บทที่ 681 มีความเกี่ยวข้อง

ถึงแม้ผ่านเรื่องก่อนหน้านี้มา เพิ่งรู้แล้วว่าระหว่างซูหวานกับ คุณพ่อคุณแม่ตนเองมีความสัมพันธ์พิเศษกัน แต่ก็ด้วยเหตุนี้เอง ดังนั้นเขาถึงรู้สึกว่าตอนนี้เขาไม่น่าจะเจอกันได้

ขณะนี้ สองคนกลับนั่งอยู่ด้วยกัน ท่าทางยังดูคุ้นเคยกันมาก ดังนั้นเขามีความมึนงงเล็กน้อย

กูยิงเม้มปาก ไม่ได้ตอบกลับ

หว่านตอบไม่ถูก จึงอธิบายว่า “วันนี้ฉันมีธุระ มาหาคุณนาย เฟิงก็ได้ยินข่าวที่ท่านประธานเฟิงเกิดเรื่องพอดี จึงได้มาด้วยกัน

ทีนี้ เธอจึงจะตั้งใจเปลี่ยนคำเรียก จากคำว่าพี่สิงลังเปลี่ยน

เป็นท่านประธานเฟิง

เพราะเธอเห็นว่าเพิ่งรู้แค่ตัวเองกับกูยิงและเฟิงสิ่งลังมี ความเกี่ยวข้องกันเล็กน้อย

แต่กลับไม่ค่อยชัดเจนความสัมพันธ์อย่างละเอียด

ซูหวานไม่ได้ตั้งใจอยากก่อปัญหาให้ชีวิตของครอบครัวนี้ ดัง นั้น ก็ไม่เคยคิดอยากให้เขารู้ความสัมพันธ์ระหว่างตนเองกับ พวกเขาจริงๆ เหมือนกัน

เฟิง ได้ยิน พยักหน้าอย่างเข้าใจ เวลานี้ ถึงแม้จะเป็นเขาก็ตาม ก็ไม่สามารถทำอะไรได้
สิ่งเดียวที่สามารถทำได้ ก็มีแค่นั่งลง รอกับพวกเธอด้วยกัน ขณะนี้ มือถือของเขาจู่ๆ ก็ดังครืดขึ้นมา

เพิ่งควักมือถือออกมา พอเห็นสายที่โทรเข้ามา รีบมองดูกยิง แวบหนึ่งทันที เห็นเธอไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ถึงลุกขึ้นมา เดินไปอีกฝั่งหนึ่งและ

รับสายชิ้นมา

ถังลั่วเหยาเป็นคนโทรมา

เธอก็ได้ยินคนในกองถ่ายพูดถึงเรื่องที่เกิดอุบัติเหตุรถชนบน เปอร์ไฮเวย์ในวันนี้ โดยไม่ได้ตั้งใจเหมือนกัน

เมื่อก่อนเธอจะไม่สนใจเรื่องแบบนี้เลย คิดว่าล้วนเป็นทุกคน คุยเล่นเฉยๆ

แต่มีเจ้าหน้าที่ในกองถ่ายออกไปจัดซื้ออุปกรณ์ข้างนอกวันนี้

ขับผ่านตรงนั้นพอดี ถ่ายฉากนั้นลงมาทันที

ถังลั่วเหยาก็อยากรู้เหมือนกัน จึงเข้าไปดูแวบๆ หลังจากที่ได้ ดูแล้ว ก็อึ้งอยู่กับที่เลย

เห็นแค่รถที่อยู่ในรูปล้มจนเสียรูปทรงแล้ว เธอรู้จักรถแบบนั้น และป้ายทะเบียนรถที่ไม่ค่อยชัดเจนนั้น

รถของตระกูลเฟิงมีมากมาย ไม่สามารถจำทุกคันได้ แต่ป้าย ทะเบียนรถของรถคันนั้นเธอกลับจำได้ชัดเจนมาก เพราะก่อน หน้านี้ที่เธอกับเฟิงยี่ยังไม่ได้คบกัน เพิ่งเคยขับรถคันนั้นมารับเธอ

ขณะนั้นเธอยังคิดว่านั่นคือรถของเฟิง ดังนั้นจึงจำได้อย่าง อัตโนมัติแล้ว

หลังๆ มาถึงรู้ว่านั่นคือรถของคุณพ่อเขา วันนั้นเขาก็แค่ขับ

เล่นๆ เฉยๆ

เมื่อตอนที่ถังลั่วเหยาเห็นรูปภาพนั้น ก็คำนึงถึงความรุนแรง

ของเรื่องแล้ว

ขณะนั้นก็เรียกเจ้าหน้าที่คนนั้นมาข้างๆ แอบซื้อรูปภาพมา และยังให้เธอค่าปิดปากอีกด้วย

