บทที่ 777 ไม่มีสิทธิ์

กู้ซื้อเฉียนถอยออกไปข้างหลัง เขาไม่โดนลูกกอล์ฟเหมือน กัน เธอรีบยึดครองตำแหน่งที่ได้เปรียบที่สุดและกำลังจะตีลูก แต่ ไม้กอล์ฟที่อยู่ข้างหลังก็ยื่นออกมา แขนของเธอถูกแรงมหาศาล ดึงออกไป แขนถูกดึงเอาไว้ เธอพลาดโอกาสที่ดีไปอีกครั้ง

เฉียว เริ่มโมโห

เมื่อถึงจุดๆนี้ ทั้งสองคนก็เข้าใจความจริงของอีกฝ่ายแล้ว พวกเขาไม่กล้าทำอะไรทุ่มบ่าม

เฉียวโค้งตัวลงเล็กน้อย สายตาจ้องมองไปที่กู้ซื้อเฉียนอย่าง ดุร้าย เธอกัดฟันและพูดว่า “วันนี้คุณแพ้แน่นอน!

กู้ซื้อเนียนยิ้ม “มั่นใจขนาดนี้?

“แน่นอน! ”

ทันทีที่พูดเสร็จ เธอก็ยกแขนขวาขึ้น จู่ๆก็ลอดผ่านใต้รักแร้ ของเขาไป

กู้ซื้อเฉียนเลิกคิ้ว ยังไม่ทันได้ตั้งตัว ลูกกอล์ฟในก็ถูกเธอแย่ง เอาไปแล้ว จากนั้น ก็เห็นแค่เธอกระโดดไปทางขวาของกู้ซือ เฉียนด้วยท่าทางที่ยากลำบาก ยกแขนซ้ายขึ้นเล็กน้อยแล้วตีไม้ กอล์ฟในมือออกไป ลูกกอล์ฟก็ตกลงไปในหลุมที่อยู่ไกลๆ

เสียงเชียร์และเสียงปรบมือของหลินซงที่อยู่ในสนามก็ดังขึ้น
“ดีมาก! สุดยอดไปเลย! อาเจียวทำได้ดีมาก!!

เขาตื่นเต้นจนเผลอเรียกชื่อที่เคยเรียกเธอเมื่อก่อนออกมา

เฉียวและกู้ซือเฉียน ทั้งสองคนดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจเขา กู้ซือเฉียนเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากและพูดว่า “ผมแพ้แล้ว

เฉียว เลิกคิ้ว พูดด้วยความภาคภูมิใจ “เดินพันล่ะ? กู้ซื้อเฉียนก็ไม่โกง เขาถามกลับไปว่า “คุณอยากได้ อะไร?

ถามแบบนี้ ทําเอาเฉียว ถึงกับตกใจ

ต้องให้ผู้ซื้อเฉียนทำเรื่องเรื่องหนึ่ง? บอกตามตรง ตอนนี้เธอก็ ยังคิดไม่ออก

เห็นว่าเธอลังเล กู้ซื้อเฉียนก็ยิ้มออกมา

“ไม่รีบ คุณคิดดูก่อน บอกผมภายในวันนี้ก็ได้

พูดเสร็จ เขาก็หันหลังเดินกลับไปที่จุดพัก

หลินเยว่เอ๋อร์รออยู่ที่นั้นอยู่แล้ว เมื่อดูการแข่งขันของทั้งสอง คน ดูด้วยความกังวล เดิมทีคิดว่ากู้ซื้อเฉียนต้องชนะแน่นอน แต่ กลับคิดไม่ถึงว่าสุดท้ายเฉียวที่จะชนะ

เธอรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาทันที กู้ซื้อเฉียนเดินเข้ามา เธอก็ยื่น แก้วน้ำเย็นที่เตรียมไว้ให้เขาแล้วบ่นว่า “กู้ซื้อเนียน เธอทําเกิน ไปแล้ว เธอเป็นใครกันถึงกล้าเอาชนะคุณ?

