บทที่ 769 รู้สถานการณ์รู้กาลเทศะ

ดังนั้น เรื่องแบบนี้ไม่จําเป็นต้องแจ้งให้กู้ซื้อเฉียนอีกอย่าง อัตโนมัติ

ลุงโอตรงไปยังห้องอ่านหนังสือของตนเอง เอาหนึ่งแสนหยวน ออกมาจากบัญชีสาธารณะของปราสาท โอนเข้าไปยังบัตร ธนาคารใบหนึ่ง จากนั้นถือบัตรธนาคารออกไปหาเฉียว

คิดไม่ถึงเลย เพิ่งออกมาก็เจอหลินเยว่เอ๋อร์ที่กลับมามาจาก

ตึกหลัก

พูดถึงแล้วมันก็แปลกเหมือนกัน ปราสาทแห่งนี้ใหญ่มาก นอกจากตึกหลักหนึ่งหลังแล้ว ยังมีตีกรองอีกสามสี่หลัง

กู้ซือเฉียนอาศัยอยู่ในตึกหลักแน่นอนอยู่แล้ว ส่วนหลินเยว่เอ๋

ออาศัยอยู่ในตึกรองที่อยู่ข้างในสุดนั้น ยังเหลืออีกสามตึกที่ว่าง

ไว้อยู่

เฉียว มาครั้งนี้ ตอนแรกลุงโอก็นึกว่ากู้ซือเฉียนจะจัดตึกให้ เธอหนึ่งหลังโดยเฉพาะ

แต่คิดไม่ถึงเลยว่ากู้ซือเฉียนกลับให้เขาจัดเธอไปอยู่ตึกที่หลิน เยว่เอ๋อร์อาศัยอยู่นั้นเลย ยังพูดให้น่าฟังบอกว่าอะไรคนใช้ใน ปราสาทมีน้อยเกินไป ถ้าอยู่ไกลแล้วดูแลยาก ไม่สามารถแยก ร่างได้

ฟ้ายังรู้เลย คนใช้ในปราสาทแค่คนทำความสะอาดยังมีตั้งหลายสิบกว่าคนเลย

ยังไม่นับคนใช้คนอื่นๆ ถึงจะแบ่งออกไปอาศัยอีกหนึ่งตึก ก สามารถดูแลได้แน่นอนอยู่แล้ว

แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ถ้าเป็นคำสั่งของผู้ซื้อเฉียน คิดว่าต้องมี ความหมายของเขาอยู่แล้ว ลุงโอก็มิอาจพูดอะไรอย่างอื่นได้

แต่ที่เขายังไม่เข้าใจก็คือ ให้เฉียวกับหลินเยว่เอ๋อร์อาศัยอยู่ ด้วยกันยังไม่ค่อยเท่าไหร่ กู้ซื้อเฉียนยังมีออกค่าสั่งที่งงมากข้อ หนึ่ง

บอกว่าอะไรนะ เจ้าของตึกรองปัจจุบันเป็นหลินเยว่เอ๋อร์ ถ้า คนใช้ในบ้านมีเรื่องอะไรก็ไปหาเธอโดยตรง ไม่จำเป็นมายุ่งกับ เขาทุกๆ เรื่อง การตัดสินใจของหลินเยว่เอ๋อร์ที่มีต่อตึกนั้นของ เธอทั้งหมด ลุงโอก็ไม่สามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วยง่ายๆ

นี่มันหมายความว่ายังไง

นี่ก็เทียบกับในสมัยโบราณที่จักรพรรดิมอบพระตำหนักหนึ่ง เรือน ให้พระสนมบางคน ทุกๆ เรื่องในพระตำหนักเรือนนี้ให้พระ สนมคนนี้ตัดสินใจด้วยตนเอง

ถึงแม้จักรพรรดิมีสิทธิ์การอธิบายขั้นสุดท้ายก็ตาม แต่กิจการ ในเวลาปกติล้วนไม่ยุ่งด้วยทั้งนั้น

นี่ยังไม่ค่อยเท่าไหร่ เพราะยังไงปราสาทใหญ่มากพอ เมื่อไหร่ ที่กู้ซือเฉียนอารมณ์ดีมอบให้คนหนึ่งตึกก็ไม่เป็นอะไร

แต่ประเด็นคือตอนนี้เฉียวเข้าไปอาศัยอยู่แล้ว
นี่ก็หมายถึงพระตำหนักที่เป็นของพระสนมคน โดยเฉพาะ ตอนนี้มีพระสนมอีกหนึ่งคนเข้าไปอาศัยอยู่ด้วยแล้ว

คนที่มาก่อนเป็นเจ้าของอยู่แล้ว คนที่มาทีหลังเป็นแขก ระหว่างเหล่าผู้หญิงที่ช่วงชิงถกเถียงกันเพื่อเรื่องผู้ชายไม่ใช่เรื่อง แปลกแล้ว