ถึงแม้เจ้าหน้าที่ไม่รู้ว่าเธอซื้อรูปภาพไปเพื่ออะไร แต่หนึ่งคือ เธอไม่อยากมีเรื่องกับถังลั่วเหยา สองคือได้เงินอีกด้วย จึง รับปากเต็มคําอย่างอัตโนมัติ

จากนั้น ถังลั่วเหยาจึงรีบมาโทรหาเฟิงทันที

หลังจากที่ฟังเธอพูดเรื่องเหล่านี้จบรวดเดียวอยู่อีกฝั่ง เฟิงจึง ตอบกลับคำหนึ่งอย่างใจเย็น

“ใช่แล้ว คนที่เกิดอุบัติเหตุก็คือคุณพ่อ”

“จ๊ะ” ทันใดนั้นถังลั่วเหยากรีดร้องค่หนึ่ง ความโชคดีอันน้อย นิดที่อยู่ในใจตอนแรก ก็แตกสลายในเสี้ยววินาทีแล้ว

เธอรีบถามต่อ: “แล้วตอนนี้ท่านเป็นยังไงบ้าง หนักมากไหม” “ไม่รู้ ตอนนี้ยังทำการผ่าตัดอยู่” เฟิงยี่หยุดสักพัก จากนั้นถอนหายใจ “แต่คนขับรถเสียชีวิตคาที่แล้ว คุณแม่สั่งให้คนไป จัดการเรื่องฌาปนกิจและครอบครัวของเขาทางนั้นแล้ว ส่วนทาง นี้ น่าจะต้องรอจนถึงการผ่าตัดเสร็จสิ้น ถึงจะมีผลออกมา

ถังลั่วเหยาได้ยิน จึงเพิ่งคำนึงถึงว่า เรื่องมันอาจจะรุนแรงกว่า อย่างที่ตนเองคิดอีกมากมาย

เธอเม้มปาก ผ่านไปสักพัก จึงพูดว่า “ไม่ต้องห่วงนะ เขาพูด กันว่าคนดีมักได้กรรมดี หลายปีนี้ลุงเพิ่งทำเรื่องที่ตั้งมากมาย ช่วยคนแล้วตั้งเยอะแยะ สวรรค์ต้องคุ้มครองท่านแน่นอน

ความจริงทุกคนต่างรู้ว่า ขณะนี้พูดเรื่องเหล่านี้ไม่มีประโยชน์ ก็แค่คำปลอบโยนเท่านั้นเอง

แต่ในสถานการณ์แบบนี้ นอกจากปลอบโยนแล้ว ยังสามารถ ทําอะไรได้บ้าง

ต่อหน้าเกิดแก่เจ็บตายจริงๆ แล้ว พลังของคำพูด มักจะไร้แรง เสมอ

ถังลั่วเหยาก็ไม่รู้เรื่องด้านการแพทย์ ยิ่งไม่มีความสามารถฟื้น

คืนชีพด้วย ยิ่งไม่สามารถทำอะไรได้

เห็นได้ว่าเฟิงก็เข้าใจจุดนี้ ดังนั้นจึงบอกว่า “ได้ ท่านต้องไม่ เป็นอะไรแน่นอน คุณก็ไม่ต้องเป็นห่วงเกินไปนะ

“อืมๆ”

ถังลั่วเหยาตกลงหลายๆ ครั้ง ตอนนี้ตัวเธอถ่ายละครอยู่ต่าง จังหวัด ไม่สามารถเร่งกลับมาได้ทันที
และด้วยนิสัยของตู่กูยิงแล้ว ขณะนี้เธอไม่น่าจะอยากเห็นเธอ ดังนั้น เธอได้แต่พูดว่า “ข้างหลังมีเรื่องอะไรอีก อย่าลืมบอก ฉันด้วยนะ”

“ได้” เฟิงตอบตกลง โดยที่ไม่คิดอะไรเลย รอคุณพ่อออกมา ผม โทรหาคุณ

หลังจากคุยจบ จึงจะวางสายลง

หลังจากวางสายลงเรียบร้อย เพิ่งยกมือถือเดินกลับไป

กูยิ่งมองเขาแวบหนึ่ง บนหน้าไม่มีอารมณ์ใดๆ ถามว่า: “ผู้ หญิงคนนั้น? ”

