วิวาห์หวาน นายซาตาน ที่รักของฉัน

บทที่ 760 เธอเกลียดเขาไหม



บทที่ 760 เธอเกลียดเขาไหม

และนอกจากนั้นในสายตาของทุกคน การฆ่าผู้หญิงที่กู้ซื้อเฉีย นรักมากที่สุด โดยพลั้งมือคราวนั้นก็ไม่มีใครเห็น

เลือดสีแดงสด สาดกระเซ็นลงไปบนพื้นหิมะสีขาว

เขายืนอยู่ที่นั่น และมองดูเธอด้วยสายตาที่เย็นชา เห็นได้ชัด ว่าทั้งคู่อายุห่างกันเพียงแค่ 3 หรือ 4 ปีเท่านั้น แต่ดูเหมือนว่าจะ มีอะไรบางอย่างทำให้เกิดช่องว่างระหว่างพวกเขา และไม่มีทาง กลับมารวมกันได้อีก

เธอมองเข้าไปในดวงตาของเขา เธอเริ่มขยับปาก เหมือน อยากจะพยายามอธิบายอะไรบางอย่าง

แต่เขาไม่ให้โอกาสนั้นกับเธอ

เขาสั่งให้คนไปจับกุมเธอ

ในตอนแรก เธอคิดว่าเขาจะฆ่าเธอ

แต่เขากลับไม่ฆ่าเธอ แต่กลับเปลี่ยนไปกักขังเธอแทน

เธอไม่รู้ว่าเขาต้องการจะทำอะไร หรือในใจของเขากำลังคิด อะไรอยู่ เธอรู้แค่ว่าช่องว่างระหว่างคนสองคนนั้นใหญ่มากขึ้น เรื่อยๆ ราวกับว่ามันไม่มีกลับมาได้อีกแล้ว

สุดท้ายเธอก็เริ่มตื่นตระหนกขึ้นมา

เธออยากจะไปหาเขาเพื่ออธิบาย เธออยากจะบอกความจริงทุกอย่างให้กับเขา

เธออยากจะบอกว่า เธอไม่ใช่คนที่ขโมยข้อมูลไป ไม่ว่าเขาจะ เชื่อหรือไม่ก็ตาม เธอไม่ได้เป็นคนฆ่าผู้หญิงคนนั้น และเธอก็ไม่รู้ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

เธอต้องการที่จะหลบหนี แต่เธอไม่เคยคิดที่จะฆ่าใคร และเธอ ก็ไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมจู่ๆ ผู้หญิงคนนั้นถึงวิ่งกระโจนเข้าหาเธอ พร้อมกับมีด

เธอเพียงแค่ป้องกันตัวเองเท่านั้น เธอคิดว่าผู้หญิงคนนั้นเป็น พนักงานรักษาความปลอดภัยที่ตามจับเธอ เธอจึงยื่นมือออกไป โจมตีหล่อนช โดยไม่รู้ตัว

เธอรู้ดีว่าการโจมตีของเธอเองจะทำให้คู่ต่อสู้มึนงง แต่ไม่ สามารถทำให้เกิดการบาดเจ็บร้ายแรงได้ เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะ ทําร้ายร่างกายของเขา

แต่หล่อนกลับเสียชีวิต

และในช่วงที่เธอตี สายตาของทุกคนก็จับจ้องมาที่เธอ และ พวกเขาก็เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นถูกเธอตีจนเสียชีวิต

แต่ถึงอย่างนั้น ไม่ว่าเธอจะพยายามอธิบายอย่างไร กู้ซื้อเฉีย นก็ไม่เชื่อ

และในที่สุดเธอก็พบโอกาสที่ได้มาเจอเขา เธอเล่าเรื่องราว ทั้งหมดให้เขาฟัง และสัญญาครั้งแล้วครั้งเล่าว่า ถ้าเขาไม่เชื่อ เขาสามารถไปตรวจสอบได้ และเธอจะให้ความร่วมมือกับเขาอย่างเต็มที่

แต่เขายังคงไม่เชื่อ

เขาเพียงแค่มองมาที่เธอด้วยสายตาเย็นชา และถามเธอ ออกเพียงหนึ่งถาม

เขาถามเธอออกไปว่า “ฉันทำลายกลุ่มหงส์แดงเกลียดฉัน

ไหม”

เธอกับตกตะลึง

และไม่ว่าควรจะตอบกลับไปอย่างไร

เกลียด?

