วิวาห์หวาน นายซาตาน ที่รักของฉัน

บทที่ 626 นําปัญหามา



บทที่ 626 นําปัญหามา

แต่พวกเขาตกลงกับกูยิงแล้วว่าจะปิดบังเรื่องแต่งงาน ถ้า เพิ่งออกหน้าแบบนี้ ข่าวที่สองคนแต่งงานกันก็คงปิดบังไม่อยู่ แล้ว

ถ้าเป็นแบบนั้นก็ผิดสัญญาแล้วไม่ใช่หรือ

พอนึกถึงตรงนี้ เธอถอนหายใจออกคำหนึ่ง

“เรื่องนี้ค่อยคุยกันเถอะ พวกคุณกดกระแสลงไปก่อนแล้วค่อย มาว่ากันใหม่”

อีกฝั่ง ซูหงพยักหน้า

“ถ้าเรื่องของแกกับเฟิงยี่เป็นเรื่องจริง เช่นนั้นเรื่องนี้ก็ไม่ได้น่า กลัวขนาดนั้นแล้ว ก่อนหน้านี้ที่ฉันร้อนใจแบบนั้น หลักๆ คือกลัว ว่ามันเป็นเรื่องปลอม อยู่ในวงการนี้ แกก็รู้…”

ถังลั่วเหยายิ้มอ่อนๆ

เธอเข้าใจความหมายของทั้ง

ถ้าตัวเองเพื่อที่จะอยู่ที่สูงแล้วไปเกาะเพิ่งจริงๆ ไม่ว่าตอนนั้น จุดจบจะเป็นยังไงก็ตาม เธอก็ต้องเผชิญหน้าและจัดการปัญหาที่ เหลือไว้คนเดียว

แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกันแล้ว เธอกับเฟิงยี่เป็นสามีภรรยากันทั้ง ทางกฎหมายและทางความเป็นจริง
หงจัดการขึ้นมาก็ไม่ค่อยห่วงอะไรเท่าไหร่

เธอหายใจเข้าลึกๆ พูดว่า “ทำให้คุณต้องลำบากแล้วนะ พี่ หง”

หงพยักหน้า ถามต่อว่า “แกรู้ไหมว่าใครเป็นคนแฉ ถ้ารู้ บอกฉันมาได้ ฝั่งฉันก็ไม่ต้องเสียแรงไปสืบอีกแล้ว ไม่ว่ายังไง เรื่องแบบนี้ให้ติดต่อฝั่งนั้นโดยตรงเลยก็คือวิธีจัดการที่เร็วที่สุด แล้ว”

พอพูดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของถังลั่วเหยากเย็นชาขึ้นมา

“ไม่ต้องติดต่อแล้ว ฉันรู้ว่าเป็นใคร แต่เธอไม่มีทางปล่อยมือ หรอก”

พอหาได้ยิน รู้สึกไม่น่าเชื่อถือเล็กน้อย

“ไม่มีทางปล่อยมือ หมายความว่าไง

ถังลั่วเหยาได้แต่จําใจบอกเรื่องของส้งเจียเจียให้เธอฟัง หลังจากที่ซูหงฟังจบ เงียบไปสักพัก ดูออกได้ว่าก็อึดอัดเหมือนกัน

แต่เรื่องมันพัวพันถึงเฟิง ยังไงก็เป็นกรรมการของอ่านหนึ่ง วจี้ ถือได้ว่าเป็นหนึ่งในเจ้านายของเธอ

ขณะนั้นซูหงก็มิอาจว่าอะไรได้ “ถ้าเป็นแบบนี้ อย่างนั้นฝั่งฉันก็เลิกสืบทางนี้เลยนะ
ถังลั่วเหยาตอบอุ้มค่หนึ่ง สองคนก็พูดเรื่องนี้อีกกี่ประโยค จากนั้นจึงวางสายลง

หลังจากที่วางสายมือถือลง ถังลั่วเหยาผ่อนลมหายใจ หนึ่ง อย่างหมดหวัง

หันหลังกลับ กำลังจะเดินกลับไปกลับอึ้งกะทันหัน

เห็นแค่เฟิงยี่ยืนอยู่ตรงนั้น เอาแขนประสานกันไว้ฟังอยู่ตรง ขอบประตู ไม่รู้เหมือนกันว่ามานานแค่ไหนแล้ว

บนตัวเขายังใส่เสื้อคลุมชุดนอนของเมื่อคืนอยู่เลย เสื้อคลุม ชุดนอนผ้าไหมสีดำห้อยอยู่บนตัวของเขาอย่างหลวมโพรก เผย วิวสวยงามตรงแผ่นอกออกมาหมด

