บทที่ 793กลายเป็นเนื้อบด

แต่สายตานั้น ทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย

เมื่อเห็นว่าเฉียว ยังคงนั่งพิงอยู่ที่นั่นด้วยรอยยิ้ม และรอยยิ้ม นั้นสดใสเหมือนกับตามปกติ ไม่ได้โกรธแม้แต่น้อย

เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสัยและรู้สึกมึนงง ก่อนจะเอ่ยถามไป อย่างไม่แน่ใจว่า “พี่คะ พี่………ไม่โกรธเหรอ?”

เฉียว เลิกคิ้วขึ้น

“ทำไมฉันต้องโกรธด้วยล่ะ?”

“ฉัน…….” เธอกัดริมฝีปากและไม่พูดอะไรอีก

เฉียวฉียิ้มขึ้น

เธอพูดเบาๆว่า “คุณเป็นห่วงฉันจากใจจริง ไม่ได้ต้องการจะ กล่าวหากันสักหน่อย ความจริงใจนี้ฉันฟังออก และเข้าใจ ข้อ เท็จจริงนี้”

เมื่อได้ยินเธอพูดดังนั้นถังซีซีก็รู้สึกโล่งใจ

เธอจึงรีบพูดขึ้นว่า “พี่ ถ้าพี่เข้าใจก็ดีแล้ว แล้วพี่ยังจะไปอยู่ ไหม?”

เฉียวฉพยักหน้า

เธอเงยหน้าขึ้น และรินน้ำชาใส่แก้วของตนเอง ก่อนจะเอื้อมตัวไปในถ้วยน้ำชาให้ถังซีซี แล้วพูดว่า “ฉันจำเป็นต้องไป ซีซี ฉัน บอกได้แค่ว่าฉันไม่เคยทำร้ายผู้บริสุทธิ์ และบนโลกนี้มีบางคน ติดค้างฉันเอาไว้ และฉันต้องไปเอาคืน”

“บางทีจากมุมมองของเธออาจจะรู้สึกว่า การทำเช่นนี้ไม่ใช่ เรื่องที่จําเป็น แต่สําหรับคนที่ตายจากไปพวกนั้น การทำแบบนี้ คือสิ่งเดียวที่จะทำเพื่อพวกเขาได้และฉันจำเป็นต้องไป

ถังซี ได้ยินดังนั้นสายตาของเธอก็ว่างเปล่า

เห็นได้ชัดว่า เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เฉียวฉีกำลังพูดอยู่

เฉียวฉีเองก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เธอยิ้มขึ้น และชี้ไปที่แก้วน้ำชา ด้านหน้าพูดว่า “ดื่มอีกสักหน่อยสิ เดี๋ยวฉันจะส่งกลับบ้านตอน บ่าย”

ถังชีชีจึงได้ก้มหน้าลงและมองไปยังแก้วน้ำชาเธอนิ่งเงียบไป ครู่หนึ่งท้ายที่สุดแล้วก็ไม่พูดอะไรออกมากลับ หยิบถ้วยน้ำชาขึ้น มาดื่มอย่างช้าๆ

ทั้งสองคนนั่งพักอยู่สักครู่ก่อนจะเดินทางออกมาจากร้านหม้อ

ไฟ

เฉียวไม่ได้ขับรถมา และซีซีก็เป็นเพียงแค่ พนักงานสาว ธรรมดาเท่านั้น แน่นอนว่าเธอคงไม่มีรถ

ดังนั้นทั้งสองคนจึงยืนโบกรถอยู่ข้างทาง

ในขณะที่กำลังยืนรอรถนั้น มองซ้ายมองขวาก็น่าเบื่อทั้งสอง คนจึงได้สนทนากันอีกสักเล็กน้อย
จากคำพูดที่ได้สนทนากันในร้านเมื่อสักครู่ ถังซีซีรู้ว่า เธอไม่มี อานาจพอที่จะไปเปลี่ยนการตัดสินใจของเฉียว

ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ตักเตือนหล่อนอีก แต่กลับสนทนากับหล่อน เกี่ยวกับแผนการในการดำรงชีวิตต่อไปของเธอ

ในมือของถังซีซีมีเงินจำนวนหนึ่งแสนหยวนจากทีเดียวให้ เธอไว้ครั้งที่แล้ว เธอจึงตั้งใจว่าจะเปิดร้านขายเสื้อผ้าเป็นของตัว เองสักร้าน

