บทที่ 81 แผนให้พี่น้องแตกแยก
เสียงพูดคุยของทุกคน ทำให้ร่วนเจียวเจียวร้อนรนไปหมด
เห็นว่าวิ่งหนึ่งไม่มีท่าทางว่าจะปล่อย จู่ๆ เธอก็ได้พูดออก มาว่า “พอได้แล้ว! ความลับการตลาดอะไร! ก็แค่ต้นฉบับ งานออกแบบง่ายๆ ก็แค่นั้น
จิ่งหนิง ห้าปีก่อนเธอได้ขโมยผลงานออกแบบของเสียว หย่าบอกว่าเป็นของตัวเอง ทำให้เขานั้นเสียสิทธิ์ที่จะสอบ
เข้าไปในมหาวิทยาลัยศิลปากรรอยัลก็ช่างแล้ว
ตอนนี้ เธอยังจะเอาต้นฉบับของเมื่อห้าปีก่อน มาใส่ร้าย เขาบอกว่า เป็นผลงานการออกแบบของเธอเมื่อตอนนั้น เธอโหดร้ายขนาดนี้ ไม่กลัวที่จะถูกฟ้าผ่าลงมาเป็นการ ลงโทษเธอหรือไง?”
ประโยคนี้ได้พูดออกมา ทุกคนก็ได้อึ้งไปเลย
อะไรนะ? ในมือของเธอ เป็นต้นฉบับงานออกแบบที่ทำให้ จึงหนังเป็นข่าวฉาวเมื่อห้าปีก่อนเหรอ?
หมายความว่าอะไร?
มีคนรู้สึกตัวจากคำพูดของหร่วนเจียวเจียว สายตาที่มอง ไปทางวิ่งหนึ่งที่ได้เปลี่ยนไปอย่างช่วยไม่ได้เอาต้นฉบับเมื่อห้าปีก่อนมาใส่ร้ายจึงเสี่ยวหย่า บอกว่า เป็นงานออกแบบของตัวเอง งั้นก็หมายความว่า……..
หัวเหยาที่ได้คำพูดของเธอ สีหน้าก็ได้เปลี่ยน
สายตาของเธอมองไปทางจิ่งหนึ่งเป็นการบอก
เพื่อนรัก ก่อนหน้านี้เธอก็แค่ขอร้องฉัน ให้ช่วยแสดงละคร เป็นเพื่อนเธอ แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นเรื่องนี้นะ
แน่นอนเธอไม่มีทางคิดว่า เป็นสิ่งหนึ่งที่จะใส่ร้ายจึงเสี่ยว
หย่า
ก็แค่คิดไม่ถึงว่าหร่วนเจียวเจียวจะพูดแบบนี้ ต้องรู้ว่า เรื่องเมื่อปีนั้น ไม่มีหลักฐานอะไร เพราะงั้นจึงหนึ่งถึงได้แก้ เกมไม่ได้ตลอด ถ้าเกิดวันนี้เป็นไปตามที่หร่วนเจียวเจียวพูด ละก็ งั้นพวกเขาทั้งสอง ก็เหมือนเป็นการยกก้อนหินมาทับขา ตัวเองไม่ใช่เหรอ?
ในใจของหัวเหยาได้วุ่นวายไปหมด แต่จึงหนึ่งกลับ หัวเราะอย่างใจเย็น
“เธอว่า งานออกแบบ ในUSB เป็นต้นฉบับงานออกแบบ ของเมื่อห้าปีก่อน?”
หร่วนเจียวเจียวได้ตอบไปอย่างมั่นใจ “แน่นอน
“เหอะ! “เธอได้ยิ้มอย่างเยือกเย็น ไม่พูดอะไร ก็ได้ตรงไปที่ข้างโต๊ะ เอาโน๊ตบุ๊ตบนโต๊ะมาเปิด แล้วเสียบUSBเข้าไป
ไม่นาน ก็ได้เปิดไฟล์งานออกมา
“จิ้งเสี่ยวหย่า เธออยู่ตรงนี้พอดีเลย เธอมาดูหน่อยก็ดี ว่า ไฟล์งานนี้เป็นอะไรกันแน่?
จึงเสี่ยวหย่าที่อยู่ๆ ได้ถูกเรียกชื่อ ในใจนั้นก็ได้วูบลงไป แป๊บหนึ่ง ก็ได้ตั้งสติแล้วเดินออกไปอย่างยากลำบาก ตอนที่ เห็นภาพออกแบบหลากสีบนหน้าจอนั้น ก็เบิกตากว้างด้วย อาการยากที่จะเชื่อ
งานออกแบบล่าสุดของอาจารย์Amy”
จึงหนิงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย “ใช่ หามาได้จากในเน็ต เดิม แค่อยากจะเซฟไว้ มาศึกษาสไตล์การออกแบบของอาจารย์ ในช่วงนี้ดีๆ แค่คิดไม่ถึงว่าเธอก็สนใจกับผลงานนี้ถึงขนาดนี้ นะ! ถ้าสนใจก็บอกกันมาตั้งแต่แรก ฉันจะให้คนส่งไปให้ เธอชุดหนึ่ง ทำไมยังตอบแอบๆ มาขโมยแบบนี้ล่ะ? เธอว่า จริงไหม?”
