บทที่ 655 ได้รับความรู้สึกขอบคุณ

เมื่อประโยคนี้ออกมาจากปากเขา ใบหน้าเล็ก ๆ ของถังถั่ว เหยาก็พลันเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ

เธอลังเล ดวงตาของเธอกลอกไปมา และเห็นได้ชัดว่าเธอตื่น เต้นสับสน

เฟิงพูดต่อว่า “เรียกแค่ครั้งเดียว ผมก็จะได้รับความรู้สึก

ขอบคุณของคุณแล้ว

ชายหนุ่ม ใช้น้ำเสียงที่เย้ายวนอย่างยิ่ง ทำให้หัวใจของถังลั่ว เหยา เต้นแรงราวกับลูกกวางน้อย กำลังกระโดดโลดเต้น

เธอขวยเขิน แล้วพูดว่า “คำแบบนี้อยู่ดี ๆ จะบอกจะให้

ตะโกนออกมาได้อย่างไรกัน มันยังไม่ถึงเวลา…”

ก่อนที่เธอจะพูดจบ เฟิงตะโกนขึ้นอย่างไม่คาดคิดว่า “ภรรยา”

ถังลั่วเหยา “”

เพิ่งมองเธอด้วยสายตาเศร้าสร้อย “ดูสิ ฉันตะโกนได้ เธอไม่ อยากเรียกฉันแบบนี้เพราะเธอไม่รักฉันใช่ไหม? พูดว่าเธอไม่ รักฉันแล้วใช่ไหม?”

ขณะพูด เขาก็พลางเอื้อมมือไปจั๊กจี้เธอ

ทุกคนรู้ว่า ถังลั่วเหยากลัวการถูกจั๊กจี้ที่สุด
ทันทีที่เฝิงยี่เริ่มจั๊กจี้ เธอหัวเราะในทันที

หัวเราะไปด้วย ก็พลางดิ้นรนอยู่ในอ้อมแขนเขาไปด้วย พยายามหนี แต่ถูกชายหนุ่มรัดไว้แน่นจนไม่สามารถวิ่งหนีได้เลย เฟิงยิ้มอย่างร้ายกาจ “จะเรียกไหม จะเรียกหรือไม่เรียก?” ถังลั่วเหยา “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…อย่านะ…จักจี้…ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…” เธอหัวเราะจนน้ำตาไหล แต่เพิ่งยังคงไม่ยอมปล่อยเธอไป

ง่าย ๆ

จั๊กจี้ต่อไปโดยพูดว่า “ฉันจะหยุดก็ต่อเมื่อคุณเรียกเท่านั้น” ถังลั่วเหยาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องร้องขอความเมตตา จากเขา

“โอเค…ตกลง…ฉันจะเรียก อย่าจั๊กจี้นะ ฮ่าฮ่าฮ่า…”

เฟิงยี่หยุดทันที

ถังลั่วเหยาเช็ดน้ำตา เขาก็ทำให้เธอหัวเราะจนน้ำตาไหล

“คุณทำอะไรน่ะ? ใครที่ไหนใช้วิธีนี้บังคับคนอื่นกัน?” เฟิง พ่นเสียงเบา ๆ โดยไม่รู้สึกว่าเขาทำผิดอย่างไร

“ใครใช้ให้คุณปฏิเสธที่จะเรียกผมล่ะ? คุณภรรยา คนอื่น ๆ ต่างมีความภาคภูมิใจในตนเอง คุณทำแบบนี้มันก็ทำให้ผมรู้สึก พ่ายแพ้น่ะสิ แค่เรียกเพียงครั้งเดียว ก็สนองความปรารถนาของ สามีได้แล้ว จริงไหม?
ประโยคเดี่ยว ๆ อย่าพูดถึงคนอื่นเลย แม้แต่ถังลั่วเหยาฟังเอง ก็อดสั่นไม่ได้หลังจากได้ยิน

เธอกระแอมเบา ๆ และพูดขรึม “ในสถานการณ์แบบนี้ ฉันพูด ไม่ออกหรอก”