อันที่จริงแล้วมันจำเป็นเลย เพราะเดิมสองกลุ่มมี อำนาจแตกต่างกัน และสนใจที่แตกต่างกัน

พื้นที่ของและเค้กฉันตาย

ข้อมูลลับสุดยอดของสองฝ่ายรั่วไหลออกมาพร้อมกัน ต้องใครบางคนอยู่เบื้องหลัง แม้ว่ากู้ซื้อเฉียนจะเวลานี้ อีกก็ต้องทําอย่างแน่นอน

เธอถามเธอฆ่าด้วยตาของเองรึเปล่า?

ไม่ เธอไม่ต้องการ

เพราะอย่างเธอได้เกลียดเขา
เมื่อข้อมูลของทั้งสองฝ่ายรั่วไหลออกมา พวกเขาก็รู้สึกพ่าย แพ้ และคิดว่าตนเองนั้นไม่แข็งแกร่งเท่าอีกฝ่าย แต่พวกเขาก็ ต้องมั่นใจที่จะแพ้

แต่สิ่งที่เธอเกลียดก็คือ ในเมื่อเขาได้สิ่งที่ตัวเองต้องการไป แล้ว แต่ทำไมเขายังฆ่าเพื่อนของเธอ

พวกเขาเหล่านั้นทั้งหมดคือเพื่อนของเธอ

ทำไมเขาถึงปล่อยเพื่อนของเธอไปไม่ได้?

เมื่อเห็นท่าทางของเธอ กู้ซื้อเฉียนก็กัดริมฝีปากของตัวเอง แน่น

เขาหันหลังและเดินจากไป โดยที่ไม่ได้พูดอะไร และผลลัพธ์สุดท้าย มันก็เกินความคาดหมายของ เฉียว เธอนึกไปถึงหลายพันวิธีที่กู้ซื้อเฉียนจะตอบโต้เธอ และ ทรมานเธอ

แต่เธอกลับไม่คิดเลยว่า เขาจะส่งเธอเข้าคุก

เมื่อเธอรู้ผลลัพธ์ เธอไม่รู้ว่าเธอควรจะร้องไห้ หรือหัวเราะออก มาดี

ผู้ดูแลกลุ่มมังกรผู้สง่างาม หัวหน้าองค์กรใต้ดินอันดับหนึ่ง บุคคลที่ไม่เคยปฏิบัติตามกฎ สุดท้ายเขาก็คิดวิธีการนี้เพื่อ ลงโทษเธอ

เข้าคุก? ฮ่าฮ่า……..
และด้วยเหตุผลบางอย่าง สุดท้าย เฉียวจึงถูกตัดสินจำคุก เพียงแค่สี่ปีเท่านั้น

ไม่ใช่เพราะว่าชื่อเฉียนมีน้ำใจกับเธอ แต่ความจริงแล้ว มัน ถูกตัดสินจากกระบวนการทางกฎ

หมายจริงๆ

เป็นความจริงที่กู้ซื้อเฉียนกักขังเธอเอาไว้ และแม้ว่าก่อนหน้า นี้จะมีความคับข้องใจกันระหว่างสององค์กรมากแค่ไหน เจ้า หน้าที่ก็ไม่ได้สนใจ

สำหรับคดีฆาตกรรมผู้หญิงคนนั้นโดยไม่ได้ตั้งใจของ เฉียว มันยังมีหลักฐานไม่เพียงพอจริงๆ

ตัวอย่างเช่น มุมของบาดแผล และแรงจูงใจของผู้หญิงที่ ปรากฏตัวที่นั่น

มีการให้เหตุผลว่า จากบาดแผลของผู้หญิงคนนั้น มันก็เพียง พอที่จะพิสูจน์ได้ว่า ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ถูกฆ่าโดย เฉียว แต่ไม่มีใครอยากเชื่อมันเลยแม้แต่คนเดียว

รวมทั้งกู้ซือเฉียนด้วยก็เช่นกัน

ดูเหมือนว่าทุกคนบนโลกใบนี้จะตัดสินว่าเธอเป็นฆาตกร เธอ เป็นฆาตกรที่ฆ่าคน และเหตุผลที่ผู้หญิงคนนั้นรีบออกมาก็เพื่อให้ เธอฆ่า เพื่อที่เธอจะได้ถูกตั้งข้อหาฆาตกรรม

เฉียวรู้สึกว่ามันไร้สาระและน่าขัน
แต่ไม่มีใครยอมเชื่อเธอ

ภายใต้อำนาจของกู้ซื้อเฉียน แม้จะมีหลักฐานไม่เพียงพอ แต่ สุดท้ายเธอก็ถูกตัดสินว่ามีความผิด