สีหน้าของจึงเสี่ยวหย่าได้เปลี่ยนไปเลย
คนที่เป็น ในเวลาเดียวกัน ก็ยังมีหร่วนเจียวเจียวด้วย
ทําไมถึงเป็นแบบนี้?
เมื่อกี้ ต่อให้หร่วนเจียวเจียวถูกจับ เธอก็ยังไม่ได้ที่จะล้มเลิกความหวัง
ยังไงซะ ในสายตาคนอื่น เรื่องเมื่อห้าปีก่อน เธอถึงจะเป็น
คนที่เสียหาย
ขอแค่เธอยืนยันว่าวิ่งหนึ่งอยากจะใส่ร้ายเธอ และเธอให้ห ร่วนเจียวเจียวไม่ขโมยต้นฉันมา เพราะว่าจะปกป้องตัวเอง แบบนั้นทุกคนก็จะอยู่ข้างเธอทั้งหมด
แต่ตอนนี้…….
ทําไมถึงเป็นแบบนี้?
จึงหนิงได้ยิ้มแบบตาห
“จ๋งเสี่ยวหย่า ฉันเห็นว่าสีหน้าของเธอ เหมือนว่าจะผิดหวัง
นะ!”
จึงเสี่ยวหย่าไม่รู้ว่าจะทำสีหน้าอะไรแล้ว พอคิดถึงว่า คืนนี้ เธอได้ติดกับแผนของสิ่งหนึ่งตั้งแต่ต้นจนจบ ก็รู้สึกเสียวสัน
หลัง
ข้างๆ นั่นเจ๋อก็มองออกถึงความผิดปกติ ก็ได้ถามเธอ ด้วยน้ำเสียงที่เบา “เสี่ยวหย่า นี่มันเรื่องอะไร?”
คนอื่นไม่รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างหร่วนเจียวเกี่ยวกับสิ่ง เสี่ยวหย่า แต่เขาทำไมจะไม่รู้
อีกอย่าง จึงเสี่ยวหย่าไม่ได้พูดอะไรหัวเหยาได้พูดออกไปด้วยความรำคาญ “พอแล้ว เรื่อง ก็ได้ชัดเจนขนาดนี้แล้ว งั้นก็แจ้งความเลย! ”
หร่วนเจียวเจียวพูดเสียงดัง “ห้ามแจ้งความนะ! ”
“เธอนับเป็นตัวอะไร? เธอบอกว่าห้ามก็ห้ามเหรอ?”
“แจ้งความไม่ได้!
จู่ๆ หร่วนเจียวเจียวก็ได้พุ่งเข้ามา แล้วก็ได้โทรศัพท์ที่หัว เหยากําลังเอาออกมา ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยความกังวลแล้ว ร้อนใจ
จิ่งหนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ไหนๆ เธอก็รู้สึกว่าฉัน อยากจะใส่ร้ายวิ่งเสี่ยวหย่า แจ้งความก็พอดีเลยไม่ใช่เหรอ? ให้ตำรวจมาตรวจสอบให้เรียบร้อย ว่า ใครอยากจะใส่ร้าย ใครกันแน่ แบบนี้มันยุติธรรมดีไม่ใช่เหรอ?”
หร่วนเจียวเจียวส่ายหน้า “ไม่ ไม่ได้! ”
ถึงแม้เธอเป็นแค่นักแสดงระดับสาม แต่อย่างน้อยๆ ก็เริ่ม มีชื่อเสียงแล้ว
เธอได้ในมาถึงจุดนี้ในวันนี้ได้อย่างยากลำบาก ถ้าเกิด แจ้งความ งั้นคำพูดที่ว่าเธอเป็นขโมยนั้นหนีไม่พ้นแน่ อนาคตเธอได้หมดกันแน่!
จึงหญิงหัวเราะอย่างเย็นชา”ไม่แจ้งความก็ได้ แต่เธอพูดออกมาหน่อย วันนี้เธอมา อยากจะทําอะไรกันแน่?