มือที่กำลังจะยื่นออกไปรับแก้วน้ำของกู้ซื้อเฉียนหยุดชะงัก
เขาเหลือบไปมองเธอเบาๆ แล้วพูดอย่างเย็นชา “เธอเป็นคน ยังไง คุณมีสิทธิ์อะไรไปพูด? ”

หลินเยว่เอ๋อ ตกใจ

ในวินาทีต่อมา ก็เห็นชื่อเฉียนถึงมือกลับไป ส่งพนักงานที่อยู่ ข้างๆอย่างเย็นชา “ไปเอาน้ำเย็น ใหม่มาให้ผม

“ครับ”

พนักงานรีบเดินลงไปอย่างรวดเร็ว หลินเยว่เอ๋อร์ตกใจ เธอรีบ ยกแก้วในมือขึ้นและอธิบายเบาๆ “กู้ซื้อเนียน นี่คือที่ฉันสั่งมา ให้คุณโดยเฉพาะ…….

ยังพูดไม่จบก็ถูกกู้ซือเฉียนขัดจังหวะ

“ต่อไปอย่าเตรียมของหวานแบบนี้ให้ผมอีก! ผมจะดื่มอะไรยัง ต้องให้คุณมาคอยบริการเหรอ!”

พูดเสร็จ เขาก็หยิบไม้กอล์ฟขึ้นมาอีกครั้งแล้วเดินเข้าไปใน

สนาม

หลินเยว่เอ๋อร์อึ้งอยู่ที่เดิม

ความเย็นชาของเขาทำให้ใจของเธอรู้สึกอับอาย

โดยเฉพาะเมื่อคิดว่ายังมีคนเฝ้าดูอยู่ข้างๆ แล้วหนึ่งในนั้นยัง มีเฉียวที่เคยมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับเขา เธอรู้สึกแค่ว่า ใบหน้าของเธอร้อนๆ ในใจรู้สึกเจ็บปวดและเคียดแค้น

ทั้งหมดเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้น
ความเกลียดชังที่ลุกเป็นไฟทำให้เธอหันไปมองที่เฉียว จาก นั้นก็ใส่รองเท้าส้นสูงเดินเข้าไป

เฉียวชนะการแข่งขัน เธอก็อารมณ์ดีขึ้นกว่าตอนเช้านิด หน่อย

กำลังดื่มน้ำพร้อมกับพูดคุยกับหลินซง

ทันใดนั้นแก้วน้ำในมือของเธอก็ถูกคนกระชากออกไป วินาที ต่อมา เธอรู้สึกเย็นบนใบหน้า น้ำในแก้วสาดลงบนตัวเธอ

“เธอมันยัยจิ้งจอกไร้ยางอาย! เธอไปพูดอะไรกับกู้ซื้อ

เรียน ทำให้เขาปกป้องเธอแบบนี้? ”

เฉียวฉีหลับตาลงและลืมตาขึ้นมา เห็นสีหน้าที่แดงของหลิน เยว่เอ๋อร์อยู่ตรงหน้าเธอ

หลินซงที่ตั้งอยู่ข้างๆ เขาตกใจเล็กน้อย แต่ลำบากใจมากกว่า

“คุณหลิน คุณ……

ยังไม่ทันได้พูดอะไรก็ได้ยินเสียง “แปะ”

เสียงที่ดังก้องของฝ่ามือกระทบบนใบหน้าของหลินเยว่เอ๋อร์

หลินซงหุบปากทันที เขาหันหน้าไปมองเฉียวฉีด้วยความ ตกใจ แต่กลับเห็นอีกฝ่ายไม่มีปฏิกิริยาอะไรทั้งนั้น ราวกับว่า เรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้เป็นเรื่องธรรมดา

น้ำเสียงที่ออกมาก็เยือกเย็น เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ว่า “เธอเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาสงสัยฉัน?”
หลินเยว่เอ๋อร์โมโหมาก

นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ถูกผู้หญิงดูถูกเหยียดหยามแบบนี้

เธอจับที่หน้า รู้สึกว่าเนื้อบนใบหน้าของเธอกำลังบวมขึ้นมา เบ้าตาของเธอแตง ทั้งโกรธทั้งโมโห

“เธอ เธอกล้าตบฉัน? ”

เฉียว ยิ้มแห้ง

เธอดึงผ้าเช็ดหน้าที่หลินซงขึ้นมาให้จากข้างหลัง เช็ดน้ำบน ใบหน้าแล้วพูดว่า “ยื่นหน้ามาให้ตบเองไม่ตบได้ยังไง ถ้าเธอ ไม่พอใจก็ไปฟ้องกู้ซือเฉียน ให้เขามาเข้าข้างเธอไง!