ในแง่ของกฎหมาย เธอกลายเป็นฆาตกรจริงๆ

สำหรับการทำงานเป็นนักฆ่าของเธอ มันก็อาจจะเป็นเรื่องที่น่า

ขัน

ในอดีตเธอฆ่าคนมานักต่อนัก แม้ว่าจะต้องพรากชีวิตมนุษย์ แต่มันก็เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของทั้งสองฝ่ายด้วย เพราะ อย่างนั้นเธอจึงไม่เคยทำร้ายผู้บริสุทธิ์เลยแม้แต่ครั้งเดียว

แต่ในวันนี้ เธอถูกตั้งข้อหาก่ออาชญากรรม เพราะคนที่เธอไม่ ได้ตั้งใจฆ่า

เฉียว ไม่สามารถโต้แย้งอะไรได้ เพราะถึงอย่างไร ทุกคนก็ถูก เขาซื้อตัวเอาไว้แล้ว และคงไม่มีใครยินยอมที่จะรับฟังคำให้การ ของเธอ

ก่อนออกจากศาล ทั้งสองเดินผ่านกัน

เธอหยุดเดิน ไม่มองเขา ใบหน้าเธอนิ่งราวกับทะเลสาบ

เธอพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่เย็นซาว่า “กู้ซื้อเฉียนสิ่งที่คุณทำ กับฉันในวันนี้ จะคืนมันให้คุณไม่ช้าก็เร็ว!”

ชายคนนั้นเดินจากไปอย่างเย็นชา โดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมา
และเขาก็ไม่มองเธอเลยเช่นกัน

เฉียว หันหลังให้เขา และพูดต่อไปอีกว่า “สี่ปีหลังจากนี้ ฉันจะ ไปหาคุณ เมื่อถึงเวลานั้น ฉันจะทำให้คุณรู้ว่า คนของกลุ่มหงส์ แดงจะต้องตายไม่เสียเปล่า ฉันจะไม่ทนกับความคับข้องใจที่ฉัน ได้รับในวันนี้ แล้วพบกัน ถ้าคุณไม่ตาย ฉันก็จะตายเอง!

พูดเสร็จ เธอก็หันหลังกลับไป และก้าวเท้ายาวๆ จากไปทันที

ท้ายที่สุดแล้ว ร่างของชายคนนั้นก็หยุดนิ่งอยู่ตรงนั้น

ราวกับสายลมที่พัดผ่านกาลเวลา ย้อนกลับไปนานแสนนาน ใต้ต้นองุ่นกลางแสงแดดยามบ่าย หญิงสาวหน้าซีดเผือดแต่ นัยน์ตาสดใสเดินเข้ามา

เธอยิ้ม มันสะอาดบริสุทธิ์มาก ทำให้เขาอยากจะทะนุถนอม มัน

ทำไมตอนนี้มันถึงกลายเป็นแบบนี้?

คำถามนี้ เขาถามมันกับตัวเองมากกว่าหนึ่งครั้ง

รวมตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมานี้ ในคืนที่นอนไม่หลับนับครั้ง ไม่ถ้วน ในตอนที่เขานอนพลิกตัวกลับไปกลับมา เขาก็ถามตัว เองเช่นกัน

อะไรกันแน่ ที่ทำให้พวกเขาเปลี่ยนไปเช่นนี้ แต่มันก็ไม่มีคำตอบ

ไม่มีใครสามารถบอกกับพวกเขาได้ว่าทำไม
ตอนนี้เวลาที่ได้ล่วงเลยผ่านมาแล้ว และการที่พวกเขาทั้ง สองลาจากกัน มันก็คือเรื่องจริง

เฉียวยืนอยู่ตรงนั้น หลังจากนั้นที่ผ่านไปนาน แต่เธอก็ไม่ได้

พูดอะไร

ถังซีซีมองไปที่เธอด้วยความงุนงง และหล่อนก็ไม่รู้ว่าเธอ กําลังคิดอะไรอยู่

จากนั้นหล่อนก็มองตามสายตาของเธอไป และหล่อนก็เห็นรถ โรลส์รอยซ์สีดาคนหนึ่งจอดอยู่ในเงาของกิ่งไม้ริมถนน

หล่อนตกใจอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ถามออกไปด้วยความสงสัย ว่า “พี่ นั่นใคร? พี่รู้จักไหม?”

เฉียวเงียบไปสองวินาที ก่อนจะเปิดปากพูด

เสียงนั้นแผ่วเบาและสงบนิ่งราวกับบ่อน้ำโบราณที่ลึกและ

เงียบสงบ “ฉันไม่รู้จัก”

ถัง ตกใจ

หล่อนเห็น เฉียว หันศีรษะกลับมา เธอมองหล่อนด้วยรอยยิ้ม และพูดออกมาว่า “เมื่อกี้เธอบอกว่า ฉันไม่มีเพื่อน และไม่มีที่ ไป…”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