เฟิงยี่หรี่ตาลงอย่างเจ้าเล่ห์เมื่อได้ยินคำพูดนั้น

“งั้นคุณอยากเปลี่ยนสถานการณ์หน่อยไหม

เมื่อถึงลั่วเหยาเห็นว่าเขาเข้าใจเธอผิดว่าเธอหมายถึงอะไร ก็ รีบโบกมือปฏิเสธอย่างรวดเร็ว

“ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันหมายความว่า…”

เธอหัวเราะแห้ง ๆ ออกมา เหตุผลนั้นแม้แต่ตัวเองก็ยังยากที่ จะพูดออกมา “ฉันก็แค่คิดว่าเรื่องนี้ ปล่อยให้มันเป็นไปตาม ธรรมชาติจะดีกว่า”

เสียงหัวเราะของเฟิงก็ยิ่งเย็นชาขึ้นไปอีก

“ฉันไม่ชอบให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ ฉันอยากให้เธอพูด มันตอนนี้”

ถังลั่วเหยา “”

เธอเริ่มจะปวดหัว

ถ้าทำได้ เธอก็อยากจะโพสต์ข้อความออนไลน์ตอนนี้จริง ๆ สามีสุดตื้อ บังคับให้เรียกตัวเองสามีว่าควรทำอย่างไร? รอ ความช่วยเหลืออยู่นะคะ รีบเลย!
อย่างไรก็ตาม เธอ ในเวลานี้ ไม่มีโอกาสนั้นเลย

ในที่สุด ภายใต้การถูกบังคับจากเฟิง เธอทำได้เพียงจำใจ เค้นสองค่าเปล่งผ่านช่องว่างระหว่างฟันออกมา

“สา…มี”

น้ำเสียงนี้ ฟังแล้วไม่เหมือนเรียกสามีตัวเอง แต่เหมือนเรียก ศัตรูมากกว่า

เฟิงยี่รู้สึกเสียวสันหลัง

เขากลืนน้ำลาย และรวบรวมความกล้าบอกเธอว่า “คุณช่วย เรียกให้นิ่มนวลกว่านี้ อ่อนโยนกว่านี้หน่อยได้ไหม?”

ถังลั่วเหยาหัวร่อ

“เฟิง คุณรู้สึกไหมว่า วันนี้คุณดูกล้าหาญผิดปกตินะ?”

เฟิงยี่ “? ? ? ?”

เขาทำอะไรผิด? เขาแค่ต้องน้ำเสียงที่จริงใจและอ่อนโยน เท่านั้นเองไม่ใช่เหรอ?

แต่ถังลั่วเหยาถึงกับพูดแบบนี้ออกมา เขารู้ว่า นั่นคือเส้นตาย ของเธอแล้ว

แม้ว่าจะไม่ได้ยินสิ่งที่ต้องการ และยังรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่ ก็ไม่กล้าที่จะล้ำเส้นเกินไป

ดังนั้น เขาจึงทำได้แค่หัวเราะออกมา
“ฉันเข้าใจแล้ว นี่ก็ดึกมากแล้ว พวกเราไปอาบน้ำพักผ่อนกัน

เถอะ”

ถังลั่วเหยาพ่นลมออกมาทางจมูกเบา ๆ และไม่ได้พูดอะไรอีก

ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ถังลั่วเหยาจะได้อยู่กับแม่แล้ว บางที เธอจะได้พาแม่ไปเที่ยวที่อื่นบ้าง ในเกียวโตเดินเที่ยวเกือบทั่ว แล้ว

แต่เพิ่งยังคงง่วนอยู่กับงาน

สิ้นปีแล้ว บริษัททุกแห่งยุ่งมาก และถังลั่วเหยาก็มีวันหยุด เพียงไม่กี่วัน

จนถึงวันที่ 24 เดือน 12 ของปีจันทรคติจีน เวลาพักผ่อนที่ เหลืออยู่ของเธอก็จะหมดลง หลังจากนั้นเธอก็ต้องเริ่มทำงานต่อ