ข้างๆ จึงเสี่ยวหย่าได้กำมือเงียบ
ได้ถอยไปข้างหลังแบบไม่มีเสียง
จิ่งหนึ่งที่เป็นมองไม่เห็น ยื่นมือ พูดเรียบๆ “ฉันนับถึง สาม ถ้าเธอไม่พูด งั้นก็ไม่มีโอกาสแล้ว เดี๋ยวทั้งหมดให้ ต่ารวจมาจัดการเองก็พอ! ”
“หนึ่ง”
“สอง”
“ฉันพูด! ”
จู่ๆ หร่วนเจียวเจียวก็ออกเสียง
ข้างนอกก็ได้วุ่นวาย
มีเรื่องจริงด้วย!
จึงเสี่ยวหย่าเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี ก็ได้เอามือแตะหัว แล้วล้มไปทางมู่ยั่นเจ๋อ
“พี่อาเจ๋อ ฉันปวดหัวจัง ที่นี่เสียงดังเกินไป พี่ประคองฉัน ออกไปได้ไหม?”มั่นเจ๋อไม่อยากที่จะออกไป
ยังไงซะ เรื่องมันเกี่ยวกับจิ้งหญิงกับหร่วนเกี่ยวเดียว เขาก็ อยากจะรู้ว่ามันเรื่องอะไรกันแน่
แต่ว่า มองใบหน้าที่เจ็บปวดแล้วซีดของจึงเสี่ยวหย่า สุดท้ายก็ได้ขมวดคิ้ว ประคองเธอเดินออกไป
“เป็นจิ้งเสี่ยวหย่า เขาเป็นคนให้ฉันมา เขาบอกว่าเธอได้ ขโมยไฟล์ต้นฉบับเมื่อห้าปีก่อนของเขามา อยากจะล้าง ความผิดของตัวเองในคืนนี้ เขาไม่อยากให้เธอเอาต้นฉบับ นั้นออกมา เพราะงั้นก็บอกให้ฉันมาขโมยมันไป เรื่องนี้มันไม่ เกี่ยวกับฉัน ทั้งหมดเขาเป็นคนสั่ง! ”
ทุกคนได้อึ้งไป
วินาทีนั้น เหมือนว่าไม่กล้าที่จะเชื่อในสิ่งที่ตนได้ยิน
อะไร?
จึงเสี่ยวหย่า?
มู่ยั่นเจ๋อก็อึ้งไป
เขาได้ก้มหน้ามองหญิงสาวในอ้อมกอด เห็นว่าสีหน้าของ จึงเสี่ยวหย่าได้ชัดเหมือนกระดากเลยทันที ริมฝีปากได้ขยับ
ยังไม่ทันได้พูดอะไร ก็ได้ยินเสียงที่เยือกเย็นมากๆ ของจิ้ง
หนิง“จ๋งเสี่ยวหย่า เรื่องมันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว เธอออกไปตอนนี้ เกรงว่ามันจะไม่เหมาะนะ!!
ฝีเท้าของจึงเสี่ยวหย่าและมู่ฮั่นเจ๋อได้หยุดอยู่กับที่
ในสายตาของทุกคน พวกเขาได้หันหลังไปแบบเกรงๆ
จึงเสี่ยวหย่าได้ฝืนยิ้ม มองเธอ
“ฉันไม่รู้ว่าเขากำลังพูดอะไรอยู่
หร่วนเจียวเจียวเบิกตาโต
“เสี่ยวหย่า เธอจะพูดแบบนี้ไม่ได้นะ ก่อนหน้านี้เธอเป็นคน พูดเองแท้ว่า ในมีของจิ่งหนึ่งมีต้นฉบับนั้นอยู่ ให้ฉันไปเอา มันกลับมา ตอนนี้เธอทำไมถึงไม่ยอมรับแล้วล่ะ?”
จึงเสี่ยวหย่าได้สูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าได้ตึงเครียด
เธอจ้องมองหร่วนเจียวเจียว ใบหน้าเต็มไปด้วยความ เสียใจ
“เจียวเขียว ซึ่งหนึ่งเป็นพี่สาวของฉัน เรื่องเมื่อห้าปีก่อน พวกเราได้เคลียร์ไปเรียบร้อยแล้ว ฉันไม่อยากเอาเรื่องต่อ ฉันเชื่อว่าพี่สาวฉันได้กลับตัวไปแล้ว ตอนนี้ความสัมพันธ์ ของพวกเราดีมาก เอาอะไรมาพูดว่าใส่ร้าย?
เธอจะมาสร้างเรื่องที่ไม่ได้เกิดแบบนี้ขึ้นมานะ ให้พี่น้อง
อย่างพวกเราแตกแยกอ่ะ! “หร่วนเจียวเจียวอึ้งไปเลย
ไม่อยากจะเชื่อ จึงเสี่ยวหย่าจะพูดแบบนี้ออกมา
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