ตอนนี้ผลกระทบของอีคอมเมิร์ซทำให้ธุรกิจของร้านค้าทั่วไป ไม่ได้ง่ายนักที่จะทำ ดังนั้นเธอจึงตั้งใจจะเช่าร้านเล็กๆราคาถูก จำนวนลูกค้าที่เดินเข้ามาในร้านไม่สำคัญเท่าไหร่ แต่ที่สำคัญก็ คือจะต้องมีห้องโชว์สินค้าเป็นของตัวเอง และเน้นการขาย ออนไลน์เป็นหลัก

ก่อนหน้านี้ถัง สนใจเรื่องแฟชั่นมาก หลังจากสำเร็จการ ศึกษาเธอก็ไม่ได้เรียนต่อ แต่ก็ยังคงศึกษาเรียนรู้เกี่ยวกับ เรื่องนี้ เสมอมา

ในวันนี้ แม้ว่าไม่อาจเทียบได้กับผู้เชี่ยวชาญดีไซเนอร์เครื่อง แต่งกายต่างๆ แต่เธอก็สามารถตัดเสื้อผ้าได้ด้วยตัวเอง

เธอมีความใฝ่ฝันอยากจะสร้างแบรนด์อิสระของตัวเองมาโดย ตลอด และก่อนหน้านี้ก็เคยพูดกับเฉียวเอาไว้ ตอนนี้เธอมี โอกาสแล้วและแน่นอนว่าเธอจะต้องพยายามสักหน่อย

อันดับแรกเธอจะต้องออกแบบเสื้อผ้าแฟชั่นออกมาก่อนและ แขวนขายบนอินเทอร์เน็ต ส่วนในร้านก็ขายเสื้อผ้าสำเร็จรูป เพื่อให้ลูกค้าและเข้ามาทดลองสวมใส่ได้ หรือเข้ามาชมก็ยังได้ เป็น เหมือนกับสตูดิโอออกแบบเสื้อผ้าแฟชั่น ซึ่งเสื้อผ้าสามารถ ทดลองใส่ได้หลังจากนั้นเธอจะค่อยๆสร้างแบรนด์ของตัวเองขึ้น ช้าๆ

เฉียว ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องพวกนี้มากนัก แต่จากที่ฟังเธอพูด ก็รู้สึกว่ามีเหตุมีผลเป็นระเบียบมาก

เธอหันหลังไปมองดูหญิงสาวที่เต็มไปด้วยความใฝ่ฝัน ดวงตาของเธอเป็นประกาย มีแสงบางอย่างออกมามันเป็นพลัง ความหวังที่ไร้ขอบเขต ทำให้คนดูรู้สึกมีอารมณ์คล้อยตามไป ด้วย

เฉียว คิดอยู่ในใจว่าเป็นอย่างนี้ดีจริงๆ

ใครบอกว่าอยู่ตัวคนเดียว ใช้ชีวิตธรรมดาเรียบง่ายแล้วไม่ดี

ล่ะ?

ชีวิตของคนเรา มีความฝัน มีงานให้ทำ มีคนที่เรารักและรัก

เรา

นั่นคือสิ่งที่คนคนหนึ่งใฝ่ฝันมาตลอดชีวิตไม่ใช่เหรอ?

ริมฝีปากของเธอเผยอขึ้นเล็กน้อยและพยักหน้าให้กำลังใจว่า “ฟังที่เธอพูดดูเหมือนไม่เลวเลย ฉันเชื่อว่าเธอจะทำตามความฝัน ตัวเองได้อย่างแน่นอน”

ใบหน้าของถัง เต็มไปด้วยรอยยิ้มและความตื่นเต้น ใบหน้า ของเธอแดงก่ำ พยักหน้าแล้วพูดว่า “ฉันจะต้องทำให้ได้ค่ะ
ทั้งสองคนพากันยิ้ม และทันใดนั้นเองก็มีรถสีดาจอดอยู่ข้าง ถนนใต้เงาของต้นไม้ไม่ไกลนักมองดูหญิงสาวทั้งสองคนที่เต็ม ไปด้วยรอยยิ้ม ดวงตาของเขาก็มืดมนลง

เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ถ่ายรูปของพวกเธอและส่ง ออกไป

ต่อจากนั้นก็ต่อสายไปยังอีกฝ่ายหนึ่งแล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียง หนักแน่นว่า “ใช่เธอไหม?”