วันเวลาเพียงไม่นานก็มาถึงปีที่เดือน 12 มี 30 วันตามปฏิทิน

จันทรคติ

เนื่องจากซูฮงรับงานแสดงในงานเลี้ยงนับถอยหลังปีใหม่ให้ เธอ ดังนั้น วันส่งท้ายปีเก่านี้ เธอจึงไม่สามารถมีเวลาที่จะฉลองปี ใหม่กับครอบครัวที่บ้านได้

แต่โชคดีที่งานจัดก่อนเวลาเที่ยงคืน และการแสดงของเธอ เป็นล่าดับที่เก้า หลังจากการแสดงจบลง หากรีบกลับบ้านก็ยัง พอจะทันเวลา

แม่ของถังไม่สนใจว่าเธอจะต้องอยู่ที่บ้าน แต่กลับคิดว่านี่คือ โอกาสที่ดี ที่จะได้ชมการแสดงของลูกสาวในงานเลี้ยงปีใหม่เพียงแค่นี้ทำให้เธอมีความสุขที่สุดแล้ว

และชั่วโมง โดยรถยนต์

ตราบใดที่การแสดงลง จะนั่งรถจะกลับมาทันที ทันเวลา แน่นอน

ดังรอถังลั่วเหยาแสดงเสร็จ จะ

ในวันส่งท้ายเก่า หิมะตกอย่างหนัก

ที่บ้านของตระกูลเฟิง ครึกครื้นมาก

เมื่อรู้ว่าเพิ่งจะไม่กลับมาในช่วงตรุษจีน ถูกยิงรู้สึกไม่ความสุข

คิดถึงปล่อยวาง ปล่อยเขานั่นแหละดีแล้ว

เธอไม่สามารถควบคุมเขาได้ นอกจากการเรียกเขากลับ มานอกทะเลาะกันแล้ว สนใจเรื่องนี้

แต่เฟิงเหยียน เมื่อไม่เจอเฟิง เขาก็เกิดความสงสัย ช่วงนี้เขา

ครั้งแรกที่ได้ยินว่าเฟิงไม่กลับมา คิดว่าบางอย่างเกิด แน่นอน แต่เมื่อถามเกี่ยวเรื่องนี้ พอจะตระหนักว่าเป็นราะลั่วเหยา

คนอื่น ครอบครัวไม่สนิทถังลั่วเหยา แต่เนื่องจากเขาเรื่องเขาสองพอประมาณ

เขาเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นแบบนี้

เมื่อคิดเรื่องเขาก็อดนึกถึงอานเดียวไม่ได้

ครั้งก่อนยิงได้กับอานเฉียวแล้ว ธุระอย่าง

ภูมิหลังของอานเฉียวมากนัก ไม่เคยแสดงความไม่พอใจใดๆ กับอานเฉียว

ถึงแม้จะเรื่องราวชีวิตที่น่าสงสาร หล่อนยังรู้สึกเห็น

เห็นใจเธอ

เห็นได้ว่า ใช่คนชอบสุ่มสี่สุ่มห้าต้อนรับแต่ ผู้ส่งและอำนาจเท่านั้น

แล้วอย่างนั้น เพราะอะไร ทำไมเธอไม่ยอมรับ

เมื่อเช่นเขาส่งข้อความถึงเฟิง

อย่างไรตาม หากเพิ่งรู้ตอบ สถานการณ์เช่นนี้อย่างแน่นอน
ในท้ายที่สุด สองพี่น้องไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปล่อย

วาง

อีกด้านหนึ่ง วันส่งท้ายปีเก่าของตระกูล มีการเฉลิมฉลอง อย่างครึกครื้น นเริง หนูน้องจิ้งเจ๋ออายุหนึ่งขวบครึ่งแล้ว และถึงเวลาที่เรียนรู้ที่จะ

พูดอ้อแอ้ได้บ้างแล้ว

และเดินเตาะแตะด้วยตัวเองได้แล้วด้วย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