หลินเยว่เอ๋อร์โมโหจนหน้าแดง

แต่เธอรู้ว่า ถ้าจะตบตีกัน เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉียว

ผู้หญิงคนนี้ เดินทีหลินเยว่เอ๋อร์ไม่เคยเห็นหัวเธอ แต่ตอนนี้ดู เหมือนว่าเธอจะเป็นคนที่รับมือได้ยาก

เธอจะไม่ยอมปล่อยให้เฉียวอยู่กับกู้ซื้อเฉียนอีกต่อไป

คิดแบบนี้ สายตาของเธอก็มีกลิ่นอายของความโหดร้าย เธอ ก็กัดฟันและพูดว่า “ได้ เธอรออยู่ตรงนี้! ฉันจะไปฟ้องกู้ซื้อเฉียน เดี๋ยวนี้ ให้เขาเห็นว่าเธอรังแกฉันยังไง!!

พูดเสร็จเธอก็ใส่รองเท้าส้นสูงหันหลังเดินออกไปที่สนามด้วย

ความโมโห

สายตาของเฉียวเย็นชาตั้งแต่ต้นจนจบ ตอนนี้เช็ดน้ำบนใบหน้าสะอาดแล้ว ถึงได้รู้ว่าผ้าเช็ดหน้าเป็นของหลินซง

เธอหันหน้าไปพูดกับเขาว่า “ขอโทษด้วยนะ ผ้าเช็ดหน้า เดี๋ยวฉันเอาไปซักให้สะอาดก่อนแล้วจะเอามาคืนคุณ

ออร่าของเธอเมื่อกี้แข็งแกร่งขนาดนั้น แต่จู่ๆก็กลับมาเป็น เหมือนเมื่อตอนสี่ปีก่อน หลินซงงงไปพักหนึ่ง หลังจากรู้สึกตัวอีก ครั้ง เขาก็รีบส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว

“ไม่เป็นไรครับ ก็แค่ผ้าเช็ดหน้า หายไปก็ไม่เป็นไร อาเฉียว

เขาหยุดชะงักไปพักหนึ่ง ดูเหมือนจะรู้สึกลำบากใจ เฉียวเงยหน้าขึ้นมองหน้าแล้วถามว่า “ไม่เรียกฉันว่าคุณ เฉียวแล้วเหรอ?”

หลินซงยิ้มอย่างเขินอาย

ตอนนั้น ตอนที่เฉียวฉีกับกู้ซื้อเฉียนแตกหักกัน กู้ซื้อเฉียนไม่ อนุญาตให้ใครเป็นเพื่อนกับเฉียวฉี เพราะแบบนี้เขาจึงถูกบังคับ ให้เปลี่ยนจากเรียนอาเฉียวมาเป็นคุณเฉียว เพื่อแสดงให้เห็น ระยะห่างระหว่างทั้งสองคนกับทีมงานของตัวเอง

แต่วันนี้ได้เห็นท่าทางที่คล่องแคล่วว่องไวของเธออีกครั้ง เมื่อ เทียบกับเมื่อปีก่อน เธอดูสงบนิ่งและมั่นคงมากขึ้น แต่ก็ยังคง คล่องแคล่วว่องไวเหมือนแต่ก่อน ความรู้สึกที่ซับซ้อนก็เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ยังจะควบคุมปากได้ที่ไหนกัน?
หลินซงเกาหัวเบาๆและพูดว่า “เรื่องระหว่างพวกคุณสองคน ซับซ้อนเกินไป คนนอกอย่างผมก็ไม่กล้าเข้าไปมีส่วนร่วมด้วย แต่สี่ปีมานี้ กู้ซือเฉียนไม่ได้มีชีวิตที่สบายอย่างที่คุณคิด ดังนั้นถ้า มันสามารถ…..

“ไม่มีทาง”

เขายังพูดไม่จบ ดูเหมือนว่าเดี๋ยวจะเดาออกว่าเขาจะพูดอะไร เธอขัดจังหวะด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา จากนั้นก็พูดเบาๆว่า “ฉันกับเขาไม่มีทางอยู่ร่วมโลกกันได้ เขาไม่ตายฉันก็ต้องตาย

เธอพูดแบบนี้ออกมา คำพูดที่หลินซงอยากจะพูดต่อก็ติดอยู่ ในสําคอของเขาทันที