และยังบวกกับหลินเยว่เอ๋อร์มีนิสัยเอารัดเอาเปรียบ ใจดำ วางแผนใส่ร้ายผู้อื่น แบบนั้นก็ต้องหาเรื่องต่างๆ ใส่ตัวเฉียวอยู่ แล้วไม่ใช่เหรอ

พอคิดถึงตรงนี้ ลุงโอก็อดถอนหายใจไม่ได้

สงสัยคุณชายยังไม่ได้ปล่อยวางเรื่องของปีนั้นลงสักทีเลย

แม้ว่าจะรู้ต้นเหตุของเรื่องนี้แล้วก็ตาม แต่ลุงโอก็มิอาจพูด อะไรได้อีก ดังนั้นจึงได้แค่ทำตามคำสั่งของกู้ซื้อเนียน

เขามาถึงตึกรอง ส่งบัตรธนาคาร ให้กับเฉียว และกำชับให้

อีกกี่ประโยคถึงจากไป

และเมื่อเขากำลังจากไป ก็ถูกหลินเยว่เอ๋อร์ที่ตามมาเห็นพอดี เมื่อเห็นลุงโอส่งบัตรธนาคารให้กับเฉียว เธอก็รู้ว่าระหว่าง เฉียวฉีกับกู้ซือเฉียนไม่ธรรมดาจริงๆ

ฮือ อยากจะแย่งผู้ชายกับเธอเหรอ อย่าแม้แต่คิดเลย!

เธอคิดอยู่แบบนี้ ก้มหน้าลงเล็กน้อย แค่แป๊บเดียวเองก็คิด แผนขึ้นมาได้แล้ว
ช่างเถอะ นิสัยแบบนั้นของกู้ซื้อเฉียนขนาดเธอยังยั่วยวนไม่ ติดเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงผู้หญิงเชยอย่างน้ำเปล่าที่อยู่ข้างหน้าคน นี้แล้ว

เธอจะรอดูว่าผู้หญิงคนนี้มีความสามารถมากแค่ไหน แต่นึกไม่ ถึงเลยว่าคนแบบนั้นอย่างกู้ซื้อเฉียน ถ้าเธอยิ่งรุกเข้าไปใกล้ เขา ก็ยิ่งรังเกียจ

ตอนนี้เขาเริ่มไม่ชอบตัวเองแล้ว ก็ให้ผู้หญิงคนนี้เข้าไปอยู่ใกล้ เขาดู ไม่แน่เขาอาจจะพบว่าเทียบกับผู้หญิงคนนี้แล้ว เธอยัง เอาใจใส่และรู้จักกาลเทศะมากกว่าเลย

ถ้ามีการเปรียบเทียบ ก็เห็นความเด่นความด้อย พอถึงเวลา เธอไม่จําเป็นต้องทำอะไรเลย กู้ซื้อเฉียนก็จะไล่เธอไปอัตโนมัติ พอคิดแบบนี้ หลินเยว่เอ๋อร์ถึงสบายใจ หันหลังจากไปแล้ว

ฝั่งนี้ในใจหลินเยว่เอ๋อร์คิดแผนอยู่ตลอด ส่วนอีกฝั่ง กู้ซื้อเฉีย นกลับได้รับข่าวกะทันหัน บอกว่าภายในประเทศคุณนายบ้าน ใหญ่ของตระกูลมาแล้ว

คุณนายกู้เป็นภรรยาคนแรกที่แต่งเข้าบ้านของฉางไห้ ปีนั้น กู้ฉางไม่มีชู้กับหยุนหลับคุณแม่ของกู้ซื้อเฉียน เธอเป็นคนออกมา แทงหน้ากากของฉางไม่ให้แตก

แต่สองคนกลับไม่ได้หย่าร้างกัน และหลายปีนี้คุณนายกู้ยัง ดูแลเอาใจใส่กู้ซือเฉียนดีด้วย

ถึงแม้กู้ซื้อเฉียนขี้เกียจสนใจเธอมาตลอด แต่หนึ่ง เนื่องจากเธอไม่เคยทําเรื่องที่มันเกินไปสักเท่าไหร่ สอง พูดตรงๆ ในเรื่อง นั้นคนที่ผิดไม่ใช่เธอ เธอก็เป็นแค่ผู้เสียหายรายหนึ่ง ดังนั้น แม้ว่าเขาไม่ค่อยสนิทกับคุณนายท่านนี้มาตลอด แต่ก็ไม่เคย รังเกียจหรือเกลียดเธอจริงๆ

การดูแลเอาใจใส่มาหลายปี ถึงจะเป็นแค่ผิวเผิน สุดท้ายแล้ว ก็มีจิตใจที่ผูกพันกันอยู่บ้าง