แสงแดดอบอุ่นบางๆ ยามเช้าส่องเข้ามาผ่านหน้าต่าง ตกลง ตรงบนหน้าของเขา มีความรู้สึกแบบจิตใจเลื่อนลอย

ถังลั่วเหยาดูจนตาค้าง ผ่านไปเนิ่นนาน จึงนึกขึ้นมาได้ถาม

ว่า : “คุณตื่นแล้วเหรอ”

เพิ่งพยักหน้า เดินมากอดเธอจากด้านหลัง

“ซูหงโทรมาหาเหรอ”

สายตาของเขาให้สัญญาณไปทางมือถือที่อยู่ในมือของเธอ

ถังลั่วเหยาก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าที่เมื่อกี้ตัวเองกับซูหงคุยมือ ถือกัน ตกลงเขาได้ยินหรือเปล่า

ได้แต่พยักหน้า “อืม” คำหนึ่ง
“ผมได้ยินหมดแล้ว

เขาเอาคางแตะตรงบนไหล่ของเธอ ทั้งคนยังคงเป็นหน้าตา เกียจคร้านตอนเพิ่งตื่นนอนแบบนั้นอยู่ บนตัวมีลมหายใจน่า หลงใหลของหนุ่มโตอย่างหนึ่ง

เขาพูดเสียงต่ำว่า: “เหยาเหยา ขอโทษนะ ผมนำปัญหามาให้

ตอนแรกอารมณ์ของถังลั่วเหยายังหดหูอยู่เพราะเรื่องนี้ในวัน

แต่ตอนนี้ พอได้ยินคำพูดประโยคอันน้อยใจของเขานี้ ก็ไม่รู้ ทำไม เมฆดำที่นั่งอยู่ตรงหัวใจอยู่ๆ ก็หายแล้ว อดไม่ได้ที่จะ หัวเราะ “คิคิ” ออกมา

“ใช่ คุณสร้างปัญหาให้กับฉันแล้ว ตอนนี้คุณคิดจะชดเชยฉัน

ยังไงล่ะ”

เฟิงยี่หรี่ตาลงเล็กน้อย ใบหน้าขาวอมชมพูของเธอ ทันใด นั้นก้มหัวลง จูบตรงริมฝีปากของเธอแรงๆ

ถังลั่วเหยานิ่งไปทั้งตัว

เฟิงยี่ยิ้มพูดอย่างร้ายกาจว่า: “ความจริงผมสามารถชดเชย คุณในทางอื่น เช่น…บนเตียง

ถังลั่วเหยาได้ยินคำพูด ทันใดนั้นสีหน้าเปลี่ยนไป พุ่งถอยไป ข้างหลัง
จากนั้น มองเขาอย่างระมัดระวัง “เฟิง คุณอย่าแม้แต่คิดเลย!”

เมื่อคืนทรมานเธอจนใกล้จะตายแล้วยังไม่พอ ตอนนี้ยังจะมา อีกเหรอ

ฝันไปเถอะ!

ถังลั่วเหยาเบะปากเดินผ่านข้างเขา เดินเข้าไปข้างในพร้อม กับพูดด้วยว่า: “มองว่าก่อนหน้านี้คุณมีท่าทีในการยอมรับผิด อย่างดี เรื่องนี้ฉันก็ไม่เอาเรื่องคุณแล้ว คุณวางใจได้เลย เมื่อกี้พี่ หงบอกให้ฉันว่า เมื่อคืนพวกเขาประชุมเร่งด่วน มีแผนแก้ไข แล้ว คุณไม่ต้องเป็นห่วงแล้ว”

เฟิงยี่ยังคงเอาแขนประสานกันไว้ ซึ่งอยู่ตรงขอบประตูอยู่ ทั้งคนดูมีสไตล์แบบคุณชายราคาแพงเนือยๆ ยุคตอนต้น สาธารณรัฐจีนแบบนั้น

เขามองถังลั่วเหยา ยิ้มพูดว่า “แน่ใจว่าไม่ต้องให้ผมช่วย ถังลั่วเหยาหันหน้ากลับไปดูเขาแวบหนึ่ง ทำเสียงมั่นใจ

“เรื่องแค่นี้เอง ฉันพอจัดการเองได้อยู่แล้ว”

เธอไม่อยากให้เฟิงยี่ยุ่งด้วยความจริงยังมีอีกเหตุผลส่วนตัว นั่นก็คือเธอไม่อยากผิดสัญญาที่มีให้กับตู้กูยิง