อีกฝ่ายหนึ่ง ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “ใช่”

“ครับ”

“หลังจัดการเรียบร้อยแล้ว ฉันจะโอนเงินไปที่บัญชีของตระกูล วางใจได้”

ชายคนนั้นนิ่งเงียบไปก่อนจะตอบอย่างหนักแน่นว่า “ได้”

เมื่อพูดจบก็วางสายลง

เขากำพวงมาลัยเอาไว้แน่นและมองไปยังร่างที่อยู่ห่างออกไป ก่อนจะเม้มฝีปากของตัวเองขึ้นด้วยความเย็นชาและโหดร้าย หลังจากนั้นก็เหยียบคันเร่งไปยังทิศทางที่ทั้งสองคนกำลังยืน

อยู่

ทางด้านของเฉียวและถังซีซีกำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน

จู่ๆเฉียวฉีก็รู้สึกเย็นสันหลังวาบ มันเป็นสัญชาตญาณที่แปลก ประหลาด ซึ่งเธอมีมาตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน ทุกครั้งที่กำลังเกลือกกลิ้งอยู่กับความตาย เหมือนกับเสียงระฆังปลุกหัวใจเธอ ให้ดังขึ้น เธอรู้สึกว่าชนทั่วร่างกายของเธอลุกขึ้นในทันที

ยังไม่ทันจะพูดอะไรมาก เธอทำได้เพียงตะโกนออกมาว่า

“ระวัง”

วินาทีต่อมา เธอก็ผลักถังซีซีล้มลงที่พื้น

ทั้งสองคนกลิ้งไปบนพื้นถนน พวกเธอได้ยินเสียงเบรกอัน แหลมคมดังเข้ามาในหูดูเหมือนแก้วหูจะถูกระเบิดออกเป็น เสี่ยงๆ จากนั้นก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์ และรถที่เลี้ยวดังเอี๊ยด อาด ขับพุ่งมายังพวกเธอทั้งสองคน

ถังซีซียังไม่ทันได้สติกลับคืนมา เธอรู้แต่ว่าร่างกายของเธอนั้น ถูกเฉียว ผลักให้ล้มลงและกลิ้งไปอย่างเจ็บปวด ในสมองของ เธอได้ยินเพียงเสียงดังพึ่งซึ่ง

หลังจากนั้นก็รู้สึกว่าข้อมือของเธอแน่นขึ้น มีคนดึงเธอจาก ข้างๆ ล้อรถเฉียดไปกับร่างกายเธอเพียงเสี้ยวหนึ่ง ห่างไป ประมาณหนึ่งเซนติเมตรก็คงจะทับร่างของเธอแล้ว

ตอนนี้เธอตกใจเสียจนเหงื่อตกเย็นยะเยือก

เมื่อเธอได้สติกลับคืนมาสีหน้าก็ซีดเผือดและรีบมองขึ้นไป ด้านหน้า

เธอเห็นรถโฟล์คสวาเกนสีดำคันหนึ่ง เลี้ยวกลับมาและพุ่งชน

ไปทางนั้นอีกครั้ง
“หลบไป!

เนื่องจากความเร็วของรถค่อนข้างสูง จึงทำให้เฉียว มีเวลา เพียงพอแค่ผลักถังซีซี ที่กำลังยืนมึนงงออกไป ส่วนตัวเธอเอง หลบไม่ทันจึงได้ยินเสียงดัง “โครม! ” และร่างของเธอก็ถูกชน กระแทกลอยออกไป

ถังซีซีตะโกนออกมาจนเสียงแหบ ร่างกายของเธอนั้นถูก กระแทกลงที่พื้น มือและขาถูกหินอันแข็งคมบนพื้นถูไถจนมีเลือด ออกมากมาย แต่เธอไม่มีเวลามาสนใจและรีบวิ่งไปทางเดียวที่ ถูกชนทันที

บริเวณไม่ไกลออกไปนัก เฉียวฉีกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ดวงตาของเธอลืมขึ้นและเบิกตามองไปยังรถ คันที่ขับมาทางเธอ

จุดประสงค์ของเจ้าของรถนั้นชัดเจนมากนั่นก็คือเธอ เขาจะไม่ ยอมแพ้ถ้าเธอไม่ตาย

สายตาของเธอเย็นยะเยือก ร่างกายที่ถูกชนเมื่อสักครู่เจ็บจน แทบจะระเบิด เธอรู้ว่าหากเธอไม่ได้เรียนศิลปะการต่อสู้ป้องกัน ตัวมาก่อน เมื่อสักครู่ตอนที่ถูกชนเธอคงจะไม่ทันจะได้หลบ และ ทําให้รถชนร่างของเธอเพียงแค่ครึ่งเดียว ไม่อย่างนั้นเธอคงจะ กลายเป็นเนื้อบดไปแล้ว