหลักแหลมอย่างคุณชาย จะโง่

เขลาขนาดนั้นจริงๆได้อย่างไร ทั้งๆที่คนที่วางยาพิษเป็นคนอื่น

แม้แต่เขาที่เป็นพ่อบ้านแก่คนนี้ยังดูออก คุณชายกลับบอกว่าคุณ เฉียวเป็นคนทํา

และแม้ว่าคุณเฉียวจะมีนิสัยเย็นชาไปนิด แต่เป็นคนสวยใจดี อย่างแน่นอน ไม่อาจจะทำเรื่องวางยาพิษแบบนั้นได้
ดังนั้น เวลาเฉียว สามารถกลับมา เขาย่อมดีใจอยู่แล้ว ขณะเดียวกันก็นึกขึ้นได้ว่า ก่อนหน้านั้นที่สองคนนี้ทะเลาะกัน ก็คาดว่าเพราะกาลังแสดงละครอะไร

พ่อบ้านแก่รู้ว่าขอเพียงพวกเขาทั้งสองดีกัน ตัวเองก็ดีใจแล้ว วางใจแล้ว

ดังนั้น หลังจากพาทั้งสองกลับไปห้องนอนแล้ว จึงรีบไปทํางาน ต่อ และสั่งการให้ห้องครัวทําอาหารอร่อยๆ ในวันนี้

หลังจากเหตุการณ์วางยาพิษครั้งก่อน ห้องครัวทางตึกรอง ก็ได้ถอดออกทันที

ในอนาคต คนทางด้านนั้น ก็จะต้องมากินข้าวที่ตึกหลักร่วม กับเขา

ทางด้านนี้ไม่ว่าจะเป็นวัตถุดิบอาหารหรือคนรับใช้ในห้องครัว ล้วนเป็นคนที่ติดตามกู้ซื้อเฉียนมาหลายปีแล้ว เชื่อใจกันได้

แน่นอน

ดังนั้นไม่ต้องกังวลเลยว่าจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้น เฉียว ไม่มีปฏิกิริยาใดๆกับการจัดการนี้

แม้ว่าหลินเยว่เอ๋อร์จะรู้สึกดีใจเล็กน้อย ต่อไปสามารถกินข้าว ร่วมกับกู้ซื้อเฉียนทุกวัน ได้เห็นหน้าทุกวัน

แต่ว่าจากที่เขาพูดกับตัวเอง เวลาที่จะไปหาหนานทรงยิ่ง ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ความสุขนั้น ก็ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นความเจ็บปวดและเสียดายก่อนพรากกัน

ความจริงแล้วทุกคนต่างคิดว่าเธอชอบกู้ซื้อเฉียนเพียงเพ ราะอำนาจของเขาเท่านั้น

ใครเลยจะว่า เธอชอบผู้ชายคนนี้เช้าแล้วจริงๆ ?

และผู้ชาย

จริงๆ

รูปหล่อ ร่ำรวย หุ่นที่สำคัญคือร่างกายที่โดดเด่น ผู้ชายธรรมดาทั่วไปไหนหาเปรียบได้

แต่เสียดาย ใน

เวลาเที่ยง หลินเยว่เอ๋อร์มาถึงห้องอาหารตึกหลักด้วยความ รู้สึกผิด

ปรากฏว่าในห้องอาหารเพียงตัวเองคนเดียวเท่านั้น ซื้อ เฉียนกับเฉียวต่างไม่อยู่

เธอไปมาพอดี

ความสงสัยว่าโอ พวกเขาล่ะ

ลุงย่อมรู้แล้วเธอถามถึงใคร ยิ้มคุณกับเฉียวปรึกษางานห้องหนังสือบนอยู่ เมื่อสั่งลงว่า อาหารเสร็จแล้วคุณทานช้าหน่อย”

เมื่อหลินเยว่เอ๋อร์ได้ยินเช่นนั้น ความหวังตามากขึ้น
แต่ว่าที่สุดพยักหน้าตามมารยาท แล้ว ”

จากนั้น ให้คนจัด

และในเวลานี้ ที่ห้องหนังสือชั้นบน ซื้อเฉียนกับเฉียวนั่งหันหน้าเข้ากัน

ครั้งนี้ แม้อันตรายอะไร แต่ทั้งสองไม่อาจได้

เหตุผลเป็นเพียงเพราะว่า ว่าตอน

เหล่าตอนนั้นยังชีวิตจริงและคนลงมือกับเธอใน นี้ เป็นเขา อย่างอื่นไม่อะไรคืบหน้าเลย แน่นอนว่า