ถ้าเฟิงยี่ยุ่งด้วย พูดได้ยากมากเลยว่าสุดท้ายเรื่องนี้จะไม่เปิด เผยความสัมพันธ์ที่สองคนแต่งงานกันออกมา
เพราะยังไงปาปารัสซีในปัจจุบัน มีความสามารถที่มิอาจดูถูก ได้เลย

เธอถือเสื้อผ้าขึ้นมา เข้าไปในห้องอาบน้ำ หลังจากที่เปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาเสร็จ ก็แต่งตัวให้เองง่ายๆ จากนั้นเอากระเป๋าของตัวเองมา โบกมือให้กับเฟิง “ฉันจะไปกองถ่ายแล้ว คุณพักผ่อนอยู่ในบ้านดีๆ เถอะ” เพิ่งถาม: “ไม่ให้ผมส่งคุณไปเหรอ”

“ไม่ต้อง”

พูดเล่นอะไรเนี่ย

ตอนนี้ในอินเตอร์วุ่นวายขนาดนี้แล้ว เธอหลีกเลี่ยงแทบจะ ไม่ทัน ยังจะให้เขาส่งเธออีก?

กลัวข่าวแฉในอินเทอร์เน็ตยังรุนแรงไม่พออีกหรือไง ดูออกได้ว่าเฟิงก็รู้เหตุผลนี้ แตะปลายจมูกอย่างดื้อรั้น ไม่พูด อะไรอีก

หลังจากที่ถังลั่วเหยาก้าวออกไปกี่ก้าว อยู่ๆ หยุดก้าวเท้าลง หันหน้ากลับไปบอกว่า: “ใช่แล้ว มีเรื่องหนึ่งจะแจ้งให้คุณหน่อย ช่วงนี้เนื่องจากจะหลีกเลี่ยง เราสองคนอาศัยอยู่ด้วยกันไม่ได้ ดัง นั้นฉันก็จะกลับไปอยู่ที่คอนโดของฉัน ถ้าไม่สะดวกกลับมา ก็จะ อยู่ในโรงแรมของกองถ่าย ดังนั้นช่วงนี้คุณก็ไม่ต้องมาหาฉัน แล้วเหมือนกัน ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวก็โดนคนอื่นถ่ายโดน จับจุดอ่อนอะไรได้อีกแล้ว”

พอคำพูดนี้ออกมา เพิ่งรู้สึกไม่พอใจทันทีเลย

สีหน้าของเขามืดลง พูดด้วยเสียงเคร่งว่า: “ไม่ได้ พอไม่เห็น ด้วย!”

ถังลั่วเหยายกคิ้ว “ทำไม”

เฟิงไม่รีรอ ขึ้นไปข้างหน้ากอดเธอเข้ามาในอ้อมแขนเลย “คุณคือภรรยาของผม อะไรคือผมไปหาคุณไม่ได้ หรือว่าผม ขนาดภรรยาตัวเองยังหาไม่ได้เลยหรือไง”

ถังลั่วเหยาตะลึง ดูออกได้ว่าสำลักจากคำพูดของเขาแล้ว

เธอมองบนอย่างหมดหนทาง “ก็ช่วยไม่ได้ ตอนนี้เราคือแอบ แต่งงาน แอบแต่งงานหมายถึงอะไรคุณเข้าใจไหมคุณพี่ ก็คือ ห้ามให้คนเห็น และห้ามให้คนอื่นรู้ความสัมพันธ์แท้จริงของเรา”

เธอหยิบมือถือออกมา เปิดเวย์นิ้วออกมา ชี้รูปค้นหาที่อยู่ข้าง บน พูดกับเขาว่า: “นี่ คุณดูเอง ตอนนี้แฟนน้อยของคุณคนนั้น แฉเรื่องของเราออกไปหมดแล้ว

คนที่อยู่ข้างนอกก็คือเฝ้าเราสองอยู่แล้ว ถ้าคุณยังมาหาฉันอีก หลบหูหลบตาของพวกเขาไม่ได้แน่นอนหรอก ฉะนั้นเพื่อคำนึงถึง ความปลอดภัย ช่วงนี้คุณไม่ต้องมาแล้ว”

สีหน้าของเฟิงเหม็นอย่างกับก้นหม้อ

“แล้วตกลงเราต้องปิดบังถึงเมื่อไหร่”
กว่าจะจีบคนให้ติดได้แล้ว ตอนนี้กลับต้องซ่อนไปซ่อนมา

จริงๆ แล้วเป็นสามีภรรยาที่จดทะเบียนสมรสถูกต้องตาม กฎหมายแล้ว แต่กลับหน้ายังไม่กล้าเจอเลย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