ครั้งนี้คือคุณนายกู้ออกมาท่องเที่ยว พอดีจะผ่านมาที่นี่ ก็มา อยู่อาศัยสักสองวัน เขาไม่มีทางปฏิเสธ

แต่พอนึกถึงผู้หญิงสองคนในบ้าน และแผนที่ตัวเองอยากจะ ปฏิบัติในเวลาต่อมา กู้ซื้อเฉียนก็อดขมวดคิ้วไม่ได้

ปีนั้น ตอนที่เฉียวฉีกับเขายังคบกันอยู่ คุณนายก็เคยพูดออก มาอย่างชัดเจนว่าเธอไม่ชอบเดียว ผู้หญิงคนนี้

แต่ตอนนั้นกู้ชื่อเฉียนขี้เกียจไปสนใจความคิดเห็นของเธอ

ดังนั้นจึงไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลย

แต่ปัจจุบันเป็นช่วงเวลาที่อ่อนไหว เขาไม่อยากให้เฉียวและ คุณนายกู้เกิดความขัดแย้งอะไรกันอีก

หนึ่งคือเฉียวต้องขี้เกียจพูดอะไรกับคุณนายกู้อยู่แล้ว เพราะ ฉะนั้นส่วนมากก็จะเลือกท่าที่ฟังเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา

แต่คิดไม่ถึงเลย ในความสัมพันธ์แบบนี้ เธอยิ่งทำตัวหนึ่ง ทำ เป็นไม่ได้ยิน อีกฝั่งก็จะยิ่งจุ้นจ้านแรงกว่าเดิม
สองคือลึกๆ ในใจของเขา ก็แอบหวังไม่อยากให้เฉียวเสีย เปรียบเหมือนกัน

แค่ขนาดเขาเองยังไม่ได้สังเกตจุดนี้ และไม่ยอมรับเท่านั้นเอง

นึกถึงตรงนี้ กู้ชื่อเฉียนเรียกลุงโอมา สั่งว่า “ท่านไปบอกให้ ตึกรองฝั่งนั้นหน่อยว่ากี่วันนี้ถ้าไม่มีเรื่องอะไรไม่ต้องออกมาข้าง นอก และไม่ต้องมาที่นี่ด้วย ถ้ามีเรื่องอะไรบอกท่านก็พอ ไม่ต้อง มาหาผม

ลุงโอก็รู้ผลดีและผลเสียในนี้เหมือนกัน รีบตกลงจากนั้นก็ลง ไปแล้ว

หลังจากสั่งการเรียบร้อย กู้ซื้อเฉียนก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้อีก ไป ทำธุระของเขาเองต่อแล้ว

คุณนายก็ได้มาถึงตอนช่วงบ่ายวันนั้นจริงๆ

ไม่เจอกันนาน เธอยังคงเอาใจใส่กู้ซื้อเฉียนเหมือนเช่นเคย

กู้ซื้อเฉียนก็ปฏิบัติตัวต่อเธอด้วยท่าทีมีมารยาทและเย็นชาดัง เช่นเคยเหมือนกัน

สั่งคนเตรียมห้องพักให้เธอ ขนาดข้าวเย็นยังไม่ได้ทานกับเธอ ด้วยกันเลย จากนั้นก็กลับไปห้องตัวเองแล้ว

คุณนายกู้ก็ไม่ได้สนใจ อยู่อาศัยต่อเหมือนเดิม

กลับเป็นเสี่ยวหงสาวใช้ส่วนตัวที่ตามอยู่ข้างเธอตลอดเวลา และออกมาจากประเทศจีนกับเธอด้วยกันรู้สึกโกรธมาก
ตอนที่ทานข้าวเย็นก็บอกกับเธอว่า “คุณนาย ท่าน คุณชาย สามสี ท่านมาตั้งไกลเพื่อมาเยี่ยมเขา เขากลับทำเหมือนไม่เห็น ท่าน ขนาดทานข้าวยังไม่ยอมทานกับท่านเลย ถึงอย่างไรอย่าง น้อยท่านก็เป็นผู้ใหญ่ของเขา…

แต่ทว่า เธอยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกคุณนายแทรกขึ้นมา คุณนายกพูดอย่างไม่สนใจใยดีว่า “เสี่ยวหง นี่แกไม่รู้ใช่ ไหม”

เสี่ยวหงตะลึง มองเธออย่างงงงัน

คุณนายกู้พูดว่า: “เขาไม่ใช่ลูกของฉันจริงๆ แม่ของเขากับฉัน ก็เคยมีเรื่องกันด้วย เนี่ย แกก็เห็นความสามารถของเขาแล้ว แก คิดว่าแค่ลูกชายไม่เอาไหนสองคนนั้นของฉัน จะเป็นคู่แข่งของ เขาได้เหรอ”