ให้ซื้อเฉียนด้วย

เกี่ยวเรื่องนี้ ซื้อเฉียน

ในความจริง คนที่สามารถเข้ามาในปราสาทนี้ คน

ไหนไม่เขาให้คนเลือกสรรมาอย่าง

คนที่ภูมิหลังไม่สะอาด จะเข้ามาได้อย่างแน่นอน ดังนั้น หลังจากเกิดเรื่องหญิงคนนั้น เขารีบส่งไปตรวจสอบ พบว่าภูมิหลังของเธอปัญหาจริงๆ แล้วสืบเสาะตามเบาะแส ไม่ช้าหาถึง

ดังนั้น ปรากฏชื่อเรียนรู้เรื่องก่อนเฉียวอีก
เมื่อได้ฟังมาถึงตรงนี้ เฉียวฉีก็นิ่งไป

เธอกล่าวเสียงเคร่งขรึม”ฉันไม่ค่อยเข้าใจมาตลอด ฉันใน ตอนนี้สําหรับพวกเขาแล้ว ยังมีประโยชน์อะไร ที่จะต้องให้พวก เขาส่งคนมาจับฉันครั้งแล้วครั้งเล่า? ”

กู้ซื้อเนียนขมวดคิ้วเล็กน้อย

ในความเป็นจริง ปัญหานี้ไม่เพียงแต่กวนใจเฉียว แต่ยังตาม กวนใจเขาเหมือนกัน

อิทธิพลของอีกฝ่ายใหญ่มาก สามารถป้องกันได้หนึ่งวัน แต่ ไม่สามารถป้องกันได้ทั้งตลอดชีวิต ดังนั้นหากไม่รีบหาสาเหตุนี้ ออกมา เฉียว ก็จะตกอยู่ในอันตรายตลอดเวลา

แต่ว่า สาเหตุนี้มันคืออะไรกันแน่?

ไม่มีใครรู้ นอกจากคนกลุ่มนั้นจะพูดออกมาจากปากเอง เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขามองไปทางเฉียว

เห็นคิ้วสวยของเธอขมวดแน่น ไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆ ในใจก็รู้สึก สงสารและอาลัยอาวรณ์

เขาเอื้อมมือ มากุมมือเธอไว้ แล้วกล่าวว่า ไม่ต้องกังวล ผมจะ ส่งคนไปตรวจสอบเรื่อยๆ และก่อนที่จะได้เรื่อง ผมจะอยู่เคียง ข้างปกป้องคุณตลอดเวลา จะไม่ให้พวกเขามีโอกาสใดๆอย่าง แน่นอน ”

เฉียวเงยหน้า สบตาเขา เห็นอารมณ์จากดวงตาร้อนแรงของชายหนุ่มจนทำให้เธอหัวใจเต้นเร็ว

ก็ไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆ ในใจของเธอก็มีความรู้สึกประหม่าเกิดขึ้น ดึงมือกลับ ขณะเดียวกัน เอียงหน้าหลบสายตาของเขา แล้ว กล่าวเสียงเบา”ฉันรู้ ”

ใช่ซิ เธอรู้

เธอรู้มาตลอด ไม่ว่าจะเจออันตรายใดๆ เขาก็จะคอยปกป้อง ตัวเอง จะไม่จากไปอย่างแน่นอน

กู้ซื้อเฉียนมองดูมือตัวเองที่ว่างเปล่า ก็ไม่ได้ฝัน

ดึงมือกลับ และกล่าวเคร่งขรึมว่า”จับหนอนบ่อนไส้ใน ปราสาทได้แล้ว”

เฉียวฉีอึ้งไป

“อะไรนะ ? ”

เธอเงยหน้ามองดูเขาอย่างไม่เข้าใจ

กู้ซื้อเฉียนลุกขึ้น หยิบเอกสารจากลิ้นชักโต๊ะออกมาอีกหนึ่ง วางลงตรงหน้าเธอ

เฉียวตะลึง ก้มหน้า มองดูเอกสารปีกนั้น

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