เพิ่งได้ยินคำที่ออกมาจากปากเธอ ขมวดคิ้วอย่างอัตโนมัติ แต่เวลานี้แล้ว เขาก็ไม่ได้หยุมหยิมกับกยิงแน่นอนอยู่แล้ว ดัง นั้นจึงพยักหน้า

ตู้กูยิงพูดเบาๆ “ใส่ใจดีด้วย”

หว่านไม่รู้เรื่องความเกี่ยวพันระหว่างพวกเขา เห็น สถานการณ์แล้วถามอย่างสงสัยว่า “ผู้หญิงคนไหนเหรอ ถั่ว เหยาใช่ไหม”

คิดไม่ถึงเลยว่าพอคำพูดนี้ออกมา ทันใดนั้นสีหน้าของยิ่ง เปลี่ยนแปลงทันที

เธอหันหน้าไปมองซูหวานอย่างไม่น่าเชื่อ ในน้ำเสียงปนด้วยความโกรธอย่างหนาวเย็นเล็กน้อย “พวกแกรู้จักกันอย่างนั้นเห รอ”

ซูหว่านเห็นสถานการณ์แล้วมีความตะลึงเล็กน้อย ยังไม่ทันได้ เข้าใจเรื่องมันเป็นยังไง ได้แค่ถามอย่างสงสัย “ใช่ ทำไมเหรอ

ตู้กูยิงส่งสายตาอันโกรธเคืองไปยังเพิ่ง

เฟิงพะอืดพะอมมาก

หว่านไม่เข้าใจว่าเรื่องมันเป็นยังไง แต่เขาเข้าใจแน่นอน ก็เป็นเพราะดูก็รู้แล้วว่าหว่านกับกูยิงไม่ถูกกัน ส่วนตอนนี้ กูยิงก็ไม่ชอบถังลั่วเหยาอยู่แล้ว

เท่ากับว่าเธอยังอยู่ในการพินิจพิจารณาอยู่ แต่ตอนนี้กลับพบ ว่าถังลั่วเหยากับกูยิ่งรู้จักกันตั้งนานแล้ว เธอกลับยังไม่รู้เรื่องรู้ ราวเลย

ความรู้สึกถูกคนแกล้งเล่นและทรยศแบบนั้น ถึงแม้พูดอย่าง จริงจังแล้วอันที่จริงมีความแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่สามารถพูด ว่า มันก็คือสิ่งที่มีอยู่จริงๆ

เฟิงยี่หมดวิธีทางแล้ว ได้แต่ไอเบาๆ เสียงหนึ่งพูดว่า: “คือ… ก่อนหน้านี้พวกเราไปเที่ยวข้างนอก เจอคุณซูโดยบังเอิญ ทุกคน คุยกันได้ดีมากก็กลายเป็นเพื่อนกันแล้ว ความจริงพวกเราก็ไม่ ได้สนิทขนาดนั้นอย่างที่ท่านคิดหรอก

ถึงแม้เขาจะพูดแบบนี้ แต่กูยิงก็จะเชื่อแบบนี้ง่ายๆ ได้ยังไง
ไม่ว่ายังไง คนอย่างหว่านแบบนี้ ภายนอกท่าทางดูเหมือน คุยกันได้ง่ายมาก แต่จริงๆ แล้วกลับเป็นหยิ่งยโสโอหัง ถ้าเป็น คนธรรมดา เธอยอมไปเป็นเพื่อนกับเขาสักที่ไหน

ดังนั้น จู่ๆ กูยิงโมโหมากเป็นพิเศษ

เธอจ้องมองเฟิงอย่างโกรธเคือง พูดด้วยเสียงหัวเราะเยาะ ว่า: “ดี พวกแกดีมากจริงๆ รวมกันมาหลอกฉันใช่ไหม พวกแก เคยรู้จักกันก่อนหน้านี้แล้ว ทำไมไม่บอกฉันเลย

เฟิงเห็นเธอโมโหแล้ว จู่ๆ ความกล้าก็อ่อนลงอย่างควบคุม ไม่ได้ พูดเบาๆ ประโยคหนึ่งว่า “ท่านก็ไม่ได้ถามพวกเรานิ

ตู้กูยิงอึ้ง จู่ๆ : “แก–!”